IPPP1/443-73/12-3/AS - Możliwość uwzględnienia w podstawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu dostawy budynków czynszu stanowiącego wynagrodzenie za świadczenie usług dzierżawy gruntu oraz dzierżawy prawa użytkowania wieczystego gruntu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2012 r. (data wpływu 23 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* uwzględnienia opłaty z tytułu czynszu dzierżawy gruntu w podstawie opodatkowania dostawy budynków, zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy - jest nieprawidłowe,

* uwzględnienia opłaty z tytułu czynszu dzierżawy prawa wieczystego użytkowania gruntu w podstawie opodatkowania dostawy budynków, zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 23 stycznia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku uwzględnienia opłaty z tytułu czynszu dzierżawy gruntu i prawa wieczystego użytkowania gruntu w podstawie opodatkowania dostawy budynków, zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka S.A. (dalej: "Spółka" lub "Wnioskodawca") w ramach zawartych transakcji udzielił Korzystającemu finansowania w postaci leasingu finansowego portfela 28 nieruchomości zabudowanych supermarketami (dalej: "Nieruchomości"). Dla każdej z Nieruchomości została zawarta odrębna umowa (dalej: "Umowa Indywidualna") składająca się z umowy leasingu dotyczącej budynku (dalej: "Umowa Leasingu") oraz umowy dzierżawy dotyczącej gruntu, na którym budynek został posadowiony (dalej: "Umowa Dzierżawy"). Grunty stanowią własność Spółki, bądź są użytkowane przez Spółkę na mocy przysługującego jej prawa użytkowania wieczystego tych gruntów. Wszystkie Umowy Indywidualne zostały sporządzone w tym samym dniu i, co do zasady, na tych samych warunkach w oparciu o wzór umowy dzierżawy gruntu oraz leasingu budynku (dalej: "Wzór Umowy"). Umowy Indywidualne różnią się przedmiotami leasingu - nieruchomościami, które tymi umowami są objęte, ich wartością i w konsekwencji wysokością zobowiązań pieniężnych przewidzianych tymi umowami. Wzór Umowy stanowi integralną część każdej Umowy Indywidualnej.

Wszystkie Umowy Indywidualne zostały zawarte na czas określony obejmujący 180 miesięcznych okresów leasingowych (tj. 15 lat) i zawierają postanowienia, że odpisów amortyzacyjnych od budynków dokonuje Korzystający. Dodatkowo, Umowy Indywidualne przewidują obowiązek zawarcia umowy przedwstępnej sprzedaży dla każdej z Nieruchomości, pomiędzy Wnioskodawcą jako sprzedawcą, a Korzystającym jako przyszłym nabywcą Nieruchomości (dalej: "Umowy Przedwstępne"). W wykonaniu tego zobowiązania wszystkie Umowy Przedwstępne zostały zawarte. Przedmiotem każdej z Umów Przedwstępnych jest zobowiązanie Spółki i Korzystającego do zawarcia umowy przyrzeczonej sprzedaży Nieruchomości, przy czym umowa przyrzeczona zostanie zawarta po upływie okresu trwania Umowy Leasingu lub przedterminowym jej rozwiązaniu lub wygaśnięciu, w szczególności pod warunkiem spłaty przez Korzystającego wszelkich zobowiązań wobec Spółki wynikających z Umowy Leasingu.

Każda z Umów Indywidualnych zawiera postanowienia dotyczące wynagrodzenia Spółki, na które składają się:

* z tytułu Umowy Leasingu: opłata administracyjna, wstępna opłata leasingowa oraz suma okresowych (miesięcznych) opłat leasingowych, przy czym na każdą okresową opłatę leasingową składają się z kolei: (i) część kapitałowa stanowiąca część wartości początkowej netto przedmiotu leasingu oraz (ii) część odsetkowa stanowiąca część wynagrodzenia Spółki;

* z tytułu Umowy Dzierżawy: czynsz dzierżawny.

