IPPP1/443-745/14-4/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2014 r. (data wpływu 2 lipca 2014 r.) uzupełnione pismem z dnia 25 lipca 2014 r. (data wpływu 28 lipca 2014 r.) na wezwanie Organu z dnia 16 lipca 2014 r. (skutecznie doręczone 18 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia 100% podatku naliczonego od wydatków związanych z samochodami służbowymi używanymi w działalności gospodarczej oraz na podstawie Regulaminu i/lub umów przez pracowników - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 lipca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia 100% podatku naliczonego od wydatków związanych z samochodami służbowymi używanymi w działalności gospodarczej oraz na podstawie Regulaminu i/lub umów przez pracowników. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 25 lipca 2014 r. (data wpływu 28 lipca 2014 r.) na wezwanie Organu z dnia 16 lipca 2014 r. (skutecznie doręczone 18 lipca 2014 r.)

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest częścią międzynarodowego koncernu. Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie detalicznej sprzedaży paliw oraz prowadzi sieć sklepów zlokalizowanych na stacjach paliw. Wnioskodawca jest w posiadaniu floty samochodów służbowych, które są udostępniane (i będą udostępniane w przyszłości) pracownikom Spółki w celu prawidłowej realizacji przez nich i ich obowiązków służbowych i zadań zleconych przez Spółkę. Poza wykorzystaniem samochodów do celów służbowych, Spółka będzie udostępniać je również odpłatnie pracownikom do ich celów prywatnych na podstawie zapisów Regulaminu Użytkowania Samochodów Służbowych ("Regulamin"). Spółka nie wyklucza, iż w przyszłości zasady i warunki użytkowania przez pracowników samochodów służbowych do celów prywatnych zostaną ujęte w oddzielnym dokumencie, tj. umowie o używanie samochodów służbowych do celów prywatnych ("Umowa").

Udostępnienie samochodów na podstawie Regulaminu (i/lub Umowy) dotyczyło będzie korzystania z przedmiotowych pojazdów poza czasem wykonywania obowiązków służbowych, tj.m.in. w dni wolne od pracy, w czasie urlopu wypoczynkowego oraz podczas zwolnienia lekarskiego. Regulamin (i/lub Umowy) będzie przewidywał przekazanie pracownikom samochodów służbowych do ich celów prywatnych w czasie obowiązywania umowy o pracę (przy czym, z uwagi na rotację floty samochodowej w czasie trwania stosunku pracy pracownik może w praktyce korzystać z więcej niż jednego samochodu).

Wykorzystanie samochodów wyłącznie w dwóch powyżej wskazanych celach (tekst jedn.: w celach służbowych oraz do celów prywatnych na podstawie Regulaminy i/lub Umowy) będzie znajdowało potwierdzenie w prowadzonej przez Spółkę ewidencji przebiegu pojazdów, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT oraz zasadach użytkowania pojazdów ustalonych w Regulaminie i/lub Umowach.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem zapytania są wyłącznie pojazdy samochodowe w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy o podatku od towarów i usług z 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), będące samochodami osobowymi. Zgodnie z wpisem do Krajowego Rejestru Sądowego, wynajem i dzierżawa pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKD 77,1 - według Polskiej Klasyfikacji Działalności) należą do przedmiotu działalności Spółki.

Zgodnie z najlepszą wiedzą Spółki opłata, którą będą obciążani pracownicy z tytułu użytkowania samochodu służbowego do celów prywatnych na podstawie Regulaminu/ ewentualnej, przyszłej umowy udostępniania samochodów służbowych będzie stanowić realne wynagrodzenie (rzeczywistą równowartość) za świadczenie tego typu usług na rynku (tekst jedn.: w tych samych okolicznościach i na tych samych warunkach),

Zasady użytkowania samochodów określone w Regulaminie/ umowie udostępniania samochodów służbowych, dotyczące zarówno wykorzystania samochodów do celów służbowych jak i prywatnych wskazują m.in., iż:

* samochód musi być utrzymywany w należytej czystości i eksploatowany zgodnie z zaleceniami producenta,

