IPPP1/443-788/12-3/MPe

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2012 r. (data wpływu 30 sierpnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wniesienia do innego podmiotu wkładu niepieniężnego w postaci niezabudowanych działek leśnych - jest prawidłowe.

W dniu 30 sierpnia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wniesienia do innego podmiotu wkładu niepieniężnego w postaci niezabudowanych działek leśnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W najbliższym okresie czasu Wnioskodawca tj. Spółka S. Spółka Akcyjna (dawniej P. S.A.) zamierza przeprowadzić operację polegającą na wniesieniu do spółki osobowej działającej w formie spółki komandytowo-akcyjnej wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci działek gruntu o różnym przeznaczeniu znajdujących się w wieczystym użytkowaniu Wnioskodawcy. Szczegółowiej przedmiot wkładu niepieniężnego stanowić będzie łącznie 68 działek gruntu, z czego 67 to działki leśne niezabudowane (działki o numerach 74/1 do 74/67), zaś ostatnia z działek, tj. działka o nr 74/68 o pow. 38,54 ha pozostaje obecnie działką zabudowaną szeregiem budynków oraz budowli. Działka ta jest nadto zaopatrzona w niezbędne instalacje w tym m.in. instalację wodną, kanalizacyjną, gazową, energetyczną, system nawadniający itp. Na działce tej znajdują się także drogi i parkingi betonowe oraz chodniki z kostki brukowej, czy kort tenisowy.

Dla obszaru, na którym znajdują się wszystkie działki, które stanowić będą przedmiot wkładu niepieniężnego, tj. działki o nr 74/I - 74/68 obowiązuje Miejscowy Ogólny Plan Zagospodarowania Przestrzennego (określany dalej jako MPZP) z późn. zm. wprowadzonymi uchwałą Rady Gminy z dnia 11 sierpnia 2003 r. Zgodnie z wypisem zmian w ww. MPZP dwie z działek leśnych są przeznaczone na poszerzenie drogi gminnej (dotyczy to działek o nr 74/1 i 74/2 - symbol KDG), natomiast 65 działek leśnych niezabudowanych (tekst jedn.: działki o nr 74/3 do 74/67) oraz zabudowana działka 74/68 oznaczone są w MPZP symbolem UT.ZL z przeznaczeniem na cele usług turystyki i zieleni. Na terenach oznaczonych tymi symbolami dopuszczalne jest lokalizowanie ośrodków rekreacyjno-wypoczynkowych o charakterze domków campingowych z zapleczem sanitarnym. Nadto zgodnie z MPZP na ww. działkach dopuszcza się - pod warunkiem nie powiększania terenów wyłączonych z gospodarki leśnej lokalizowanie pensjonatów z zapleczem gastronomicznym i rekreacyjnym, hoteli, domów wczasowych, budynków gastronomicznych, parków wodnych, portów, basenów kąpielowych i innych urządzeń sportowo-rekreacyjnych z wyłączeniem boisk.

Wszystkie działki objęte niniejszym zapytaniem zostały nabyte przez Wnioskodawcę od Miasta W na podstawie umowy zawartej w dniu 6 lipca 2000 r. w ramach zorganizowanej części zlikwidowanego w celu prywatyzacji przedsiębiorstwa komunalnego pod nazwą Przedsiębiorstwo Usług Socjalnych i Mieszkaniowych w W - stanowiącej przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 (1) k.c., w związku z czym czynność ta nie podlegała podatkowi od towarów i usług zgodnie z obowiązującą wówczas ustawą o podatku od towarów i usług. Ww. umowa była poprzedzona zawartą w dniu 30 czerwca 1997 r. umową o oddanie do odpłatnego korzystania mienia zawartą z Miastem W na okres 10 lat, tj. do dnia 30 kwietnia 2007 r., w której to umowie Miasto zobowiązało się przenieść na Wnioskodawcę prawo wieczystego użytkowania gruntów oraz własność budynków i budowli znajdujących się na gruncie po zapłaceniu ostatniej raty kwartalnej oraz po wypełnieniu przez Wnioskodawcę wszystkich postanowień umowy dotyczących płatności za korzystanie z ww. mienia. Ze względu na fakt, iż Wnioskodawca wypełnił obowiązki wynikające z opisanej powyżej umowy wcześniej, także odpowiednio wcześniej możliwe było zawarcie umowy dotyczącej przeniesienia na Wnioskodawcę prawa wieczystego użytkowania gruntów oraz prawa własności budynków i budowli posadowionych na tym gruncie.

Jak już wskazano powyżej, działka 74/68 pozostaje działką zabudowaną funkcjonującą jako Centrum Konferencyjno - Rekreacyjne P, na której to działce znajduje się szereg budynków, w tym m.in. 4 budynki hotelowe, budynek administracyjny, pawilon szkoleniowy, budynek restauracji, budynek baru, budynek pralni, budynek mieszkalny czy budynek portierni oraz trafo stacji. Na nieruchomości tej znajduje się także szereg instalacji (w tym instalacja wodociągowa, hydrantowa czy system nawadniający). Obok tego na działce tej istnieją budowle takie jak chodniki, parkingi czy kort tenisowy deblowy łącznie z ogrodzeniem itp. Na część budynków czy budowli znajdujących się na działce 74/68 Wnioskodawca dokonywał i dokonuje nadal nakładów ulepszeniowych. Częściowo nakłady te przekraczały 30% wartości początkowej budynku lub budowli, w niektórych przypadkach były niższe. W zakresie części budynków czy budowli nakłady w ogóle nie były dokonywane lub też były dokonywane (także o istotnej wartości) jednakże miało to miejsce w 2002 czy 2003 r. Poszczególne pomieszczenia hotelowe oraz inne znajdujące się w budynkach na Nieruchomości były wykorzystywane zgodnie z przedmiotem działalności Wnioskodawcy, tj. do działalności hotelarskiej. W konsekwencji w takim stanie rzeczy - w związku z planowanym aportem część budynków po ulepszeniu lub wybudowaniu byłaby przekazywana nabywcy aportu w ramach tzw. pierwszego zasiedlenia, zaś pozostała winna być traktowana jako zwolniona od podatku od towarów i usług. Ze względu na techniczną trudność w dokonaniu rozdziału wartości działki i budynków/budowli w części opodatkowanej i w części zwolnionej od podatku VAT, Wnioskodawca zamierza skorzystać z regulacji art. 43 ust. 10 u.p.t.u. i po spełnieniu warunków opisanych w ww. przepisie wykazać dostawę budynków, budowli a zatem także gruntu, tj. całej działki 74/68 jako opodatkowanej podatkiem od towarów i usług wg stawki podstawowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wniesienie przez Wnioskodawcę do innego podmiotu w ramach wkładu niepieniężnego niezabudowanych działek leśnych o przeznaczeniu zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego: 1) na drogi gminne (działki 74/1 i 74/2) oraz 2) na cele usług turystyki i zieleni, a w ramach tego na lokalizowanie w szczególności ośrodków rekreacyjno-wypoczynkowych o charakterze domków campingowych z zapleczem sanitarnym (działki 74/3 - 74/67) będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki podstawowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie w ramach wkładu niepieniężnego działek leśnych, tj. działek nr 74/I - 74/67 o przeznaczeniu wskazanym w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego - do spółki komandytowo-akcyjnej - podlegać będzie opodatkowaniu wg stawki podstawowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez "towary", w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy zauważyć, iż dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra. W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (tekst jedn.: towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy) na rzecz użytkownika wieczystego, co pozwala mu rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki, jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak również w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, tak jak ma to miejsce w przypadku dokonywania sprzedaży gruntu przez właściciela.

Dostawa towarów mieści się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, który stanowi, iż sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa cywilnego lub handlowego spełnia definicję dostawy zawartą w art. 7 ust. 1 ustawy, a tym samym uznawane jest za sprzedaż w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, gdyż czynność ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu wiąże się z odpłatnością, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą mającą charakter rzeczowy, a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów lub akcji w podwyższonym kapitale zakładowym), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania wnoszonymi towarami jak właściciel.

