IPPP1-443-764/11-4/MP - Zwolnienie od podatku dostawy lokalu mieszkalnego i udziału w lokalu niemieszkalnym (garażu) oraz korekta podatku naliczonego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2011 r. (data wpływu 13 maja 2011 r.), uzupełnionym w dniu 15 czerwca 2011 r. oraz w dniu 20 czerwca 2011 r. (data wpływu 24 czerwca 2011 r.) na wezwanie organu z dnia 8 czerwca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia od podatku dostawy lokalu mieszkalnego i udziału w lokalu niemieszkalnym (garażu) oraz korekty podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 13 maja 2011 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia od podatku dostawy lokalu mieszkalnego i udziału w lokalu niemieszkalnym (garażu) oraz korekty podatku naliczonego.

Wniosek uzupełniony został w dniu 15 czerwca 2011 r. poprzez uiszczenie opłaty oraz w dniu 20 czerwca 2011 r. w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 8 czerwca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskująca Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością dnia 20 listopada 2007 r. nabyła w formie aktu notarialnego:

* samodzielny w rozumieniu ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali - lokal mieszkalny położony na drugim piętrze w budynku przy ul. K. w J., wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, którą stanowi prawo użytkowania wieczystego oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Dla tego lokalu tym samym aktem notarialnym ustanowiono odrębną własność lokalu, oraz

* udział w lokalu niemieszkalnym - garażu, znajdującym się na parterze w budynku położonym przy ul. K. w J., z własnością którego związany jest udział w nieruchomości wspólnej.

Nabycie nastąpiło w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Cena nabycia samodzielnego lokalu mieszkalnego została powiększona o podatek VAT ze stawką 7%, zaś udziału w lokalu niemieszkalnym - ze stawką 22%. Część ceny została uiszczona w roku 2006, pozostała zaś część w roku 2007. Przedmiot nabycia został zaliczony do środków trwałych w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Ponadto spółka odliczyła podatek naliczony w całości. Wnioskodawca zamierza sprzedać wskazany wyżej samodzielny lokal mieszkalny oraz udział w lokalu niemieszkalnym, wraz z odpowiadającymi im udziałami w nieruchomości wspólnej, w tym w prawie użytkowania wieczystego gruntu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawcy:

Ad. 1) Istnieje możliwość skorzystania ze zwolnienia w podatku VAT przy zbyciu samodzielnego lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność.

Przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 uptu stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia budynku ani jego części. Należy więc sięgnąć do definicji zawartej w ustawie - Prawo budowlane. W myśl jej przepisów, budynkiem jest obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Brak jest natomiast prawnej definicji "części budynku". Należy jednak przyjąć analogicznie, że część budynku to część obiektu budowlanego, związanego trwale z gruntem, wydzielonego z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych, posiadającego fundamenty i dach. A. Bartosiewicz i R. Kubacki przyjmują, że części budynku muszą być fizycznie wydzielone z budynku - w szczególności zaliczają oni tu lokale mieszkaniowe lub użytkowe. Zgadzając się z tym poglądem, należy przyjąć, że lokal mieszkaniowy (w tym stanowiący odrębną własność) należy klasyfikować jako część budynku. Zatem zbycie przez Sp. z o.o. samodzielnego lokalu stanowiącego odrębną własność w rozumieniu ustawy o własności lokali należy potraktować jako dostawę części budynku.

Lokal mieszkalny stanowiący odrębną własność jest bowiem częścią obiektu budowlanego, stanowi część odrębną, fizycznie wyodrębnioną a jego właścicielowi przysługuje wyłączne prawo podmiotowe. Wskazuje na to przepis art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali, stanowiąc, iż "samodzielnym lokalem mieszkalnym w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych"

Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części po ich:

Pierwsze zasiedlenie ma miejsce np. wtedy, gdy podatnik wybuduje nowy obiekt budowlany, po czym dokona jego sprzedaży (J. Zubrzycki, Leksykon VAT, tom. 1, s. 707). Taka sytuacja miała miejsce w przedmiotowej sprawie. Od chwili nabycia wnioskująca Spółka nie dokonywała też ulepszeń takich, że wydatki na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z zapisów zawartych w akcie notarialnym wynika, że budynek i lokal stanowiący jego część został wybudowany przez P. Sp. z o.o. W dniu 19 września 2006 r. Zgromadzenie Wspólników wyraziło zgodę na zbywanie lokali mieszkalnych (§ 2.1 aktu notarialnego). był zaś pierwszym nabywcą nowo wybudowanej części budynku. Nabycie miało miejsce w dacie 20 listopada 2007 r. Tą datę należy traktować jako pierwsze zasiedlenie.

