IPPP1/443-850/11-5/AP

W związku ze skargą z dnia 17 listopada 2011 r. (wniesioną w dniu 17 listopada 2011 r., data wpływu 21 listopada 2011 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 26 sierpnia 2011 r. nr IPPP1/443-850/11-2/AP w przedmiocie podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania pracownikom świadczeń sfinansowanych ze środków ZFŚS, doręczoną w dniu 29 sierpnia 2011 r. (data potwierdzenia odbioru), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów w trybie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) oraz na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku z § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), uwzględnia skargę w całości, w związku z czym zmienia zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 26 sierpnia 2011 r. nr IPPP1/443-850/11-2/AP, uznając stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

We wniosku z dnia 20 maja 2011 r. (data wpływu 30 maja 2011 r.) został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka S.A. (zwana dalej Spółką) dokonuje odpisu i administruje środkami Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (zwany dalej: ZFŚS lub Fundusz).

Zgodnie z par. 4 przyjętego w Spółce Regulaminu Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych środki pieniężne będą dzielone na niżej wymienione cele i rodzaje działalności socjalnej jak:

W przypadku dofinansowania różnych form wypoczynku i działalności sportowo-rekreacyjnej pracodawca pokrywa z ZFŚS wydatek tylko do ustalonej kwotowo wysokości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka powinna opodatkować podatkiem VAT nieodpłatnie przekazane pracownikom świadczenia, sfinansowane ze środków ZFŚS.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę brzmienie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT oraz aktualne orzecznictwo, Spółka nie jest podatnikiem podatku VAT z tytułu przekazania pracownikom świadczeń finansowanych z ZFŚS, zatem czynności te nie podlegają VAT.

Stosownie bowiem do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei przez dostawę towarów rozumie się - zgodnie z przepisem art. 7 ust. 1 ustawy o VAT - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług rozumie się - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Co ważne i wielokrotnie podkreślane zarówno w orzecznictwie ETS, jak i przez krajowe sądy, warunkiem opodatkowania sprzedaży podatkiem od towarów i usług jest dokonanie dostawy towarów lub świadczenie usług przez podmiot działający w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT. Określenie zatem, czy w przypadku konkretnej transakcji mamy do czynienia z podmiotem działającym w charakterze podatnika - implikuje opodatkowanie podatkiem od towarów i usług czynności wskazanych w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą (...) bez względu na cel i rezultat tej działalności. Z kolei w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy (...).

W tym miejscu należy zauważyć, iż stosownie do art. 10 ustawy o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych, środkami ZFŚS administruje pracodawca. Ponadto ustawowo jest on zobowiązany do przekazania na rachunek bankowy Funduszu równowartości naliczonych na dany rok odpisów i zwiększeń oraz gospodarowania Funduszem.Spółka nie może zatem swobodnie dysponować środkami z Funduszu, które są prawnie i rachunkowo wyodrębnione od innych środków finansowych.

Z powyższego wynika zatem, że przedmiotowe działania Spółki podejmowane w ramach ZFŚS nie są przejawem działalności gospodarczej podatnika podatku VAT w związku z czym uprawniony jest wniosek, że Spółka przekazując świadczenia na rzecz pracowników - finansowane ze środków ZFŚS - nie wykonuje czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Spółka pokrywając wydatki z Funduszu jedynie administruje środkami Funduszu.

Stanowisko Spółki znajduje odzwierciedlenie m.in. w wyroku z dnia 2 września 2008 r. Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie o sygn. I FSK 1076/07, w którym sąd potwierdził, iż podmiot administrujący środkami ZFŚS nie działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, oraz wyroku NSA z 22 października 2010 r. (I FSK 1727/09), w którym sąd zaznaczył dodatkowo, że samo posłużenie się w definicji art. 2 pkt 1 ustawy o ZFŚS pojęciem "pracodawcy" jako podmiotu świadczącego usługi w ramach działalności socjalnej nie może przesądzać o jego statusie prawnopodatkowym w podatku od towarów i usług.

