IPPP1-443-866/10-5/IGo - Opodatkowanie podatkiem VAT transakcji sprzedaży działek budowlanych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2010 r. (data wpływu 23 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 października 2010 r. (data wpływu 8 listopada 2010 r.), w odpowiedzi na wezwanie tut. organu z dnia 11 października 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży działek rolnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 sierpnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży działek rolnych.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Dnia 19 kwietnia 2006 r. Wnioskodawca kupił działkę nad morzem w S... (gmina B...) nr 156/6 o powierzchni 1,19 ha z myślą o wybudowaniu domu. Dla Wnioskodawcy była to idealna lokalizacja, gdyż była przy stadninie koni, które są jego pasją od dzieciństwa. Zainteresowany - pochodzi z W.... Wnioskodawca, w związku z problemami zdrowotnymi musiał często jeździć nad morze, które - jak podaje - bardzo polubił, co spowodowało podjęcie decyzji o osiedleniu się tam.

Jednakże, ze względu na pogarszający się stan zdrowia członka rodziny Zainteresowany zmuszony był zostać w większym mieście.

Wnioskodawca 20 marca 2007 r. kupił działkę nr 109/2 o powierzchni 5,2 ha w G... (gmina M...). Chciał spełnić swoje marzenia i założyć stadninę koni wraz gospodarstwem rolnym i dokupił jeszcze 18 maja 2007 r. działkę numer 112/1 o powierzchni 3,27 ha w G... - praktycznie sąsiadującą z poprzednią. Wnioskodawca 23 maja 2007 r. kupił dwie nieruchomości w M... (gmina M...): działkę 230 o powierzchni 1,59 ha i 235; 38/1 (dwie działki wchodziły w skład nieruchomości) o powierzchni łącznie 3,97ha. W wakacje Zainteresowany dowiedział się, że sąsiad będzie sprzedawał pole sąsiadujące z jego gruntem (działka nr 112/1). W związku z tym, postanowił, że sprzeda działkę w S..., gdyż była najbardziej oddalona od reszty i środki przeznaczy na tę w G... od sąsiada. Ciężko było znaleźć kupca na całe pole, ale kilka osób było zainteresowanych mniejszym areałem więc podzielił na 3 części (działki 156/9 i 156/10 + droga), żeby mieć możliwość sprzedaży.

Jednakże, z racji problemów rodzinnych, Wnioskodawca podjął decyzję, że sprzedaje wszystko i urządza sobie dom rodzinny w K....

Dnia 16 października 2007 r. sprzedał udział 1000/5142 w działce 156/10 i zaczął szukać klientów na resztę działek. Działkę 109/2 podzielił na 11 działek + drogi dojazdowe, a 230 i 235 podzielił na 12 działek + droga dojazdowa. Niestety był związany umową i zadatkiem z sąsiadem i żeby nie stracić zadatku 5 grudnia 2007 r. dokupił od sąsiada przylegającą działkę w G... o numerze 112/3 o powierzchni 2,38ha.

Zainteresowany podzielił pozostałe dwie działki w G... 112/1 i 112/3 łącznie na 11 działek + droga dojazdowa i wystawił na sprzedaż.

30 stycznia 2008 r. Wnioskodawcy udało się sprzedać udział 750/3736 części w wydzielonej działce w M.... Łącznie w 2008 r. sprzedał 1 działkę w całości i 15 udziałów we współwłasności działek (dotyczyło to łącznie 15 działek), w roku 2009 sprzedał 7 udziałów we współwłasności (dotyczyło to 6 działek), w 2010 r. sprzedał 5 udziałów we współwłasności (dotyczyło to 4 działek) Resztę działek prawdopodobnie też będzie chciał sprzedać.

Wnioskodawca podaje, iż na przedmiotowym gruncie nie była i nie jest prowadzona działalność gospodarcza, grunt nie był udostępniany odpłatnie i nieodpłatnie innym osobom Nie posiadał statusu rolnika ryczałtowego, nie dokonywał i nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych. Nigdy wcześniej też nie dokonywał sprzedaży gruntów, będących jego własnością. Celem zakupu nieruchomości w 2006 r. było wybudowanie domu, a następnych zakupionych w 2007 r. prowadzenie stadniny koni i gospodarstwa rolnego (czego niestety nie udało się zrealizować), a także zabezpieczenie finansowe na wypadek utraty zdrowia lub pracy zarobkowej. Nieruchomości stanowiły składnik majątku osobistego Wnioskodawcy i głównie sytuacja życiowa zmusiła go do podjęcia takich kroków. Nie był i nie jest podatnikiem VAT, a przedmiotowa nieruchomość nie jest i nie była wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Sprzedaż tego prywatnego gruntu, będącego majątkiem osobistym nie jest w żadnym stopniu związana z działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca podatek rozliczał w następujący sposób:

Za działkę kupioną w S... nr 156/6 w roku 2006 zapłacił 10% podatku od ceny sprzedaży (przychodu), a za działki zakupione w 2007 r. zapłacił 19% od różnicy w cenie sprzedaży, a zakupu (dochodu). Żadna z działek nie miała planu zagospodarowania przestrzennego, ani studium, a w ewidencji gruntów widniały jako rola - z tego względu nie doliczał podatku VAT.

