IPPP1-443-799/10-4/BS - Powstanie obowiązku podatkowego w podatku VAT z tytułu zmiany sposobu użytkowania budynku oraz prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2010 r. (data wpływu 2 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym na wezwanie tut. Organu z dnia 26 października 2010 r. (skutecznie doręczone w dniu 28 października 2010 r.) w dniu 3 listopada 2010 r. (data wpływu 5 listopada 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* powstania obowiązku podatkowego z tytułu zmiany sposobu użytkowania budynku - jest prawidłowe,

* momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu dostawy budynku (lub lokali) oraz z tytułu świadczenia usług najmu - jest nieprawidłowe

* stawki podatku - jest prawidłowe

* prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 2 sierpnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego, stawki podatku oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego. Wniosek został uzupełniony w dniu 3 listopada 2010 r. (data wpływu 5 listopada 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik realizuje inwestycję budowlaną w postaci budynku mieszkalno - garażowego z infrastrukturą oraz elementami zagospodarowania terenu. Przedmiotowa inwestycja realizowana jest na podstawie ostatecznej decyzji z dnia 23 listopada 2007 r. o przeniesieniu na rzecz inwestora ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę z dnia 28 listopada 2001 r.. W związku z prowadzoną inwestycją wszystkie roboty budowlane jako związane z budownictwem mieszkaniowym, opodatkowane są stawką 7% podatku od towarów i usług. Po zakończeniu inwestycji i uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie, podatnik zamierza wystąpić do właściwych organów administracji publicznej o zmianę sposobu użytkowania budynku z mieszkalnego na użytkowy.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 3 listopada 2010 r. (data wpływu 5 listopada 2010 r.) Wnioskodawca poinformował, iż po dokonaniu zmiany sposobu użytkowania budynku przy ul. P. z budynku mieszkalnego na budynek użytkowy, budynek ten ma być przedmiotem dostawy w postaci jego zbycia (całej nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem) lub zbycia poszczególnych lokali w budynku albo przedmiotem dostawy w postaci najmu całego budynku lub poszczególnych lokali w budynku, albowiem zamiarem Spółki jest uzyskanie przychodów ze realizowanej inwestycji budowlanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

W odniesieniu do pierwszego pytania Wnioskodawca stoi na stanowisku, że sama zmiana sposobu użytkowania budynku nie ma żadnego wpływu na powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy po stronie Wnioskodawcy powstanie dopiero z chwilą dostawy budynku lub poszczególnych jego części (lokali) w postaci zbycia lub najmu.

Po zmianie sposobu użytkowania stawka podatku z tytułu dostawy budynku użytkowego lub jego części (lokali) będzie wynosić 22% zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, bez względu na wielkość powierzchni będącej przedmiotem dostawy.

W odniesieniu do drugiego pytania Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zmiana sposobu użytkowania budynku z mieszkalnego na użytkowy nie będzie powodowała konieczności opodatkowania dostaw i usług wykonanych przez wykonawców inwestycji (firmy budowlane) według stawki 22% zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Nie powstanie w takiej sytuacji obowiązek wystawienia przez firmy budowlane faktur korygujących i w konsekwencji Wnioskodawca nie nabędzie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony według wyższej 22% stawki zgodnie z art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Podobnie będzie w przypadku dokonania przez Wnioskodawcę dostawy budynku lub jego części po zmianie sposobu użytkowania budynku. Wnioskodawca jako inwestor realizuje budowę budynku mieszkalnego i w związku z tym wszystkie roboty budowlane jako związane z budownictwem mieszkaniowym opodatkowane są stawką 7% podatku od towarów i usług i tylko w takim zakresie Wnioskodawca ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Zmiana sposobu użytkowania budynku, ani jego późniejsza dostawa nie może powodować po stronie firm budowlanych powstania nowego obowiązku zapłaty podatku VAT według 22% stawki, a co za tym idzie nie może powstać uprawnienie Wnioskodawcy do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony według stawki 22%. Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy postaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi. Na tą chwilę należy też określić stawkę podatku od towarów i usług i uprawnienie Wnioskodawcy do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. W chwili wydania towaru i wykonywania usług przez firmy budowlane budynek ma przeznaczenie mieszkalne, a nie użytkowe i jest opodatkowany stawką 7%.