* pracownik musi posiadać ważne prawo jazdy,

* pracownik jest zobowiązany do należytej dbałości o powierzony pojazd,

* w samochodach służbowych obowiązuje zakaz palenia tytoniu,

* pracownik nie jest uprawniony do otrzymania zwrotu za zapłacone mandaty drogowe i inne opłaty administracyjne nałożone przez policję oraz podobne instytucje,

* pracownik jest zobowiązany kontrolować termin wygaśnięcia aktualnego ubezpieczenia OC i zgłaszać prośbę o nową polisę,

* wprowadzanie zmian w silniku, karoserii i wyposażeniu pojazdu służbowego jest zabronione (złamanie tej zasady jest traktowane jako naruszenie dyscypliny pracy).

Udostępnianie pracownikom samochodów służbowych do celów prywatnych dotyczy okresów/czasu poza wykonywaniem przez nich obowiązków służbowych (zasadniczo obejmuje także czas wolny w tzw. "dni robocze"). Z uwagi na obowiązujące w Spółce elastyczne formy czasu pracy dla różnych grup pracowników (np. możliwość rozpoczęcia i zakończenia pracy w określonych przedziałach czasu lub możliwość swobodnego wyboru godzin prac w systemie 8-godzinnego dnia pracy) nie jest możliwe wskazanie jednego wspólnego dla wszystkich pracowników momentu, od którego następuje udostępnienie samochodu do celów prywatnych. W przypadku, gdy pracownik wyraził wolę/chęć korzystania z samochodu służbowego do celów prywatnych, jest to możliwe za odpłatnością wyłącznie poza czasem wykonywania obowiązków służbowych.

Postanowieniami Regulaminu/ewentualnej, przyszłej umowy objęte są również jazdy do/z pracy.

Zgodnie z Regulaminem, co do zasady, samochód jest powierzany do użytkowania w celach służbowych. Spółka udostępnia także samochody pracownikom do celów prywatnych za wynagrodzeniem (na podstawie stosunku o charakterze zbliżonym do stosunku najmu).

Jak zostało przedstawione w stanie faktycznym, sposób wykorzystania samochodów służbowych w Spółce jest normowany Regulaminem zarówno w zakresie używania samochodów do celów służbowych jak i odpłatnego udostępnienia samochodów pracownikom do celów prywatnych. Spółka nie wyklucza, iż w przyszłości zasady i warunki użytkowania przez pracowników samochodów służbowych do celów prywatnych zostaną ujęte w oddzielnym dokumencie, tj. umowie o używanie samochodów służbowych do celów prywatnych.

Szczegółowe zasady użytkowania samochodów odnoszące się do technicznych i praktycznych aspektów korzystania z samochodów zostały ujęte także w dokumencie "Zasady bezpiecznego użytkowania samochodu służbowego". Zgodnie z Regulaminem pracownicy ponoszą odpowiedzialność prawną i materialną za powierzone im mienie Spółki (samochody) oraz za konsekwencje niewłaściwej eksploatacji i nieprzestrzegania przepisów o ruchu drogowym, co każdorazowo jest odzwierciedlane podpisaniem przez pracownika właściwego dokumentu o indywidualnej odpowiedzialności za powierzone mienie. Zasady odpłatnego udostępniania pracownikom samochodów do celów prywatnych określają m.in. sposób użytkowania samochodów w tym zakresie przez osoby trzecie, tj. samodzielnie przez współmałżonków/partnerów pracowników (pod warunkiem złożenia pozytywnego raportu z jazdy audytowej odbytej przez taką osobę, na koszt pracownika, w Akademii Bezpiecznej Jazdy) oraz w obecności pracownika przez inne osoby (pod warunkiem posiadania przez tę osobę ważnego prawa jazdy odpowiedniej kategorii).