Reasumując, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie stanowiska Spółki zawartego we wniosku, że nieodpłatne przekazanie świadczeń na rzecz pracowników finansowanych z ZFŚS nie podlega opodatkowaniu VAT.

W dniu 26 sierpnia 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną nr IPPP1/443-850/11-2/AP, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

W przedmiotowej interpretacji stwierdzono, iż w odniesieniu do czynności podejmowanych w ramach działalności socjalnej, pracodawca występuje w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Nieodpłatne przekazanie towarów, których zakup jest sfinansowany ze środków ZFŚS (tj. udzielanie pomocy materialnej rzeczowej), z uwagi na spełnienie dyspozycji określonych w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, mieści się w pojęciu dostawy towarów. W konsekwencji czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast jeśli Spółka dokonuje przykładowo zakupu abonamentów uprawniających do korzystania z basenów, siłowni, biletów do kina, teatru itp., przedmiotowe usługi niewątpliwie są świadczone na cele osobiste osób uprawnionych do korzystania z ZFŚS. Zatem, usługi oferowane osobom uprawnionym nieodpłatnie w ramach administrowania ZFŚS podlegają opodatkowaniu na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

W interpretacji wskazano, iż czynności przekazania pracownikom środków pieniężnych, bonów towarowych oraz zasilenie kart przepłaconych nie są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednak, nie każde przekazanie środków pieniężnych przez Spółkę na rzecz pracowników będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W przypadku bowiem udzielenia pracownikowi pożyczki z ZFŚS, czynność taka podlega opodatkowaniu jako świadczenie usług, korzystając jednocześnie ze zwolnienia od tego podatku.

Stanowisko Wnioskodawcy zostało uznane całościowo za nieprawidłowe z uwagi na uzasadnienie odrzucające konieczność opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów i nieodpłatnego świadczenia usług w ramach administrowania ZFŚS z powodu niezaistnienia w opinii Spółki przesłanek o charakterze podmiotowym, tj. uznania, iż spółka nie jest z tytułu omawianych czynności podatnikiem VAT.

Nie zgadzając się z powyższym stanowiskiem tut. Organu, Spółka, pismem z dnia 12 września 2011 r. (nadanym w dniu 12 września 2011 r., data wpływu 16 września 2011 r.) wniosła wezwanie do usunięcia naruszenia prawa poprzez dokonanie zmiany wydanej interpretacji i uznanie stanowiska Wnioskodawcy za prawidłowe.

W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 14 października 2011 r. nr IPPP1/443-850/11-4/AP, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził brak podstaw do zmiany indywidualnej interpretacji z dnia 26 sierpnia 2011 r. nr IPPP1/443-850/11-2/AP, podtrzymując jednocześnie swoje stanowisko. Ww. odpowiedź została skutecznie doręczona w dniu 18 października 2011 r.

Wobec powyższego, pismem dnia 17 listopada 2011 r. (data nadania 17 listopada 2011 r., data wpływu 21 listopada 2011 r.), za pośrednictwem Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, wniesiono skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na interpretację indywidualną z dnia 26 sierpnia 2011 r. nr IPPP1/443-850/11-2/AP.

Zaskarżonej interpretacji Skarżąca zarzuciła naruszenie przepisu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT (ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 z późn. zm.) poprzez uznanie, że Spółka przekazując uprawnionym osobom nieodpłatne świadczenia finansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych występuje w charakterze podatnika podatku VAT.

Wskazując na powyższe, Spółka wniosła o:

Stanowisko Spółki i jego uzasadnienie

W ocenie Spółki, stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej wyrażone w interpretacji jest niezgodne z przepisami o VAT, w tym ustawy o VAT oraz Dyrektywy 2006/112 (Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej; Dz. U. UE L Nr 347/1 z późn. zm.).

