IPPP1/443-869/13-2/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku złożonym dnia 28 sierpnia 2013 r. (data wpływu 30 sierpnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług szkoleniowych z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy - jest prawidłowe.

W dniu 30 sierpnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług szkoleniowych z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedsiębiorstwo (dalej: "X" lub "Wnioskodawca") posiada w ramach swoich struktur Ośrodek Szkolenia.... Ośrodek ten zajmuje się szkoleniem pracowników X, ale także świadczy odpłatnie usługi szkoleniowe innym podmiotom, które zgłoszą taką chęć.

Wśród świadczonych usług szkoleniowych znajdują się m.in. szkolenia medyczne z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy. Szkolenia te spełniają wszelkie normy określone przepisami prawa i odbywają się na zasadach określonych w ustawie z dnia 8 września 2008 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. Nr 191, poz. 1410 z późn. zm.) i wydanym na jej podstawie rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007 r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (Dz. U. Nr 60, poz. 408).

Wśród podmiotów, które zainteresowane są zakupem ww. usług są m.in. porty...., posiadające jednostki straży pożarnej, w których zatrudnieni są ratownicy, a także Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe skupiające ratowników wodnych. Ponadto oferta szkoleniowa będzie również kierowana do Państwowej Straży Pożarnej, Ochotniczej Straży Pożarnej, Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, a także do społecznych organizacji ratowniczych, które w ramach swoich zadań ustawowych lub statutowych są obowiązane do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego X powinno traktować usługi szkoleniowe z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy jako usługi zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w przypadku, gdy usługi te są świadczone na rzecz ww. podmiotów.

Zdaniem Wnioskodawcy:

X stoi na stanowisku, iż szkolenia medyczne z kwalifikowanej pierwszej pomocy w świetle obowiązujących przepisów podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeśli są to szkolenia zawodowe i są one prowadzone w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.; dalej: "ustawa o VAT"), wolne od podatku są "usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

- oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane".

Taka redakcja powyższego przepisu powoduje, że jeżeli spełniony zostanie chociażby jeden z punktów a-c cytowanego przepisu, podatnik ma prawo zastosować zwolnienie z podatku VAT, pod warunkiem, iż szkolenie to będzie usługą kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego.

W ustawie o VAT nie znajdziemy definicji, co należy rozumieć pod pojęciem kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego. Taką definicję znajdziemy natomiast w rozporządzeniu wykonawczym Rady UE nr 282/11 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego podatku od wartości dodanej (Dz. U. L z 2011 r. Nr 77/1). W art. 44 czytamy: "Usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych".

Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na fakt, iż zarówno ratownik medyczny, jak i ratownik wodny, ratownik górski, strażak są to zawody wyszczególnione w załączniku do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. z 2010 r. Nr 82, poz. 537 z późn. zm.) pod poz.: 325601 - ratownik medyczny; 541906 - ratownik wodny zawodowy; ratownik górski - 541903; strażak - 541101. Osoby przechodzące szkolenie z kwalifikowanej pierwszej pomocy szkolą się w związku z wykonywanym zawodem. W związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy, każde szkolenie mające na celu podniesienie kwalifikacji ratowników powinno być traktowane jako szkolenie zawodowe.

Warunek konieczności kształcenia w przypadku osób zatrudnionych w lotniskowej służbie ratowniczo-gaśniczej znajdziemy w Rozporządzeniu Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 4 kwietnia 2013 r. w sprawie przygotowania lotnisk do sytuacji zagrożenia oraz lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych (Dz. U. z 2013 r. poz. 487). Stosownie do § 3 ust. 1 tego rozporządzenia, zarządzający lotniskiem certyfikowanym oraz zarządzający innym lotniskiem, na którym utworzono lotniskową służbę ratowniczo-gaśniczą (dalej: lsr-g), zapewniają poziom ochrony ratowniczo-gaśniczej lotniska odpowiadający kategorii ochrony przeciwpożarowej lotniska, zwanej dalej "kategorią lotniska". Stosownie zaś do § 23 ust. 5 cyt. rozporządzenia zarządzający zapewnia udział pracowników lsr-g w kursie w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy zgodnie z programem określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 13 ust. 8 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym. Takim aktem prawnym jest rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007 r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy.