Z uwagi na konieczność ponoszenia odpłatności (czyli stosunek o charakterze zobowiązaniowym) korzystanie z samochodu służbowego do celów prywatnych przez pracowników jest dobrowolne. Zgodnie z Regulaminem pracownicy, którzy nie zamierzają korzystać z samochodu służbowego do celów prywatnych są obowiązani złożyć stosowne oświadczenie oraz pozostawiać samochód w wyznaczonym miejscu parkingowym. W Regulaminie Spółka zastrzega sobie prawo do monitoringu miejsca postoju (np. za pomocą urządzenia GPS). W przypadku stwierdzenia niezgodności pomiędzy wskazanym a faktycznym miejscem parkowania, zgodnie z Regulaminem, pracownik zostanie obciążony jednomiesięczną opłatą za korzystanie z samochodu służbowego do celów prywatnych za każdy taki stwierdzony przypadek. Złamanie powyższych zasad jest traktowane także jako naruszenie dyscypliny pracy.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki, zostanie zapewnione wyeliminowanie nieodpłatnego użycia samochodów służbowych do celów prywatnych (występujące odpłatne udostępnienie samochodów do celów prywatnych jest użyciem pojazdów do celów działalności gospodarczej) oraz Spółka będzie prowadzić nadzór nad ich używaniem.

W trakcie wykonywania obowiązków służbowych pracownicy są obowiązani do przestrzegania wewnętrznych regulaminów i zarządzeń, w tym m.in. Regulaminu dotyczącego wykorzystywania samochodów służbowych. Nadzór nad wykorzystaniem samochodów służbowych w trakcie wykonywania obowiązków służbowych będzie więc jednym z elementów standardowych czynności nadzoru nad pracownikami (np. hierarchizacja zakresu uprawnień) oraz wewnętrznego systemu kontroli wykonywania obowiązków służbowych (np. weryfikacja realizacji zadań).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym w sytuacji, gdy samochody służbowe wykorzystywane będą wyłącznie do celów wykonywania obowiązków służbowych przez pracowników oraz na podstawie Regulaminu i/lub Umów, co będzie potwierdzone prowadzoną przez Spółkę ewidencją przebiegu pojazdów, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT należy uznać, że samochody te będą wykorzystywane wyłącznie do celów działalności gospodarczej i w związku z tym Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego w pełnej wysokości od wydatków związanych z tymi samochodami.

Stanowisko Wnioskodawcy

Spółka stoi na stanowisku, zgodnie z którym - w sytuacji, gdy samochody służbowe wykorzystywane będą wyłącznie do celów wykonywania obowiązków służbowych przez pracowników oraz na podstawie Regulaminu i/lub Umów, co będzie potwierdzone prowadzoną przez Spółkę ewidencją przebiegu pojazdów, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustaw o VAT - należy uznać, że samochody te będą wykorzystywane wyłącznie do celów działalności gospodarczej i w związku z tym Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego w pełnej wysokości od wydatków związanych z tymi samochodami.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Kwotę podatku naliczonego stanowi (zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu) m.in. suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jednocześnie, art. 86a ust. 1 ustawy o VAT wprowadza ograniczenie w zakresie dopuszczalności odliczenia VAT naliczonego od określonej kategorii wydatków, jakimi są wydatki związane z pojazdami samochodowymi (zgodnie z ustawą o VAT pojazdami samochodowymi są pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym, o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony). Mianowicie, zgodnie z powołanym przepisem, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Przepisy ustawy o VAT przewidują jednak wyjątki od powyższej zasady, w których możliwe jest pełne odliczenie podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi. Dotyczy to, w szczególności, samochodów wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej, dla których prowadzona będzie ewidencja przebiegu pojazdów, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT.

W ocenie Spółki, w przedstawionym przez nią zdarzeniu przyszłym będzie ona uprawniona do pełnego odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z samochodami służbowymi, jeśli z prowadzonej ewidencji przebiegu tych pojazdów będzie wynikało, że są one wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej.

Samochody służbowe wykorzystywane będą przez Spółkę w dwóch celach, tzn. będą: (i) udostępniane pracownikom w celu realizacji przez nich obowiązków służbowych i zadań zleconych przez Spółkę oraz (ii) oddawane pracownikom do odpłatnego korzystania do realizacji ich celów prywatnych na podstawie Regulaminu i/lub Umów.

