IPPP1/443-860/13-2/ISZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 sierpnia 2013 r. (data wpływu 28 sierpnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymywanych i przechowywanych w formie elektronicznej - jest prawidłowe.

W dniu 28 sierpnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymywanych i przechowywanych w formie elektronicznej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka S.A. (dalej: Spółka) w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą dokonuje zakupów usług (np. remontowych, naprawczych) od Podmiotu Powiązanego (dalej: Podmiot). Spółka i Podmiot korzysta z tego samego rodzaju systemu finansowo-księgowego.

W celu usprawnienia przepływu faktur, Spółka wraz z Podmiotem rozważa zmianę dotychczasowego sposobu otrzymywania przez Spółkę faktur poprzez odstąpienie od ich wystawiania i przesyłania w formie papierowej i zastąpienie ich fakturami elektronicznymi w formacie PDF (dalej: e-faktury). E-faktury będą przesyłane za pośrednictwem programu, który umożliwia transfer dokumentów elektronicznych pomiędzy kontrahentami używającymi tego samego rodzaju systemu finansowo-księgowego (S.). Przesłane e-faktury zostaną automatycznie zapisane w systemie finansowo-księgowym (S.) i będą połączone z dokumentami księgowymi utworzonymi na ich podstawie. E-faktury będą zapisywane w podziale na okresy rozliczeniowe. Kopie bezpieczeństwa wykonywane będą narastająco każdego dnia. Dostęp do e-faktur będzie udzielony tylko uprawnionym osobom przez Spółkę oraz zabezpieczony loginem i hasłem zarówno komputera jak i oprogramowania. Na żądanie, Spółka będzie w stanie bezzwłocznie zapewnić organom podatkowym elektroniczny dostęp do e-faktury w trybie umożliwiającym tym organom bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Spółka zamierza zawrzeć z Podmiotem porozumienie w sprawie wystawiania i przesyłania faktur w formie elektronicznej, w którym wyrażona zostanie akceptacja takiej formy otrzymywania faktur przez Spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy sposób przechowywania e-faktur przez Spółkę w systemie księgowym S. (tekst jedn.: bez drukowania faktury) będzie właściwy.

2. Czy w związku z połączeniem Systemów S. Podmiotu Powiązanego uprawnionego do wystawiania faktur oraz Spółki a także faktem, że e-faktury wystawiane przez Podmiot Powiązany są niezwłocznie automatycznie wprowadzane do systemu Spółki, uznać należy, że Spółka ma prawo do odliczenia podatku VA T w dacie faktycznego wpływu e-faktury do systemu Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Zgodnie z § 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2012 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej, (dalej: Rozporządzenie o fakturach przesyłanych w formie elektronicznej) faktury przesłane drogą elektroniczną są przechowywane w podziale na okresy rozliczeniowe w dowolny sposób zapewniający:

* autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego;

* łatwe ich odszukanie;

* organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur.

Brzmienie powyższych przepisów nie nakłada na podatnika obowiązku przechowywania otrzymanej i pobranej faktury w postaci papierowej. Co więcej nie nakazuje tego żaden inny przepis ustawy o VAT, czy Rozporządzenia o fakturach przesyłanych w formie elektronicznej. Przepisy formułują jedynie obowiązek odpowiedniego przechowywania faktur. Wskazane przepisy nakazują przechowywanie dokumentów w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób pozwalający na ich łatwe odszukanie zapewniający ich autentyczność, integralność i czytelność, zapewniając do nich dostęp organom podatkowym i organom kontroli skarbowej.

Przechowywanie faktur w postaci elektronicznej ułatwia (w stosunku do przechowywania w formie papierowej) zarządzanie dokumentami z podziałem na okresy rozliczeniowe i zdecydowanie ułatwia odszukanie danej faktury. Niewątpliwie elektroniczny system umożliwia zarządzanie dokumentami w sposób zdecydowanie łatwiejszy niż zarządzanie archiwum prowadzonym w formie papierowej.