Przedmiotem interpretacji było udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy świadczenie określonych czynności finansowanych z ZFŚS podlega opodatkowaniu VAT. W pierwszej kolejności należy wskazać, że opodatkowaniu VAT podlegają tylko czynności (m.in. świadczenie usług), które są wykonywane przez podatnika występującego w takim charakterze. Ze względu na fakt, że Dyrektor Izby Skarbowej nie kwestionuje powyższego stanowiska, nie ma potrzeby, aby Spółka przytaczała argumenty na jego poparcie.

W ocenie Spółki, w odniesieniu do czynności przedstawionych w opisie stanu faktycznego zawartego we wniosku o wydanie interpretacji, nie działa ona jako podatnik VAT. Dyrektor Izby Skarbowej twierdzi natomiast, że Spółka, przekazując pracownikom nieodpłatnie świadczenia sfinansowane z ZFŚS, występuje w takim charakterze.

Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej konstrukcja przepisów o Funduszu (w szczególności art. 8 ust. 1 ustawy o ZFŚS)"wskazuje bezspornie na usługowy charakter stosunku łączącego strony" (tj. pracodawcę i pracownika korzystającego ze świadczeń finansowanych z ZFŚS). Dyrektor Izby Skarbowej stoi na stanowisku, że regulacje dotyczące Funduszu przemawiają za kwalifikacją czynności wykonywanych przez podmiot administrujący Funduszem jako "działalność gospodarcza" w rozumieniu ustawy o VAT.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami tego podatku są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przez działalność gospodarczą natomiast, na podstawie przepisu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy; działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Trzeba zauważyć, że nie wszystkie działania podejmowane przez podmioty mające status podatnika VAT (takie jak na przykład Spółka) stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT. Wykonywanie określonych czynności można zakwalifikować jako działalność gospodarczą, jeżeli czynności te są ukierunkowane na uzyskanie dochodów lub jeżeli stanowią niezbędne dopełnienie podstawowej działalności danego podmiotu. Niektóre obszary aktywności przedsiębiorców są natomiast wyłączone z działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT. Powyższe, w ocenie Spółki, dotyczy m.in. czynności wykonywanych w ramach Funduszu.

Zdaniem Spółki nieodpłatne świadczenia na rzecz pracowników finansowane ze środków Funduszu nie stanowią elementu jej działalności gospodarczej. Spółka prowadzi działalność usługową na określonych polach, a umożliwienie korzystania przez pracowników ze świadczeń finansowanych z ZFŚS jest całkowicie oddzielną sferą jej działalności. Nie jest to działalność zarobkowa Spółki, ani działalność względem niej "pomocnicza".

Nie sposób podzielić poglądu Dyrektora Izby Skarbowej jakoby brzmienie przepisów o ZFŚS przemawiało za uznaniem działalności podmiotu administrującego jego środkami jako działalności gospodarczej. Przepisy, o których mowa "porządkują" zasady związane z działalnością socjalną, ale nie wynika z nich, że działalność ta jest świadczeniem usług (w szczególności świadczeniem usług w rozumieniu przepisów o VAT). Działalność w ramach Funduszu jest "dodatkiem" do podstawowej działalności Spółki, który nie mieści się w ramach jej aktywności zarobkowej.