W ocenie Wnioskodawcy, bezsporny jest fakt, że wykorzystanie samochodów przez pracowników do realizacji ich obowiązków służbowych i zadań zleconych przez Spółkę stanowi użytkowanie samochodów do działalności gospodarczej Spółki, która stanowi działalność podlegającą opodatkowaniu VAT. Wynika to wprost z bezpośredniego celu takiego użytkowania, jakim jest realizacja określonych zadań służbowych w interesie gospodarczym Spółki.

Według Wnioskodawcy, również oddanie samochodów pracownikom do odpłatnego korzystania na podstawie Regulaminu i/lub Umów będzie stanowiło wykorzystanie pojazdów do celów działalności gospodarczej Spółki. Bezspornym w analizowanym przypadku jest bowiem, że oddanie samochodów do odpłatnego korzystania mieści się w zakresie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Tym samym, jeśli samochody będą wykorzystywane wyłącznie do wskazanych powyżej dwóch celów należy bezsprzecznie uznać, iż będą wykorzystywane wyłącznie do celów działalności gospodarczej Spółki.

Spółka pragnie podkreślić, że wykorzystanie samochodów wyłącznie w dwóch powyżej wskazanych celach znajdowało będzie potwierdzenie przede wszystkim w prowadzonej przez Spółkę ewidencji przebiegu pojazdów, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT oraz zasadach użytkowania pojazdów ustalonych w Regulaminie i/lub Umowach.

W szczególności, prowadzona przez Spółkę ewidencja będzie stanowiła dowód, że samochody służbowe są wykorzystywane wyłącznie do dwóch określonych celów, tj. (i) wykonywania obowiązków służbowych przez pracowników oraz (ii) na podstawie Regulaminu i/lub Umów o oddanie samochodów do odpłatnego korzystania pracownikom do realizacji ich celów prywatnych.

Jednocześnie, Spółka pragnie zaznaczyć, że wprowadzenie przez ustawodawcę obowiązku sporządzania ewidencji przebiegu pojazdów jako warunku formalnego dokonania pełnego odliczenia VAT miało na celu przede wszystkim zapobieżenie możliwym przypadkom uchylania się od opodatkowania, unikania opodatkowania i nadużyć. W szczególności, zadaniem ewidencji jest potwierdzanie stanu zgodnego z rzeczywistością (w zakresie sposobu wykorzystania pojazdów samochodowych). W tym kontekście, tak długo jak prowadzona przez Wnioskodawca; ewidencja przebiegu pojazdów spełniała będzie wymagania ustawowe, a jej rzetelność i zgodność z rzeczywistością nie zostanie podważona - ewidencja taka stanowiła będzie dowód w sprawie i potwierdzenie faktycznego wykorzystania samochodów wyłącznie do celów działalności gospodarczej. W szczególności, ewidencja taka potwierdzała będzie spełnienie przez Wnioskodawcę przesłanek niezbędnych dla zastosowania pełnego odliczenia VAT od wydatków związanych z użytkowaniem samochodów służbowych.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, jeśli:

* samochody służbowe wykorzystywane będą wyłącznie w celu realizacji zadań/obowiązków służbowych oraz w ramach Regulaminów i/lub Umów (tekst jedn.: w efekcie te samochody będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki);

* pojazdy te nie będą wykorzystywane do jakichkolwiek innych celów niż wskazane powyżej; oraz

* wykorzystanie samochodów wyłącznie do wyżej wskazanych celów potwierdzone będzie ewidencją przebiegu pojazdów sporządzaną przez Wnioskodawcę;

Spółka uprawiona będzie do pełnego odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z używaniem samochodów służbowych, zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT.

