IPPP1/443-77/13-2/AP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 marca 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-77/13-2/AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2013 r. (data wpływu 28 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku właściwej do dostaw obuwia profilaktycznego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku właściwej do dostaw obuwia profilaktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka S.A. (dalej jako: "Wnioskodawca") jest wytwórcą obuwia dla dzieci. Niedawno Wnioskodawca stworzył zamkniętą (dla modeli katalogowych zdefiniowanych we wniosku do Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych) serię obuwia profilaktycznego (dalej jako: "Obuwie Profilaktyczne").

W celu potwierdzenia statusu Obuwia Profilaktycznego jako wyrobu medycznego w rozumieniu ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (dalej jako: "Ustawa WyrMed"), Wnioskodawca wystąpił do szeregu instytucji medycznych z prośbą o analizę możliwości uznania Obuwia Profilaktycznego jako wyrobów medycznych w rozumieniu Ustawy WyrMed.

Dnia 20 grudnia 2012 r. została wydana przez specjalistów ortopedów opinia na temat obuwia dla dzieci, na podstawie badań użytkowych przeprowadzonych w Klinice Ortopedii.... W świetle tej opinii: "przedstawione obuwie jest obuwiem w pełni prawidłowym, bardzo korzystnym dla stopy małego dziecka. Spełnia wszystkie warunki 'obuwia zdrowotnego'. Może być nazwane obuwiem profilaktycznym".

W dniu 21 grudnia 2012 r. została wydana deklaracja zgodności WE dla Obuwia Profilaktycznego.

W oparciu o powyższe analizy, a także przewidywane przeznaczenie do użycia, Wnioskodawca uznał Obuwie Profilaktyczne za wyrób medyczny, jednocześnie składając wniosek w dniu 21 grudnia 2012 r. w Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, celem rejestracji ww. linii obuwniczej Obuwia Profilaktycznego jako wyrobu medycznego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo stosować preferencyjną stawkę 8% VAT do dostaw Obuwia Profilaktycznego na terenie Polski, jako wyrobu medycznego na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 w odniesieniu do pozycji 105 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług ("Ustawa o VAT").

Zdaniem Wnioskodawcy:

W załączniku nr 3 do Ustawy o VAT pod pozycją 105 wymienione zostały "wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika - bez względu na symbol PKWiU".

W świetle powyższej regulacji, 8% stawka podatku VAT ma zastosowanie do dostawy wyrobów medycznych w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Oznacza to, iż kwalifikacja wyrobu do kategorii wyrobów medycznych dokonana musi być na gruncie przepisów innych niż regulacje wynikające z Ustawy o VAT.

Ustawa o VAT nie zawiera bowiem żadnych unormowań dotyczących zasad klasyfikacji danego towaru jako wyrobu medycznego. W celu prawidłowej klasyfikacji produktów, Ustawa o VAT odsyła do ustawy o wyrobach medycznych.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 38 Ustawy WyrMed przez wyrób medyczny należy rozumieć narzędzie, przyrząd, urządzenie, oprogramowanie, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, w tym z oprogramowaniem przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach diagnostycznych lub terapeutycznych i niezbędnym do jego właściwego stosowania, przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

a.

diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu choroby,

b.

diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania skutków urazu lub upośledzenia,

c.

badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub procesu fizjologicznego,

d.

regulacji poczęć

- których zasadnicze zamierzone działanie w ciele lub na ciele ludzkim nie jest osiągane w wyniku zastosowania środków farmakologicznych, immunologicznych lub metabolicznych, lecz których działanie może być wspomagane takimi środkami.

Z cytowanego wyżej przepisu wynika, iż to wytwórca decyduje czy wyrób jest wyrobem medycznym, czy też nim nie jest, na podstawie przewidywanego zastosowania tego wyrobu.