Na początku 2010 r. odrolnił dwie działki w G... 112/4 i 112/6 (powstałe z podziału działek 112/1 i 112/3) i podzielił każdą na 5 mniejszych po około 8 arów (łącznie na 10 działek). Za około 2 miesiące powinien dostać warunki zabudowy pod dom jednorodzinny na każdej z działek. Natomiast dnia 27 kwietnia 2010 r. weszło w życie nowe studium gminy M..., wedle którego wszystkie działki Wnioskodawcy w G... i część działek w M... są w nim przedstawione jako budowlane.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Ad. 1

Wnioskodawca uważa, że nie będzie musiał doliczać podatku od towarów i usług (VAT) przy sprzedaży działek, będących w studium ujętych jako budowlane, a nie objętych planem zagospodarowania terenu i widniejących w ewidencji gruntów jako rola lub pastwiska i łąki, nie posiadających warunków zabudowy.

Analizując powyższy problem w pierwszej kolejności wskazać należy, że Dyrektywa 2006/112/WE Rady Unii Europejskiej z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z 2006 r. nr 347/1 z późn. zm.) w zakresie definicji pojęcia "teren budowlany" odsyła do ustawodawstw krajowych, stanowiąc w art. 12 ust. 3, że "teren budowlany" oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie. Przepis prawa krajowego - art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u. został sformułowany w ten sposób ze zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Z uwagi na brak definicji legalnej pojęcia "teren" na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług niezbędnym jest zastosowanie reguł wykładni systemowej zewnętrznej i sięgnięcie do ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), która posługuje się pojęciem "teren". Jak wynika z jej art. 1, określa ona zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy. Pojęcie terenu obejmuje zarówno tereny będące przedmiotem prawa własności, jak i tereny będące przedmiotem użytkowania wieczystego. Wynika to wprost z powołanego aktu prawnego, który posługuje się pojęciem obszaru lub terenu, nie różnicując ich ze względu na formę prawną władania obszarami i terenami. Zakwalifikowanie gruntu (terenu) do tej lub innej kategorii wynika z planów gminy co do przyszłej zabudowy. Plany te dotyczą terenów, a nie formy władania gruntem. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest z mocy art. 14 ust. 8 cyt. ustawy aktem prawa miejscowego i jako taki zawiera ustalenia powszechnie wiążące na obszarze, na którym obowiązuje. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc, charakter danego terenu wyznacza plan miejscowy. Tam należy szukać wyjaśnienia, czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany czy też szerzej - przeznaczony pod zabudowę. Jeżeli natomiast planu nie ma i nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu to decyduje zakwalifikowanie danego obszaru w ewidencji budynków i gruntów albowiem stosownie do treści art. 21 ust. 1 w związku z art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne tekst jedn. Dz. U. z 2005 r.Nr 140, poz. 2027 z późn. zm.) organ podatkowy przy wymiarze podatku od nieruchomości w zakresie między innymi przedmiotu opodatkowania, jest związany zapisem zawartym w ewidencji gruntów i budynków (katastrze nieruchomości).

Wyrok I FSK 274/09 - Wyrok NSA z 23 marca 2010 r. orzekający, iż postanowienia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego są kierowane do organów gminy i wiążą je przy sporządzaniu planów miejscowych, nie są natomiast adresowane ani też bezpośrednio nie kształtują sytuacji prawnej podmiotów spoza systemu administracji publicznej. Funkcją studium jest jedynie koOrdynacja ustaleń miejscowych gminy tzn. zawiera wytyczne do planowania miejscowego dostosowanego do potrzeb danej gminy. Kategoryczne stwierdzenie zawarte w ust. 5 art. 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, iż studium nie jest aktem prawa miejscowego, oznacza utrzymanie prawnego charakteru studium, które jest aktem kierownictwa wewnętrznego. Postanowienia studium nie mogą wpływać na sytuację prawną obywateli i ich organizacji, a więc podmiotów spoza systemu podmiotów administracji publicznej co oznacza, że nie można na podstawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy określać czy przedmiotowy teren jest terenem budowlanym lub przeznaczonym pod zabudowę.

Nienormatywność studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego jako aktu kierownictwa wewnętrznego powoduje, że na jego podstawie nie może być określony przedmiot opodatkowania ani pozostałe elementy stosunku daniowego. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego prawidłowe jest, stanowisko, iż w aspekcie przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u. zwolnienia od opodatkowania tym podatkiem dostawy terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, ocena, czy dostawa określonego terenu korzysta ze zwolnienia od tego podatku, powinna być dokonywana na podstawie zapisów w ewidencji gruntów i budynków, w przypadku gdy nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, przy sprzedaży działek, które będą miały warunki zabudowy pod dom jednorodzinny nie będzie musiał doliczyć VAT.