Podsumowując, należy uznać, iż - w sytuacji, gdy samochody służbowe wykorzystywane będą wyłącznie do celów wykonywania obowiązków służbowych przez pracowników oraz na podstawie Umów, co będzie potwierdzone prowadzoną przez Spółkę ewidencją przebiegu pojazdów, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT - należy uznać, że samochody te będą wykorzystywane wyłącznie do celów działalności gospodarczej i w związku z tym, zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego w pełnej wysokości od wydatków związanych z tymi samochodami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast, w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Jak wynika z ww. przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Ponadto w treści art. 88 ustawy ustawodawca wskazał przypadki, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

Należy wskazać, że od dnia 1 stycznia 2014 r. kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy o VAT. Natomiast z dniem 1 kwietnia 2014 r. na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą, przepisy art. 86a ustawy o VAT uległy zmianie.

I tak, zgodnie art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

W myśl art. 86a ust. 2 ww. ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Stosownie natomiast do art. 86a ust. 3 ww. ustawy przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

Przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3.5 tony (art. 2 pkt 34 ustawy o VAT).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie detalicznej sprzedaży paliw oraz prowadzi sieć sklepów zlokalizowanych na stacjach paliw. Wnioskodawca jest w posiadaniu floty samochodów służbowych, które są udostępniane (i będą udostępniane w przyszłości) pracownikom Spółki w celu prawidłowej realizacji przez nich ich obowiązków służbowych i zadań zleconych przez Spółkę. Poza wykorzystaniem samochodów do celów służbowych, Spółka będzie udostępniać je również odpłatnie pracownikom do ich celów prywatnych na podstawie zapisów Regulaminu Użytkowania Samochodów Służbowych ("Regulamin"). Spółka nie wyklucza, iż w przyszłości zasady i warunki użytkowania przez pracowników samochodów służbowych do celów prywatnych zostaną ujęte w oddzielnym dokumencie, tj. umowie o używanie samochodów służbowych do celów prywatnych ("Umowa"). Udostępnienie samochodów na podstawie Regulaminu (i/lub Umowy) dotyczyło będzie korzystania z przedmiotowych pojazdów poza czasem wykonywania obowiązków służbowych, tj.m.in. w dni wolne od pracy, w czasie urlopu wypoczynkowego oraz podczas zwolnienia lekarskiego. Regulamin (i/lub Umowy) będzie przewidywał przekazanie pracownikom samochodów służbowych do ich celów prywatnych w czasie obowiązywania umowy o pracę (przy czym, z uwagi na rotację floty samochodowej w czasie trwania stosunku pracy pracownik może w praktyce korzystać z więcej niż jednego samochodu).

Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem zapytania są wyłącznie pojazdy samochodowe w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy, będące samochodami osobowymi. Zgodnie z wpisem do Krajowego Rejestru Sądowego, wynajem i dzierżawa pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKD 77,1 - według Polskiej Klasyfikacji Działalności) należą do przedmiotu działalności Spółki. Zgodnie z najlepszą wiedzą Spółki opłata, którą będą obciążani pracownicy z tytułu użytkowania samochodu służbowego do celów prywatnych na podstawie Regulaminu/ ewentualnej, przyszłej umowy udostępniania samochodów służbowych będzie stanowić realne wynagrodzenie (rzeczywistą równowartość) za świadczenie tego typu usług na rynku (tekst jedn.: w tych samych okolicznościach i na tych samych warunkach). Wnioskodawca wskazał, że zasady użytkowania samochodów określone zostały w Regulaminie/ umowie udostępniania samochodów służbowych, dotyczące zarówno wykorzystania samochodów do celów służbowych jak i prywatnych.

Wnioskodawca na tle tak przedstawionego stanu faktycznego powziął wątpliwości czy przysługuje mu odliczenie 100% podatku naliczonego od wydatków związanych samochodami używanymi przez pracownika do celów wykonywania obowiązków służbowych oraz na podstawie Regulaminu i/lub Umów udostępnianych za odpłatnością pracownikom, co będzie potwierdzone prowadzoną przez Spółkę ewidencją przebiegu pojazdów.

W odniesieniu do powyższej kwestii należy zauważyć, że wskazany przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT przewiduje wyłączenie ogólnej zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 tej ustawy w zakresie odliczania podatku naliczonego związanego z wydatkami dotyczącymi pojazdów samochodowych, w sytuacji gdy dany pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Jednocześnie ustawodawca w ust. 4 ww. art. 86a ustawy wyjaśnił, kiedy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane do działalności gospodarczej.

