IPPP1/443-767/07-2/IG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku (data wpływu 24 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasad rozliczania podatku VAT z tytułu sprzedaży do innych państw członkowskich w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej i sprzedaży wysyłkowej - jest prawidłowe.

W dniu 24 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasad rozliczania podatku VAT z tytułu sprzedaży do innych państw członkowskich w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej i sprzedaży wysyłkowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

B jest podmiotem posiadającym siedzibę w Niemczech i działającym jako zarejestrowany podatnik VAT w Niemczech. Ze względu na czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług (dalej: VAT) dokonywane przez Spółkę na terytorium Polski, B dokonała rejestracji w Polsce na potrzeby podatku VAT. Spółka zarejestrowana jest dla potrzeb podatku VAT również w innych krajach europejskich m.in. w Niemczech, Belgii i Hiszpanii

Spółka sprzedaje towary z magazynu znajdującego się na terytorium Polski na rzecz kontrahentów w Niemczech, Belgii i Hiszpanii. Sprzedawane towary są transportowane przez zewnętrzną spółkę spedytorską. Nabywcami towarów Spółki są zarówno podatnicy VAT, jak i podmioty nie będące podatnikami VAT.

Spółka planuje wprowadzenie zasad rozliczania podatku VAT z tytułu sprzedaży towarów do innych krajów Wspólnoty. Zgodnie z planowanymi zasadami rozliczania transakcji:

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego w wyniku dokonania dostawy, zdefiniowanej w art. 7 ustawy o VAT. Z kolei art. 13 ust. 3 ustawy o VAT pozwala na uznanie za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów czynności, w przypadku których podatnik lub podmiot działający na jego rzecz przemieszcza towary należące do swego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego. Wspomniana regulacja ma zastosowanie niezależnie od tego, czy towary zostały przez podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte czy nabyte, w tym również w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu.

Zdaniem Spółki, przywołany powyżej przepis może znaleźć zastosowanie również w przypadku wysyłki towarów z polskiego magazynu do kontrahentów będących podatnikami podatku od wartości dodanej z Niemiec, Belgii i Hiszpanii. W opinii Spółki, zgodnie z przedstawionymi wyżej regulacjami, B może rozpoznać w Polsce wewnątrzwspólnotową dostawę towarów z tytułu przesunięcia towarów w ramach własnego przedsiębiorstwa odpowiednio do Niemiec, Belgii i Hiszpanii. Następnie, Spółka rozpozna wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w kraju, do którego towary zostały wysłane oraz dostawę krajową na rzecz lokalnych kontrahentów. Należy wskazać, iż zarówno wewnętrzwspólnotowa dostawa towarów polegająca na przemieszczeniu towarów należących do własnego przedsiębiorstwa, jak i zwykła dostawa wewnątrzwspólnotowa opodatkowana jest w Polsce 0% stawką VAT (pod warunkiem posiadania dokumentów określonych w ustawie o VAT). W konsekwencji, w opinii Spółki, planowany przez nią sposób rozliczania transakcji jest dopuszczalny z punktu widzenia polskich przepisów podatkowych. W związku z tym, po zebraniu dokumentów potwierdzających dokonanie przesunięcia towarów do innych krajów Unii Europejskiej w ramach własnego przedsiębiorstwa, Spółka ma prawo do zastosowania 0% stawki VAT.

Z kolei, w przypadku przemieszczenia towarów w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju zastosowanie znajdzie wyłączenie, o którym mowa wart. 13 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT. W rezultacie, po dokonaniu zawiadomienia odpowiedniego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze opcji rozliczania podatku VAT z tytułu sprzedaży wysyłkowej na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów (w kraju miejsca zamieszkania I siedziby nabywcy), przemieszczenie towarów z Polski do kraju przeznaczenia towarów nie będzie stanowiło czynności opodatkowanej VAT w Polsce niezależnie od ich wartości (pod warunkiem posiadania dokumentów, o których mowa wart. 23 ust. 14 i 15 ustawy o VAT).

Spółka pragnie wskazać, iż proponowany sposób rozliczeń pozwoli ujednolicić zasady opodatkowania VAT transakcji w kraju przeznaczenia towarów, tj. w każdym z wyżej opisanych przypadków Spółka będzie wykazywała sprzedaż opodatkowaną VAT w kraju przeznaczenia towarów, niezależnie od statusu nabywcy. Innymi słowy, zarówno w przypadku sprzedaży na rzecz podatników z innych krajów Wspólnoty, jak i w przypadku sprzedaży wysyłkowej, Spółka będzie zobowiązana do rozliczenia podatku VAT w kraju przeznaczenia towarów (w przypadku sprzedaży na rzecz podatników VAT Spółka rozpozna dodatkowo wewnątrzwspólnotową dostawę z tytułu przemieszczenia towarów w ramach własnego przedsiębiorstwa, opodatkowaną w Polsce, co do zasady, 0% stawką VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock