IPPP1/443-748/14-4/KC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2014 r. (data wpływu 2 lipca 2014 r.), uzupełnionym w dniu 30 września 2014 r. (data wpływu 2 październik 2014 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 18 września 2014 r. (skutecznie doręczone w dniu 23 września 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania wspólnikowi majątku spółki w związku z jej likwidacją - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 lipca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania wspólnikowi majątku spółki w związku z jej likwidacją. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 29 września 2014 r., złożonym w dniu 30 września 2014 r. (data wpływu 2 października 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 18 września 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (Wnioskodawca) kupiła w 2013 r. grunt budowlany, przeznaczony pod zabudowę - który jest jej jedynym istotnym składnikiem majątkowym. Transakcja ta podlegała opodatkowaniu VAT-em, zaś Wnioskodawca odliczył VAT naliczony z tej transakcji i otrzymała jego zwrot z właściwego organu podatkowego. W 2014 r. 100% udziałów w Wnioskodawcy zostało nabyte przez D. Sp. z o.o. (D.).

D. zamierza zrealizować pierwotny plan polegający na zbudowaniu osiedla mieszkaniowego (obejmującego również lokale użytkowe) wraz z pełną infrastrukturą (parkingi, drogi wewnętrzne, zagospodarowanie terenu, media, itp.) i następnie sprzedaży lokali (mieszkalnych i użytkowych oraz parkingów) na tym osiedlu nabywcom albo innemu inwestorowi (w tym również, nawet jeśli budowa nie będzie zakończona). Jednak w celu przyspieszenia realizacji tych planów i umożliwienia jak najszybszego rozpoczęcia budowy osiedla pierwsze prace związane z realizacją budowy osiedla zostaną podjęte przez Wnioskodawcę. Kluczowe etapy realizacji budowy i komercjalizacji osiedla będą polegały na:

W ciągu ok 1 do 1,5 roku planowane jest dokonanie likwidacji Wnioskodawcy w efekcie czego D. przejmie cały majątek Wnioskodawcy i będzie kontynuowała realizację osiedla mieszkaniowego - zgodnie ze wspomnianymi wyżej etapami. Na chwilę obecną nie ma jednak możliwości wskazania, na którym etapie będzie budowa osiedla w momencie zakończenia procesu likwidacji Wnioskodawcy. Będzie to zależne od postępu prac przy realizacji osiedla, a także od postępu formalnych działań związanych z likwidacją Wnioskodawcy (realizacja likwidacji wymaga dopełnienia odpowiednich procedur, zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczeń wierzycieli, itp.).

W efekcie likwidacji D. stanie się właścicielem gruntu, na którym będzie realizowana wspomniana inwestycja, polegająca na budowie osiedla mieszkaniowego, a ponadto w zależności od momentu realizacji osiedla, w którym nastąpi likwidacja, D. przejmie od Wnioskodawcy w ramach majątku polikwidacyjnego efekty prac podejmowanych przez Wnioskodawcę takie, jakie będą w momencie zakończenia likwidacji Spółki - czyli ewentualne umowy z wykonawcami projektów budowlanych, ewentualne projekty budowlane (prawa do projektów), itp. W związku z tym, że wszelkie prace dotyczące budowy osiedla będą obecnie podejmowane przez Wnioskodawcę, ale ostatecznie będą one służyły D. w celu kontynuacji budowy osiedla, została zawarta umowa pomiędzy D. i Wnioskodawcą w ramach której Wnioskodawca zobowiązał się koordynować i uzgadniać z D. działania podejmowane w celu realizacji osiedla mieszkaniowego - tak, aby przebiegały one zgodnie z zamierzeniami i planami realizacji inwestycji przez D. po likwidacji Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu z dnia 29 września 2014 r. (data wpływu 2 października 2014 r.) Spółka wskazała, że rodzaj składników majątkowych, jakie wejdą w skład majątku likwidacyjnego, którego właścicielem stanie się D. Sp. z o.o., jako udziałowiec, zależy od etapu, w którym zakończy się likwidacja Wnioskodawcy. Nie można wykluczać, że w skład tego majątku wejdą np. umowy Wnioskodawcy z kontrahentami, pracownicy, należności i zobowiązania, jednak nie jest to celem samym w sobie. D., jako właścicielowi Wnioskodawcy, zależy na zakończeniu likwidacji spółki Wnioskodawcy wtedy, kiedy to będzie najkorzystniejsze dla D. w celu kontynuacji działalności developerskiej, czyli dokończenia budowy i sprzedaży mieszkań i obecnie trudno przewidzieć, na jakim etapie będą prace projektowe/budowlane u Wnioskodawcy na dzień zakończenia likwidacji - zwłaszcza, że zgodnie z przepisami kodeksu spółek handlowych sam proces likwidacji, od momentu jego rozpoczęcia do momentu wykreślenia likwidowanej spółki z Krajowego Rejestru Sądowego trwa minimum 6 miesięcy - a w praktyce znacznie dłużej, często rok lub więcej i w tym czasie nie można sobie pozwolić na wstrzymanie podjętych działań do momentu wykreślenia Wnioskodawcy z KRS. Już choćby z tego powodu nie można przewidzieć, jakie konkretnie składniki majątkowe przejmie D. w dniu, w którym Wnioskodawca zostanie wykreślony z KRS. D. stanie się właścicielem tych składników majątkowych, których właścicielem będzie Wnioskodawca w momencie wykreślenia z KRS. Może się okazać, że będzie to efekt rozpoczętych prac budowlanych (np. fundamenty pod budynkiem, podziemne garaże, etc.) - wówczas D. będzie kontynuować działalność Wnioskodawcy - czyli kontynuować budowę osiedla rozpoczętego przez Wnioskodawcę. Składnikami majątkowymi przejętymi po Wnioskodawcy będzie to, co do tego momentu zostanie ewentualnie rozpoczęte, kontrakt z biurem architektonicznym zawarty przez Wnioskodawcę na przygotowanie projektu osiedla, kontrakt z Generalnym Wykonawcą na wykonanie budowy - jeśli takowy zostanie zawarty przez Wnioskodawcę przed wykreśleniem z KRS, etc. Jeśli zaś Wnioskodawca np. nie zawrze kontraktu z Generalnym Wykonawcą na budowę osiedla, to D. będzie kontynuować działania Wnioskodawcy w tym zakresie - czyli dalej poszukiwać Generalnego Wykonawcy; ewentualnie kontynuować negocjacje z dotychczasowym Generalnym Wykonawcą, rozpoczęte przez Wnioskodawcę. Rozpoczęcie procesu likwidacji Wnioskodawcy nie wstrzymało rozpoczętych prac zgodnie z planowanymi założeniami, jednak bez względu na to, z jakich składników będzie składał się majątek po zakończenia procesu likwidacji Wnioskodawcy, to D. wykorzysta te składniki do dokończenia budowy osiedla i sprzedaży mieszkań - czyli do zrealizowania celu, w jakim Wnioskodawca nabył grunt.

Wnioskodawca nie będzie specjalnie ze swojej działalności wyodrębniał składników wymienionych w tym pytaniu, gdyż byłoby to celowe tylko gdyby Wnioskodawca miał nie zostać zlikwidowany i miałby przekazać D. jedynie część składników majątkowych. Tymczasem Wnioskodawca zostanie zlikwidowany, więc D. stanie się właścicielem całego majątku likwidacyjnego.

Składniki, jakie pozostaną po likwidacji Wnioskodawcy, ze swej istoty i z założenia będą przeznaczone do realizacji konkretnego zadania - czyli do dokończenia budowy osiedla. Przykładowo - jeśli się okaże, że majątek polikwidacyjny stanowi grunt wraz z projektem budowy osiedla i decyzją o pozwoleniu na jego budowę, to powyższe składniki majątkowe wykorzysta D., by kontynuować działalność Wnioskodawcy. Z tego punktu widzenia w ocenie Wnioskodawcy majątek polikwidacyjny zawsze będzie tworzył zespół składników stanowiących niezależne przedsiębiorstwo.

W ocenie Wnioskodawcy odpowiedź na pytania przedstawione we wniosku nie jest zależna od tego, czy w momencie wykreślenia Wnioskodawcy z KRS majątek polikwidacyjny będzie tworzył przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 (1) kodeksu cywilnego, czy nie. W świetle argumentów i orzecznictwa przedstawionego we wniosku dla braku konieczności naliczenia VAT należnego z tytułu likwidacji Wnioskodawcy istotne jest tylko to, czy te składniki majątkowe - bez względu na to, z jakich elementów będą się składały - będą służyły D. do kontynuacji działalności opodatkowanej VAT, rozpoczętej przez Wnioskodawcę. Nie muszą one tworzyć przedsiębiorstwa, aby D. mogła je wykorzystać do budowy osiedla i sprzedaży lokali mieszkalnych i użytkowych, czyli do działalności opodatkowanej VAT. W tym celu Wnioskodawca podejmuje starania związane z rozpoczęciem budowy (zleca wykonanie projektu budowy osiedla, występuje o pozwolenia na budowę i będzie podejmować kolejne czynności, aż do momentu wykreślenia z KRS), które to działania będą kontynuowane przez D.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy majątek polikwidacyjny, pozostały po likwidacji Wnioskodawcy, przejęty przez jego udziałowca (D.) w celu kontynuacji inwestycji budowlanej rozpoczętej przez Wnioskodawcę, będzie opodatkowany VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy;

Majątek polikwidacyjny, który uzyska D. po likwidacji Wnioskodawcy, nie będzie podlegał VAT, gdyż D. będzie kontynuowała działalność rozpoczętą przez Wnioskodawcę, czyli inwestycję budowlaną mającą na celu budowę mieszkań i ich sprzedaż, a tym samym majątek polikwidacyjny posłuży D. do wykonania czynności opodatkowanych VAT. Wobec tego obojętnym jest, czy w momencie likwidacji Wnioskodawcy będą już rozpoczęte fizycznie (faktycznie) prace budowlane (np. wykopy, budowa fundamentów), czy np. wciąż będą trwały prace projektowe zmierzające do uzyskania pozwolenia na budowę/złożenia zgłoszeń zamiaru prowadzenia robót budowlanych, albo czy w momencie likwidacji Wnioskodawcy pozwolenie na budowę zostanie już wydane, czy jeszcze nie.

Wynika to z następujących argumentów.

1. Wśród czynności podlegających opodatkowaniu art. 5 ust. 1 ustawy o VAT wymienia m.in. odpłatną dostawę towarów (pozostałe z wymienionych czynności na pewno nie wystąpią w przypadku likwidacji spółki kapitałowej), która została zdefiniowana bliżej w art. 7 ust. 1 ustawy.

2. Jednak przejęcia majątku polikwidacyjnego przez jedynego wspólnika - jak będzie to miało miejsce w analizowanym przypadku - nie można uznać za odpłatną dostawę towarów w rozumieniu ustawy o VAT, gdyż własność składników majątkowych zlikwidowanej osoby prawnej (Wnioskodawca) przejdzie z mocy prawa na D., a nie wskutek wykonania przez Wnioskodawcę czynności prawnej. Wnioskodawca nie złoży swojemu wspólnikowi oświadczenia woli, w ramach którego wyrazi zobowiązanie do przeniesienia własności polikwidacyjnego majątku na D. i następnie go nie wykona, gdyż D. nabędzie własność majątku polikwidacyjnego z mocy prawa. Obowiązek prawny likwidatorów Wnioskodawcy, by powyższy skutek wystąpił (czyli np. fizyczne przekazanie majątku polikwidacyjnego, którego jedyny wspólnik stał się właścicielem z mocy prawa), nie może być utożsamiany z dostawą towaru przez sprzedawcę na rzecz nabywcy.Nie byłoby możliwości przerzucenia ciężaru podatku VAT na ostatecznego konsumenta - czyli na nabywcę lokalu od D., z tego względu, że D. nie miałaby możliwości odliczenia VAT odprowadzonego przez Wnioskodawcę jako VAT naliczonego.

3. Ponadto Wnioskodawca nie otrzyma z tego tytułu jakiegokolwiek wynagrodzenia w jakiejkolwiek formie. Nie oznacza to jednak, że nastąpi nieodpłatne przekazanie, o którym mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT - zrównane z dostawą odpłatną. Świadczy o tym przede wszystkim wykładnia systemowa ustawy o VAT. W art. 14 ust. 1 ustawy o VAT wskazano bowiem, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają towary przejmowane przez wspólników w przypadku rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej, a także w przypadku zakończenia działalności gospodarczej przez podatnika będącego osobą fizyczną.

4. Gdyby ustawodawca uznawał, że towary uzyskane przez wspólników w ramach majątku polikwidacyjnego wskutek likwidacji spółki kapitałowej podlegają opodatkowaniu jako nieodpłatne przekazanie, o którym mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, to nie wprowadzałby dodatkowej regulacji w art. 14 ust. 1 ustawy o VAT. Byłoby to całkowicie zbędne - bo zakres opodatkowania wskazany w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT obejmowałby wszystkie przypadki o których mowa w art. 14 ustawy o VAT, ani też nie zawężałby stosowania art. 14 ust. 1 ustawy o VAT wyłącznie do likwidacji spółek osobowych.

5. Skoro zatem jest całkowicie jednoznaczne, że to art. 14 ust. 1 ustawy o VAT dotyczy opodatkowania przekazania towarów w ramach likwidacji spółki osobowej, zatem art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nie może dotyczyć takiej sytuacji. Z ekonomicznego punktu widzenia (a zgodnie ze stanowiskiem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości taka właśnie perspektywa powinna być stosowana przy interpretacji przepisów o VAT, nie oparta o regulacje prawa cywilnego i handlowego) likwidacja spółki osobowej nie różni się niczym od likwidacji spółki kapitałowej. W obu przypadkach dochodzi do unicestwienia podmiotu prawnego, a jego majątek przejmują właściciele tego podmiotu. Wobec tego, skoro art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nie dotyczy przekazania towarów (majątku) w ramach likwidacji spółki osobowej, to również nie może dotyczyć likwidacji spółki kapitałowej.

6. Niewątpliwie zaś w ustawie o VAT brak jest jakiejkolwiek regulacji, która wskazywałaby, że czynnością opodatkowaną jest likwidacja spółki kapitałowej, lub otrzymanie przez jej wspólników majątku w ramach takiej likwidacji.

7. Z powyższego wynika bez wątpienia, że przejęcie majątku w ramach likwidacji Wnioskodawcy - jako osoby prawnej - przez jej jedynego właściciela nie powinno podlegać opodatkowaniu VAT-em, gdyż tego rodzaju zdarzenie nie jest objęte zakresem opodatkowania wskazanym w ustawie o VAT. Objęcie tego zdarzenia opodatkowaniem byłoby sprzeczne również z zasadami konstytucyjnymi (w szczególności art. 217 Konstytucji RP) - z których wynika, że opodatkowane mogą być jedynie czynności wyraźnie wymienione w ustawie.Powyższy wniosek w pełni potwierdza orzeczenie WSA w Warszawie z dnia 12 lutego 2013 r. (III SA/Wa 1995/12) w którym wskazano m.in.:"Podsumowując wskazać należy, że przyjęcie w drodze wykładni, iż opodatkowaniu podlega również nieodpłatne przekazanie przez podlegającą likwidacji spółkę z o.o. majątku na rzecz wspólnika prowadzi do rozszerzenia przedmiotu opodatkowania na czynności nie wskazane wprost w ustawie, co narusza wynikającą z art. 217 Konstytucji zasadę, zgodnie z którą nakładanie podatków następuje w drodze ustawy."Podobne stanowisko zawiera wyrok WSA w Warszawie z 7 września 2012 r. (III SA/Wa 3124/11), jak również interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w z 12 października 2011 r. (sygn. ITPP2/443-1027/11/AP).

8. Jednak kluczową kwestią w analizowanej sytuacji jest dostrzeżenie skutków ekonomicznych przekazania majątku po likwidacji Wnioskodawcy do D. D. będzie kontynuowała inwestycję rozpoczętą przez Wnioskodawcę w pełnym zakresie - co zostało zresztą wyraźnie usankcjonowane w porozumieniu zawartym pomiędzy tymi spółkami, gdyż wszystkie czynności jakie będą podejmowane przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną inwestycją będą realizowane zgodnie z potrzebami i wymogami D. - dokładnie tak jakby od samego początku D. realizowała tę inwestycję jako właściciel nieruchomości.

9. Należy podkreślić, że jedną z kluczowych zasad opodatkowania podatkiem VAT jest neutralność podatku dla podatników i opodatkowanie VAT-em wyłącznie ostatecznej konsumpcji. Neutralność podatku dla podatników jest osiągana poprzez mechanizm odliczenia VAT naliczonego. Podatnik ma prawo do odliczenia VAT naliczonego od praktycznie wszystkich kosztów zakupów służących do wykonywania czynności opodatkowanych. Dzięki temu VAT naliczony nie staje się kosztem działalności podatnika, lecz jest dla niego neutralny - przerzucany jest bowiem na ostatecznego konsumenta.

10. Gdyby nastąpiło opodatkowanie VAT-em majątku Wnioskodawcy przejmowanego przez D. wskutek likwidacji Wnioskodawcy, to oznaczałoby że Wnioskodawca musiałaby naliczyć VAT bez wystawiania faktury VAT dla D. (bo nie byłaby to czynność odpłatna) i odprowadzić podatek VAT do urzędu skarbowego. W konsekwencji D. nie miałaby możliwości odliczenia VAT naliczonego, a zatem ciężar tego podatku spocząłby na podatniku VAT. Formalnie ciężar ten spocząłby na Wnioskodawcy jako podmiotu zobowiązanego do zapłaty podatku do organu podatkowego, ale faktycznie spocząłby na D. - gdyż spółka ta jako właściciel musiałaby zapewnić Wnioskodawcy środki na sfinansowanie zapłaty VAT-u, jako że Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności i nie ma środków do pokrycia tej kwoty podatku. Nawet gdyby hipotetycznie Wnioskodawca miał własne środki na zapłatę podatku VAT od majątku polikwidacyjnego, to i tak zapłata tego podatku oznaczałaby koszt w sensie ekonomicznym dla D., bo oznaczałaby, że podmiot ten otrzymałby majątek o mniejszej wartości, niż gdyby opodatkowanie nie wystąpiło. Opodatkowanie VAT-em i poniesienie ciężaru ekonomicznego tego podatku miałoby miejsce pomimo, że omawiany składnik majątkowy - grunt z rozpoczętą inwestycją (bez względu na to, na jakim etapie będzie to rozpoczęcie w momencie likwidacji Wnioskodawcy) zarówno we Wnioskodawcy, jak i w D. będzie służyć do realizacji czynności podlegających opodatkowaniu VAT-em - poprzez budowę i sprzedaż lokali (podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem).

12. Wskazane wyżej okoliczności dodatkowo potwierdzają, że przejęcie majątku polikwidacyjnego przez D. nie może być traktowane jako czynność podlegająca opodatkowaniu VAT-em z tego względu, że majątek ten będzie nadal służył czynnościom opodatkowanym - gdyż D. będzie kontynuować w tym zakresie inwestycję budowlaną rozpoczętą przez Wnioskodawcę. Innymi słowy w momencie likwidacji Wnioskodawcy i przejęcia z mocy prawa przez D. gruntu z rozpoczętą inwestycją nie następuje tu finalna konsumpcja, gdyż D. nie będzie ostatecznym użytkownikiem w szczególności gruntu nabytego w ramach majątku polikwidacyjnego, nie wykorzysta go na cele "prywatne", lecz wykorzysta przejęty majątek do wykonania czynności opodatkowanych (sprzedaż towarów) - więc ostateczne opodatkowanie VAT w momencie przejęcia tego gruntu przez D. nie może mieć miejsca, gdyż później opodatkowanie wystąpi po raz drugi - w momencie sprzedaży towarów przez D.

13. Powyższą interpretację potwierdził w pełni Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 kwietnia 2009 r. sygn. akt I FSK 59/08 - "Wydanie majątku w ramach likwidacji spółki kapitałowej wspólnikowi mającemu osobowość prawną prawie zawsze będzie przekazaniem towarów pomiędzy dwoma podatnikami. Co więcej, skoro towary te stanowiły część majątku spółki wykorzystywaną przez nią w działalności gospodarczej, należy założyć, że ich odbiorca również prowadzący taką działalność nie działa jako konsument, a przeciwnie, że przekazane mu towary wykorzysta w działalności gospodarczej".

