IPPP1/443-810/13-2/MPe

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2013 r. (data wpływu 14 sierpnia 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia dla świadczonych usług - jest prawidłowe.

W dniu 14 sierpnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia dla świadczonych usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

P. S.A. (dalej również "Spółka" lub "P.") w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi pocztowe, polegające na przyjmowaniu, przemieszczaniu doręczaniu przesyłek pocztowych. W przypadku wybranych usług np. usługi kurierskie krajowe i w obrocie zagranicznym, Przesyłka Biznesowa, Multipaczka, została wprowadzona możliwość ubezpieczania tych przesyłek. Opcja ubezpieczenia minimalizuje bowiem ewentualne straty związane z utratą lub uszkodzeniem przesyłki. Wzmacnia ona zaufanie do operatora ale również wizerunek nadawcy (zwłaszcza działającego w branży e-commerce).

W związku z powyższym P. przyjęła model, zgodnie z którym będzie ubezpieczać przesyłki swoich klientów jako ubezpieczający. Ubezpieczycielem będzie natomiast T. (T.), z którym zostały zawarte dwie umowy: na ubezpieczenie przesyłek nadanych przez klienta indywidualnego oraz na ubezpieczenie przesyłek nadanych przez klienta biznesowego. Na podstawie tych umów T. objęło ochroną ubezpieczeniową określone przesyłki powierzone Ubezpieczającemu (P.) do doręczenia.

P. przekazuje w comiesięcznym "Raporcie Ubezpieczeń" informacje o liczbie wszystkich ubezpieczonych przesyłek i rozliczeniu składki, która uzależniona jest od wybranego przez nadawcę wariantu sumy ubezpieczenia. Zgodnie z umową P. wpłaca składkę Ubezpieczycielowi. Faktyczna wysokość składki za dany miesiąc ustalana jest na podstawie przedmiotowego Raportu. Ponadto w ramach przedmiotowej umowy P. będzie zobowiązana do:

* wyszukiwania klientów ubezpieczeniowych,

* udzielania informacji o ofercie ubezpieczeń T., w tym udostępniania treści OWU,

* wykonywania czynności przygotowawczych do zawarcia umów ubezpieczenia.

Wynagrodzenie P. z tytułu wykonania wymienionych powyżej usług zostało skalkulowane w oparciu o wysokość składki ubezpieczeniowej i stanowi jej określony procent. Wykonywane przez P. czynności dokumentowane będą fakturą VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi wskazane w opisie stanu faktycznego świadczone przez P. na rzecz ubezpieczyciela zwolnione są z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego stanu faktycznego, usługi wykonywane przez Spółkę powinny być kwalifikowane jako usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek. Tym samym wymienione wyżej usługi korzystać będą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od opodatkowania usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

Ustawa o VAT nie zawierają definicji określenia "umowy na cudzy rachunek". Z tego względu konieczne jest wyjaśnienie tego pojęcia na gruncie przepisów kodeksu cywilnego. Na podstawie art. 808 kodeksu cywilnego, ubezpieczający może zawierać umowy na cudzy rachunek. Jest to umowa na rzecz osoby trzeciej, gdzie ubezpieczony i ubezpieczający to dwa różne podmioty. W modelu tym ubezpieczyciel działa we własnym imieniu, ale ubezpiecza cudy interes majątkowy lub niemajątkowy np. ubezpieczenie przez przewoźnika towarów, które znajdują się w transporcie czy ubezpieczenie przez przedsiębiorcę zatrudnianych pracowników. Powodem zawarcia takiej umowy jest szczególna relacja ubezpieczającego do ubezpieczonego, gdyż ubezpieczającemu zależy na zabezpieczeniu cudzego interesu majątkowego lub jest on zobowiązany do dbałości o zachowanie tego interesu. Zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego w tym zakresie, obowiązki związane umową na cudzy rachunek obciążają ubezpieczającego. To ubezpieczający jest zobowiązany do zapłaty składki ubezpieczeniowej. Natomiast ubezpieczony może żądać świadczenia ubezpieczeniowego wprost od ubezpieczyciela. Takie postanowienia też wynikają z umowy zawartej pomiędzy P. a T.