Wyrok składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07, a także podzielając poglądy zawarte w innych orzeczeniach NSA: z dnia 24 kwietnia 2007 r. sygn. akt I FSK 603/06, z dnia 28 marca 2008 r. sygn. akt I FSK 475/07, z dnia 23 stycznia 2009 r. sygn. akt I FSK 1629/07 oraz z dnia 27 października 2009 r. sygn. akt 1043/08 twierdzącym, iż wyprzedaż majątku prywatnego przez osobę fizyczną, nawet jeżeli przybierze w określonym przedziale czasowym charakter częstotliwy - nie może być uznana za działalność handlową, czyniącą tenże podmiot podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 września 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 743/08 (M. Podat. 2008/11/2), w którym stwierdzono, iż: Przygotowanie gruntu do sprzedaży poprzez wydzielenie mniejszych działek nie wypełnia znamion prowadzenia działalności gospodarczej. Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 maja 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 153/08 (LEX nr 449817), w którym stwierdzono że: Sprzedaż działek przez osoby fizyczne nawet dokonana kilkukrotnie, nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, dopóki nie jest czynnością wykonaną w ramach działalności gospodarczej. W przypadku sprzedaży działek podatnikiem podatku od towarów i usług będzie podmiot, który wykonując taką czynność, choćby jednorazowo, działa niezależnie jako handlowiec. Związek dokonywanej czynności z działalnością handlową ma decydujące znaczenie, przy czym w przypadku handlu związek ten winien zaistnieć już w momencie zakupu - sprzedawanej następnie - rzeczy. Handlem jest dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. Zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Brak takiego zamiaru wyklucza możliwość uznania danego podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług.

Prowadzenie gospodarstwa rolnego nie może być utożsamiane z handlem nieruchomościami. Sprzedaż działek budowlanych wykracza poza zakres rolniczej działalności gospodarczej, co wynika wprost z postanowień art. 2 pkt 15 ustawy.

Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 24 kwietnia 2008 r., sygn. akt (SA/Sz 826/07 (Wspólnota 2008/21/44) - "Osoba fizyczna, która sprzeda kilka działek, nie staje się z tego powodu podatnikiem VAT, ponieważ nie prowadzi działalności gospodarczej".

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 stycznia 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 1950/07 (LEX nr 428667) -"Sprzedaży działek powstałych po podziale nieruchomości stanowiącej majątek osobisty skarżącej nie można uznać za wykonywanie działalności gospodarczej. W związku z tym sprzedaż ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT".

Wyrok NSA w Warszawie z dnia 24 kwietnia 2007 r., sygn. akt I FSK 603/06 (LEX nr 261626), w którym stwierdzono, iż: Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność wykonana była przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem VAT. Z art. 4 ust. 3 VI Dyrektywy, art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112 (obowiązującej od 1 stycznia 2007 r.), jak i z art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), dalej: ustawa o VAT, wynika, że okazjonalność (sporadyczność) czynności, względnie jednorazowe ich wykonywanie, tworzy z danej osoby podatnika wyłącznie w przypadku, gdy te okazjonalnie lub jednorazowo wykonywane czynności są czynnościami wykonywanymi w związku z działalnością producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne, oraz rolników, a także działalnością osób wykonujących wolne zawody. Ww. akty prawne nie pozwalają na opodatkowanie czynności, choćby mogła być ona zdefiniowana jako dostawa towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 i 8 ustawy o VAT, jeżeli nie jest ona wykonywana w ramach działalności producentów, handlowców, usługodawców.

Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 22 lutego 2007 r., sygn. akt I SA/OI 1/07 (LEX nr 328151) - "Do przyjęcia opodatkowania czynności podatkiem VAT nie wystarcza sam fakt wykonywania czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Podmiot wykonujący te czynności powinien działać w charakterze podmiotu wykonującego działalność w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. W efekcie takiej analizy należy stwierdzić, iż przykładowo podatnikiem podatku VAT jest osoba dokonująca czynności prawnej przeniesienia własności nieruchomości gruntowej jedynie w sytuacji, gdy czyni to w zakresie swej działalności handlowej choćby czynność została wykonana jednorazowo jednak w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Nie ma wątpliwości, że nawet pojedyncza czynność dokonana z zamiarem jej powtarzalności, tj. wykonywania w sposób częstotliwy, stanowi działalność gospodarczą. Niemniej jednak czynność ta, winna być dokonana przez podatnika, a zatem w tym wypadku handlowca prowadzącego samodzielnie działalność gospodarczą".

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 lutego 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 3711/06 (LEX nr 322371) - "Nie można uznać za poprawny poglądu, aby sprzedaż kilku lub więcej działek przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową jeżeli tylko działki te stanowią majątek osobisty podatnika VAT i nie służą prowadzonej przez niego działalności gospodarczej skutkowała powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług".

Ad. 3

Wnioskodawca uważa, że nie będzie musiał doliczać podatku od towarów i usług (VAT) przy sprzedaży działek, będących w studium ujętych jako budowlane, a nie objętych planem zagospodarowania terenu i widniejących w ewidencji gruntów jako rola lub pastwiska i łąki. Mają zastosowanie te same argumenty co przy ad. 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego oraz na podstawie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionych we wniosku należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Oznacza to, że zgodnie z powołaną definicją działalności gospodarczej podatnikami będą również osoby, które wykonały czynności jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Polskie przepisy przewidują zatem uznanie za podatnika podatku od towarów i usług osoby, które okazjonalnie dokonują dostawy działek przeznaczonych pod zabudowę w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania tych czynności w sposób częstotliwy. Przepis ten został wprowadzony w celu zrównania pod względem opodatkowania podatkiem VAT podmiotów dokonujących takich samych czynności.

Podkreślić należy, że zgodnie z ww. przepisem art. 15 ust. 2 ustawy VAT okoliczności wskazujące na zamiar dokonywania tych czynności w sposób częstotliwy muszą być oceniane w momencie nabycia gruntu. Jednakże działalnością gospodarczą jest nie tylko rozpoczęcie sprzedaży działek przeznaczonych pod zabudowę, lecz również wykonywanie wszystkich innych czynności zmierzających do dokonania sprzedaży, w tym również czynności przygotowawcze i inwestycyjne. Definicja ta ma charakter obiektywny i bez względu na deklaracje osoby dokonującej czynności dostawy działek przeznaczonych pod zabudowę, należy rozważyć okoliczności towarzyszące danej transakcji. Podmiot dokonujący czynności związanych z dostawą działek nabywa status podatnika z chwilą rozpoczęcia tych czynności, jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że dostawa działek ma charakter powtarzalny.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży gruntu jest podatnikiem podatku od towarów i usług, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej ustawy.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Sam zamiar prowadzenia działalności gospodarczej potwierdzony obiektywnymi dowodami przesądza o potrzebie traktowania danego podmiotu jako podatnika VAT nawet wtedy, gdy przewidywana transakcja gospodarcza, która miała prowadzić do transakcji opodatkowanych, nie zostanie zrealizowana.

Kryterium prowadzenia działalności gospodarczej nie wyłącza zatem z grona podatników podatku VAT podmiotów, jeżeli dokonują one dostawy towarów jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Podkreślić należy, że przy rozstrzyganiu kwestii, czy w danej sytuacji mamy do czynienia z działalnością gospodarczą nie może mieć znaczenia deklarowany zamiar dokonania zakupu gruntu rolnego na własne potrzeby, który to grunt następnie jest dzielony na mniejsze działki z warunkami zabudowy, które mają być następnie sukcesywnie sprzedawane. Przyjęcie założenia, że osoba fizyczna dokonująca dostawy działek rolnych z wydanymi warunkami zabudowy, opierając się jedynie na deklaracji tej osoby, że dokonuje tej dostawy "ze swego majątku prywatnego", bez rozważenia okoliczności, które towarzyszą tej dostawie, prowadziłoby do nieuzasadnionego uprzywilejowania osób fizycznych, które w każdym przypadku mogą twierdzić, że dokonują dostawy z majątku prywatnego, nawet jeśli dokonują sprzedaży kilkudziesięciu, czy nawet kilkuset działek. Osoba fizyczna dokonująca zakupu gruntów rolnych może twierdzić, że dokonała tych zakupów do majątku prywatnego, a faktyczne intencje tej osoby mogą być zupełnie inne (należy mieć na uwadze, że zwykle plany gminy dotyczące przekształcenia danego terenu na grunt budowlany są znane wcześniej, zanim taka zmiana zostanie uchwalona). Deklarowane intencje (zamiar) w momencie dokonywania zakupów gruntu rolnego nie mogą przesądzać o uznaniu bądź nie uznaniu danych czynności sprzedaży działek za działalność gospodarczą. Istotne znaczenie mają okoliczności towarzyszące sprzedaży działek.

Jeżeli, jak ma to miejsce w przedmiotowej sprawie, sprzedaż wiąże się z dokonaniem podziału gruntu na wiele działek i rozpoczęciem jego zbywania w sposób częstotliwy (powtarzalny), to czynności takie należy uznać za działalność gospodarczą. Czynności takie nie różnią się bowiem od czynności sprzedaży działek dokonywanych przez inne podmioty, które nabyły grunt rolny z zamiarem jego odsprzedaży i w tym celu dokonują podziału tego gruntu, uzyskują decyzje o warunkach zabudowy i następnie dokonują jego sprzedaży. Przy sprzedaży działek rolnych z wydanymi warunkami zabudowy, dokonywanej przez inne podmioty, przykładowo gminy, czy agencje nieruchomości, bez względu na ilość sprzedanych działek, sprzedaż taka podlega opodatkowaniu.

Uznanie, że osoba fizyczna w okolicznościach takich jak w przedmiotowej sprawie dokonuje dostawy działek budowlanych z majątku prywatnego prowadziłoby do naruszenia zasad konkurencji oraz neutralności podatku VAT, bowiem podmioty dokonujące takich samych czynności byłyby w różny sposób traktowane z punktu widzenia opodatkowania podatkiem VAT. Wprowadzony w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT zapis, że działalność gospodarcza obejmuje również czynności, które zostały wykonane jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, zapewnia lepszą realizację zasady neutralności podatkowej.

Z opisu przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, iż dnia 19 kwietnia 2006 r. kupił działkę nad morzem w S... (gmina B...) nr 156/6 o powierzchni 1,19 ha z myślą o wybudowaniu domu.

Następnie zmierzając do realizacji swoich marzeń o stadninie koni wraz z gospodarstwem rolnym Zainteresowany 20 marca 2007 r. kupił działkę nr 109/2 o powierzchni 5,2 ha w G... (gmina M...), potem dokupił jeszcze 18 maja 2007 r. działkę numer 112/1 o powierzchni 3,27 ha w G.... Z racji, iż nabyte grunty były niewystarczające 23 maja 2007 r. Wnioskodawca kupił dwie nieruchomości w M... (gmina M...): działkę 230 o powierzchni 1,59 ha i 235; 38/1 (dwie działki wchodziły w skład nieruchomości) o powierzchni łącznie 3,97ha. W momencie gdy powziął informację o sprzedaży gruntu przez sąsiada postanowił, że sprzeda działkę w S..., gdyż była najbardziej oddalona od reszty i środki przeznaczy na tę w G... od sąsiada. Ciężko było znaleźć kupca na całe pole, ale kilka osób było zainteresowanych mniejszym areałem więc podzielił na 3 części (działki 156/9 i 156/10 + droga), żeby mieć możliwość sprzedaży.

Wnioskodawca powodowany zaistniałą sytuacją rodzinną, dnia 16 października 2007 r. sprzedał udział 1000/5142 w działce 156/10 i zaczął szukać klientów na resztę działek. Działkę 109/2 podzielił na 11 działek + drogi dojazdowe, a 230 i 235 podzielił na 12 działek + droga dojazdowa. Związany umową i zadatkiem z sąsiadem 5 grudnia 2007 r. dokupił działkę w G... o numerze 112/3 o powierzchni 2,38ha.

Następnie podzielił pozostałe dwie działki w G... 112/1 i 112/3 łącznie na 11 działek + droga dojazdowa i wystawił na sprzedaż, rezygnując tym samym ze stadniny nad morzem i gospodarstwa.

Zainteresowany, 30 stycznia 2008 r., sprzedał udział 750/3736 części w wydzielonej działce w M.... Łącznie w 2008 r. sprzedał 1 działkę w całości i 15 udziałów we współwłasności działek (dotyczyło to łącznie 15 działek), w roku 2009 sprzedał 7 udziałów we współwłasności (dotyczyło to 6 działek), w 2010 r. sprzedał 5 udziałów we współwłasności (dotyczyło to 4 działek). Wnioskodawca dodaje, iż resztę działek prawdopodobnie też będzie chciał sprzedać.

Wnioskodawca podaje, iż na przedmiotowym gruncie nie była i nie jest prowadzona działalność gospodarcza, grunt nie był udostępniany odpłatnie i nieodpłatnie innym osobom Nie posiadał statusu rolnika ryczałtowego nie dokonywał i nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych. Nigdy wcześniej też nie dokonywał sprzedaży gruntów, będących jego własnością. Celem zakupu nieruchomości w 2006 r. było wybudowanie domu, a następnych zakupionych w 2007 r. prowadzenie stadniny koni i gospodarstwa rolnego (czego niestety nie udało się zrealizować), a także zabezpieczenie finansowe na wypadek utraty zdrowia lub pracy zarobkowej. Nieruchomości stanowiły jego składnik majątku osobistego i głównie sytuacja życiowa zmusiła Zainteresowanego do podjęcia takich kroków. Wnioskodawca nie był i nie jest podatnikiem VAT, a przedmiotowa nieruchomość nie jest i nie była wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Sprzedaż tego prywatnego gruntu, będącego majątkiem osobistym nie jest w żadnym stopniu związana z działalnością gospodarczą.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że podatek rozliczył w następujący sposób:

* Za działkę kupioną w S... nr 156/6 w roku 2006 zapłacił 10% podatku od ceny sprzedaży (przychodu), a za działki zakupione w 2007 r. zapłacił 19% od różnicy w cenie sprzedaży, a zakupu (dochodu). Żadna z działek nie miała planu zagospodarowania przestrzennego, ani studium, a w ewidencji gruntów widniały jako rola - z tego względu nie doliczał podatku VAT.

