IPPP1-443-76/07-4/IZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko M, przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2007 r. (data wpływu 6 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odszkodowania z tytułu przedterminowego rozwiązania umowy najmu - jest prawidłowe.

W dniu 1 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odszkodowania z tytułu przedterminowego rozwiązania umowy najmu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka w 1997 r. zawarła umowę najmu, na podstawie której wynajęła lokal użytkowy na okres 20 lat. W trakcie trwania umowy najemca zwrócił się do Spółki z wnioskiem o przedterminowe jej rozwiązanie. Na wniosek najemcy zawarta została umowa rozwiązująca umowę najmu, w ramach której najemca zobowiązał się zapłacić Spółce odszkodowanie za przedterminowe rozwiązanie umowy. Strony uzgodniły, że kwota odszkodowania zapłacona przez najemcę zaspokaja wszelkie wzajemne roszczenia stron umowy. Ponadto Spółka uzgodniła z najemcą, iż kwota odszkodowania pokrywa także ewentualne zobowiązania do zapłaty kwot wynikających z rozliczenia kosztów dodatkowych za okres od zwrotu/przekazania wynajmowanej powierzchni do końca okresu, na jaki została pierwotnie zawarta umowa.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w powyższym stanie faktycznym mamy do czynienia ze świadczeniem usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług i czy Spółka z tytułu rozwiązania umowy najmu za odszkodowaniem obowiązana jest do zapłaty podatku VAT.

Wnioskodawca wskazuje, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności lub do tolerowania czynności lub powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. Zakres pojęciowy świadczenia ma charakter dopełniający definicję ustawy towarów zawartą w art. 7 i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług wszelkich transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej, przy czym do uznania czynności za usługę konieczne jest istnienie odbiorcy usługi (beneficjenta danej czynności).

Zdaniem Strony, aby ustalić zasady opodatkowania danej czynności podatkiem VAT dokonywanej w zamian za odszkodowanie, niezbędne jest rozstrzygnięcie, czy czynności te skutkują uzyskaniem bezpośredniej korzyści przez wypłacającego daną kwotę pieniężną.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w następstwie wcześniejszego rozwiązania umowy, Spółka uzyskała od najemcy odszkodowanie. Sama zaś wypłata odszkodowania nie przyczyniła się do uzyskania jakiejkolwiek bezpośredniej korzyści przez najemcę.

W ocenie Podatnika wypłacenie przez najemcę odszkodowanie nie jest związane bezpośrednio z korzystaniem przez niego z przedmiotu najmu, lecz z tytułu utraconych przez Spółkę korzyści w związku z przedterminowym rozwiązaniem umowy.

W konsekwencji, w wyniku zapłaty kwoty odszkodowania na rzecz Spółki najemca nie uzyskał jakiejkolwiek bezpośredniej korzyści.

Mając zatem powyższe na uwadze Spółka stoi na stanowisku, iż należne jej odszkodowanie od najemcy z tytułu utraty korzyści w związku z przedterminowym rozwiązaniem umowy nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Spółka pragnie również podkreślić, iż analogiczne stanowiska zaprezentowane zostało między innymi przez Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w piśmie

Nr 1471/NUR2/443-293/06/ST z dnia 17 października 2006 r. oraz przez Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w piśmie Nr 1472/RPP1/443-705/06/SAPI z dnia 5 stycznia 2007 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś) jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Należy jednak zaznaczyć, iż nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowania czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

* zobowiązanie do powstrzymanie się od działania czy tolerowania czynności lub sytuacji musi być odpłatne,

* zobowiązanie to musi wynikać z wyraźnego stosunku zobowiązaniowego,

* musi istnieć konkretny podmiot będący bezpośrednim beneficjentem (konsumentem) tego zobowiązania.

W przedmiotowej sprawie nie został spełniony ostatni z wymienionych warunków, tzn. brak jest odbiorcy usługi, beneficjenta danej czynności.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika bowiem, iż najemca nie uzyskuje żadnych bezpośredni korzyści z wypłacenia odszkodowania. Jest ono związane z niewykonaniem zobowiązania, wynikającego z umowy zawartej między Stronami w 1997 r. i stanowi próbę zrekompensowania uszczerbku majątkowego, jaki doznał Podatnik w związku z zachowaniem się najemcy.

Oznacza to, iż w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia z odpłatnym świadczeniem usług.

W świetle powyższego stanu faktycznego i prawnego stwierdzić należy, iż odszkodowanie otrzymane z tytułu przedterminowego rozwiązania umowy najmu nie mieści się w katalogu czynności wymienionych art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i jako takie nie podlega, a zatem nie podlega opodatkowaniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach-art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.