Mając na względzie brzmienie przepisów o ZFŚS trzeba stwierdzić, że Spółka jedynie administruje środkami Funduszu i nie występuje jako podatnik VAT przekazując pracownikom świadczenia finansowane z Funduszu. Powyższe znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. Tytułem przykładu wskazać można fragment wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 października 2010 r. sygn. I FSK 1783/09: "pracodawca pełni rolę administratora środków funduszu, ZFŚS stanowi masę majątkową odrębną od majątku pracodawcy, a swoboda pracodawcy w rozporządzaniu środkami ZFŚS ograniczona jest ustawowo przede wszystkim poprzez obowiązek dokonywania uzgodnień z pracownikami (...). Biorąc zatem pod uwagę zakres przedmiotowy i podmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz charakter ZFŚS uprawnioną jest teza, że podmiot zobowiązany do utworzenia i administrowania zakładowym funduszem socjalnym podejmuje jedynie działania techniczne o charakterze nieodpłatnym, które pozostają całkowicie poza prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą (...). W orzecznictwie ETS podkreśla się element dochodowości (odpłatności) jako element konieczny uznania działalności podatnika za działalność gospodarczą w rozumieniu VI Dyrektywy VAT. Całkowity brak odpłatności eliminuje podmiot z systemu VAT, który obejmuje działalność gospodarczą, a nie wszelką działalność (...). Ten element również świadczy o tym, że podmiot dokonując czynności związane z funduszem socjalnym nie wykonuje w tym zakresie czynności związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą".

Stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w niektórych interpretacjach organów podatkowych, na przykład w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 21 października 2011 r. (sygn. IPTPP2/443-381/11-2/AW). W powyższej interpretacji wskazano, że podmiot przekazujący świadczenia finansowane z ZFŚS wykonuje działania o charakterze techniczno - administracyjnym, które podejmowane są "poza sferą prowadzonej przez pracodawcę działalności gospodarczej (poza sferą jego aktywności biznesowej)". Taka działalność, w ocenie organu podatkowego, nie jest podejmowana przez pracodawcę w charakterze podatnika podatku VAT.

Podsumowując należy stwierdzić, że Spółka nie występuje jako podatnik VAT w sytuacji, gdy przekazuje pracownikom świadczenia finansowane z ZFŚS. Z tego powodu świadczenia o których mowa nie podlegają opodatkowaniu VAT. Stanowisko Spółki pozostaje w zgodzie z przepisami ustawy o VAT oraz Dyrektywy 2006/112, a także znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. Należy zatem stwierdzić, że interpretacja - z uwagi na niezgodność z przepisami ustawy o VAT - powinna zostać uchylona.Mając powyższe na uwadze, Spółka wniosła jak na wstępie skargi.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów, po rozpatrzeniu przedmiotowej skargi z dnia 17 listopada 2011 r. (data wpływu 21 listopada 2011 r.), po ponownym przeanalizowaniu opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uwzględnia skargę w całości i stwierdza, że stanowisko Skarżącej przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2011 r. (data wpływu 30 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania pracownikom świadczeń sfinansowanych ze środków ZFŚS - jest prawidłowe.

Wobec powyższego Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, rozpatrując ponownie przedmiotową sprawę, stwierdził co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Ponadto - stosownie do ust. 2 powołanego artykułu - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

Natomiast, na mocy art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl zaś art. 8 ust. 2 ww. ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ww. ustawy).

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Spółka dokonuje odpisu i administruje środkami Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Zgodnie z przyjętym w Spółce regulaminem ZFŚS, środki pieniężne przeznaczone będą na działalność socjalną, taką jak: udzielanie pomocy materialnej, rzeczowej i finansowej, w szczególności zapomogi losowe (np. choroba, kradzież, powódź, trudna sytuacja życiowa), wsparcie z okazji Świąt Bożego Narodzenia i Świąt Wielkanocnych (bony okolicznościowe, świadczenia pieniężne wpłacone na rachunek bankowy pracownika, zasilenie kart przedpłaconych pracowników typu pre-paid), dofinansowywanie różnych form wypoczynku i działalności sportowo-rekreacyjnej oraz kulturalno-oświatowej (wypoczynek zorganizowany dzieci osób uprawnionych - powyżej 6 roku życia, działalność sportowo-rekreacyjna pracowników). W przypadku dofinansowania różnych form wypoczynku i działalności sportowo-rekreacyjnej pracodawca pokrywa z ZFŚS wydatek tylko do ustalonej kwotowo wysokości.

Obowiązek tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nakładają przepisy ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn. Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.).