Analogicznie również w analizowanej sytuacji D. wykorzysta przejęty majątek w celu działalności gospodarczej - a ściślej, w celu wykonania czynności opodatkowanych VAT. Nie może zatem być stawiana na równi z konsumentem, który przejąłby majątek polikwidacyjny, od którego ani likwidowana spółka, ani on sam nie zapłaciliby VAT.

14. NSA podkreślił również, że podstawową cechą podatku od towarów i usług jest jego neutralność. Zasada neutralności wyraża się m.in. w tym, że podatek ten nie powinien obciążać podatników uczestniczących w obrocie towarami i usługami, którzy nie są ich ostatecznymi odbiorcami, całym ciężarem powinien zostać obciążony ostateczny nabywca, czyli konsument. Stanowisko wyrażone w cytowanym orzeczeniu w pełni poparł NSA w kolejnym wyroku z 1 grudnia 2011 r., sygn. akt. I FSK 300/11 oraz WSA w Krakowie w wyroku z 21 października 2010 r. (I SA/Kr 1379/10), a także WSA w Warszawie w wyrokach z dnia 12 lutego 2013 r. (III SA/Wa 2011/12), z 29 stycznia 2013 r. (III SA/Wa 1925/12). Z ww. wyroków jednoznacznie wynika, że czynność wydania majątku w wyniku likwidacji spółki kapitałowej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

15. Abstrahując zatem od przyczyn, dla których treść art. 14 ust. 1 ustawy o VAT zawęża stosowanie tego przepisu do likwidacji spółki osobowej, a nie kapitałowej, to można do pewnego stopnia zgodzić się poglądami - czy to wyrażanymi w doktrynie, czy w orzecznictwie - że nie opodatkowanie majątku likwidacyjnego również spółki kapitałowej, w sytuacji gdy jedynym wspólnikiem jest konsument, prowadziłoby ostatecznie do braku opodatkowania towarów ostatecznie nabywanych przez konsumentów. Można sobie łatwo wyobrazić sytuację, w której konsument lub grupa konsumentów, zakłada spółkę z o.o., rejestruje ją jako podatnika VAT, który odlicza VAT naliczony od zakupów i odzyskuje ten podatek w ramach zwrotu. Następnie spółka kapitałowa jest likwidowana i jej właściciele stają się właścicielami majątku polikwidacyjnego - de facto bez VAT.

Od tej sytuacji należy jednak odróżnić przypadek, w którym właścicielem majątku polikwidacyjnego staje się inny podatnik VAT, który będzie wykorzystywał ten przejęty majątek do działalności opodatkowanej, np. sprzedaży (tu: po dokończeniu inwestycji), naliczając VAT należny, a tym samym przyszły nabywca tego majątku zapłaci VAT sprzedawcy. Konieczność opodatkowania majątku polikwidacyjnego w takiej sytuacji skutkowałaby podwójnym opodatkowaniem.

Oczywistym jest, że przepisy ustawy o VAT nie mogą być interpretowane i wykorzystywane ani w celu uniknięcia zapłaty podatku od towarów trafiających ostatecznie do konsumenta, ani w celu podwójnego opodatkowania. Wykluczona jest sytuacja, w której miałby wystąpić jeden z tych dwóch skutków. Opodatkowanie ma wystąpić raz i obciążyć finalnego konsumenta, a nie ani razu nie występować lub występować wielokrotnie.