Suma opłat ustalonych w każdej z Umów Indywidualnych, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług odpowiada przynajmniej wartości początkowej Nieruchomości, przy czym suma opłat ustalonych w każdej z Umów Leasingu odpowiada przynajmniej wartości początkowej budynków. Strony ustaliły, iż cena sprzedaży Nieruchomości, określona w przyrzeczonej umowie sprzedaży będzie wynosiła 100% wartości początkowej netto gruntu wskazanej w Umowie Indywidualnej.Wszystkie Nieruchomości zostały wydane Korzystającemu następnego dnia po zawarciu Umów Indywidualnych.

W dniu wydania Nieruchomości oraz w ciągu kolejnych 7 dni od dnia wydania Nieruchomości Wnioskodawca wystawił Korzystającemu faktury VAT obejmujące dla każdej z Umów Leasingu: (i) wstępną opłatę leasingową, (ii) opłaty administracyjne oraz (iii) sumę okresowych opłat leasingowych. Do dostawy budynków zastosowana została stawka 23% VAT.

Z kolei, z tytułu każdej Umowy Dzierżawy, Spółka wystawia miesięczne faktury VAT na Korzystającego, obejmujące miesięczny czynsz dzierżawny. Faktury te są wystawiane niezależnie od faktur VAT dokumentujących dostawę budynków. Do usług dzierżawy gruntów lub prawa użytkowania wieczystego gruntów, na którym budynki zostały posadowione, stosowana jest stawka 23% VAT.

W dniu 7 października 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając z upoważnienia Ministra Finansów wydał Interpretację Indywidualną, w której stwierdził, że stanowisko przedstawione przez R. S.A. we wniosku jest nieprawidłowe. W przedmiotowej Interpretacji Indywidualnej Organ stwierdził, że ustawa o podatku od towarów i usług uznaje za dostawę towarów zarówno dostawę gruntów jak i dostawę prawa wieczystego użytkowania gruntów. Dlatego też dzierżawa gruntów powinna być na gruncie tego podatku traktowana w sposób analogiczny jak dzierżawa prawa wieczystego użytkowania gruntów i w konsekwencji oddanie gruntów lub wieczystego użytkowania gruntów do używania na podstawie umów dzierżawy uznać należy za dostawę towarów.

Dodatkowo w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego Wnioskodawca pragnie wskazać, że zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 maja 2011 r., sygn. akt I FSK 744/10 ustawa o podatku od towarów i usług za dostawę towarów uznaje jedynie ściśle określone umowy leasingu określone w rozdziale 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przyjęcie na tle podatku dochodowego, że prawo wieczystego użytkowania gruntów nie może być w ogóle przedmiotem umowy leasingu w rozumieniu rozdziału 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oznacza że przekazanie prawa wieczystego użytkowania na podstawie umowy dzierżawy nie stanowi dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2 i ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Powyższe okoliczności, zdaniem Spółki stanowią przesłankę uzasadniającą wystąpienie z wnioskiem o wydanie Interpretacji Indywidualnej w opisanym stanie faktycznym (zmianę Interpretacji na mocy art. 14e Ordynacji podatkowej). W ocenie Spółki w obrocie prawnym nie mogą pozostawać interpretacje podatkowe wydane z naruszeniem przepisów prawa podatkowego oraz nieuwzględniające orzecznictwa sądów administracyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opłaty z tytułu czynszu dzierżawnego stanowiące wynagrodzenie za świadczenie usług dzierżawy gruntu oraz dzierżawy prawa użytkowania wieczystego gruntu powinny być uwzględnione w podstawie opodatkowania dostawy budynków, zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym oddanie przez Finansującego prawa użytkowania wieczystego gruntów do użytkowania przez Korzystającego na mocy Umów Dzierżawy stanowi usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: "ustawa o VAT").

W związku z tym, że prawo wieczystego użytkowania nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu przepisów art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, wartość opłat z tytułu czynszu dzierżawnego nie podlega doliczeniu do podstawy opodatkowania dostawy budynków na mocy art. 29 ust. 5 ustawy o VAT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

W ocenie Spółki wartość czynszu dzierżawnego stanowiącego wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług dzierżawy nie powinna być uwzględniana w podstawie opodatkowania odnoszącej się do dostawy budynków. Do wniosków takich prowadzi analiza przepisów ustawy o VAT oraz przepisów u.p.d.o.p.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntów. Przepisu ust. 5 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli.

Zdaniem Wnioskodawcy art. 29 ust. 5 ustawy o VAT jest przepisem szczególnym dotyczącym określenia podstawy opodatkowania w przypadku dostawy towarów (budynków), gdy wraz z dostawą budynku przenoszona jest własność gruntu lub dochodzi do zbycia prawa wieczystego użytkowania. W przypadku gdy wraz z dostawą budynku nie dochodzi do dostawy gruntu lub zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu, przepis art. 29 ust. 5 ustawy o VAT nie będzie miał zastosowania.

Prawo wieczystego użytkowania gruntu zostało oddane do użytkowania na mocy Umów Dzierżawy. Czynność ta, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, stanowi usługę. W konsekwencji w opisanym stanie faktycznym występują dwie odrębne czynności, tj. dostawa towarów, której przedmiotem są budynki oraz świadczenie usług dzierżawy gruntu lub prawa wieczystego użytkowania gruntu. W związku z tym, że przepis art. 29 ust. 5 ustawy o VAT dotyczy dostawy budynków wraz z dostawą gruntu i nie dotyczy świadczenia usług, których przedmiotem jest prawo wieczystego użytkowania w ocenie Wnioskodawcy uwzględnienie wartości czynszu dzierżawnego w podstawie opodatkowania dostawy budynków oznaczałoby, że świadczenie usług przekształciłoby się w dostawę towarów.

W związku z tym usługi świadczone przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy dzierżawy powinny być dokumentowane odrębną fakturą VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za

* nieprawidłowe w zakresie uwzględnienia opłaty z tytułu czynszu dzierżawy gruntu w podstawie opodatkowania dostawy budynków, zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy,

* prawidłowe w zakresie uwzględnienia opłaty z tytułu czynszu dzierżawy prawa wieczystego użytkowania gruntu w podstawie opodatkowania dostawy budynków, zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jedną z podstawowych czynności podlegających opodatkowywaniu jest dostawa towarów. Stąd też niezwykle istotne jest określenie definicji "towaru", gdyż jest on przedmiotem znacznej części transakcji opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione.

Przez umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub inne umowy o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się w myśl art. 7 ust. 9 ustawy, umowy w wyniku których, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający oraz umowy leasingu w rozumieniu tych przepisów, których przedmiotami są grunty.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Stosownie do art. 29 ust. 5a ustawy, przepisu ust. 5 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli.

Z okoliczności sprawy przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, iż Wnioskodawca udzielił Korzystającemu finansowania w postaci leasingu finansowego portfela 28 nieruchomości zabudowanych supermarketami. Dla każdej z Nieruchomości została zawarta odrębna umowa składająca się z umowy leasingu dotyczącej budynku - Umowa Leasingu oraz umowa dzierżawy dotyczącej gruntu, na którym budynek został posadowiony - Umowa Dzierżawy. Grunty stanowią własność Wnioskodawcy, bądź są użytkowane przez Wnioskodawcę na mocy przysługującego jej prawa użytkowania wieczystego tych gruntów.

Wszystkie Umowy Indywidualne zostały zawarte na czas określony obejmujący 180 miesięcznych okresów leasingowych (tj. 15 lat) i zawierają postanowienia, że odpisów amortyzacyjnych od budynków dokonuje Korzystający. Dodatkowo, Umowy Indywidualne przewidują obowiązek zawarcia umowy przedwstępnej sprzedaży dla każdej z Nieruchomości, pomiędzy Wnioskodawcą jako sprzedawcą, a Korzystającym jako przyszłym nabywcą Nieruchomości. W wykonaniu tego zobowiązania wszystkie Umowy Przedwstępne zostały zawarte. Przedmiotem każdej z Umów Przedwstępnych jest zobowiązanie Wnioskodawcy i Korzystającego do zawarcia umowy przyrzeczonej sprzedaży Nieruchomości, przy czym umowa przyrzeczona zostanie zawarta po upływie okresu trwania Umowy Leasingu lub przedterminowym jej rozwiązaniu lub wygaśnięciu, w szczególności pod warunkiem spłaty przez Spółkę wszelkich zobowiązań wobec Finansującego wynikających z Umowy Leasingu.