Ten ostatni przepis w sposób jednoznaczny wskazuje, że pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane do działalności gospodarczej jeżeli sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Jednocześnie w przywołanym wcześniej art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy o VAT ustawodawca zrezygnował z wymogu prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

W sytuacji przedstawionej we wniosku Wnioskodawca wyjaśnił, że pojazdy samochodowe, o których mowa we wniosku będą wykorzystywane zarówno w celu realizacji zadań stanowiących działalność Wnioskodawcy jak również będą one udostępniane własnym pracownikom za stosowną opłatą.

Z powyższych wyjaśnień jednoznacznie wynika, że wskazane we wniosku pojazdy samochodowe nie są przeznaczone wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze. Zatem w przedstawionych okolicznościach sprawy nie znajdzie zastosowania art. 86a ust. 5 ustawy.

Należy wskazać, że zarówno używanie samochodów przez pracowników do świadczenia pracy na rzecz Wnioskodawcy, jak i udostępnienie samochodów za opłatą stanowią niewątpliwie wykorzystywanie pojazdów do działalności gospodarczej. Jednakże, aby uznać czy Wnioskodawcy przysługuje pełne odliczenie podatku naliczonego z tytułu użytkowania pojazdów do celów służbowych jak również użyczania samochodów za opłata pracownikom, po pierwsze należy przeanalizować, czy Wnioskodawca tworząc odpowiednie procedury, jak również sprawując nad nimi nadzór wykluczył użytkowanie samochodów służbowych do celów prywatnych w czasie, kiedy pracownicy użytkują te pojazdy do obowiązków służbowych.

Zatem, w sytuacji przedstawionej we wniosku dla oceny zakresu odliczenia podatku naliczonego konieczne więc będzie spełnienie wymogów przewidzianych przepisem art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT tj.:

* sposób wykorzystywania tych pojazdów przez Wnioskodawcę, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania wykluczać będzie ich użycie do celów prywatnych, i jednocześnie

* wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez Wnioskodawcę dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Określone przez podatnika zasady używania pojazdów muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tych pojazdów.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wskazał, że zasady użytkowania samochodów określone w Regulaminie/umowie udostępniania samochodów służbowych, dotyczące zarówno wykorzystania samochodów do celów służbowych jak i prywatnych wskazują m.in., że: samochód musi być utrzymywany w należytej czystości i eksploatowany zgodnie z zaleceniami producenta, pracownik musi posiadać ważne prawo jazdy, pracownik jest zobowiązany do należytej dbałości o powierzony pojazd, w samochodach służbowych obowiązuje zakaz palenia tytoniu, pracownik nie jest uprawniony do otrzymania zwrotu za zapłacone mandaty drogowe i inne opłaty administracyjne nałożone przez policję oraz podobne instytucje, pracownik jest zobowiązany kontrolować termin wygaśnięcia aktualnego ubezpieczenia OC i zgłaszać prośbę o nową polisę, wprowadzanie zmian w silniku, karoserii i wyposażeniu pojazdu służbowego jest zabronione (złamanie tej zasady jest traktowane jako naruszenie dyscypliny pracy). Wnioskodawca wskazał, że udostępnianie pracownikom samochodów służbowych do celów prywatnych dotyczy okresów/czasu poza wykonywaniem przez nich obowiązków służbowych (zasadniczo obejmuje także czas wolny w tzw. "dni robocze"). Z uwagi na obowiązujące w Spółce elastyczne formy czasu pracy dla różny grup pracowników (np. możliwość rozpoczęcia i zakończenia pracy w określonych przedziałach czasu lub możliwość swobodnego wyboru godzin prac w systemie 8-godzinnego dnia pracy) nie jest możliwe wskazanie jednego wspólnego dla wszystkich pracowników momentu, od którego następuje udostępnienie samochodu do celów prywatnych. W przypadku, gdy pracownik wyraził wolę/chęć korzystania z samochodu służbowego do celów prywatnych, jest to możliwe za odpłatnością wyłącznie poza czasem wykonywania obowiązków służbowych. Postanowieniami Regulaminu/ewentualnej, przyszłej umowy objęte są również dojazdy do/z pracy.

Zgodnie z Regulaminem, co do zasady, samochód jest powierzany do użytkowania w celach służbowych. Spółka udostępnia także samochody pracownikom do celów prywatnych za wynagrodzeniem (na podstawie stosunku o charakterze zbliżonym do stosunku najmu). Sposób wykorzystania samochodów służbowych w Spółce jest normowany Regulaminem zarówno w zakresie używania samochodów do celów służbowych jak i odpłatnego udostępnienia samochodów pracownikom do celów prywatnych. Spółka nie wyklucza, iż w przyszłości zasady i warunki użytkowania przez pracowników samochodów służbowych do celów prywatnych zostaną ujęte w oddzielnym dokumencie, tj. umowie o używanie samochodów służbowych do celów prywatnych.

Szczegółowe zasady użytkowania samochodów odnoszące się do technicznych i praktycznych aspektów korzystania z samochodów zostały ujęte także w dokumencie "Zasady bezpiecznego użytkowania samochodu służbowego". Zgodnie z Regulaminem pracownicy ponoszą odpowiedzialność prawną i materialną za powierzone im mienie Spółki (samochody) oraz za konsekwencje niewłaściwej eksploatacji i nieprzestrzegania przepisów o ruchu drogowym, co każdorazowo jest odzwierciedlane podpisaniem przez pracownika właściwego dokumentu o indywidualnej odpowiedzialności za powierzone mienie. Zasady odpłatnego udostępniania pracownikom samochodów do celów prywatnych określają m.in. sposób użytkowania samochodów w tym zakresie przez osoby trzecie, tj. samodzielnie przez współmałżonków/partnerów pracowników (pod warunkiem złożenia pozytywnego raportu z jazdy audytowej odbytej przez taką osobę, na koszt pracownika, w Akademii Bezpiecznej Jazdy) oraz w obecności pracownika przez inne osoby (pod warunkiem posiadania przez tę osobę ważnego prawa jazdy odpowiedniej kategorii).

Z uwagi na konieczność ponoszenia odpłatności (czyli stosunek o charakterze zobowiązaniowym) korzystanie z samochodu służbowego do celów prywatnych przez pracowników jest dobrowolne. Zgodnie z Regulaminem pracownicy, którzy nie zamierzają korzystać z samochodu służbowego do celów prywatnych są obowiązani złożyć stosowne oświadczenie oraz pozostawiać samochód w wyznaczonym miejscu parkingowym. W Regulaminie Spółka zastrzega sobie prawo do monitoringu miejsca postoju (np. za pomocą urządzenia GPS). W przypadku stwierdzenie niezgodności pomiędzy wskazanym a faktycznym miejscem parkowania, zgodnie z Regulaminem, pracownik zostanie obciążony jednomiesięczną opłatą za korzystanie z samochodu służbowego do celów prywatnych za każdy taki stwierdzony przypadek. Złamanie powyższych zasad jest traktowane także jako naruszenie dyscypliny pracy.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki, zostanie zapewnione wyeliminowanie nieodpłatnego użycia samochodów służbowych do celów prywatnych (występujące odpłatne udostępnienie samochodów do celów prywatnych jest użyciem pojazdów do celów działalności gospodarczej) oraz Spółka będzie prowadzić nadzór nad ich używaniem.

W trakcie wykonywania obowiązków służbowych pracownicy są obowiązani do przestrzegania wewnętrznych regulaminów i zarządzeń, w tym m.in. Regulaminu dotyczącego wykorzystywania samochodów służbowych. Nadzór nad wykorzystaniem samochodów służbowych w trakcie wykonywania obowiązków służbowych będzie więc jednym z elementów standardowych czynności nadzoru nad pracownikami (np. hierarchizacja zakresu uprawnień) oraz wewnętrznego systemu kontroli wykonywania obowiązków służbowych (np. weryfikacja realizacji zadań).

