IPPP1/443-769/11-2/AP - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania dodatków do sprzedawanych książek i wydawnictw.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2011 r. (data wpływu 16 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania dodatków do sprzedawanych książek i wydawnictw - jest prawidłowe.

W dniu 16 maja 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania dodatków do sprzedawanych książek i wydawnictw.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wydawania i sprzedaży książek i innych wydawnictw. Książki i inne wydawnictwa oznaczane są stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN lub ISSN (dla pojedynczego tytułu, dla całej serii lub dla poszczególnych tomów). Książki i wydawnictwa Podatnik sprzedaje klientom samodzielnie (w ramach sprzedaży wysyłkowej lub prenumeraty) lub za pośrednictwem kolporterów (A, B, itp.).

Do sprzedawanych książek i wydawnictw (zarówno w ramach sprzedaży własnej, jak i w ramach sprzedaży za pośrednictwem kolporterów) Podatnik dodaje bezpłatnie tzw. dodatki. Czasami są to dodatki nie związane z tematyką danej książki czy wydawnictwa i rolą tych dodatków jest jedynie uatrakcyjnienie książki czy wydawnictwa i uczynienie ich produktami bardziej konkurencyjnymi w stosunku do książek i wydawnictw innych wydawców (dodatkami tymi są np. pióra wieczne, płyty DVD z filmami, noże do krojenia pizzy itp.). W innym przypadku są to dodatki związane z tematyką książek i wydawnictw, np. do książek do nauki języka angielskiego Podatnik dodaje do każdego egzemplarza książki płytę DVD z ćwiczeniami; do książek o samochodach Podatnik dodaje do każdego egzemplarza książki model samochodu (zabawkę kolekcjonerską), o którym mowa jest w danej książce; do książek o samolotach Podatnik dodaje model samolotu (zabawkę kolekcjonerską) samolotu, o którym mowa jest w danej książce; czasami są to części samochodu lub samolotu do samodzielnego sklejenia.

W tym miejscu Podatnik wyjaśnia, iż wyżej wymienione dodatki Podatnik kupuje od kontrahentów zewnętrznych (nie wytwarza ich we własnym zakresie) i dodatki te - przed przekazaniem klientowi - należą do przedsiębiorstwa podatnika. Podatnikowi przysługuje, w całości lub części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu dodatków i Podatnik z tego prawa korzysta. W przypadku sprzedaży samodzielnej książek i wydawnictw przez Podatnika oraz w przypadku sprzedaży książek i wydawnictw za pośrednictwem kolporterów jednostkowa cena nabycia przez Podatnika dodatku przekazywanego nieodpłatnie jednej osobie nie przekracza 10 złotych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w stanie faktycznym opisanym powyżej - dodatki przekazywane przez Podatnika nieodpłatnie jednej osobie, które należą do przedsiębiorstwa Podatnika, o jednostkowej cenie nabycia do 10 złotych, co do których Podatnikowi przysługiwało, w całości lub części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych dodatków przez Podatnika, są prezentami o małej wartości na podstawie art. 7 ust. 4 ustawy PTU oraz czy do przekazywanych nieodpłatnie jednej osobie wyżej opisanych dodatków w wyżej opisanych warunkach nie ma zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy PTU w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy PTU - na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy PTU w związku z art. 7 ust. 4 ustawy PTU.

Zdaniem Wnioskodawcy

Zdaniem Podatnika w stanie faktycznym opisanym powyżej dodatki przekazywane przez Podatnika nieodpłatnie jednej osobie, które należą do przedsiębiorstwa Podatnika, o jednostkowej cenie nabycia do 10 złotych, co do których Podatnikowi przysługiwało, w całości lub części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego są prezentami o małej wartości (na podstawie art. 7 ust. 4 ustawy PTU) oraz do dodatków tych nie ma zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy PTU w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy PTU, a to na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy PTU w związku z art. 7 ust. 4 ustawy PTU.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy PTU przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy PTU, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

Jednakże na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy PTU przepisu wyżej wymienionego art. 7 ust. 2 ustawy PTU nie stosuje się między innymi do przekazywanych prezentów o małej wartości. Definicję prezentu o małej wartości zawiera art. 7 ust. 4 ustawy PTU. Zgodnie z zawartą tam normą przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Podatnik dołącza nieodpłatnie dodatki do książek i wydawnictw sprzedawanych jednemu kupującemu bezpośrednio przez Podatnika w ramach sprzedaży wysyłkowej lub w ramach prenumeraty. Podatnik dołącza także dodatki do książek i wydawnictw sprzedawanych jednemu kupującemu przez kolporterów współpracujących z Podatnikiem na podstawie umów o kolportaż książek lub wydawnictw. Dodatki te należą do przedsiębiorstwa Podatnika i są przekazywane jednemu klientowi nieodpłatnie. Wartość nabycia jednostkowego dodatku nie przekracza 10 złotych. Dodatek wypełnia zatem znamiona prezentu o małej wartości, opisane w art. 7 ust. 4 ustawy PTU. Przekazanie zaś takiego dodatku w wyżej opisanych warunkach nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a to na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy PTU. Podatnik ponadto wskazuje, że współpracujący z nim kolporter nie jest "jedną osobą", o której mowa w art. 7 ust. 4 ustawy PTU. Podatnik nie przekazuje bowiem kolporterowi dodatków, aby on nimi swobodnie dysponował i je zatrzymał. Podatnik przekazuje kolporterowi dodatki jako załączniki do książek i wydawnictw, by kolporter przekazał je nieodpłatnie indywidualnemu nabywcy wraz z zakupioną przez tego nabywcę książką lub wydawnictwem Podatnika. Zresztą dodatek tworzy wraz z książką lub wydawnictwem Podatnika jedną całość - są zazwyczaj razem foliowane. Kolporter nie może przekazać indywidualnemu nabywcy dodatku na własnych zasadach. Kolporter może to zrobić tylko na zasadach wskazanych mu przez Podatnika - nieodpłatnie razem ze sprzedażą książki lub wydawnictwa Podatnika. Dodatki nie należą przy tym do przedsiębiorstwa kolportera.