Sprzedaż dokonywana przez nie będzie więc dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia ani przed nim. Od pierwszego zasiedlenia upłynął też okres dłuższy niż 2 lata.

Ad. 2) Również zbycie udziału w lokalu niemieszkalnym (garażu) pozwala skorzystać ze zwolnienia.

Wprawdzie istnieje rozbieżność stanowisk co do tego, czy udział w budynku czy lokalu można uznać za część budynku w rozumieniu uptu. Jednak zdaniem wnioskodawcy, udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności, a współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela i może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. W zakresie pojęcia towarów jako budynków, budowli i ich części, oraz gruntów mieści się więc także współwłasność jako prawo do rzeczy wspólnej. Przedstawione stanowisko znajduje potwierdzenie np. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 4 czerwca 2010 r., sygn. ITPP2/443-194/10/MD. W związku z tym, zbycie udziału w lokalu niemieszkalnym stanowi dostawę części budynku i jako takie może być objęte zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 10 uptu.

Ad. 3) Skorzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, w przypadku, gdy dostawa ma miejsce w okresie 10 lat od momentu nabycia nieruchomości powoduje zaistnienie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego z tytułu jej nabycia (art. 91 ustawy VAT).

Zgodnie z przepisem art. 91 ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku, gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty (art. 91 ust. 4 ustawy VAT).

Przepis art. 91 ust. 6 pkt 2 ustawy stanowi natomiast, że w przypadku, gdy towary lub usługi o których mowa w ust. 4 zostaną zwolnione od podatku - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku. Przepisy ust. 1-6, zgodnie z ust. 7 art. 91 ustawy, stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia.

Nabycie nieruchomości i zaliczenie ich do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych uprawniało nabywcę do odliczenia podatku naliczonego. Zbycie środka trwałego w formie czynności zwolnionej od podatku skutkuje zmianą prawa do odliczenia. Oznacza to konieczność dokonania korekty podatku za okres pozostały jeszcze do korekty. Korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż. Wobec tego, że nabycie miało miejsce w roku 2007, zbycie zaś nastąpi w roku 2011 - korekta będzie dotyczyła okresu 6-letniego. Będzie to oznaczało konieczność zapłaty 60% podatku naliczonego, który został odliczony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ad. 1 i 2

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 cyt. ustawy. Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami natomiast, w myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielne kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się - jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji - przepisy odnoszące się do własności. Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Z kolei zgodnie z art. 196 k.c. współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej. Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, jako wyłącznego prawa współwłaściciela, zasadą jest, że każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 k.c.). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział. Współwłaściciele są zatem odrębnymi podmiotami prawa.

W ujęciu cywilistycznym istotą umowy sprzedaży jest to, że sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Art. 45 k.c. definiuje rzeczy jako przedmioty materialne. Zatem, w zakresie pojęcia towarów jako, budynków, budowli i ich części jak również gruntów, mieści się współwłasność jako prawo do rzeczy wspólnej. Wobec powyższego, towarem jest część budynku lub budowli, a także udział w prawie własności nieruchomości.

Jak już wskazano powyżej, istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W związku z powyższym, sprzedaż udziału w nieruchomości należy traktować jako dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, która mieści się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Co do zasady, stosownie do art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawki podatku wskazane w art. 41 ust. 1 i ust. 2 ulegają podwyższeniu, na podstawie art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. z 2010 nr 238, poz. 1578). W myśl art. 146a pkt 1 cyt. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 cyt. ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług. Na podstawie tego przepisu w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntów.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia się od podatku zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu) korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca 20 listopada 2007 r. nabył formie aktu notarialnego samodzielny lokal mieszkalny, udział w lokalu niemieszkalnym (garażu) oraz odpowiadające im udziały w nieruchomości wspólnej, w tym w prawie użytkowania wieczystego gruntu. Nabycie nastąpiło w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Przedmiot nabycia został zaliczony do środków trwałych w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Wnioskodawca odliczył podatek naliczony z tyt. zakupu nieruchomości w całości. Obecnie Wnioskodawca zamierza sprzedać ww. nieruchomości.

