IPPP1/443-796/13-3/PR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2013 r. (data wpływu 9 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 sierpnia 2013 r. (data wpływu 14 sierpnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu zabudowanego budynkiem wykorzystywanym na cele zakwaterowania pracowników - jest prawidłowe.

W dniu 9 sierpnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu zabudowanego budynkiem wykorzystywanym na cele zakwaterowania pracowników.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką komandytowo akcyjną, do której osoba fizyczna (dalej: "Przedsiębiorca") w 2012 r. wniosła aport w postaci przedsiębiorstwa. Jednym ze składników majątku tego przedsiębiorstwa jest ogrodzona działka zabudowana budynkiem mieszkalnym (dalej: "Budynek"; działka wraz z Budynkiem określana jest natomiast dalej jako "Nieruchomość"). Nieruchomość została wprowadzona do ewidencji środków trwałych w 1999 r. i od tego momentu aż do dziś jest wykorzystywana do zakwaterowania pracowników - początkowo Przedsiębiorcy a następnie Wnioskodawcy. Jest to "nieodpłatne świadczenie dla pracowników" - nie ponoszą oni kosztów zakwaterowania (do ich przychodów z pracy doliczana jest wartość świadczenia). W ciągu ostatnich dwóch lat przed planowanym zbyciem Nieruchomości nie były ponoszone wydatki na ulepszenie Budynku o wartości wyższej niż 30% jego wartości początkowej. Wnioskodawca planuje sprzedaż Nieruchomości.

Zarówno Wnioskodawca jak i nabywca nieruchomości są zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi. Przed dniem dokonania dostawy Wnioskodawca i nabywca złożą właściwemu dla nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku na podstawie art. 43 ust. 10 Ustawy VAT. W oświadczeniu tym zostaną wskazane dane określone w art. 43 ust. 11 Ustawy VAT Wniosek o tożsamej treści złożył przyszły nabywca Nieruchomości, to jest sp. z o.o. SKA.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wskazana w opisie zdarzenia przyszłego transakcja dostawy Nieruchomości w przypadku złożenia przez Wnioskodawcę i Nabywcę oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT nie będzie zwolniona z VAT, ale będzie opodatkowana według stawki właściwej dla budynku.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazana w opisie zdarzenia przyszłego transakcja dostawy Nieruchomości w przypadku złożenia przez Wnioskodawcę i Nabywcę oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 10 i 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) nie będzie zwolniona z VAT, ale będzie opodatkowana według stawki właściwej dla budynku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części z wyjątkiem gdy:

Zdaniem Wnioskodawcy do pierwszego zasiedlenia Budynku doszło w roku 1999 r., ponieważ od tego okresu jest on wykorzystywany do zakwaterowania pracowników. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) - "Starej ustawy VAT" (która obowiązywała do 30 kwietnia 2004 r.) opodatkowaniu podlegała sprzedaż towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z kolei z art. 2 ust. 3 pkt 2 Starej Ustawy VAT wynikało, że ust. 1 stosuje się również do przekazania przez podatnika towarów oraz świadczenia usług na potrzeby osobiste podatnika wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych. członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników. Z przepisu tego jednoznacznie wynika, że udostępniając Budynek pracownikom na ich cele osobiste Przedsiębiorca dokonywał czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

Zgodnie ze Starą ustawą VAT nie miało przy tym znaczenia, czy Przedsiębiorcy przysługiwało prawo do odliczenia VAT w związku z nabyciem lub wytworzeniem Budynku. Nie ma zatem potrzeby analizowania dokumentów związanych z nabyciem lub wytworzeniem Budynku, co mogłoby być poważnie utrudnione, ponieważ zobowiązania VAT za ten okres uległy przedawnieniu wiele lat temu. Nie ma też wątpliwości, że przeznaczając budynek do użytku pracowników Przedsiębiorca oddał go im do użytkowania.

W konsekwencji należy uznać, że w 1999 r. doszło do pierwszego zasiedlenia Budynku w rozumieniu art. 2 pkt 14 Ustawy o VAT, czyli oddania do używania w wyniku wykonania czynności podlegającej opodatkowaniu. Od przyszłego zasiedlenia do dnia planowanej dostawy minął okres znacznie dłuższy niż dwa lata.

Oznacza to, że sprzedaż Budynku, co do zasady, będzie zwolniona od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Wnioskodawca i nabywca mogą jednak skorzystać z tzw. opcji opodatkowania uregulowanej w art. 43 ust. 10 i 11 Ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 10 Ustawy o VAT: "podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika ze zarówno Wnioskodawca jak i nabywca Nieruchomości są zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi przed dniem dokonania dostawy. Wnioskodawca i nabywca złożą właściwemu dla nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku w oświadczeniu o wyborze opcji opodatkowania zostaną wskazane dane określone w art. 43 ust. 11 Ustawy VAT.

W konsekwencji, przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego transakcja sprzedaży Nieruchomości nie będzie zwolniona z VAT, ale będzie opodatkowana według stawki właściwej do dostawy Budynku co wynika z art. 29 ust. 5 Ustawy o VAT, który stanowi, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.