Formy i zasady przeprowadzenia szkolenia zostały dokładnie określone w rozporządzeniu, stąd warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a został spełniony w stosunku do pracowników lsr-g. Z kolei w stosunku do ratowników wodnych, górskich, strażaków z państwowej bądź ochotniczej straży pożarnej, obowiązek podnoszenia ich kwalifikacji zawodowych w zakresie udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy wynika z ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym.

Zgodnie z art. 1 ustawy, stworzony został system Państwowego Ratownictwa Medycznego. Z art. 2 ust. 3 wynika, że z systemem współpracują jednostki określone w art. 15 i są to służby ustawowo powołane do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, w szczególności: jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej, jednostki ochrony przeciwpożarowej włączone do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, ratownicy górscy, ratownicy wodni i inne jednostki podległe lub nadzorowane przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych i Ministra Obrony Narodowej. Z kolei art. 15 ust. 3 stanowi, że jednostki współpracujące z systemem udzielają kwalifikowanej pierwszej pomocy osobom znajdującym się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.

Mając na uwadze powyższe, poszczególne podmioty wskazane w stanie faktycznym są zobowiązane do poznania zasad kwalifikowanej pierwszej pomocy oraz do przejścia stosownego szkolenia. W ocenie Wnioskodawcy, szkolenie z kwalifikowanej pierwszej pomocy jest niezbędne do prawidłowego i pełnego wywiązywania się ze swoich obowiązków przez ratowników medycznych, strażaków, ratowników górskich i wodnych. Podobnie jak w przypadku lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych, zasady szkolenia ratowników medycznych, wodnych, górskich oraz strażaków zostały określone w rozporządzeniu Ministra Zdrowia w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy.

Odwołując się do przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zdaniem Wnioskodawcy, wymogi określone w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a są spełnione w stosunku zarówno do ratowników medycznych, ratowników wodnych, górskich i strażaków oraz innych podmiotów, które w ramach społecznych organizacji ratowniczych udzielają pierwszej pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego. Przede wszystkim kursy te należy uznać za kształcenie zawodowe, które jest wymagane przez przepisy prawa (vide powyżej). Ponadto, usługa szkoleniowa z zakresu pierwszej pomocy świadczona przez X, przeprowadzana jest zgodnie z przepisami określającymi formy i zasady ich przeprowadzania. W konsekwencji, w opinii X, usługa szkoleniowa z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy świadczona na rzecz wspomnianych podmiotów jest zwolniona od opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności określony został odpowiednio w art. 7 oraz w art. 8 ustawy. I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...) - art. 8 ust. 1 ww. ustawy.

Na podstawie art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23% (art. 146a pkt 1 ustawy).

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 powołanej ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie zaś z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Powołane wyżej przepisy przewidują zatem zwolnienie od podatku VAT dla usług świadczonych przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania, a także usług w zakresie kształcenia świadczonych przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe. Z analizy powyższych przepisów wynika również, że ze zwolnienia od podatku korzystają także usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub finansowane w całości ze środków publicznych. Dla zastosowania tego zwolnienia istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z ww. przepisów, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, że Wnioskodawca posiada w ramach swoich struktur Ośrodek Szkolenia.... Ośrodek ten zajmuje się szkoleniem pracowników X, ale także świadczy odpłatnie usługi szkoleniowe innym podmiotom, które zgłoszą taką chęć. Wśród świadczonych usług szkoleniowych znajdują się m.in. szkolenia medyczne z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy. Szkolenia te spełniają wszelkie normy określone przepisami prawa i odbywają się na zasadach określonych w ustawie z dnia 8 września 2008 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. Nr 191, poz. 1410 z późn. zm.) i wydanym na jej podstawie rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007 r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (Dz. U. Nr 60, poz. 408). Wśród podmiotów, które zainteresowane są zakupem ww. usług są m.in. porty...., posiadające jednostki straży pożarnej, w których zatrudnieni są ratownicy, a także Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe skupiające ratowników wodnych. Oferta szkoleniowa będzie również kierowana do Państwowej Straży Pożarnej, Ochotniczej Straży Pożarnej, Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, a także do społecznych organizacji ratowniczych, które w ramach swoich zadań ustawowych lub statutowych są obowiązane do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że osoby przechodzące szkolenie są zobowiązane do poznania zasad kwalifikowanej pierwszej pomocy oraz do przejścia stosownego szkolenia. Szkolenie powyższe jest niezbędne do prawidłowego i pełnego wywiązywania się ze swoich obowiązków przez ratowników medycznych, strażaków, ratowników górskich i wodnych. Zasady szkolenia lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych, ratowników medycznych, wodnych, górskich oraz strażaków zostały określone w rozporządzeniu Ministra Zdrowia w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy.