Spółka stoi na stanowisku, że planowany sposób przechowywania otrzymanych e-faktur tj. zarchiwizowanie ich w systemie SAP, spełnia wszystkie wymogi przewidziane w Rozporządzeniu o fakturach przesyłanych w formie elektronicznej tj.;

* autentyczność pochodzenia - z treści tych e-faktur będzie można bowiem odczytać dane dostawcy dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy e-faktury, integralność treści, czytelność nie będzie bowiem możliwości dokonywania żadnych ingerencji w treść otrzymywanych i przechowywanych e-faktur;

* łatwe ich odszukanie - system SAP, gwarantuje w każdym czasie łatwe odszukanie każdej e-faktury, z wykorzystaniem różnych atrybutów przypisanych danej e-fakturze (np. po odbiorcy, po dacie wystawienia e-faktury);

* zapewnienie bezzwłocznego dostępu do faktur organom podatkowym - na żądanie, organy podatkowe posiadać będą dostęp do systemu poprzez osobne konto (login) stworzony wyłącznie dla potrzeb organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej. Organy posiadać będą dostęp do systemu w siedzibie Spółki.

Przedstawiane powyżej stanowisko Spółki jest powszechnie akceptowane przez organy podatkowe np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 lutego 2013 r. o sygn. ILPP4/443-538/12-2/EW

Ad.2.

Określenie daty otrzymania faktury ma podstawowe znaczenie dla ustalenia momentu powstania prawa do odliczenia podatku naliczonego. Dotyczy to również faktur przesyłanych nabywcom w formie elektronicznej.

W ustawie o VAT oraz w aktach wykonawczych do niej nie określono pojęcia "otrzymanie faktury elektronicznej". Dlatego konieczne jest odwołanie się do gramatycznej wykładni tego pojęcia. W języku potocznym "otrzymać" oznacza stać się odbiorcą czegoś, dostać coś.

Spółka stoi na stanowisku, że otrzymanie faktury ma miejsce, gdy Spółka jako odbiorca faktury będzie mogła zapoznać się z jego treścią. Momentem otrzymania e-faktury będzie więc chwila, w której będzie ona dostępna dla odbiorcy na jego (lub na wykorzystywanych przez niego) urządzeniach informatycznych (data odbioru przesyłki elektronicznej).

Biorąc jednak pod uwagę planowany schemat odbierania faktur od podmiotu powiązanego, w ramach jednego systemu S., gdy e-faktura jest fizycznie wystawiana w systemie S. i automatycznie jest wprowadzana do systemu Spółki, to należy uznać, że momentem otrzymania takiej e-faktury jest moment jej fizycznego umieszczenia w systemie S. Spółki.

Potwierdza to przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 17 czerwca 2011 r., ILPP2/443-542/11-2/BA, w której Dyrektor Izby Skarbowej wprost stwierdził: "W sytuacji, gdy z racji funkcjonalności systemu informatycznego stosowanego przez obie strony transakcji, wystawiona faktura i faktura korygująca w formie elektronicznej jest umieszczana w systemie informatycznym i natychmiast jest widoczna dla odbiorcy tej faktury na jego urządzeniach informatycznych, to wówczas momentem otrzymania takiej faktury jest moment jej wystawienia i umieszczenia w systemie informatycznym."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18 (ust. 10 pkt 1 ww. artykułu).

Przepisy art. 86 ust. 11 i ust. 13 cyt. ustawy wskazują dodatkowe terminy obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w sytuacji, gdy podatnik nie dokonał tego obniżenia w terminie otrzymania faktury.

I tak, stosownie do ust. 11 ww. artykułu, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Natomiast, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego - art. 86 ust. 13 ustawy o VAT.

Cytowane powyżej przepisy wskazują, że podstawą do odliczenia podatku naliczonego są otrzymane przez podatnika faktury VAT dokumentujące nabycie towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych, a także niezaistnienie przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 cyt. ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w ust. 8 powołanego artykułu, szczegółowe zasady przesyłania, przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2012 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej (Dz. U. z 2012 r. poz. 1528).

