IPPP1-443-739/09-4/JB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2009 r. (data wpływu 30 lipca 2009 r.), uzupełnionym pismem nadanym w dniu 11 września 2009 r. (data wpływu 14 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu obniżenia podstawy opodatkowania na podstawie faktur korygujących, w sytuacji gdy sprzedawca nie posiada informacji dotyczącej daty otrzymania korekty przez nabywcę - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 lipca 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu obniżenia podstawy opodatkowania na podstawie faktur korygujących, w sytuacji gdy sprzedawca nie posiada informacji dotyczącej daty otrzymania korekty przez nabywcę. Wniosek uzupełniono pismem nadanym w dniu 11 września 2009 r. (data wpływu 14 września 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 8 września 2009 r. znak: IPPP1-443-739/09-2/JB.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z o.o. wystawiła korekty 4 faktur VAT dla nabywców swoich towarów:

W odpowiedzi na wezwanie tut. Organu, Spółka wyjaśniła, iż z posiadanych dokumentów wynika, że kontrahent otrzymał fakturę korygującą wystawioną w dniu 2 grudnia 2008 r., gdyż 22 stycznia 2009 r. wróciła do Wnioskodawcy podpisana kopia. Wnioskodawca nie posiada informacji, kiedy ta faktura dotarła do kontrahenta, czy w miesiącu grudniu 2008 r. czy w styczniu 2009 r. i mimo, dołożenia wszelkich starań nie może takiej informacji uzyskać. Na kopii faktury korygującej, którą posiada Wnioskodawca jest tylko podpis osoby otrzymującej fakturę korygującą.

W każdym z wyżej przedstawionych przypadków wystawione faktury korygujące dotyczą zmniejszenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle art. 29 ust. 4a ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku opisanym w pkt 1 i 2 powyżej "P" powinien ująć korekty faktur VAT w deklaracji za grudzień 2008 r., zaś w przypadku opisanym w pkt 3 - w deklaracji za marzec 2009 r. i w punkcie 4 - w deklaracji za miesiąc czerwiec 2009 r....

Zdaniem wnioskodawcy prawidłowe jest: w przypadku opisanym w pkt 1 i 2 ujęcie korekty faktur VAT w deklaracji za grudzień 2008 r., zaś w przypadku opisanym w pkt 3 - w deklaracji za marzec 2009 r. (jedynym potwierdzeniem otrzymania przez nabywcę faktury korygującej jest otrzymanie jej podpisanej kopii w marcu 2009 r.) i punkcie 4 w deklaracji za czerwiec 2009 r..

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Na podstawie art. 29 ust. 4a ustawy, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Na mocy art. 29 ust. 4b ustawy, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się:

Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29 ust. 4c ustawy).

Powołane wyżej regulacje art. 29 ust. 4a i 4c ustawy, jasno stanowią, iż kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz podatek należny, muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę spowoduje akceptację zmiany wartości zawartych w fakturze i da prawo do takiego obniżenia.

Należy podkreślić, iż potwierdzenie odbioru faktury korygującej pełni istotną rolę w systemie podatku od towarów i usług opartym na metodzie fakturowej, gdyż zapobiega nieuzasadnionym obniżkom podstawy opodatkowania u dostawcy (sprzedawcy).

Ponadto, faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Uregulowanie zawarte w art. 29 ust. 4a ustawy, ma na celu uniknięcie sytuacji, w której zmniejszenie podstawy opodatkowania i tym samym kwoty podatku należnego u sprzedawcy nie znajduje odzwierciedlenia w zmniejszeniu kwoty podatku naliczonego u nabywcy towarów i usług. Podatek należny u sprzedawcy jest bowiem podatkiem naliczonym u nabywcy towarów i usług.

Oznacza to, że faktura korygująca musi dotrzeć do nabywcy, nabywca musi potwierdzić ten fakt, by wystawca miał możliwość obniżenia podatku należnego w związku z wystawieniem tej faktury.