W odniesieniu do powyższego, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zwolnienia od podatku usług szkoleniowych z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy świadczonych na rzecz ww. podmiotów.

Odnosząc opisany wyżej stan sprawy do powołanych przepisów, należy wskazać, że przy świadczeniu opisanych usług Wnioskodawca nie spełnia przesłanek o charakterze podmiotowym wymienionych w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Z wniosku nie wynika bowiem, aby wykonywał wskazane czynności w ramach działalności jednostki objętej systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk czy jednostki badawczo-rozwojowej. Tym samym świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie podlegają zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ww. ustawy.

Dla zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy istotne jest natomiast uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w pkt 26, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych. Wnioskodawca nie wskazał, że świadczone usługi szkoleniowe objęte zostały akredytacją ani że są one finansowane ze środków publicznych.

W związku z powyższym należy przeanalizować, czy spełnione są przesłanki warunkujące prawo do skorzystania ze zwolnienia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT. Zauważyć należy, że jak wynika z powyższego przepisu, dla objęcia określonych usług kształcenia zwolnieniem na podstawie tego przepisu, konieczne jest spełnienie następujących przesłanek:

W analizowanej sprawie należy przede wszystkim rozstrzygnąć, czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi można uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. W tym miejscu wskazać należy, że w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L Nr 77 str. 1). Przepis art. 44 tego rozporządzenia wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego. Zgodnie z tym przepisem, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Odniesienie powyższych przepisów do przedstawionej w złożonym wniosku sytuacji prowadzi do wniosku, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe spełniają warunki do uznania ich za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w cyt. wyżej art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT. Wnioskodawca wskazał, że świadczy usługi szkoleniowe, w tym m.in. szkolenia medyczne z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy, które są niezbędne do prawidłowego i pełnego wywiązywania się ze swoich obowiązków przez ratowników medycznych, strażaków, ratowników górskich i wodnych oraz inne podmioty, które w ramach społecznych organizacji ratowniczych udzielają pierwszej pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia. W związku z powyższym, uznać należy, że szkolenia te służą podnoszeniu kwalifikacji zawodowych uczestników szkoleń, a tym samym związane są bezpośrednio z wykonywanymi przez nich zawodami, wiążą się z uzupełnianiem i rozszerzaniem wiedzy tych uczestników w zakresie posiadanych przez nich kwalifikacji zawodowych i wykonywanych obowiązków służbowych.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności, spełniona jest pierwsza z przesłanek warunkująca zastosowanie zwolnienia od podatku dla realizowanych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych - świadczy On usługi w zakresie kształcenia zawodowego.

Dokonując oceny przedstawionej sytuacji należy mieć na względzie zasadę wykładni zwolnień, stanowiących w istocie odstępstwo od generalnej zasady powszechności opodatkowania podatkiem VAT. Tym samym wszelkie zwolnienia należy interpretować możliwie ściśle i wąsko tak, aby nie doprowadzić do rozszerzenia zwolnień. W związku z tym, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi spełniają pierwszą z przesłanek warunkujących zwolnienie od podatku, tj. uznane zostały za usługi, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, zbadać należy czy szkolenia te prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Spełnienie bowiem drugiego z warunków określonych w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT jest w sposób oczywisty możliwe tylko wtedy, gdy istnieją przepisy prawa regulujące formy i zasady kształcenia zawodowego.