Wnioskodawca określił przeznaczenie Obuwia Profilaktycznego (zawarte we wniosku do Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych z dnia 21 grudnia 2012 r.) w następujący sposób: "obuwie profilaktyczne 'X' w normalnych warunkach użytkowania ma zastosowanie w profilaktyce, wspomagającym leczeniu i rehabilitacji zniekształceń wzrostowych i nabytych kończyn dolnych. Może być zastosowane w celu zapobiegania powstawania wad czynnościowych kończyn dolnych u dzieci, takich jak: koślawość kolan, koślawość stóp, szpotawość stóp, stopy płasko-koślawe, stopa wiotka, płaskostopie podłużne, płaskostopie poprzeczne, paluch koślawy, szponiaste ustawienie palców".

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 45a Ustawy WyrMed, wytwórcą jest podmiot odpowiedzialny za projektowanie, wytwarzanie, pakowanie i oznakowanie wyrobu przed wprowadzeniem go do obrotu pod nazwą własną, niezależnie od tego, czy te czynności wykonuje on sam, czy w jego imieniu inny podmiot.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 Ustawy WyrMed, wyroby wprowadzane do obrotu i wprowadzane do używania są oznakowane znakiem CE.

Stosownie do art. 13 ust. 1 Ustawy WyrMed, za wyrób, za wykonanie oceny zgodności wyrobu przed jego wprowadzeniem do obrotu oraz za wprowadzenie wyrobu do obrotu odpowiada wytwórca wyrobu. Stosownie do art. 23 ust. 1 Ustawy WyrMed, wyroby muszą spełniać odnoszące się do nich wymagania zasadnicze.

Według art. 29 ust. 1 Ustawy WyrMed wytwórca przed wprowadzeniem wyrobu do obrotu oraz przed przekazaniem wyrobu do badań klinicznych lub do oceny działania jest obowiązany do przeprowadzenia oceny zgodności wyrobu.

W oparciu o art. 58 Ustawy WyrMed, wytwórca i autoryzowany przedstawiciel mający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dokonuje zgłoszenia wyrobu do Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, co najmniej na 14 dni przed pierwszym wprowadzeniem do obrotu albo przekazaniem do oceny działania.

Wnioskodawca zrealizował wszystkie kroki w zakresie procedury określonej w Ustawie WyrMed przypisania danemu produktowi statusu wyrobu medycznego.

Reasumując, zatem Obuwie Profilaktyczne wykonywane w zakładzie Wnioskodawcy stanowi wyroby medyczne zgodnie z obowiązującą Ustawą WyrMed. Spełnia bowiem definicję wyrobu medycznego (przy pozostałych założeniach zawartych w tejże ustawie). Tym samym można do nich stosować obniżoną stawkę podatku VAT 8%.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż sprzedaż Obuwia Profilaktycznego, które mieści się w definicji wyrobu medycznego na podstawie ustawy o wyrobach medycznych i są dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega opodatkowaniu podatkiem VAT stawką 8%. Powyższe będzie wynikało z art. 41 ust. 2 Ustawy o VAT, w związku z poz. 105 załącznika nr 3 do Ustawy o VAT oraz w związku z art. 146a pkt 2 Ustawy o VAT.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wnosi jak na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 oraz w art. 8 ww. ustawy. I tak, na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przy czym towarami - w myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Należy zaznaczyć, że w myśl art. 5a powołanej ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Przy czym, od dnia 1 stycznia 2011 r. na potrzeby podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Stosownie do zapisu art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

W myśl zatem art. 41 ust. 2 ww. ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i pkt 2 cyt. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

2.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Zastosowanie obniżonych stawek podatku lub zwolnienie od podatku możliwe jest jednak tylko wówczas, gdy wynika to wprost z ustawy lub przepisów wykonawczych do ustawy.

W załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, zawierającym "Wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%" (w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. - 8%), pod pozycją 105 wymienione zostały, bez względu na symbol PKWiU, wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika.

Oznacza to, że na podstawie powyższej regulacji prawnej, preferencyjna 8% stawka podatku VAT ma zastosowanie do dostawy wyrobów medycznych, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - innych niż towary związane z ochroną zdrowia wymienione w pozostałych pozycjach załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

Kwalifikacja wyrobu do kategorii wyrobów medycznych dokonana musi być na gruncie przepisów innych niż regulacje wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług. Przepisy przywoływanej ustawy o VAT nie zawierają bowiem unormowań dotyczących zasad klasyfikacji danego towaru do wyrobu medycznego. Powyższe zasady dotyczące klasyfikacji wyrobów medycznych określone zostały w przepisach ustawy o wyrobach medycznych.