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, że wprawdzie wprowadził on regulamin (w przyszłości umowę), który określa jak powinno przebiegać użycie samochodów w ramach wykorzystywania samochodów w celach służbowych, jednakże z przedstawionych warunków regulaminu nie wynika wyeliminowanie możliwości użytku prywatnego przez osobę uprawnioną do używania pojazdu. W zasadzie nałożone regulaminem na pracownika zobowiązania użytkowania samochodu służbowego do celów służbowych, jak wskazał zresztą sam Wnioskodawca, odnoszą się bardziej do technicznych i praktycznych aspektów korzystania z samochodu jako powierzonego pracownikowi do użytkowania mienia Spółki. Żaden natomiast z przedstawionych punktów regulaminu nie odnosi się do braku możliwości wykorzystania samochodu służbowego w ramach wykonywania pracy do celów prywatnych. Samo stwierdzenie, że w momencie kiedy pracownik wyraża chęć korzystania z samochodu służbowego do celów prywatnych, jest to możliwe za odpłatnością wyłącznie poza czasem wykonywania obowiązków służbowych nie świadczy, że Spółka wyeliminowała wykorzystanie samochodów służbowych w czasie pracy do celów prywatnych. Należy podkreślić, że obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu jest jedynie potwierdzeniem sposobu użytkowania pojazdów samochodowych do celów związanych wyłącznie z działalnością gospodarczą i ma na celu udokumentować oraz zagwarantować taki sposób użytkowania. Zatem, nie można obiektywnie stwierdzić, że ww. samochody są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej i prowadzony regulamin wyklucza ich użycie w celu prywatnym.

W tym miejscu wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają w jaki sposób podatnik ma zapewnić w przedsiębiorstwie wyeliminowanie użytku prywatnego używanych w nim pojazdów samochodowych dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Przykładowo może tego dokonać za pomocą wprowadzonych regulaminów, umów, zarządzeń wraz z podjęciem dodatkowych działań zabezpieczających ich wykonanie. Działania te muszą być dostosowane do specyfiki działalności przedsiębiorstwa i sposobu używania dla jego celów pojazdów. Określone przez podatnika zasady używania pojazdów muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tych pojazdów. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych. Okolicznościami potwierdzającymi obiektywnie brak możliwości użytku prywatnego może być przykładowo nadzór nad używaniem pojazdów w trakcie wykonywania obowiązków służbowych, przykładowo za pomocą GPS lub w przypadku używania pojazdu przez pracownika do celów służbowych obowiązek zostawiania po godzinach pracy na parkingach przedsiębiorstwa, bez możliwości ich pobrania poza tymi godzinami, w tym w weekendy czy wyjazd urlopowy, na cele inne niż wyłącznie działalność przedsiębiorstwa. W przypadku nabywania pojazdów przez podatnika, którego przedmiotem działalności jest wynajem tych pojazdów - określenie reguł wykluczających użytek prywatny.

Należy zatem stwierdzić, że w opisanych warunkach Wnioskodawca nie stworzył procedur/zasad wykorzystania pojazdów w pełni wykluczających potencjalny ich użytek prywatny w ramach użytku samochodów do celów służbowych, co powoduje, że przedmiotowe pojazdy nie mogą być uznane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazuje, że ww. samochody będzie wykorzystywać do czynności opodatkowanych. Tym samym Wnioskodawca nabędzie prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków eksploatacyjnych związanych z używaniem ww. pojazdów. Prawo to jednakże jest ograniczone do wysokości 50% kwoty podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur.

Zatem, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu usług naprawy lub konserwacji oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem samochodów, o których mowa we wniosku, zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r. Natomiast okresie od dnia 1 kwietnia 2014 r. do 30 czerwca 2015 r., Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w przypadku nabycia paliw silnikowych przeznaczonych do napędu samochodów osobowych wykorzystywanych do celów "mieszanych", tj. do działalności gospodarczej i do celów prywatnych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.