* Na początku 2010 r. odrolnił dwie działki w G... 112/4 i 112/6 (powstałe z podziału działek 112/1 i 112/3) i podzielił każdą na 5 mniejszych po około 8 arów (łącznie na 10 działek). Dodaje, iż za około 2 miesiące powinien dostać warunki zabudowy pod dom jednorodzinny na każdej z działek. Natomiast dnia 27 kwietnia 2010 r. weszło w życie nowe studium gminy M..., wedle którego wszystkie działki Wnioskodawcy w G... i część działek w M... są w nim przedstawione jako budowlane.

Odnosząc przedstawione wyżej okoliczności do obowiązujących w sprawie przepisów prawa, stwierdzić należy, iż deklarowany przez Wnioskodawcę we wniosku zamiar zakupu działek rolnych do celów prywatnych (pierwsza działka została zakupiona z zamiarem wybudowania w przyszłości domu, natomiast kolejne działki zostały zakupione w celu utworzenia gospodarstwa rolnego), nie może przesądzać o tym, że w przedmiotowej sprawie planowana sprzedaż wydzielonych z tego gruntu działek rolnych z wydanymi warunkami zabudowy nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Istotne znaczenie mają bowiem okoliczności towarzyszące sprzedaży działek. Zauważyć należy, iż zakupione przez Wnioskodawcę działki rolne, mimo, iż jak twierdzi Wnioskodawca zostały zakupione do majątku prywatnego, to w żadnym momencie ich posiadania nie zostały przez Wnioskodawcę wykorzystane do celów osobistych.

Natomiast rozpoczęty przez Wnioskodawcę (w krótkim okresie po ich zakupie) proces podziału łącznie na 36 działek oraz drogi dojazdowe wskazuje, że sukcesywne nabywanie przedmiotowych nieruchomości nastąpiło celem osiągnięcia w przyszłości korzyści majątkowych.

Dalej stwierdzenie, że zakup pozostałych działek odbywał się z zamiaru utworzenia w przyszłości gospodarstwa rolnego, nie potwierdza tezy Wnioskodawcy o wykorzystaniu terenów dla celów osobistych.

Dlatego też, w przedmiotowej sprawie, na szczególne podkreślenie zasługuje fakt, iż definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o VAT, jednoznacznie przesądza, że działalność wykonywana przez rolników zawiera się w pojęciu działalności gospodarczej.

Artykuł 2 pkt 19 ustawy stanowi, iż przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Przez działalność rolniczą w myśl art. 2 ust. 15 ustawy rozumie się, produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42-00.11), a także świadczenie usług rolniczych.

Wskazać w tym miejscu należy, iż zgodnie z art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Stanowi zatem zorganizowany kompleks majątkowy przeznaczony do prowadzenia działalności produkcyjnej, handlowej lub usługowej.

Natomiast w myśl art. 55³ ustawy - Kodeks cywilny, za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Biorąc pod uwagę powyższe należy przyjąć, że gospodarstwo rolne spełnia określone w Kodeksie cywilnym wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. Celem przedsiębiorstwa, którym jest gospodarstwo rolne, zawsze jest produkcja rolnicza, bez względu na to w jaki sposób zostaną wykorzystane pożytki z tej działalności.

Wnioskodawca zatem nabywając grunt w 2006 r. i kolejne w 2007 w celu utworzenia gospodarstwa rolnego przejawił zamiar prowadzenia działalności gospodarczej, którą w myśl art. 15 ust. 2 jest również działalność rolnicza.

Ponadto Wnioskodawca, który dokonał zakupu działek w okresie od kwietnia 2006 r. do grudnia 2008 r., w niedługim czasie od zakupu poszczególnych działek dokonał ich odrolnienia oraz oczekiwał na warunki zabudowy, które miał otrzymać. Obecnie dla części działek istnieje już studium, w którym działki przedstawione są jako budowlane.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca dokonał zatem czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a planowana sprzedaż wydzielonych działek rolnych z warunkami zabudowy wskazuje na zamiar wykonywania tych czynności w sposób częstotliwy.

W świetle powyższego należy uznać, iż Wnioskodawca w przedmiotowej sprawie będzie spełniał przesłanki, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 2 kwalifikujące do uznania go za podatnika podatku VAT prowadzącego działalność gospodarczą.

Podstawowa stawka podatku - zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ustawodawca zwolnił od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do kwestii, czy może zastosować zwolnienie przy sprzedaży przedmiotowych gruntów niezabudowanych.

Należy podkreślić, iż zwolnienie z podatku VAT lub obniżenie stawki podatkowej, możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa lub przepisy wykonawcze do ustawy. Wszelkie zwolnienia są wyjątkiem od generalnej reguły opodatkowania sprzedaży wg stawki 22% i muszą być interpretowane ściśle, nie zaś rozszerzająco.