Podstawowym kryterium decydującym o sposobie opodatkowania dostaw obuwia profilaktycznego jest zakwalifikowanie tych towarów do wyrobów medycznych w rozumieniu ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 107, poz. 679 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy o wyrobach medycznych, pod pojęciem wyrobu medycznego należy rozumieć narzędzie, przyrząd, urządzenie, oprogramowanie, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, w tym z oprogramowaniem przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach diagnostycznych lub terapeutycznych i niezbędnym do jego właściwego stosowania, przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

a.

diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu choroby,

b.

diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania skutków urazu lub upośledzenia,

c.

badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub procesu fizjologicznego,

d.

regulacji poczęć

- których zasadnicze zamierzone działanie w ciele lub na ciele ludzkim nie jest osiągane w wyniku zastosowania środków farmakologicznych, immunologicznych lub metabolicznych, lecz których działanie może być wspomagane takimi środkami.

Z cytowanego wyżej przepisu wynika, że to wytwórca decyduje, czy wyrób jest wyrobem medycznym, czy też nim nie jest, zgodnie z przewidywanym zastosowaniem tego wyrobu.

Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 45 powołanej wyżej ustawy, wytwórcą jest:

a.

podmiot odpowiedzialny za projektowanie, wytwarzanie, pakowanie i oznakowanie wyrobu przed wprowadzeniem go do obrotu pod nazwą własną, niezależnie od tego, czy te czynności wykonuje on sam, czy w jego imieniu inny podmiot,

b.

podmiot, który montuje, pakuje, przetwarza, całkowicie odtwarza lub oznakowuje gotowy produkt lub nadaje mu przewidziane zastosowanie, w celu wprowadzenia go do obrotu jako wyrobu pod nazwą własną, z wyjątkiem podmiotu, który montuje lub dostosowuje wyroby już wprowadzone do obrotu, w celu ich przewidzianego zastosowania przez indywidualnego pacjenta.

Z opisu sprawy przedstawionego w złożonym wniosku wynika, iż Wnioskodawca, będący wytwórcą obuwia dla dzieci, stworzył niedawno zamkniętą (dla modeli katalogowych zdefiniowanych we wniosku do Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych) serię obuwia profilaktycznego. W celu potwierdzenia statusu ww. obuwia jako wyrobu medycznego w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych Spółka wystąpiła do szeregu instytucji medycznych z prośbą o analizę możliwości uznania obuwia profilaktycznego jako wyrobów medycznych w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych. Dnia 20 grudnia 2012 r., na podstawie badań użytkowych, wydana została przez specjalistów ortopedów opinia na temat obuwia dla dzieci, w świetle której "przedstawione obuwie jest obuwiem w pełni prawidłowym, bardzo korzystnym dla stopy małego dziecka. Spełnia wszystkie warunki 'obuwia zdrowotnego'. Może być nazwane obuwiem profilaktycznym". W dniu 21 grudnia 2012 r. została wydana deklaracja zgodności WE dla przedmiotowego obuwia profilaktycznego. W oparciu o powyższe analizy, a także przewidywane przeznaczenie do użycia, Spółka uznała ww. obuwie za wyrób medyczny, jednocześnie składając wniosek w dniu 21 grudnia 2012 r. w Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, celem rejestracji ww. linii obuwniczej obuwia profilaktycznego jako wyrobu medycznego.

Odnosząc przedstawiony we wniosku stan faktyczny do powołanych przepisów mających zastosowanie w niniejszej sprawie stwierdzić należy, iż do sprzedawanego przez Wnioskodawcę obuwia profilaktycznego, które mieści się w definicji wyrobu medycznego w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, a także jest dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 105 załącznika nr 3 do ustawy o VAT oraz art. 146a pkt 2 tej ustawy, Wnioskodawca ma prawo stosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 8%.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl