IPPP1/443-830/12-2/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2012 r. (data wpływu 10 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług - jest prawidłowe.

W dniu 10 września 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest aktuariuszem wpisanym do rejestru aktuariuszy, który jest dostępny Prowadzi działalność gospodarczą w ramach kategorii w PKWiU 66.29.11.0 Usługi Aktuariuszy. Świadczy usługi na rzecz firmy ubezpieczeniowej, polegające głównie na tworzeniu taryf w ubezpieczeniach na życie. Na przykład jeżeli ubezpieczenie polega na wypłaceniu sumy ubezpieczenia w przypadku śmierci, to tworzy taryfy pokazujące jaka powinna być składka dla tej sumy ubezpieczenia dla osób w różnym wieku (np. od 18 do 65 roku życia). Są to bazowe składki, które proponuje firma ubezpieczeniowa klientowi (Wnioskodawca nie ma żadnego kontaktu z klientami firmy ubezpieczeniowej przy zawarciu ubezpieczenia). Mogą one zostać podwyższone jeżeli w wyniku dalszych analiz prowadzonych przez firmę ubezpieczeniową, okaże się że klient nie jest klientem standardowym - dzieje się to już bez udziału Wnioskodawcy.

Taryfy są tworzone w oparciu o informacje o produkcie, które są definiowane przez firmę ubezpieczeniową. Na przykład są to następujące informacje: jakie ryzyko firma chce ubezpieczyć, na jaki okres można zawrzeć ubezpieczenie, w jakim wieku można przystąpić do ubezpieczenia, jakie koszty (specyficzne tylko dla tej firmy ubezpieczeniowej) mają zostać wzięte pod uwagę przy wyliczeniu składki. Taryfy są wyliczane tak, aby firma ubezpieczeniowa osiągnęła założoną przez siebie zyskowność. W związku z tym, Wnioskodawca uważa że świadczone usługi nie stanowią odrębnej całości, ponieważ w taryfach są wzięte pod uwagę cechy charakterystyczne wyłącznie dla tej firmy ubezpieczeniowej i Wnioskodawca nie mógłby tych usług sprzedać innej firmie na rynku jako odrębną całość.

W ramach świadczonych usług bierze udział również w definiowaniu cech produktu, tworzeniu dokumentacji do produktu (np. Ogólnych Warunków Ubezpieczenia), czy implementacji produktu w systemach komputerowych (np. pisanie specyfikacji dotyczących wyliczenia składki na podstawie podanej przez klienta sumy ubezpieczenia). Ponieważ jednak Wnioskodawca jest jedną z wielu osób biorących udział w tych etapach i nie ma decydującego wpływu na ich kształt, to tych usług również nie mógłby świadczyć odrębnie (dla innej firmy).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z zaistniałym stanem faktycznym prosi o odpowiedź czy świadczone usługi są zwolnione z VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy

Czynności, które wykonuje na rzecz firmy ubezpieczeniowej nie można uznać za usługę stanowiącą element usługi ubezpieczeniowej lub reasekuracyjnej, bądź też usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego, która sama stanowi odrębną całość i jest właściwa oraz niezbędna do świadczenia tych usług. Bowiem charakter czynności wykonywanych wskazuje, iż są one co prawda związane z działalnością gospodarczą towarzystwa ubezpieczeniowego, jednakże nie można ich uznać za usługę właściwą do wykonania usługi podstawowej tj. usługi ubezpieczeniowej. Aby uznać usługę za właściwą musi ona z ogólnego punktu widzenia stanowić osobną całość, w rezultacie obejmując funkcje charakterystyczne dla usługi zwolnionej. Tym samym usługi świadczone nie obejmują funkcji charakterystycznych dla usługi ubezpieczeniowej zwolnionej od podatku VAT, świadczonej przez zakład ubezpieczeniowy, który dostarcza swoim klientom ochronę ubezpieczeniową w ramach polisy ubezpieczeniowej i nie mogą korzystać ze zwolnienia z podatku VAT

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić także należy, iż zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

Zgodnie z art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).

W myśl natomiast art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

Z okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje usługi aktuariuszy. Na rzecz firm ubezpieczeniowych wykonuje głównie czynności polegające na tworzeniu taryf ubezpieczeniowych na życie, są to składki bazowe jakie firmy ubezpieczeniowe proponują klientom. Ponadto w ramach świadczonych usług Wnioskodawca bierze udział w definiowaniu cech produktu, tworzeniu dokumentacji do produktu, czy implementacji produktu w systemie komputerowym. Zainteresowany wskazał iż nie ma żadnego kontaktu z klientami firm ubezpieczeniowych w trakcie zawierania umów ubezpieczenia. Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do ewentualnego zastosowania zwolnienia dla świadczonych usług

Należy odnotować na samym początku, że terminy używane do określenia zwolnień od podatku muszą być wiernie interpretowane, jako że stanowią wyjątki od ogólnej zasady, która mówi, że podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie.

Przepisy ustawy o VAT nie podają definicji transakcji ubezpieczeniowych ani usług pokrewnych świadczonych przez pośredników ubezpieczeniowych.

Wskazać należy, iż "czynność ubezpieczeniowa", w ogólnie przyjętym rozumieniu, charakteryzuje się tym, że ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy.

Czynność ubezpieczeniowa, w każdym wypadku związana jest z istnieniem stosunku umownego między usługodawcą, który domaga się zwolnienia (od podatku) a osobą, której ryzyko jest objęte ubezpieczeniem, czyli ubezpieczonym.

Biorąc pod uwagę powyższe, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz firm ubezpieczeniowych będące przedmiotem wniosku, nie stanowią usług ubezpieczeniowych lub reasekuracyjnych, korzystających ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z treści art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy wynika, iż prawodawca zwolnił od podatku również usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych.

Wskazać należy, iż TSUE w sprawie C-453/05 stwierdził, że "pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową".

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca świadczy na rzecz firm ubezpieczeniowych usługi polegające m.in. na tworzeniu taryf ubezpieczeniowych na życie, bierze udział w definiowaniu cech produkty, tworzeniu dokumentacji do produktu, implementacji produktu w systemie komputerowym. Zainteresowany nie ma żadnego kontaktu z klientem firmy ubezpieczeniowej przy zawieraniu umowy ubezpieczenia.

Z powyższego wynika, iż Wnioskodawca wykonując wskazane czynności nie będzie pośredniczyć w zawarciu umów ubezpieczeniowych, jedynie zobowiązany będzie do wykonania niektórych zleconych czynności technicznych i administracyjnych. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę będą w rezultacie rozumiane jako forma współpracy polegająca na wspieraniu firmy ubezpieczeniowej za wynagrodzeniem w wykonywaniu czynności wynikających z zakresu jej działalności. W związku z tym, przedmiotowe czynności opisane we wniosku wykonywane na rzecz firm ubezpieczeniowych, nie stanowią również usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, korzystających ze zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z treści cytowanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy wynika również, iż ustawodawca zwolnił z opodatkowania podatkiem od towarów i usług oprócz usług ubezpieczeniowych, reasekuracyjnych i pośrednictwa ubezpieczeniowego również usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek. Podkreślić ponownie należy, iż zwolnienie z podatku od towarów i usług pewnych czynności stanowi wyjątek od ogólnej zasady, zgodnie z którą dostawa towarów i świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej. Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, winien być on interpretowany ściśle, co oznacza, że przywołany powyżej fragment przepisu art. 43 ust. 1 pkt 37 ma zastosowanie wyłącznie do zawarcia umowy ubezpieczenia przez Ubezpieczającego, a nie wykonywania innych, mających jedynie pośredni związek z prowadzoną działalnością ubezpieczeniową. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca, nie może korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, gdyż, jak wynika z opisu sprawy, nie występuje w roli ubezpieczającego, lecz w ramach zawartej umowy wykonuje na rzecz firm ubezpieczeniowych czynności opisane we wniosku.

Ze zwolnienia korzystają też usługi stanowiące element usług wymienionych w ust. 1 pkt 37, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia tych usług.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, iż aby usługi mogły korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 13 ustawy muszą one stanowić element usługi opisanej w art. 43 ust. 1 pkt 37, jawić się jako odrębna całość, być właściwe i niezbędne dla usługi podstawowej.

Usługi wykonywane przez Wnioskodawcę, zdaniem tut. Organu są niezbędne do wykonania usługi świadczonej przez firmy ubezpieczeniowe, lecz nie stanowią odrębnej całości. Ponadto przepis ust. 13 art. 43 ustawy dotyczący zwolnienia wyraźnie wskazuje, że usługi te muszą być również właściwe do wykonania usługi podstawowej tj. usługi świadczonej przez firmy ubezpieczające. Uwzględniając orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w tym zakresie, stwierdzić należy, że zwolnieniu od podatku nie podlegają usługi stanowiące element (część składową) usługi ubezpieczeniowej, które nie są dla danej usługi ubezpieczeniowej właściwe w znaczeniu: specyficzne (specyficzny - właściwy wyłącznie dla danej osoby, danego przedmiotu czy zjawiska).

W takim kontekście trudno uznać opisane przez Wnioskodawcę usługi za specyficzne jedynie dla sektora ubezpieczeniowego, mogą one bowiem być wykorzystywane w innych niż ubezpieczenia dziedzinach życia np. usługi telekomunikacji, usługi komunalne, gdzie również ustalane są taryfy, składki opłat. W ocenie tut. Organu, opisane czynności wykonywane na rzecz firm ubezpieczeniowych są czynnościami administracyjno-technicznymi związanymi z zakresem ich działalności, które niewątpliwe stanowią wparcie dla ubezpieczających, jak również umożliwiają ograniczenie kosztów obsługi ubezpieczeń grupowych czy też zwiększenie jakości świadczonych usług. Bez znaczenia przy tym pozostaje fakt, że usługa taka jest rzeczywiście niezbędna do wykonania usługi głównej.

Zatem usługi wymienione we wniosku, wykonane przez Wnioskodawcę na rzecz firm ubezpieczeniowych nie stanowią usług właściwych do wykonania usługi podstawowej, tj. usługi świadczonej przez firmy ubezpieczeniowe, zwolnionej od podatku VAT, bowiem nie obejmują one funkcji charakterystycznych dla usług świadczonych przez firmy ubezpieczeniowe. Czynności te nie korzystają więc ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 13 ustawy.

Reasumując, należy uznać, iż Wnioskodawca zaprezentował prawidłowe stanowisko w sprawie, gdyż, czynności opisane we wniosku wykonywane na rzecz firm ubezpieczeniowych nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, określonego w art. 43 ust. 13 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.