IPPP1-443-787/09-4/JL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2009 r. (data wpływu 12 sierpnia 2009 r.) - uzupełnionym w dniu 16 października 2009 r. na wezwanie wysłane w dniu 8 października 2009 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT prawidłowej przy sprzedaży budynków mieszkalnych jednorodzinnych z przynależnymi garażami - jest prawidłowe.

W dniu 12 sierpnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT prawidłowej przy sprzedaży budynków mieszkalnych jednorodzinnych z przynależnymi garażami.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, firma deweloperska, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie budowy i sprzedaży lokali mieszkalnych w obiektach budownictwa mieszkaniowego. Lokale, które sprzedaje, spełniają definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12a ustawy o VAT. Zgodnie ze stanem faktycznym oraz wydanymi decyzjami o zatwierdzeniu projektów budowlanych i udzieleniu pozwolenia na budowę, zamierzenia budowlane realizowane przez Spółkę zdefiniowano jako "budowę zespołu budynków mieszkalnych jednorodzinnych", w skład której wchodzą: budynki mieszkalne jednorodzinne w zabudowie szeregowej, budynki mieszkalne jednorodzinne dwulokalowe, budynki mieszkalne jednorodzinne dwulokalowe w zabudowie bliźniaczej.

Budynki jednorodzinne, będące przedmiotem sprzedaży, spełniają definicję domu jednorodzinnego określonego w Ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. "Prawo budowlane", zgodnie z którą przez "budynek mieszkalny jednorodzinny" należy rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku. Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, realizowane przez Spółkę lokale mieszkalne mieszczą się w klasie 1110 (budynki mieszkalne jednorodzinne, w tym samodzielne budynki oraz domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu). Kilka lokali posiada wejście z niewielkiego przedsionka, stanowiącego część wspólną dla dwóch lokali, ale wejście to również usytuowane jest w poziomie gruntu.

Przedmiotem umowy zawieranej z klientami jest wybudowanie, ustanowienie odrębnej własności a następnie przeniesienie na kupującego własności lokalu mieszkalnego o określonej powierzchni, wraz z odpowiednim udziałem w działce za określoną cenę.

Czynność sprzedaży lokalu jest objęta jednym aktem notarialnym, garaż jest pomieszczeniem przynależnym do lokalu mieszkalnego, dla każdego lokalu mieszkalnego jest zakładana jedna księga wieczysta. Znajdujący się wewnątrz budynku garaż stanowi integralną nierozerwalną część budynku mieszkalnego jednorodzinnego, stanowiąc z nim jedną niepodzielną bryłę architektoniczną. W części lokali jest nawet połączony komunikacyjnie z częścią mieszkalną. Garaż nie może być samodzielnym przedmiotem obrotu. Nie ma możliwości nabycia i zbycia budynku bez garażu, ani też garaż nie może być przedmiotem odrębnej umowy sprzedaży, gdyż nie stanowi samodzielnego lokalu użytkowego. Jego sprzedaż jest czynnością pomocniczą niezbędną do wykonania czynności podstawowej, jaką jest sprzedaż powierzchni mieszkalnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem wnioskodawcy w świetle przepisów przytoczonych w pozycji 47 formularza, biorąc pod uwagę stan faktyczny opisany w pozycji 54 formularza, do całego przedmiotu umowy, tj. sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym do niego garażem należy zastosować stawkę podatku od towaru i usług w wysokości 7%, niezależnie od faktu, że część budynku mieszkalnego stanowi powierzchnia użytkowa przeznaczoną na garaż.

Stawkę VAT 7% najeży stosować bez względu na fakt, czy lokal posiada samodzielne wejście z poziomu gruntu czy też wejście ze wspólnego przedsionka, również z poziomu gruntu.

W opinii wnioskodawcy, o takim sposobie opodatkowania decydują następujące przesłanki:

* znajdujący się wewnątrz budynku garaż stanowi integralną nierozerwalną część budynku mieszkalnego jednorodzinnego, stanowiąc z nim jedną niepodzielną bryłę architektoniczną,

* garaż nie może być samodzielnym przedmiotem obrotu. Nie ma możliwości nabycia i zbycia budynku bez garażu, ani też garaż nie może być przedmiotem odrębnej umowy sprzedaży, gdyż nie stanowi samodzielnego lokalu użytkowego. Jego sprzedaż jest czynnością pomocniczą niezbędną do wykonania czynności podstawowej, jaką jest sprzedaż powierzchni mieszkalnej,

* czynność sprzedaży lokalu jest objęta jednym aktem notarialnym, garaż jest pomieszczeniem przynależnym do lokalu mieszkalnego, dla każdego lokalu mieszkalnego jest zakładana jedna księga wieczysta.