Zatem w przypadku działek sprzedawanych przez Wnioskodawcę, konieczne jest jednoznaczne określenie, iż są to grunty inne niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

O charakterze danego gruntu rozstrzyga zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego, należy posłużyć się decyzją o warunkach zabudowy lub inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją, sporządzoną na podstawie ww. ustawy o planowaniu przestrzennym.

W myśl art. 9 ust. 1 i ust. 4 ww. ustawy, w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (...). Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

Na mocy art. 20 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 z późn. zm.), dane z ewidencji gruntów i budynków mogą być stosowane wyłącznie posiłkowo gdyż nie zawierają danych o "przeznaczeniu" danego gruntu, a jedynie obejmują dane - w przypadku gruntów - dotyczące ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych (...).

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że dla określenia przeznaczenia danego terenu decydujące znaczenie, ma miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, a w przypadku braku powyższych - przeznaczenie terenu określone w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

Zatem dostawa działek budowlanych, które są w studium uwarunkowań przedstawione jako budowlne, nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. To z kolei skutkować będzie obowiązkiem opodatkowania takich dostaw podstawową, tj. 22% stawką podatku od towarów i usług.

Wymienione powyżej okoliczności jednoznacznie wskazują, iż podjęto działania wskazujące na zamiar wykorzystywania nabytych nieruchomości jako przedmiotu działalności gospodarczej, a zatem sprzedaż działek rolnych, zarówno tych będących w studium jako budowlane, jak i posiadających warunki zabudowy pod dom jednorodzinny, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż jak już wcześniej wskazano opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów, a grunt niewątpliwie jest towarem. Tym samym Wnioskodawca stanie się z tytułu tych dostaw podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto planowana transakcja ze względu na przeznaczenie nieruchomości na cele budowlane nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. To z kolei obliguje Wnioskodawcę do naliczenia oraz odprowadzenia podatku VAT.

Ponadto, należy wskazać, iż metoda rozliczenia liniowego podatku w skali 19%, na wybór której, po założeniu jednoosobowej działalności gospodarczej, wskazuje Wnioskodawca, nie ma wpływu na opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży działek. Sama czynność zbycia gruntów, jak wskazano już wcześniej, nosi znamiona działalności gospodarczej i działania Wnioskodawcy jako podatnika podatku VAT, a fakt wniesienia nieruchomości do założonej działalności gospodarczej, a następnie ich sprzedaż z majątku firmy, potwierdza tylko konieczność doliczenia podatku VAT przy sprzedaży przedmiotowych działek.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Przytoczone przez Wnioskodawcę we wniosku liczne orzeczenia sądowe zostały potraktowane jako element jego argumentacji, jednak nie mogą mieć wpływu na wynik sprawy, bowiem zapadły na tle innych okoliczności faktycznych spraw i nieuwzględnienie tego faktu skutkowałoby brakiem rzetelności dokonanej przez organ podatkowy oceny prawnej.

Wskazany przez Wnioskodawcę wyrok o sygn. akt. III SA/Wa 1950/07, dotyczy sytuacji, w której Skarżąca podniosła, że w 1997 r. otrzymała w drodze darowizny udział 1/3 części w gospodarstwie rolnym o pow. ok. 9 ha. W grudniu 2000 r. wszedł w życie miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który część gruntu wchodzącego w skład przedmiotowego gospodarstwa przeznaczył pod zabudowę. W 2001 r. działka przeznaczona pod zabudowę została podzielona na 21 działek, które będzie kolejno sprzedawała. Podobnie, orzeczenia WSA - sygn. akt. III SA/Wa 153/08 rozstrzyga kwestię, w której Skarżący jest właścicielem nieruchomości gruntowej o powierzchni 5,60 ha położonej w P., nabytej w drodze dziedziczenia po rodzicach, a którą po podziale zamierza sprzedać oraz sygn. akt III SA/Wa 3711/06, w którym poruszona jest kwestia sprzedaży działek przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową, wydzielonych z użytków rolnych nabytych w drodze spadku. Wyrok I FSK 1629/07 również przedstawia sytuację, gdzie Wnioskodawczyni sprzedawała cześć działek, które odziedziczyła po mężu. Analizując powyższe wyroki należy zauważyć, iż zapadły one w odniesieniu do stanów faktycznych, które różnią się znacznie od sytuacji analizowanej w sprawie Wnioskodawcy. Przede wszystkim z opisu stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanego nie wynika, jakoby grunty w których jest posiadaniu, a które chce sprzedać nabył w drodze dziedziczenia, tak jak ma to miejsce w ww. wyrokach.