Przesyłanie, w tym udostępnianie, faktur w formie elektronicznej wymaga akceptacji ich odbiorcy (§ 3 ust. 1 ww. rozporządzenia).

Zatem stosowanie przesyłu elektronicznego faktur wymaga uprzedniej akceptacji przez odbiorcę dla takiego sposobu przekazywania tego dokumentu.

Zaznaczyć trzeba jednak, że zgodnie z treścią § 4 tego rozporządzenia, faktury mogą być przesyłane w formie elektronicznej, w dowolnym formacie elektronicznym, pod warunkiem zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury.

Przepis § 4 ust. 2 cyt. rozporządzenia stanowi, że sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury określa podatnik.

Ponadto, na mocy § 4 ust. 3 ww. rozporządzenia, autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług.

Poza wykorzystaniem kontroli biznesowych, określonych w ust. 3, autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania:

* bezpiecznego podpisu elektronicznego w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. Nr 130, poz. 1450 z późn. zm.), weryfikowanego za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, lub

* elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa, dotycząca tej wymiany, przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych (§ 4 ust. 3 tego rozporządzenia).

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

Zauważyć należy, że dla potrzeb przepisów o podatku od towarów i usług w zakresie fakturowania, pojęcie "kontrole biznesowe" użyte w ww. § 4 ust. 3 cyt. rozporządzenia, należy rozumieć jako proces, za pośrednictwem którego podatnik tworzy, wdraża oraz aktualizuje dostateczny poziom pewności co do tożsamości dostawcy lub usługodawcy albo wystawcy faktury (autentyczność pochodzenia), w zakresie tego, że nie zmieniono danych dotyczących podatku VAT (integralność treści) oraz w zakresie czytelności faktury od momentu wystawienia faktury aż do końca okresu przechowywania. Kontrola biznesowa powinna dawać pewną ścieżkę kontrolną, dzięki której można powiązać fakturę ze stanowiącą podstawę jej wystawienia dostawą bądź usługą.

Z kolei, pojęcie "wiarygodna ścieżka audytu", również użyte w ww. przepisie, oznacza, iż związek pomiędzy dokumentami uzupełniającymi oraz realizowanymi transakcjami jest łatwy do prześledzenia (dzięki posiadaniu dostatecznych danych dla powiązania dokumentów), zgodny z ustalonymi w przedsiębiorstwie procedurami oraz odzwierciedla procesy, które faktycznie miały miejsce. Ścieżka audytu dla celów podatku VAT powinna zapewnić możliwy do skontrolowania związek pomiędzy fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług tak, aby umożliwić sprawdzenie, czy faktura odzwierciedla fakt, że dostawa towarów lub świadczenie usług miało miejsce. Przy czym środki, przy wykorzystaniu których podatnik może wykazać powyższy związek pozostawia się uznaniu podatnika.

Wskazane przepisy rozporządzenia określają zatem sposób i warunki przesyłania faktur w formie elektronicznej. Obecnie podatnik nie ma obowiązku stosowania tylko określonych wcześniej technologii przesyłu faktur w postaci elektronicznej - bezpieczny podpis elektroniczny i system elektronicznej wymiany danych (EDI). Obowiązujące przepisy rozporządzenia wprowadzają bowiem możliwość zapewnienia autentyczności pochodzenia i integralności treści oraz czytelności faktury za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które w sposób wiarygodny ustalą ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług. Zaznaczyć należy, że już na etapie wystawiania i przesyłania faktur muszą zostać spełnione powyższe warunki, aby faktury można było uznać za faktury przesyłane w formie elektronicznej.

Stosownie do treści § 6 ww. rozporządzenia, faktury przesłane drogą elektroniczną są przechowywane w podziale na okresy rozliczeniowe w dowolny sposób zapewniający:

Zgodnie z § 6 ust. 2 tego rozporządzenia, podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju są zobowiązani do przechowywania faktur, o których mowa w ust. 1, na terytorium kraju.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli faktury są przechowywane poza terytorium kraju w formie elektronicznej w sposób umożliwiający organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych faktur (§ 6 ust. 3 cyt. rozporządzenia).