Rozliczenie kolportera i Podatnika następuje po sprzedaży książek i wydawnictw oraz przekazaniu nieodpłatnie dołączonych do nich dodatków indywidualnemu nabywcy przez kolportera, przy czym niesprzedane książki i wydawnictwa wraz z dołączonymi do nich dodatkami kolporter zobowiązany jest zwrócić Podatnikowi. Tak więc w przypadku sprzedaży książek i wydawnictw wraz z nieodpłatnym przekazaniem dołączonych do nich dodatków za pośrednictwem kolportera współpracującego z Podatnikiem "jedną osobą", o której mowa w art. 7 ust. 4 ustawy PTU jest kupujący, a nie kolporter.

Nie ulega zatem najmniejszej wątpliwości, iż do przekazywanych nieodpłatnie dodatków będących prezentami o małej wartości, w wyżej opisanych warunkach, nie stosuje się art. 7 ust. 2 ustawy PTU w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o PTU, a to na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy PTU w związku z art. 7 ust. 4 ustawy PTU, a czynność nieodpłatnego przekazania przez Podatnika dodatku w warunkach wyżej opisanych nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy PTU.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przy czym przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Ustawodawca dla celów podatku od towarów i usług zrównał z odpłatną dostawą towarów niektóre nieodpłatne czynności. I tak, zgodnie z treścią art. 7 ust. 2 powołanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

Jednocześnie do powyższego przepisu ustawodawca odwołał się w art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, z treści którego wynika, iż przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

W myśl ust. 4 powołanego artykułu, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Z kolei przez próbkę, w rozumieniu art. 7 ust. 7 cyt. ustawy rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wydawania i sprzedaży książek oraz innych wydawnictw. Książki i wydawnictwa Wnioskodawca sprzedaje klientom samodzielnie lub za pośrednictwem kolporterów. Do sprzedawanych książek i wydawnictw (zarówno w ramach sprzedaży własnej, jak i w ramach sprzedaży za pośrednictwem kolporterów) Spółka dodaje bezpłatnie tzw. dodatki. Czasami są to dodatki nie związane z tematyką danej książki czy wydawnictwa i ich rolą jest jedynie uatrakcyjnienie książki czy wydawnictwa i uczynienie ich produktami bardziej konkurencyjnymi w stosunku do książek i wydawnictw innych wydawców (dodatkami tymi są np. pióra wieczne, płyty DVD z filmami, noże do krojenia pizzy itp.). W innym przypadku są to dodatki związane z tematyką książek i wydawnictw, np. do książek do nauki języka angielskiego Wnioskodawca dodaje do każdego egzemplarza książki płytę DVD z ćwiczeniami; do książek o samochodach Spółka dodaje do każdego egzemplarza książki model samochodu (zabawkę kolekcjonerską), o którym mowa jest w danej książce; do książek o samolotach - model samolotu (zabawkę kolekcjonerską) samolotu, o którym mowa jest w danej książce; czasami są to części samochodu lub samolotu do samodzielnego sklejenia. Wyżej wymienione dodatki Wnioskodawca kupuje od kontrahentów zewnętrznych i dodatki te - przed ich przekazaniem klientowi - należą do przedsiębiorstwa podatnika. Spółce przysługuje, w całości lub części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu dodatków i z prawa tego korzysta. Wnioskodawca wskazuje, iż zarówno w przypadku samodzielnej sprzedaży książek i wydawnictw, jak i w przypadku sprzedaży za pośrednictwem kolporterów jednostkowa cena nabycia przez Spółkę dodatku przekazywanego nieodpłatnie jednej osobie nie przekracza 10 złotych.

Ponadto, dodatki stanowią załączniki do książek i wydawnictw, i kolporter przekazuje je nieodpłatnie indywidualnemu nabywcy wraz z zakupioną przez tego nabywcę książką lub wydawnictwem Spółki. Dodatek tworzy wraz z książką lub wydawnictwem jedną całość - są zazwyczaj razem foliowane. Kolporter nie może przekazać indywidualnemu nabywcy dodatku na własnych zasadach (nie należy on do przedsiębiorstwa kolportera), lecz tylko na zasadach wskazanych mu przez Wnioskodawcę, czyli nieodpłatnie razem ze sprzedażą książki lub wydawnictwa.

Analiza przedstawionej przez Wnioskodawcę sytuacji, w odniesieniu do cyt. powyżej przepisów prawa podatkowego mających zastosowanie w sprawie, prowadzi do wniosku, iż z uwagi na fakt, że skoro jednostkowa cena nabycia dodatku przekazywanego bezpłatnie jednej osobie, tj. kupującemu, nie przekracza 10 zł - dodatek taki spełnia definicję prezentu o małej wartości określoną w cyt. art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT.

Tym samym, spełniony jest warunek art. 7 ust. 3 ustawy, z którego wynika, iż przepisu art. 7 ust. 2 nie stosuje się m.in. do przekazywanych prezentów o małej wartości. Dlatego też w myśl art. 7 ust. 2 w związku z ust. 3 cyt. ustawy, nieodpłatne przekazanie ww. towarów, jako bezpłatnych załączników do sprzedawanych książek oraz innych wydawnictw nie rodzi obowiązku na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.