Kolejne z wyroków zaprezentowanych przez Wnioskodawcę również dotyczą innych sytuacji. Wyrok NSA o sygn. akt I FSK 1043/08 wskazuje na stan, w którym skarżący wskazał, iż nabył wraz z małżonką ze środków z majątku wspólnego nieruchomość rolną niezabudowaną. Teren nie został odrolniony. W dniu 29 stycznia 2007 r. wydano pozwolenie na budowę domu na przedmiotowym gruncie. Z uwagi na kłopoty rodzinne dokonano jego podziału na pięć działek - cztery działki, przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, uprawy polowe i zieleń naturalną, a jedna pod drogę wewnętrzną. Na największej działce wnioskodawca rozpoczął budowę domu. Podobna kwestia rozstrzygnięta jest w wyroku o sygn. I SA/Ol 1/07, gdzie strona podaje, iż jako rolnik, nabył w 1983 r. gospodarstwo rolne. W planie zagospodarowania przestrzennego, mimo sprzeciwu skarżącego, zaplanowano przekształcenie należącej do niego nieruchomości rolnej z przeznaczeniem na cele budowlane. Do przekształcenia takiego doszło w 2003 r., kiedy to wydzielono z nieruchomości wnioskodawcy dwie działki budowlane. Skarżący zmuszony był jednocześnie dokonać ich sprzedaży dwóm różnym nabywcom, bowiem jego wiosek o scalenie działek został rozpoznany negatywnie. Z racji zupełnie odmiennych stanów faktycznych przedstawione wyroki, również nie mogą mieć zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż sprzedaży czy to czterech czy dwóch działek nie można w żaden sposób odnieść do transakcji zbycia 36 działek oraz dodatkowo terenów pod drogi dojazdowe.

W związku z tym, stwierdzić należy, iż mamy do czynienia z odmiennymi stanami faktycznymi od sprawy, w której Wnioskodawczyni złożyła przedmiotowy wniosek. Zatem zacytowane przez Wnioskodawczynię orzeczenia WSA i NSA są rozstrzygnięciami nie znajdującymi zastosowania w niniejszej sprawie.

Jednocześnie wskazać należy, iż Strona powołała, tylko korzystne dla siebie rozstrzygnięcia, nie mające odzwierciedlenia w przedmiotowej sprawie. Dodatkowo nadmienić należy, iż praktyka orzecznicza w przedmiocie wydanej interpretacji nie jest jednolita, o czym świadczy np. rozstrzygnięcie zapadłe w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 maja 2010 r., sygn. akt. I FSK 2012/08, w którym to Sąd stwierdził, iż (...) dla celów podatku VAT nie jest konieczne, aby działalność była działalnością zarobkową, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły przez podmioty gospodarcze (przedsiębiorców). Opodatkowaniu tym podatkiem podlega dostawa towarów - gruntów nie tylko wówczas, gdy dokonywana jest przez podatnika VAT, dla którego wykonywanie działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu. Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy również osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, które dokonują dostawy, czy też świadczą usługi stają się podatnikami podatku VAT, jeżeli okoliczności towarzyszące wykonywaniu czynności wskazują na zamiar wykonywania tych czynności w sposób częstotliwy. Przez zamiar częstotliwości prowadzenia działalności należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania w określonym przedziale czasowym czynności składających się na istotę prowadzenia działalności, na przykład dokonywanie sprzedaży poszczególnych działek na podstawie umów cywilnoprawnych, czy też: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 28 czerwca 2010 r., sygn. akt. I FSK 875/09, w którym to wskazano, że (...) planowane przez Skarżącego czynności, jeśli będą wykonane, będą miały charakter działalności handlowej, przez którą należy, co do zasady, rozumieć działalność zorganizowaną i zarobkową. Świadczą o tym te wszystkie okoliczności podane w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku jak: daty nabycia nieruchomości, ich ilość, powierzchnia, czas jaki upływa od zakupu do planowanej sprzedaży, przeznaczenie tego gruntu w planie zagospodarowania przestrzennego, podział na mniejsze działki, określenie osobistych potrzeb przy nabywaniu tego majątku, a raczej ich brak, zorganizowanie wespół z innymi osobami zakupu, a następnie zbycie, pozwala to wyrazić twierdzenie, że Skarżący realizując swój zamiar planowej sprzedaży w wyniku powiązania z pozostałymi okolicznościami, będzie podatnikiem podatku od towarów i usług. (...).

Z kolei w wyroku III SA/Wa 1368/10 z dnia 17 sierpnia 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że zakup kilku działek, a następnie ich sprzedaż w krótkim okresie powoduje powstanie obowiązku w podatku od towarów i usług. Podatnikiem VAT można zatem stać się bez własnej wiedzy i woli. Osoba staje się bowiem podatnikiem VAT ze względu na podjęcie czynności opodatkowanych VAT, a nie z powodu spełnienia wymogów formalnych.

Podobnie wypowiedział się sąd w sprawie I FSK 162/09, gdzie orzekł, że sprzedaż przez osobę fizyczną działek gruntu wykorzystywanego w ramach prowadzonej przez tę osobę działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W związku z tym, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług, w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydana odrębna interpretacja.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.