Na podstawie przepisów Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 z późn. zm.), zwolnieniu podlegają transakcje ubezpieczeniowe i reasekuracyjne, wraz z usługami pokrewnymi świadczonymi przez brokerów ubezpieczeniowych i agentów ubezpieczeniowych. Dyrektywa nie zawiera jednak definicji transakcji ubezpieczeniowych. Pojecie to zostało natomiast zdefiniowane w wyroku ETS z 20 listopada 2003 r. (sygn. akt: C-8/01), który stwierdził, iż "podstawowym elementem transakcji ubezpieczeniowej w ogólnym rozumieniu jest to, że ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zamian za uprzednią zapłatę składki, zapewnić ubezpieczonemu, w przypadku zmaterializowania się pokrywanego ryzyka, usługę uzgodnioną w chwili zawarcia umowy." Jednocześnie w wyroku tym ETS podkreślił, iż "wyrażenie transakcje ubezpieczeniowe nie obejmuje jedynie transakcji dokonywanych przez samych ubezpieczycieli ale ma na tyle szerokie znaczenie, by co do zasady objąć świadczenie ochrony ubezpieczeniowej przez podatnika, który sam ubezpieczycielem nie jest, lecz w ramach polisy grupowej nabył takie ubezpieczenie dla swoich klientów poprzez skorzystanie usług z ubezpieczyciela, który przyjął ubezpieczane ryzyko." Taka transakcja ubezpieczeniowa pociąga za sobą istnienie stosunku umownego pomiędzy świadczącym usługę ubezpieczeniową a osobą ubezpieczoną, której ryzyka są pokrywane przez to ubezpieczenie. Tym samym, ETS potwierdził możliwość zastosowania zwolnienia w przypadku świadczenia usług ubezpieczeniowych przez podmiot, który nie jest ubezpieczycielem, a który nabył polisę grupową zakładu ubezpieczeń.

Zdaniem P. czynności wykonywane przez P. są bezpośrednio związane z zawieranymi przez nią umowami na cudzy rachunek i są niezbędne w procesie wykonywania tych umów ubezpieczenia. Tym samym będą one podlegać zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT.

Prezentowane powyżej stanowisko znajduje również potwierdzenie w wydanych interpretacjach indywidualnych w tym zakresie. W interpretacji wydanej w dniu 17 października 2012 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w imieniu Ministra Finansów (znak: IPPP3/443-742/12-2/KB), organ uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawiera umowy leasingu środków transportu na rzecz podmiotów gospodarczych. Jednocześnie podatnik zamierza zawrzeć z zakładem ubezpieczeń umowę ubezpieczenia na życie dla leasingobiorców. Zakres czynności wykonywanych przez podatnika jest analogiczny do opisanego w przedstawionym powyżej stanie faktycznym. Wynagrodzenie otrzymywane przez tego wnioskodawcę również będzie kalkulowane w oparciu o wysokość składki ubezpieczeniowej, a świadczone usługi dokumentowane będą fakturą VAT. W tym przypadku organ podatkowy jednoznacznie stwierdził, iż czynności wykonywane przez wnioskodawcę należy uznać za czynności związane z zawieraną przez niego, jako ubezpieczającego, umową na cudzy rachunek, gdyż są one bezpośrednio związane z zawartymi umowami ubezpieczenia, a do ich wykonania zobowiązany jest wnioskodawca nie zaś inny podmiot. Zdaniem organu należy zatem uznać, że wnioskodawca wykonuje czynności, które mieszczą się w zakresie zawierania umów na cudzy rachunek. Tym samym organ podatkowy potwierdził pogląd wyrażany we wcześniejszych interpretacjach indywidualnych: interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w dniu 9 listopada 2011 r. znak: IPTPP2/443-439/11-4/IR oraz interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 9 maja2011 r. znak: znak: IPPP1/443-353/11-2/AW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

Zgodnie z art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).

Ponadto, jak wynika z przepisu art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

Natomiast w świetle art. 135 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej z dnia 28 listopada 2006 r. (Dz.Urz.UE.L Nr 347), państwa członkowskie zwalniają transakcje ubezpieczeniowe i reasekuracyjne, wraz z usługami pokrewnymi świadczonymi przez brokerów ubezpieczeniowych i agentów ubezpieczeniowych.

Dyrektywa nie podaje definicji transakcji ubezpieczeniowych ani usług pokrewnych świadczonych przez maklerów i pośredników ubezpieczeniowych. Natomiast, "czynność ubezpieczeniowa", w ogólnie przyjętym rozumieniu, charakteryzuje się tym, że ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy.

Czynność ubezpieczeniowa, w każdym przypadku związana jest z istnieniem stosunku umownego między usługodawcą, który domaga się zwolnienia (od podatku) a osobą, której ryzyko jest objęte ubezpieczeniem, czyli ubezpieczonym.

Jeśli chodzi o transakcje ubezpieczeniowe TSUE w sprawie C-8/01 orzekł, że istotą transakcji ubezpieczeniowej jest w ogólnym rozumieniu, iż ubezpieczyciel zobowiązuje się, w przypadku, gdy zaistnieje ryzyko objęte ubezpieczeniem, świadczyć ubezpieczonemu usługę uzgodnioną podczas zawierania umowy w zamian za uprzednią wpłatę składki (sprawy: Card Protection Plan C-349/96, paragraf 17 i Skandia C-240/99, paragraf 37). Trybunał wprawdzie orzekł, że wyrażenie "transakcje ubezpieczeniowe" nie obejmuje wyłącznie transakcji dokonywanych przez samych ubezpieczycieli, ale zasadniczo jest na tyle obszerne, że obejmuje zapewnienie ochrony ubezpieczeniowej przez podatnika, który sam nie jest ubezpieczycielem, ale w kontekście polisy blokowej dostarcza swoim klientom taką ochronę, korzystając z wpływów od ubezpieczyciela, który przyjmuje na siebie ryzyko objęte w ubezpieczeniu (sprawy: Card Protection Plan, paragraf 22 i Skandia, paragraf 38). Jednak w akapicie 41 sprawy Skandia Trybunał podtrzymał stanowisko, że zgodnie z definicją transakcji ubezpieczeniowych zawartą w akapicie 39 niniejszego wyroku okazuje się, iż tożsamość osoby, której świadczy się usługę, jest istotna w rozumieniu definicji rodzaju usług objętych artykułem 13B (a) szóstej dyrektywy i że transakcja ubezpieczeniowa nieodzownie pociąga za sobą istnienie umowy między dostawcą usługi ubezpieczeniowej i osobą, która jest ubezpieczona na wypadek ryzyka, czyli ubezpieczonym.