Wnioskodawca wskazuje, że jest podmiotem zainteresowanym w zakresie ww. pytań albowiem odnoszą się one do prawa (prawo do obniżenia podatku należnego) i obowiązków (obowiązku zapłaty podatku) Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług. A zatem istnieje interes prawno podatkowy, gdyż przedstawione we wniosku zagadnienia dotyczą ewentualnego przyszłego opodatkowania Wnioskodawcy i jego prawa do obniżenia podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu zmiany sposobu użytkowania budynku, stawki podatku i prawa do odliczenia podatku naliczonego uznaje się za prawidłowe oraz w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu dostawy budynku (lub lokali) i z tytułu świadczenia usług najmu uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast pod pojęciem towarów rozumieć należy, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 2 pkt 12 ustawy o VAT przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.

Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Artykuł 41 ust. 1 ustawy o VAT określa, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi jak i zwolnienia od podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT stawkę podatku w wysokości 7% stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W myśl art. 41 ust. 12a ustawy o VAT przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

W myśl tego zastrzeżenia, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się:

Stosownie do art. 41 ust. 12c ustawy o VAT, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Na mocy § 37 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.) w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy, obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12 - w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż preferencyjna stawka podatku od towarów i usług w wysokości 7% ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W poz. 4 załącznika nr 4 - "Wykaz usług zwolnionych od podatku", wymienione zostały usługi sklasyfikowane w grupowaniu ex 70.20.11 "Usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe".

Z powyższego przepisu wynika zatem, iż zakresem zwolnienia od podatku objęte są jedynie usługi wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele mieszkaniowe. Nadto dla zdefiniowania tych usług ustawodawca odwołał się do grupowania PKWiU o symbolu ex. 70.20.11. Natomiast usługi wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe jak również usługi najmu lokali użytkowych, jako niewymienione zarówno w treści ustawy o VAT jak i przepisów wykonawczych do tej ustawy jako zwolnione, stanowią sprzedaż opodatkowaną. Usługi te na podstawie postanowień art. 41 ust. 1 podlegają opodatkowaniu z zastosowaniem 22% stawki podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do wydania budynku (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, bowiem zarówno sprzedaż, jak i najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a) zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Zgodnie z art. 19 ust. 1 obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl art. 19 ust. 10 ustawy o VAT w przypadku dostawy towarów, której przedmiotem są lokale i budynki, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wydania, z zastrzeżeniem ust. 13 pkt 10 i 11.

Stosownie do art. 19 ust. 13 pkt 4 ww. ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze - z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze, a także usług ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia, usług w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego oraz usług stałej obsługi prawnej i biurowej.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca realizuje inwestycję budowlaną w postaci budynku mieszkalno - garażowego z infrastrukturą oraz elementami zagospodarowania terenu. Przedmiotowa inwestycja realizowana jest na podstawie ostatecznej decyzji z dnia 23 listopada 2007 r. o przeniesieniu na rzecz inwestora ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę z dnia 28 listopada 2001 r.. W związku z prowadzoną inwestycją wszystkie roboty budowlane jako związane z budownictwem mieszkaniowym, opodatkowane są stawką 7% podatku od towarów i usług. Po zakończeniu inwestycji i uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie, podatnik zamierza wystąpić do właściwych organów administracji publicznej o zmianę sposobu użytkowania budynku z mieszkalnego na użytkowy. Po dokonaniu zmiany sposobu użytkowania budynku, budynek ten ma być przedmiotem dostawy w postaci jego zbycia (całej nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem) lub zbycia poszczególnych lokali w budynku albo przedmiotem najmu w postaci najmu całego budynku lub poszczególnych lokali w budynku, albowiem zamiarem Spółki jest uzyskanie przychodów ze realizowanej inwestycji budowlanej.

Z powołanych przepisów wynika, iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania czynności, o których mowa w art. 5 ustawy o VAT. Odnosząc powyższe przepisy do okoliczności przedstawionych we wniosku stwierdzić należy, iż zmiana sposobu użytkowania budynku z mieszkalnego na użytkowy nie mieści się w katalogu czynności wymienionych w tym przepisie, nie stanowi bowiem dostawy towarów ani świadczenia usług w rozumieniu ustawy o VAT, w konsekwencji zmiana sposobu użytkowania budynku nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług po stronie Wnioskodawcy.