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, że prowadzone szkolenia medyczne z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy spełniają wszelkie normy określone przepisami prawa i odbywają się na zasadach określonych w ustawie z dnia 8 września 2008 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. Nr 191, poz. 1410 z późn. zm.) i wydanym na jej podstawie rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007 r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (Dz. U. Nr 60, poz. 408).

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 757), ratownikiem może być osoba:

Podmiot prowadzący kurs, przed jego rozpoczęciem, jest obowiązany uzyskać zatwierdzenie programu kursu (art. 13 ust. 2 ww. ustawy).

Program kursu zatwierdza wojewoda właściwy ze względu na siedzibę podmiotu prowadzącego kurs (ust. 3 powołanego artykułu).

Na podstawie art. 13 ust. 4 cyt. ustawy, wojewoda zatwierdza program kursu po:

W myśl natomiast art. 13 ust. 8 cyt. ustawy, minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:

Zgodnie zaś z art. 15 powołanej ustawy, jednostkami współpracującymi z systemem są służby ustawowo powołane do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, w szczególności: jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej, jednostki ochrony przeciwpożarowej włączone do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa górskiego na podstawie przepisów ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich (Dz. U. Nr 208, poz. 1241 oraz z 2013 r. poz. 7), podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa wodnego na podstawie przepisów ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych (Dz. U. Nr 208, poz. 1240), inne jednostki podległe lub nadzorowane przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych i Ministra Obrony Narodowej (ust. 1). Jednostkami współpracującymi z systemem mogą być społeczne organizacje ratownicze, które, w ramach swoich zadań ustawowych lub statutowych, są obowiązane do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, jeżeli zostaną wpisane do rejestru jednostek współpracujących z systemem (ust. 2). Jednostki współpracujące z systemem udzielają kwalifikowanej pierwszej pomocy osobom znajdującym się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego (ust. 3).

W związku z delegacją ustawową wynikającą z cyt. art. 13 ust. 8 ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym, Minister Zdrowia wydał rozporządzenie z dnia 19 marca 2007 r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (Dz. U. Nr 60, poz. 408), które w § 1 określa:

Zgodnie z § 2 ww. rozporządzenia, ramowy program kursu stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. W załączniku tym wskazano, że celem kształcenia jest przygotowanie ratowników jednostek współpracujących z systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne do realizacji zadań z zakresu ratownictwa w czasie akcji ratowniczych, w tym w szczególności udzielania osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego kwalifikowanej pierwszej pomocy w miejscu zdarzenia do czasu przekazania ich personelowi zakładów opieki zdrowotnej.

Szczegółowymi celami kształcenia określonymi w ww. załączniku do rozporządzenia są:

Z załącznik nr 1 do powołanego rozporządzenia wynika ponadto, że kurs powinien trwać co najmniej 66 godzin, w tym co najmniej 25 godzin zajęć teoretycznych oraz co najmniej 41 godzin zajęć praktycznych. W zależności od jednostki współpracującej z systemem, w której uczestnik kursu jest zatrudniony, pełni służbę lub jest członkiem, można zwiększyć maksymalnie o 50% liczbę godzin tego modułu, który jest najbardziej przydatny przy wykonywaniu zadań ratowniczych właściwych dla danej jednostki współpracującej z systemem.

Ramowy program kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy określa również warunki realizacji kursu, sposób sprawdzania efektów nauczania, plan nauczania, treści nauczania i umiejętności wynikowe, a także wskazówki metodyczne i metodologiczne.

Z analizy powyższego wynika, że szkolenia z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy prowadzone przez Wnioskodawcę spełniają warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług tzn. prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Biorąc zatem pod uwagę opis sprawy przedstawiony w złożonym wniosku oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że świadczone usługi szkoleniowe, tj. szkolenia medyczne z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy, które niezbędne są do prawidłowego i pełnego wywiązywania się ze swoich obowiązków przez ratowników medycznych, strażaków, ratowników górskich i wodnych oraz inne podmioty, które w ramach społecznych organizacji ratowniczych udzielają pierwszej pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia, spełniają przesłanki do uznania za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, a ze względu na fakt, że prowadzone są one w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach - korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie cyt. art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.