17. Ponadto należy zauważyć, że jeśli w ramach likwidacji Wnioskodawcy D. stanie się właścicielem całości majątku Wnioskodawcy to można uznać, że D. uzyskała w tym zakresie własność przedsiębiorstwa Wnioskodawcy albo co najmniej jego zorganizowanej części. Taka transakcja jest zatem wyłączona z zakresu opodatkowania VAT-em na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Skoro bowiem D. uzyska w ramach majątku likwidacyjnego grunt z rozpoczętymi pracami dotyczącymi budowy na tym gruncie osiedla mieszkaniowego (tekst jedn.: rozumianymi jako np. posiadanie przez Wnioskodawcę projektów budowlanych, na etapie składania wniosków o pozwolenia na budowę), a następnie w oparciu o te same składniki majątku będzie kontynuować tą inwestycję - doprowadzając ostatecznie do sprzedaży mieszkań na osiedlu, to należy uznać, że taki zespół składników materialnych i niematerialnych będzie stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 kodeksu cywilnego, lub co najmniej zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Tym samym tego rodzaju czynność nie wywoła obowiązku podatkowego dla Wnioskodawcy. Słuszność tej tezy potwierdził WSA w Szczecinie w wyroku z dnia 9 maja 2013 r. (I SA/Sz 944/12) - który wprawdzie odnosił się do likwidacji spółki cywilnej i art. 14 ustawy o VAT, ale tym bardziej koncepcja ta powinna mieć zastosowanie do likwidacji spółki kapitałowej. Jeżeli bowiem traktować majątek polikwidacyjny otrzymywany przez jedynego wspólnika, który będzie go wykorzystywał do kontynuacji rozpoczętej przez likwidowaną spółkę działalności, jako przedsiębiorstwo to w najpełniejszy sposób zrealizowana będzie zasada neutralności podatku VAT w taki sposób jak wyrażono ja w Dyrektywie 2006/112. W art. 19 Dyrektywy wskazano bowiem, że państwa członkowskie mogą uznać, że dostawą towarów nie jest przekazanie nieodpłatnie lub odpłatnie, lub jako aport całości lub części majątku, zaś uzyskujący majątek może być traktowany jako następca prawny przekazującego. Skoro Polska zdecydowała się wprowadzić do ustawy o VAT możliwość przewidzianą w art. 19 Dyrektywy, to należy uznać, że implementacja ta powinna była być pełna i dokładna. Sytuacja dokładnie taka jak opisana w art. 19 Dyrektywy będzie mieć miejsce w rozważanej sprawie, gdzie D. uzyska całość majątku polikwidacyjnego Wnioskodawcy z rozpoczętymi (we wskazanym wyżej rozumieniu) pracami i D. będzie kontynuować działalność rozpoczętą przez Wnioskodawcę, więc powinna być traktowana jako następca prawny Wnioskodawcy na gruncie przepisów o VAT (pomijając formalne podstawy przekazania majątku i konsekwencje na gruncie prawa cywilnego czy handlowego - które dla zakresu opodatkowania VAT-em nie powinny mieć znaczenia). Tym samym oprócz argumentów wskazanych wyżej, to także zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o VAT, interpretowanym w zgodzie z art. 19 Dyrektywy, uzyskanie tego majątku przez D. nie powinno podlegać opodatkowaniu VAT-em, gdyż nie powinno być uznawane za dostawę towarów, lecz jako czynności dotyczące przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, wyłączone z zakresu opodatkowania VAT.

18. Jako dodatkowy argument za brakiem opodatkowania przekazania majątku w ramach likwidacji osoby prawnej w orzecznictwie podaje się również i tą okoliczność, że (zgodnie z wyrokiem WSA w Warszawie z 29 stycznia 2013 r. - III SA/Wa 1925/12):"wydanie majątku wspólnikom w ramach likwidacji jest w zasadzie ostatnią czynnością poprzedzającą złożenie wniosku o wykreślenie spółki z rejestru. Z momentem tego wykreślenia spółka zostaje rozwiązana i ustaje byt osoby prawnej. W konsekwencji w momencie, w którym kształtuje się zobowiązanie podatkowe i powstaje obowiązek zadeklarowania i uiszczenia podatku, podatnik zobowiązany do zapłaty może już nie istnieć. Co więcej, nie ma również żadnego podmiotu, który byłby jego następcą prawnym - w szczególności brak regulacji, które czyniłyby takimi następcami byłych wspólników. Ten ostatni fakt powoduje również, że w razie braku dobrowolnej zapłaty podatku przez rozwiązywaną spółkę w późniejszym okresie nie ma już prawnej możliwości wyegzekwowania zaległości. Postępowanie w sprawie odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej nie może bowiem zostać wszczęte przed dniem doręczenia decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego, nie ma zaś możliwości takiego doręczenia, jeśli podatnik został już zlikwidowany."

Zatem opodatkowanie majątku polikwidacyjnego spółki kapitałowej byłoby nieracjonalne, gdyż nie istnieją efektywne mechanizmy prawne umożliwiające egzekucję ewentualnych zaległości podatkowych w tym zakresie.

Reasumując należy wskazać, że przede wszystkim z uwagi na to, iż D. będzie kontynuować działalność budowlaną rozpoczętą przez Wnioskodawcę w oparciu o majątek przejęty od tego podmiotu z mocy prawa w ramach jego likwidacji, przejęcie tego majątku przez D. nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT-em. Ponadto czynność taka dokonywana jest z mocy prawa, a nie wolą podatnika i nie została wymieniona wśród czynności podlegających opodatkowaniu.

W związku z powyższym wnosi się o potwierdzenie prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

* jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z uwagi na powyższe regulacje należy wskazać, że co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia (w szczególności darowizny), pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu lub ich wytworzeniu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Omawiany przepis jest odpowiednikiem art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 347 str. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym za odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług uznaje się wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność, gdy podatek od towarów i usług od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Stosownie do treści art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu "przedsiębiorstwo", definicję taką zawiera ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121).

Na mocy art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Natomiast, zgodnie z art. 55² ww. ustawy, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Należy jednocześnie podkreślić, że o tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik jest obowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ww. ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca kupił w 2013 r. grunt budowlany, przeznaczony pod zabudowę. Transakcja ta podlegała opodatkowaniu VAT, zaś Wnioskodawca odliczył VAT naliczony z tej transakcji i otrzymał jego zwrot z właściwego organu podatkowego. W 2014 r. 100% udziałów w Wnioskodawcy zostało nabyte przez D. Sp. z o.o. D. zamierza zrealizować pierwotny plan polegający na zbudowaniu osiedla mieszkaniowego wraz z pełną infrastrukturą (parkingi, drogi wewnętrzne, zagospodarowanie terenu, media, itp.) i następnie sprzedaży lokali (mieszkalnych i użytkowych oraz parkingów) na tym osiedlu nabywcom albo innemu inwestorowi (w tym również, nawet jeśli budowa nie będzie zakończona). Jednak w celu przyspieszenia realizacji tych planów i umożliwienia jak najszybszego rozpoczęcia budowy osiedla pierwsze prace związane z realizacją budowy osiedla zostaną podjęte już przez Wnioskodawcę. W ciągu ok 1 do 1,5 roku planowane jest dokonanie likwidacji Wnioskodawcy w efekcie czego D. przejmie cały majątek Wnioskodawcy i będzie kontynuowała realizację osiedla mieszkaniowego - zgodnie z opisanymi etapami.