Uwzględniając przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy, należy stwierdzić, że transakcja zbycia udziału samodzielnego lokalu mieszkalnego oraz udziału w lokalu niemieszkalnym (garażu) będzie spełniała definicję dostawy towarów i jako taka będzie korzystać ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Biorąc pod uwagę definicję pierwszego zasiedlenia zawartą w art. 2 pkt 14 cyt. ustawy, w przedmiotowej sytuacji pierwsze zasiedlenie nastąpiło w momencie nabycia przez Wnioskodawcę ww. części budynku, czyli w dacie 20 listopada 2007 r. W związku z powyższym, dokonując dostawy samodzielnego lokalu mieszkalnego oraz udziału w lokalu niemieszkalnym (garażu), pierwsza z przesłanek niezbędnych do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy zostanie spełniona, tj. dostawa nie będzie odbywać się w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim. Druga z przesłanek wskazuje na czas, jaki upłynie między pierwszym zasiedleniem a dostawą budynków i od jej spełnienia uzależniona jest możliwość zastosowania zwolnienia od podatku. W przedstawionej sytuacji pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku upłynie okres dłuższy niż 2 lata, tym samym druga z przesłanek zawarta w art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy również zostanie spełniona.

Z uwagi na fakt, iż dostawa samodzielnego lokalu mieszkalnego oraz udziału w lokalu niemieszkalnym (garażu) korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, również udział w prawie użytkowania wieczystego gruntu, z którym budynek jest trwale związany zostanie objęty zwolnieniem od podatku.

Ad. 3.

Podstawowe uprawnienie podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zostało zawarte w art. 86 ust. 1 cyt. ustawy, zgodnie z którym, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Powyższe oznacza, że prawo do odliczenia podatku naliczonego uwarunkowane jest istnieniem związku podatku naliczonego podlegającego odliczeniu z opodatkowanymi transakcjami podatnika. Prawo to wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT.

Należy zaznaczyć, iż generalna zasada kształtująca prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikająca z powołanego przepisu art. 86 ust. 1 cyt. ustawy wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Zasady dotyczące obowiązku dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w treści art. 91 ustawy o VAT.

W myśl przepisu art. 91 ust. 1 cyt. ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Stosownie do art. 91 ust. 2 cyt. ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Jak stanowi art. 91 ust. 3 cyt. ustawy, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy. W myśl art. 91 ust. 4 cyt. ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. Natomiast art. 91 ust. 5 cyt. ustawy wskazuje, iż w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 6 cyt. ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

Zgodnie z przepisem art. 91 ust. 7 cyt. ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W myśl art. 91 ust. 7a cyt. ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Analiza powołanych przepisów na tle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego prowadzi do wniosku, iż mamy do czynienia z okolicznością, o której mowa w powołanych wyżej regulacjach. Wnioskodawca dokonał odliczenia w całości podatku naliczonego z tytułu zakupu nieruchomości będącej przedmiotem niniejszej sprawy. Planowane przez niego zbycie tej nieruchomości w formie czynności zwolnionej od podatku skutkuje zmianą prawa do odliczenia i oznacza konieczność dokonania korekty podatku za cały okres pozostały jeszcze do korekty.

Korekty należy dokonać w trybie określonym przepisami art. 91 ust. 1-6 ustawy o VAT o VAT, tzn. w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym będzie miała miejsce sprzedaż nieruchomości. Wobec tego, że nabycie przez Wnioskodawcę nieruchomości miało miejsce w roku 2007 r. zaś Planowana sprzedaż według wskazania Wnioskodawcy nastąpi w roku 2011 - korekta będzie dotyczyła okresu 6 - letniego. Wnioskodawca będzie zatem zobowiązany do zwrotu 6/10 kwoty podatku naliczonego, odliczonego w związku z nabyciem przedmiotowej nieruchomości.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.