Przy interpretacji powołanego przepisu posiłkowano się interpretacjami indywidualnymi wydanymi przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie: z dnia 14 maja 2009 r., sygnatura IPPP3/443-279/09-2/MM, z dnia 27 lutego 2009 r., sygnatura IPPPI-443-2150/08-3/AK, z dnia 4 lutego 2009 r., sygnatura IPPP3/443-183/08-2/MM, które wydane zostały w analogicznych sprawach i potwierdzają prawidłowość stanowiska zaprezentowanego przez Wnioskodawcę w niniejszym formularzu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu ww. podatkiem, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast pod pojęciem towarów rozumieć należy, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 41 ust. 1 ustawy o VAT określa, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi. Art. 41 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, że dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z ust. 12 wskazanego artykułu, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, na mocy art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

W myśl tego zastrzeżenia, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się:

Stosownie do art. 41 ust. 12c ustawy o VAT, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Zgodnie z treścią § 6 ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336 z późn. zm.) stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem. Należy również zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o VAT obowiązujące od dnia 1 stycznia 2008 r., zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11. Zgodnie z objaśnieniami Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych - budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Całkowita powierzchnia użytkowa budynku obejmuje całą powierzchnię budynku z wyjątkiem:

* powierzchni elementów budowlanych m.in. podpór, kolumn, filarów, szybów, kominów;

* powierzchni zajmowanych przez pomieszczenia techniczne instalacji ogólnobudowlanych;

* powierzchni komunikacji, np. klatki schodowe, dźwigi, przenośniki.

Część "mieszkaniowa budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie), pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie itp.).

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest firmą budującą na sprzedaż domy jednorodzinne. Lokale, które sprzedaje, spełniają definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12a ustawy o VAT. Zgodnie ze stanem faktycznym oraz wydanymi decyzjami o zatwierdzeniu projektów budowlanych i udzieleniu pozwolenia na budowę, zamierzenia budowlane realizowane przez Spółkę zdefiniowano jako "budowę zespołu budynków mieszkalnych jednorodzinnych", w skład której wchodzą: budynki mieszkalne jednorodzinne w zabudowie szeregowej, budynki mieszkalne jednorodzinne dwulokalowe, budynki mieszkalne jednorodzinne dwulokalowe w zabudowie bliźniaczej.

Budynki jednorodzinne, będące przedmiotem sprzedaży, spełniają definicję domu jednorodzinnego określonego w Ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, realizowane przez Spółkę lokale mieszkalne mieszczą się w klasie 1110 (budynki mieszkalne jednorodzinne, w tym samodzielne budynki oraz domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu). Kilka lokali posiada wejście z niewielkiego przedsionka, stanowiącego część wspólną dla dwóch lokali, ale wejście to również usytuowane jest w poziomie gruntu.

Biorąc pod uwagę treść wskazanego we wniosku stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. organ podatkowy stwierdza, że sprzedaż wszystkich wymienionych we wniosku domów jednorodzinnych wraz ze znajdującymi się wewnątrz budynku garażami stanowiącymi integralną część powierzchni mieszkalnej budynku podlega opodatkowaniu jednolitą 7% stawką podatku VAT. Należy zauważyć, że dom jednorodzinny (budynek mieszkalny jednorodzinny) zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. (Dz. U. z 2007 Nr 191 poz. 1373 z późn. zm.) Prawo budowlane, to budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość. Zgodnie z PKOB grupa 111 - klasa 1110 obejmuje budynki mieszkalne jednorodzinne, w tym samodzielne budynki oraz domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu. Jeżeli więc w bryle budynku mieszkalnego jednorodzinnego mieści się garaż, to mamy do czynienia z obiektem stanowiącym jeden niepodzielny budynek (jedną bryłę architektoniczną). Zatem garaż taki jest nierozerwalną częścią domu jednorodzinnego i nie może być przedmiotem odrębnego obrotu, gdyż nie jest możliwa jego sprzedaż jako samodzielnego pomieszczenia.

Podsumowując, dostawa budynku mieszkalnego jednorodzinnego stanowiącego całość (jedną bryłę) wraz z garażem będzie podlegała opodatkowaniu 7% stawką podatku od towarów i usług od całej wartości sprzedaży, zarówno w przypadku lokali mieszkalnych z samodzielnym wejściem z poziomu gruntu, jak i lokali mieszkalnych z wejściem ze wspólnego przedsionka, również z poziomu gruntu. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania do PKOB budynku mieszkalnego.

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie pragnie zaznaczyć, że organ podatkowy nie jest uprawniony do oceny załączonych przez Podatnika do wniosku załączników.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.