Podstawowa stawka podatku, stosownie do treści art. 41 ust. 1. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Na podstawie art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

I tak stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Powyższe oznacza, iż generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane. Przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast pozostałe dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT. Ustawodawca zwalniając od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę nie sprecyzował w ustawie, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przeznaczenie danego gruntu. Jednakże ustawodawca w przepisie określił kryterium według jakiego należy dokonywać podziału gruntów na te, które mogą korzystać ze zwolnienia oraz na takie, którym to zwolnienie nie przysługuje. Zatem przy dostawie gruntów każdorazowo konieczne jest określenie przeznaczenia sprzedawanych gruntów.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji pojęć zawartych we wskazanym przepisie. Zatem celem określenia, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 647).

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Zgodnie z treścią art. 4 ust. 1 ww. ustawy ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o przeznaczeniu gruntu. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc charakter danego terenu wyznacza plan miejscowy. Tam należy szukać wyjaśnienia, czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany, czy też szerzej - przeznaczony pod zabudowę.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - w myśl zapisów art. 4 ust. 2 ww. ustawy, określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

W świetle art. 9 ust. 1 cyt. ustawy, polityka przestrzenna gminy wyrażona jest w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Studium nie jest aktem prawa miejscowego, jednakże jego postanowienia są wiążące dla Rady Gminy przy uchwalaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu (art. 9 ust. 4 i ust. 5 cyt. ustawy).

Ponadto zaznaczyć należy, iż ewidencja gruntów i budynków jest jedynie urzędowym zbiorem informacji faktycznych. Wynikające z niej zapisy są odzwierciedleniem (potwierdzeniem) stanu faktycznego i prawnego na dzień dokonania wpisu. Zgodnie z art. 20 ust. 1 pkt 1, ust. 2 oraz art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287), informacje dotyczące gruntów znajdujące się w ewidencji dotyczą: położenia, granic, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych, a także stosunków właścicielskich. Dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków stanowią podstawę m.in. planowania przestrzennego, jednakże tylko w zakresie danych faktycznie w niej zawartych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż o przeznaczeniu danego terenu, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz w sytuacji, gdy nie wydano decyzji o warunkach zabudowy, decyduje przeznaczenie terenu określone w ewidencji gruntów i budynków.

Podkreślić także należy, że o przeznaczeniu danego terenu pod zabudowę decyduje jego planowane wykorzystanie dla każdego rodzaju zabudowy, a nie tylko pod budownictwo mieszkaniowe.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza wnieść do spółki osobowej działającej w formie spółki komandytowo-akcyjnej wkład niepieniężny w postaci 67 działek leśnych niezabudowanych o numerach 74/1 do 74/67. Dla obszaru, na którym znajdują się przedmiotowe działki obowiązuje Miejscowy Ogólny Plan Zagospodarowania Przestrzennego. Zgodnie z wypisem zmian w ww. MPZP dwie z działek leśnych są przeznaczone na poszerzenie drogi gminnej (dotyczy to działek o nr 74/1 i 74/2 - symbol KDG), natomiast 65 działek leśnych niezabudowanych (tekst jedn.: działki o nr 74/3 do 74/67) oznaczone są w MPZP symbolem UT.ZL z przeznaczeniem na cele usług turystyki i zieleni. Na terenach oznaczonych tymi symbolami dopuszczalne jest lokalizowanie ośrodków rekreacyjno-wypoczynkowych o charakterze domków campingowych z zapleczem sanitarnym. Nadto zgodnie z MPZP na ww. działkach dopuszcza się - pod warunkiem nie powiększania terenów wyłączonych z gospodarki leśnej lokalizowanie pensjonatów z zapleczem gastronomicznym i rekreacyjnym, hoteli, domów wczasowych, budynków gastronomicznych, parków wodnych, portów, basenów kąpielowych i innych urządzeń sportowo-rekreacyjnych z wyłączeniem boisk.

Wszystkie działki objęte niniejszym zapytaniem zostały nabyte przez Wnioskodawcę od Miasta W na podstawie umowy zawartej w dniu 6 lipca 2000 r. w ramach zorganizowanej części zlikwidowanego w celu prywatyzacji przedsiębiorstwa komunalnego - stanowiącej przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 (1) k.c., w związku z czym czynność ta nie podlegała podatkowi od towarów i usług zgodnie z obowiązującą wówczas ustawą o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie istotne jest ustalenie czy przedmiotowe działki o nr 74/1 do 74/67 określone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego są terenami przeznaczonymi pod zabudowę.

W związku z faktem, iż ustawa nie precyzuje pojęcia terenów przeznaczonych pod zabudowę przyjąć należy, że pojęcie to obejmuje tereny na których dopuszczalne są różne formy zabudowy.

Rozpatrując pojęcie "pod zabudowę" należy odwołać się do definicji zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 3 wskazanej ustawy - Prawo budowlane ilekroć w ustawie jest mowa o:

3a) obiekcie liniowym - należy przez to rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego;

(...)

I. urządzeniach budowlanych - należy przez to rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki;

Stosownie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach: "Budynki" i "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej". W ramach tych sekcji obiekty rozróżniane są zgodnie z projektem technicznym wynikającym ze specjalnej funkcji konstrukcji (np. budynki handlowe, konstrukcje drogowe, budowle wodne, kanalizacje). Dla budynków, pierwszym kryterium klasyfikacyjnym jest charakter budynku - mieszkalny lub niemieszkalny. O zaliczeniu obiektu do obiektów inżynierii lądowej i wodnej decyduje przeznaczenie i związana z tym konstrukcja.

Obiekty budowlane zgodnie z ww. rozporządzeniem to konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Budynki z kolei w myśl cyt. rozporządzenia to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów. Natomiast obiekty inżynierii lądowej i wodnej to wszystkie obiekty budowlane nie klasyfikowane jako budynki, tj.: drogi kołowe, drogi kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne, itp.

W niniejszym wniosku działki będące przedmiotem wkładu niepieniężnego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego podzielone zostały na tereny przeznaczone na poszerzenie drogi gminnej (dotyczy to działek o nr 74/1 i 74/2 - symbol KDG), oraz na tereny przeznaczone na cele usług turystyki i zieleni (dotyczy to działek o nr 74/3 do 74/67 - symbol UT.ZL).

Z przytoczonego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług jednoznacznie wynika, że kluczowym elementem pozwalającym stwierdzić, czy dostawa nieruchomości niezabudowanych może skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT jest określenie przeznaczenia gruntu. Przepis jednoznacznie wskazuje, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Z uwagi na fakt, iż na gruncie przepisów podatkowych brak jest definicji gruntu przeznaczonego pod zabudowę dla prawidłowego określenia przeznaczenia terenów decydujące znaczenie ma przeznaczenie terenu określone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Wobec powyższego, skoro w przedmiotowej sprawie zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego na działkach o nr 74/1 i 74/2 może znajdować się droga gminna a na działkach o nr 74/3 do 74/67 dopuszczalne jest lokalizowanie ośrodków rekreacyjno-wypoczynkowych o charakterze domków campingowych z zapleczem sanitarnym a także, pod warunkiem nie powiększania terenów wyłączonych z gospodarki leśnej lokalizowanie pensjonatów z zapleczem gastronomicznym i rekreacyjnym, hoteli, domów wczasowych, budynków gastronomicznych, parków wodnych, portów, basenów kąpielowych i innych urządzeń sportowo-rekreacyjnych z wyłączeniem boisk należy przyjąć, iż przedmiotowe działki są terenem przeznaczonym pod zabudowę.

Mając zatem na uwadze przywołane uregulowania i okoliczności sprawy a przede wszystkim przeznaczenie terenu określone w aktualnym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotowych działek o nr 74/1 - 74/67 niezabudowanych podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według podstawowej stawki podatku VAT czyli 23%.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, iż przedmiotowa interpretacja stanowi rozstrzygnięcie w zakresie opodatkowania wniesienia do innego podmiotu wkładu niepieniężnego w postaci niezabudowanych działek leśnych o nr 74/1 - 74/67 (pytanie nr 1 wniosku). W zakresie opodatkowania wniesienia do innego podmiotu wkładu niepieniężnego w postaci działki o nr 74/68 (pytanie nr 2 wniosku) zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.