Należy zauważyć, iż przepisy nie narzucają formy w jakiej potwierdzenie odbioru faktur korygujących ma być dokonane, zatem strony mają swobodę wyboru metody tego potwierdzenia. Wobec tego, potwierdzenie może mieć dowolną formę, która pozwoli na jednoznaczne stwierdzenie, iż sprzedawca to potwierdzenie otrzymał. Bez wątpienia taki wymóg dowodowy spełnia uzyskanie zwrotnie kopii faktury korygującej z własnoręcznym podpisem odbiorcy. Dopuszczalne jest również potwierdzenie w innej formie, np. poprzez pisemne, odrębne potwierdzenie tego faktu, bądź też zwrotne potwierdzenie odbioru, wskazujące na zawartość przesyłki, bądź też każdy inny sposób, który potwierdza, że faktura trafiła do adresata.

Dopiero posiadanie takiego potwierdzenia uprawnia sprzedawcę do stosownego obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w rozliczeniu za dany okres rozliczeniowy, w którym:

Aby zatem wystawca faktury korygującej mógł prawidłowo rozliczyć korektę zmniejszającą jego zobowiązanie, musi posiadać informację co do daty odbioru faktury korygującej przez nabywcę oraz posiadać samo potwierdzenie odbioru. W zależności bowiem od tego, czy nabywca towaru lub usługi otrzymał fakturę korygującą w miesiącu jej wystawienia czy później, oraz kiedy dostawca otrzymał potwierdzenie odbioru tej faktury korygującej, należy ustalić - w deklaracji za który miesiąc należy dokonać korekty.

W związku z powyższym, sprzedawca jest zobowiązany dopełnić wszelkich starań, by nabywca umieścił datę potwierdzenia jej odbioru na fakturze korygującej lub innym dokumencie stanowiącym potwierdzenie odbioru. Jeżeli jednak nie jest możliwe określenie tej daty, wówczas prawidłowym będzie uznanie daty otrzymania przez sprzedawcę potwierdzenia odbioru faktury korygującej i dokonanie rozliczenia tej faktury w deklaracji podatkowej za miesiąc otrzymania potwierdzenia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wystawił fakturę korygującą w dniu 2 grudnia 2008 r. Do "P" wpłynęła w dniu 22 stycznia 2009 r. bez informacji, w jakim miesiącu została ujęta przez kontrahenta. Przy dołożeniu wszelkich starań Wnioskodawca nie jest w stanie określić kiedy faktura korygująca dotarła do kontrahenta, gdyż na kopii która wróciła widnieje tylko podpis osoby otrzymującej fakturę korygującą; faktura została podpisana przez nabywcę, który następnie ją zgubił;

Biorąc pod uwagę przedstawione wyżej okoliczności oraz wskazane przepisy prawa należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym potwierdzenie odbioru faktury korygującej wpłynęło do Wnioskodawcy, tj. w rozliczeniu za miesiąc styczeń 2009 r. Uwzględniając fakt, iż Wnioskodawca nie jest w stanie ustalić prawidłowej daty odbioru faktury korygującej przez nabywcę (grudzień 2008 r. czy styczeń 2009 r.), a jedynym dowodem potwierdzającym fakt otrzymania przez nabywcę korekty faktury jest jej kopia podpisana przez nabywcę (bez wskazania daty odbioru), przyjąć należy, że prawidłowym będzie uznanie daty otrzymania przez sprzedawcę potwierdzenia odbioru faktury korygującej i dokonanie rozliczenia tej faktury w deklaracji podatkowej za miesiąc otrzymania tego potwierdzenia przez Wnioskodawcę, tj. w rozliczeniu za miesiąc styczeń 2009 r. Nie można bowiem przyjąć, że nabywca towarów otrzymał fakturę korygującą w miesiącu grudniu 2008 r., nie mając dowodu, z którego jednoznacznie wynikałby taki fakt.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego nr 1 przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie Organ podatkowy informuje, iż w zakresie stanów faktycznych nr 2, 3, 4 przedstawionych we wniosku, wydana zostanie odrębna interpretacja indywidualna.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.