Z opisu sprawy wynika, że P. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi pocztowe, polegające na przyjmowaniu, przemieszczaniu doręczaniu przesyłek pocztowych. W przypadku wybranych usług np. usługi kurierskie krajowe i w obrocie zagranicznym, Przesyłka Biznesowa, Multipaczka, została wprowadzona możliwość ubezpieczania tych przesyłek bowiem opcja ubezpieczenia minimalizuje ewentualne straty związane z ich utratą lub uszkodzeniem. Wzmacnia ona zaufanie do operatora ale również wizerunek nadawcy (zwłaszcza działającego w branży e-commerce). W związku z powyższym P. przyjęła model, zgodnie z którym będzie ubezpieczać przesyłki swoich klientów jako ubezpieczający. Ubezpieczycielem będzie natomiast T. (T.), z którym zostały zawarte dwie umowy: na ubezpieczenie przesyłek nadanych przez klienta indywidualnego oraz na ubezpieczenie przesyłek nadanych przez klienta biznesowego. Na podstawie tych umów T. objęło ochroną ubezpieczeniową określone przesyłki powierzone Ubezpieczającemu (P.) do doręczenia.

P. przekazuje w comiesięcznym "Raporcie Ubezpieczeń" informacje o liczbie wszystkich ubezpieczonych przesyłek i rozliczeniu składki, która uzależniona jest od wybranego przez nadawcę wariantu sumy ubezpieczenia. Zgodnie z umową P. wpłaca składkę Ubezpieczycielowi. Faktyczna wysokość składki za dany miesiąc ustalana jest na podstawie przedmiotowego Raportu. Ponadto w ramach przedmiotowej umowy P. będzie zobowiązana do wyszukiwania klientów ubezpieczeniowych, udzielania informacji o ofercie ubezpieczeń T., w tym udostępniania treści OWU oraz wykonywania czynności przygotowawczych do zawarcia umów ubezpieczenia. Wynagrodzenie P. z tytułu wykonania wymienionych powyżej usług zostało skalkulowane w oparciu o wysokość składki ubezpieczeniowej i stanowi jej określony procent. Wykonywane przez P. czynności dokumentowane będą fakturą VAT.

Jak wynika z opisu sprawy P. będzie ubezpieczać przesyłki swoich klientów jako ubezpieczający. Ubezpieczycielem będzie natomiast T., z którym zostały zawarte dwie umowy, na podstawie których T. objęło ochroną ubezpieczeniową określone przesyłki powierzone Ubezpieczającemu (P.) do doręczenia. Zatem umowa ubezpieczenia zostanie zawarta w imieniu P., ale na rachunek osoby trzeciej tj. osoby ubezpieczającej przesyłkę. Przy czym, ubezpieczyciel będzie zobowiązany do objęcia ochroną ubezpieczenia określone przesyłki. Z tego tytułu, zgodnie z umową P. wpłaca składkę ubezpieczycielowi. Ponadto w ramach przedmiotowej umowy P. będzie zobowiązana do wyszukiwania klientów ubezpieczeniowych, udzielania informacji o ofercie ubezpieczeń T., w tym udostępniania treści OWU oraz wykonywania czynności przygotowawczych do zawarcia umów ubezpieczenia. Wynagrodzenie P. zostało skalkulowane w oparciu o wysokość składki ubezpieczeniowej i stanowi jej określony procent.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż wykonywane przez Wnioskodawcę czynności stanowią usługi w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek. Powyższe czynności należy uznać za czynności związane z zawieraną przez Spółkę, jako podmiot ubezpieczający, umową ubezpieczenia na cudzy rachunek, bowiem powyższe czynności są bezpośrednio związane z zawartymi umowami ubezpieczenia, a do ich wykonania zobowiązany jest Wnioskodawca nie zaś inny podmiot. Należy zatem uznać, że Wnioskodawca wykonuje czynności, które mieszczą się w zakresie "zawarcia umowy ubezpieczenia na cudzy rachunek".

Reasumując, czynności wykonane przez Wnioskodawcę na podstawie zawartej Umowy będą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, określonego w art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, jako czynności świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.