W myśl § 7 tego rozporządzenia, faktury przesłane w formie elektronicznej i przechowywane w tej formie udostępniane są organowi podatkowemu i organowi kontroli skarbowej w trybie umożliwiającym tym organom bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Z opisu sprawy przedstawionego w złożonym wniosku wynika, że Wnioskodawca w związku z prowadzoną działalnością nabywa towary i usługi od Podmiotu Powiązanego (dalej: Podmiot). Spółka i Podmiot korzysta z tego samego rodzaju systemu finansowo-księgowego S. W celu usprawnienia przepływu faktur, Spółka wraz z Podmiotem rozważa zmianę dotychczasowego sposobu otrzymywania przez Spółkę faktur poprzez odstąpienie od ich wystawiania i przesyłania w formie papierowej i zastąpienie ich fakturami elektronicznymi w formacie PDF (dalej: e-faktury). E-faktury będą przesyłane za pośrednictwem programu, który umożliwia transfer dokumentów elektronicznych pomiędzy kontrahentami używającymi tego samego rodzaju system finansowo-księgowy (S.). Przesłane e-faktury zostaną automatycznie zapisane w systemie finansowo-księgowym (S.) i będą połączone z dokumentami księgowymi utworzonymi na ich podstawie. E-faktury będą zapisywane w podziale na okresy rozliczeniowe. Kopie bezpieczeństwa wykonywane będą narastająco każdego dnia. Dostęp do e-faktur będzie udzielony tylko uprawnionym osobom przez Spółkę oraz zabezpieczony loginem i hasłem zarówno komputera jak i oprogramowania. Na żądanie, Spółka będzie w stanie bezzwłocznie zapewnić organom podatkowym elektroniczny dostęp do e-faktury w trybie umożliwiającym tym organom bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Spółka zamierza zawrzeć z Podmiotem porozumienie w sprawie wystawiania i przesyłania faktur w formie elektronicznej, w którym wyrażona zostanie akceptacja takiej formy otrzymywania faktur przez Spółkę.

W uzasadnieniu własnego stanowiska w sprawie Spółka wskazuje, że planowany sposób przechowywania otrzymanych e-faktur tj. zarchiwizowanie ich w systemie SAP, spełnia wszystkie wymogi przewidziane w Rozporządzeniu o fakturach przesyłanych w formie elektronicznej tj.;

* autentyczność pochodzenia - z treści tych e-faktur będzie można bowiem odczytać dane dostawcy dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy e-faktury, integralność treści, czytelność nie będzie bowiem możliwości dokonywania żadnych ingerencji w treść otrzymywanych i przechowywanych e-faktur;

* łatwe ich odszukanie - system SAP, gwarantuje w każdym czasie łatwe odszukanie każdej e-faktury, z wykorzystaniem różnych atrybutów przypisanych danej e-fakturze (np. po odbiorcy, po dacie wystawienia e-faktury);

* zapewnienie bezzwłocznego dostępu do faktur organom podatkowym - na żądanie, organy podatkowe posiadać będą dostęp do systemu poprzez osobne konto (login) stworzony wyłącznie dla potrzeb organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej. Organy posiadać będą dostęp do systemu w siedzibie Spółki.

W odniesieniu do przedstawionej sytuacji wątpliwości Wnioskodawcy powstały w kwestii przechowywania e-faktur zakupu (tekst jedn.: bez drukowania faktury) oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z takich faktur VAT w dacie faktycznego wpływu e-faktury do systemu Spółki.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że obecnie obowiązujące regulacje prawne dopuszczają możliwość przechowywania faktur, otrzymanych od kontrahentów w formie elektronicznej, w dowolny sposób np. w formie zapisu elektronicznego (PDF) na elektronicznych nośnikach danych. Jednakże sposób ten, jak wymaga ustawodawca, ma zapewniać przechowywanie faktur w podziale na okresy rozliczeniowe w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ponadto, podatnik zobowiązany jest zapewnić odpowiednim organom na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej - również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy wynika, że wszystkie te warunki zostają spełnione. Zatem, otrzymywane od Podmiotu faktury elektroniczne mogą być archiwizowane przez Spółkę wyłącznie w sposób elektroniczny, bez konieczności przechowywania w wersji papierowej.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2012 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej (Dz. U. z 2012 r. poz. 1528) oraz opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że podany przez Spółkę sposób przechowywania e-faktur w systemie księgowym, tj. bez ich drukowania, jest właściwy.