W efekcie likwidacji D. stanie się właścicielem gruntu, na którym będzie realizowana inwestycja, polegająca na budowie osiedla mieszkaniowego, a ponadto w zależności od momentu realizacji osiedla, w którym nastąpi likwidacja, D. przejmie od Wnioskodawcy w ramach majątku polikwidacyjnego efekty prac podejmowanych przez Wnioskodawcę takie, jakie będą w momencie zakończenia likwidacji.

W analizowanej sprawie wyjaśnienia wymaga, czy przekazanie majątku polikwidacyjnego Wnioskodawcy jego jedynemu wspólnikowi będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zasady oraz tryb rozwiązania i likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), dalej k.s.h. Na mocy art. 272 k.s.h., rozwiązanie spółki następuje po przeprowadzeniu likwidacji, z chwilą wykreślenia spółki z rejestru.

Z kolei w świetle art. 275 § 2 k.s.h., w okresie likwidacji nie można, nawet częściowo, wypłacać wspólnikom zysków ani dokonywać podziału majątku spółki przed spłaceniem wszystkich zobowiązań.

Artykuł 282 § 1 k.s.h. stanowi, że likwidatorzy powinni zakończyć interesy bieżące spółki, ściągnąć wierzytelności, wypełnić zobowiązania i upłynnić majątek spółki (czynności likwidacyjne). Nowe interesy mogą wszczynać tylko wówczas, gdy to jest potrzebne do ukończenia spraw w toku. Nieruchomości mogą być zbywane w drodze publicznej licytacji, a z wolnej ręki - jedynie na mocy uchwały wspólników i po cenie nie niższej od uchwalonej przez wspólników.

Zgodnie natomiast z art. 286 § 1 k.s.h., podział między wspólników majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli nie może nastąpić przed upływem sześciu miesięcy od daty ogłoszenia o otwarciu likwidacji i wezwaniu wierzycieli.

Majątek, o którym mowa w § 1, dzieli się między wspólników w stosunku do ich udziałów. Umowa Spółki może określać inne zasady podziału majątku (art. 286 § 2 i 3 k.s.h.).

Stosownie natomiast do treści art. 289 § 1 k.s.h., w przypadku upadłości spółki jej rozwiązanie następuje po zakończeniu postępowania upadłościowego, z chwilą wykreślenia z rejestru. Wniosek o wykreślenie z rejestru składa syndyk.

Uregulowania Kodeksu spółek handlowych wskazują, że podział majątku między wspólników następuje po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli. Tym samym, przejęcie majątku likwidowanej spółki handlowej przez wspólników następuje z mocy prawa i nie stanowi rozdysponowania majątku przez likwidowany podmiot. Likwidowany podmiot nie może przeznaczyć majątku likwidacyjnego na żaden inny cel (chyba że inne zasady podziału określone zostały w umowie już w momencie zawiązywania spółki), lecz tylko dokonać podziału pozostałego majątku między wspólników.

Wnioskodawca wskazał, że nie będzie specjalnie ze swojej działalności wyodrębniał składników swojego przedsiębiorstwa, gdyż byłoby to celowe w perspektywie swojej likwidacji. Skoro Wnioskodawca zostanie zlikwidowany, tym samym D. stanie się właścicielem całego majątku likwidacyjnego.

Składniki, jakie pozostaną po likwidacji Wnioskodawcy, ze swej istoty i z założenia będą przeznaczone do realizacji konkretnego zadania - czyli do dokończenia budowy osiedla. Z tego punktu widzenia w ocenie Wnioskodawcy majątek polikwidacyjny zawsze będzie tworzył zespół składników stanowiących niezależne przedsiębiorstwo.

Na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności należy więc uznać, że przekazany jedynemu wspólnikowi majątek Wnioskodawcy stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Zatem pozostały majątek polikwidacyjny, stanowiący przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przejęty przez jedynego udziałowca Wnioskodawcy, stanowić będzie czynność niepodlegającą przepisom ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, a tym samym, nie będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem.

Jednocześnie wskazać należy, że nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy stanowiące, że przekazanie majątku jedynemu udziałowcowi w trakcie procedury likwidacji nie stanowi transakcji objętej przedmiotowym zakresem ustawy o VAT, ponieważ jak stwierdził Wnioskodawca - ustawodawca nie wprowadził do ustawy odpowiednich przepisów regulujących tę kwestię, tak jak to uczynił w odniesieniu do likwidacji spółek osobowych oraz jednoosobowej działalności.