Obowiązek podatkowy po stronie Wnioskodawcy powstanie z chwilą dostawy budynku użytkowego (lub poszczególnych jego lokali), o którym mowa we wniosku, bądź też w przypadku przeznaczenia przedmiotowego budynku lub jego części pod wynajem.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu zmiany sposobu użytkowania budynku uznać należało za prawidłowe.

Nie można zgodzić się jednak z Wnioskodawcą, iż w przypadku dostawy budynku użytkowego (lub poszczególnych jego lokali) obowiązek podatkowy powstanie zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT.

Wskazany przez Wnioskodawcę art. 19 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl ust. 10 art. 19 ww. ustawy o VAT w przypadku dostawy towarów, której przedmiotem są lokale i budynki, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wydania, z zastrzeżeniem ust. 13 pkt 10 i 11.

Natomiast w myśl ust. 13 pkt 4 art. 19 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze - z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze, a także usług ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia, usług w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego oraz usług stałej obsługi prawnej i biurowej.

Z powyższych przepisów wynika, iż ustawodawca przewidział szczególny moment powstania obowiązku podatkowego dla dostawy towarów, której przedmiotem są lokale i budynki, oraz z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług najmu.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić zatem należy, iż w przypadku dostawy przedmiotowego budynku lub lokali obowiązek podatkowy powstanie zgodnie z art. 19 ust. 10 ustawy o VAT z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wydania, natomiast w przypadku świadczenia usług najmu obowiązek podatkowy powstanie zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy o VAT z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu dostawy budynku (lub poszczególnych jego lokali) oraz z tytułu świadczenia usług najmu uznać należało za nieprawidłowe.

W przypadku przeznaczenia przez Wnioskodawcę budynku użytkowego (bądź jego części) pod wynajem, usługi te, niewymienione zarówno w treści ustawy o VAT jak i przepisów wykonawczych do tej ustawy jako zwolnione, stanowią sprzedaż opodatkowaną i zgodnie z art. 41 ust. 1 podlegać będą opodatkowaniu z zastosowaniem podstawowej stawki podatku w wysokości 22%.

Natomiast w przypadku dostawy budynku użytkowego (bądź jego części) w ramach pierwszego zasiedlenia lub w czasie, gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku (bądź jego części) upłynie okres krótszy niż 2 lata dostawa taka nie będzie korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Dostawa w takich okolicznościach nie będzie również korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a) z uwagi na niespełnienie pierwszej z przesłanek zawartych w tym przepisie, odnoszącej się do przysługującego Wnioskodawcy prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do tych obiektów. W związku z powyższym, zgodnie z art. 41 ust. 1 dostawa przedmiotowego budynku (bądź jego części) podlegać będzie opodatkowaniu z zastosowaniem podstawowej stawki podatku w wysokości 22%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie stawki podatku uznać należało za prawidłowe.

Jednakże wskazać należy, że w przypadku, gdy dostawa budynku użytkowego, bądź jego części nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a jego dostawą upłyną 2 lata, wówczas dostawa ta będzie korzystała ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 43 ust. 10 podatnik może jednak zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy o VAT oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Odnosząc się zaś do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego, biorąc pod uwagę wskazane przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku stwierdzić należy, że jeżeli przedmiotem robót budowlanych jest sklasyfikowany w PKOB w dziale 11 obiekt budownictwa mieszkaniowego to usługi te opodatkowane są preferencyjną stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%.

Z uwagi na fakt, iż roboty budowlane realizowane przez wykonawców dotyczyły budynku mieszkalnego, zatem właściwie zostały one opodatkowane przez firmy budowlane stawką podatku VAT w wysokości 7%. Planowana przez Wnioskodawcę po zakończeniu inwestycji i uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie, zmiana sposobu użytkowania budynku z mieszkalnego na użytkowy, pozostaje bez wpływu na zastosowaną przez wykonawców stawkę podatku VAT, a zatem, nie zachodzi przesłanka uzasadniająca wystawienie faktur korygujących, w tym zakresie, przez firmy budowlane.

W konsekwencji, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z faktur wystawionych przez wykonawców inwestycji z wykazaną 7% stawką podatku, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego uznać należało za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.