Ponadto, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów służących do wykonywania czynności opodatkowanych z faktur, które Spółka otrzyma, bowiem sposób archiwizacji otrzymanych faktur papierowych w formie elektronicznej z zachowaniem ww. regulacji prawnych w tym zakresie nie pozbawi Spółki prawa do odliczenia z nich podatku naliczonego.

Zdaniem Spółki, moment otrzymania faktury zakupowej będzie identyczny z momentem wystawienia takiej faktury, gdyż wystawiona przez Podmiot faktura jest natychmiastowo dostępna dla Wnioskodawcy na jego urządzeniach informatycznych. Wobec powyższego, z racji funkcjonalności systemu, moment wystawienia faktury w formie elektronicznej zbiega się z jej odbiorem.

Należy podkreślić, że ustawodawca w ustawie o podatku od towarów i usług oraz w aktach wykonawczych do ustawy, nie określił pojęć moment wystawienia i otrzymania faktury elektronicznej. W konsekwencji, konieczne jest odwołanie się do gramatycznej wykładni obu pojęć. Zgodnie z "Małym Słownikiem Języka Polskiego" pod red. E. Sobol (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 1995, s. 1079 oraz s. 587)"wystawić" oznacza wydobyć, wyjąć, wydostać coś skąd, wyłożyć na, zewnątrz, ale również wypisać, wypełnić, wydać. Z kolei, "otrzymać" oznacza stać się odbiorcą czegoś, dostać coś.

Należy zatem stwierdzić, że powyżej opisane pojęcia wiążą się z czynnościami faktycznymi, a nie prawnymi.

W związku z powyższym, w sytuacji, gdy z racji funkcjonalności systemu informatycznego stosowanego przez obie strony transakcji, wystawiona faktura w formie elektronicznej jest umieszczana w systemie informatycznym i natychmiast jest widoczna dla odbiorcy tej faktury na jego urządzeniach informatycznych, to wówczas momentem otrzymania takiej faktury jest moment jej wystawienia i umieszczenia w systemie informatycznym.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie momentem otrzymania faktury w formie elektronicznej przez Spółkę jest moment umieszczenia przedmiotowej faktury w systemie finansowo-księgowym.

Reasumując, w związku z połączeniem Systemów S. Podmiotu Powiązanego uprawnionego do wystawiania faktur oraz Spółki a także faktem, że e-faktury wystawiane przez Podmiot Powiązany są niezwłocznie automatycznie wprowadzane do systemu Spółki, uznać należy, że Spółka ma prawo do odliczenia podatku VA T w dacie faktycznego wpływu e-faktury do systemu Spółki, stosownie do art. 86 ust. 1 w powiązaniu z art. 86 ust. 10 ustawy.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, że ocena prawidłowości zastosowanego sposobu (systemu) przechowywania faktur w formie elektronicznej oraz wypełnienia warunków zapewnienia autentyczności pochodzenia i integralności treści przechowywanych faktur wymaga wiedzy specjalistycznej. Zatem tej oceny będzie mógł dokonać właściwy organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w toku kontroli podatkowej lub skarbowej, bowiem postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej, stosownie do treści art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, opiera się jedynie na interpretacji przepisów prawa podatkowego. Przepisy te - jak wskazano wyżej - nie określają konkretnych wymogów technicznych w przedmiotowym zakresie, tak więc każde rozwiązanie techniczne, o ile zagwarantuje spełnienie wymogów prawa podatkowego będzie prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.