Przedmiotem działania Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (ZFŚS), zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy o ZFŚS jest finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu, na dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych oraz na tworzenie zakładowych żłobków, klubów dziecięcych, przedszkoli oraz innych form wychowania przedszkolnego.

Jak wynika z treści art. 2 pkt 1 ustawy o ZFŚS, przez działalność socjalną rozumie się usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

W myśl pkt 5 powołanego przepisu, osobami uprawnionymi do korzystania z Funduszu są pracownicy i ich rodziny, emeryci i renciści - byli pracownicy i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał, w regulaminie, o którym mowa w art. 8 ust. 2, prawo korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z Funduszu.

Z powołanych przepisów wynika, iż zakładowa działalność socjalna dotyczy określonych rodzajów świadczeń pracodawcy na rzecz pracownika i tylko te świadczenia mogą być finansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Ponadto, Fundusz jest tworzony na rzecz załogi pracodawcy i prawo do korzystania ze świadczeń finansowanych z Funduszu jest kolektywnym prawem załogi.

Stosownie natomiast do art. 10 i art. 12 ust. 1 ustawy o ZFŚS, środki Funduszu są gromadzone na odrębnym rachunku bankowym, a pracodawca jedynie administruje tymi środkami.

Dokonując analizy powołanych powyżej przepisów tut. Organ stwierdza, iż w przypadku, gdy pracodawca dokonuje zakupu usług i towarów finansując wydatki z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, działa jedynie jako swego rodzaju pośrednik, a jego czynności związane są ściśle z rolą administratora ZFŚS.

Podmiot, zobowiązany na podstawie ustawy o ZFŚS do utworzenia Funduszu i administrowania nim, podejmuje w tym zakresie jedynie działania techniczne o charakterze nieodpłatnym, które pozostają całkowicie poza zakresem prowadzonej przez niego działalności gospodarczej - nie podejmuje on i nie prowadzi bowiem, jako odrębnej i równoległej, działalności gospodarczej w przedmiocie i w celu dysponowania środkami z ZFŚS.

Tym samym, w takich sytuacjach, w których pracodawca realizuje zadania socjalne poprzez zakup finansowanych z ZFŚS towarów i usług od podmiotów trzecich, jak np.: udzielanie pomocy materialnej, rzeczowej i finansowej, w szczególności zapomogi losowe (np. choroba, kradzież, powódź, trudna sytuacja życiowa), wsparcie z okazji Świąt Bożego Narodzenia i Świąt Wielkanocnych (bony okolicznościowe, świadczenia pieniężne wpłacone na rachunek bankowy pracownika, zasilenie kart przedpłaconych pracowników typu pre-paid), dofinansowywanie różnych form wypoczynku i działalności sportowo-rekreacyjnej oraz kulturalno-oświatowej (wypoczynek zorganizowany dzieci osób uprawnionych - powyżej 6 roku życia, działalność sportowo-rekreacyjna pracowników) - występuje jedynie jako podmiot administrujący środkami Funduszu i nie jest w tym zakresie podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem, w sytuacji przedstawionej w złożonym wniosku, Spółka nie występuje jako podatnik podatku od towarów i usług, a w konsekwencji działalność w zakresie administrowania funduszem socjalnym nie podlega opodatkowaniu VAT.

Reasumując powyższe, ponownie przeprowadzona analiza obowiązującego stanu prawnego w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, a także argumentów zawartych w skardze pozwala na uznanie, iż w przedmiotowej sprawie Spółka nie występuje jako podatnik podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, w związku z tym działalność socjalna wykonywania przez Nią jako administratora ZFŚS (tj. nieodpłatne przekazania pracownikom świadczeń sfinansowanych ze środków ZFŚS) nie podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego należało uznać za prawidłowe.Mając na uwadze powyższe, należało orzec jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a także zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji (tj. 26 sierpnia 2011 r.).

Jednocześnie wskazać należy, iż w dniu 26 sierpnia 2011 r. opublikowany został tekst jednolity ustawy o podatku od towarów i usług - Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.