Powoływany przez Wnioskodawcę w uzasadnieniu własnego stanowiska art. 14 ustawy, przewiduje opodatkowanie VAT majątku pozostałego po likwidacji spółki cywilnej, spółki prawa handlowego niemającej osobowości prawnej bądź zaprzestanie prowadzenia działalności przez osobę fizyczną, nie dotyczy zaś spółki kapitałowej. Zaznaczyć należy, że niniejsza regulacja dotyczy opodatkowania towarów, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy lub towarów własnej produkcji, nie ma zaś zastosowania do czynności jaką jest podział majątku pozostałego po likwidacji spółki, który stanowić mogą także inne aktywa rzeczowe niż zakupione czy wytworzone towary. Ponadto, należy dodać, że z tego artykułu nie można wnioskować a contrario, że skoro w artykule tym, nie wymieniono spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, to przy likwidacji tej spółki, towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów nie podlegają opodatkowaniu. Art. 14 ustawy, ze względu na zakres podmiotów, do których się odnosi, nie ma zastosowania do niniejszej sprawy.

Odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy, należy zauważyć, że jeżeli doszłoby, w toku postępowania likwidacyjnego, do przekazania na rzecz udziałowca majątku niestanowiącego przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego (po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli), miałaby miejsce prawna zmiana właściciela majątku, a Wnioskodawca dokonałby na rzecz wspólnika dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy. Przekazanie bowiem w toku postępowania likwidacyjnego majątku likwidowanej Podatnika pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli, wspólnikowi - jeżeli przysługiwało przy jego nabyciu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony (w całości lub części) - stanowiłoby odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W sytuacji zaś, gdyby likwidowany Podatnik takiego prawa nie posiadał, przekazanie pozostałego majątku udziałowcowi nie podlegałoby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Natomiast w sytuacji, gdyby na rzecz udziałowca, w wyniku likwidacji Wnioskodawcy zostały przeniesione składniki niematerialne i prawne, to czynność taka mieściłaby się w pojęciu "wszelkiego nieodpłatnego świadczenia usług" zdefiniowanego w art. 8 ust. 2 ustawy. Zatem wówczas miejsce miałoby świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając zatem na uwadze całokształt stanowiska Wnioskodawcy, należało uznać je za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę orzecznictwa wskazać należy, że organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy i dotyczą tylko danej sprawy. W związku z tym nie mogą stanowić podstawy przy rozstrzygnięciu w przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy. Ponadto wskazać należy, że z powołanych przez Wnioskodawcę wyroków nie należy wyciągać wniosku o ukształtowaniu się określonej linii orzeczniczej w kwestii opodatkowania czynności przekazania majątku likwidowanej spółki jej wspólnikowi i o ile Wnioskodawca powołał korzystne dla siebie wyroki, tak Organ podatkowy pragnie wskazać orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 929/07 z dnia 15 października 2007 r., gdzie Sąd - odnosząc się do podobnego stanu faktycznego - stwierdził, iż "W rozpatrywanej sprawie nie ulega wątpliwości, iż przekazanie towarów, w tym przede wszystkim pływalni, nastąpi celem rozliczenia nakładów jedynego wspólnika spółki w związku z jej likwidacją. Etap przekazania towarów poprzedzony być musi zakończeniem bieżących interesów i zaprzestaniem faktycznej działalności przez Spółkę. Celem likwidacji jest także zakończenie działalności spółki w sensie podmiotowym czyli wykreślenie jej z Krajowego Rejestru Sądowego. Jeżeli wspólnikowi należy się od spółki zwrot nakładów, wspólnik dysponuje prawem podmiotowym jakim jest wierzytelność, czyli prawem wierzyciela do żądania od dłużnika (spółki), świadczenia w postaci wypłaty kwoty stanowiącej równowartość nakładów na inwestycje spółki. W miejsce świadczenia pieniężnego może być wykonane świadczenie rzeczowe (przekazanie towarów). W sprawie nie ma znaczenia, że wierzytelność wynika z umowy spółki i uchwały wspólników. Tego rodzaju rozliczenie się ze wspólnikiem podlega niewątpliwie opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów. Należy pamiętać, że ustawa o podatku od towarów i usług dla swoich własnych potrzeb definiuje pojęcie "dostawy towarów".

Również w wyroku NSA z dnia 20 marca 2014 r. sygn. I FSK 1062/13 wskazał, że: "przekazanie wspólnikom towarów w wyniku likwidacji spółki kapitałowej podlega opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 u.p.t.u., jako czynione w celach innych niż prowadzona przez spółkę działalność - jeżeli w stosunku do tych towarów przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Stanowisko powyższe nie narusza zasady neutralności. Likwidowana spółka kapitałowa opodatkowując tę czynność, będzie musiała odprowadzić VAT do urzędu skarbowego, z uwagi na to, że pozyskując dane towary dokonała odliczenia związanego z nimi podatku. Ma w tym przypadku w pełni zastosowanie zasada "opodatkowanie - odliczenie". Z kolei wspólnik otrzymujący tego rodzaju majątek, uzyskuje go nieodpłatnie, wobec czego nie jest obciążony podatkiem, do zapłacenie którego zobowiązana jest spółka. Również zatem po jego stronie nie jest zakłócona zasada neutralności."

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.