Z tytułu każdej Umowy Dzierżawy, Wnioskodawca wystawia miesięczne faktury VAT na Korzystającego, obejmujące miesięczny czynsz dzierżawny. Faktury te są wystawiane niezależnie od faktur VAT dokumentujących dostawę budynków. Do usług dzierżawy gruntów lub prawa użytkowania wieczystego gruntów, na którym budynki zostały posadowione, stosowana jest stawka 23% VAT.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że opłaty z tytułu czynszu dzierżawy gruntu oraz opłaty z tytułu czynszu dzierżawy prawa wieczystego użytkowania gruntu stanowią wynagrodzenie za świadczenie usług i nie powinny być uwzględniane w podstawie opodatkowania odnoszącej się do dostawy budynków, zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy.

Zauważyć należy, że z powołanych wyżej przepisów art. 7 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 7 ust. 9 ustawy wynika, iż aby umowę leasingu/dzierżawy zakwalifikować jako dostawę towarów, musi ona spełniać następujące warunki:

Wymogi te mają charakter łączny. Wystarczy więc, aby tylko jeden z ww. warunków nie został spełniony, a umowa leasingu nie zostanie zakwalifikowana jako dostawa towarów w świetle ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności sprawy wskazać należy, że w przypadku leasingu budynków posadowionych na gruncie objętym prawem własności, zarówno umowa leasingu budynków jak i umowa dzierżawy gruntów spełnia wszystkie wyżej wskazane warunki kwalifikujące te czynności jako dostawę towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Mianowicie umowy zostały zawarte na czas określony, przewidują obowiązek zawarcia umowy przedwstępnej sprzedaży dla każdej z nieruchomości, a w przypadku budynku zawierają postanowienia, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający

Z uwagi na fakt, iż zarówno umowa leasingu budynków jak i umowa dzierżawy gruntów traktowane są jako dostawa towarów, w przedmiotowej sytuacji znajdzie zastosowanie art. 29 ust. 5 ustawy, zgodnie, z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W konsekwencji powyższego wartość czynszu dzierżawnego gruntu objętego prawem własności powinna być uwzględniona w podstawie opodatkowania odnoszącej się do dostawy budynków.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej kwestii należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu natomiast do dzierżawy prawa wieczystego użytkowania gruntu należy uznać, iż warunek pierwszy, mianowicie zawarcie umowy leasingu na czas określony został spełniony. Pozostałe warunki wymagają natomiast analizy, zgodnie z art. 7 ust. 9 ustawy w kontekście przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 17a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), pod pojęciem umowy leasingu rozumie się umowę nazwaną w Kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej, "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej "korzystającym" podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty. W konsekwencji przedmiotem umowy leasingu mogą być tylko rzeczowe aktywa trwałe, wartości niematerialne i prawne (które dodatkowo na gruncie ustawy podlegają amortyzacji) oraz grunty.

Prawo wieczystego użytkowania gruntów nie podlega amortyzacji w myśl art. 16c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie może być również utożsamiane z pojęciem gruntu. Użytkowanie wieczyste nie może być zatem przedmiotem leasingu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z cytowanego wyżej art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż za dostawę towarów może być uznana ta umowa leasingu, która w zależności od jej treści zawiera opcję przeniesienia własności w wyniku normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty, w wyniku której zgodnie z przepisami o podatku dochodowym odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający oraz te umowy leasingu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, których przedmiotami są grunty.

Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, iż oddanie prawa wieczystego użytkowania gruntu na podstawie umowy dzierżawy zawartej przez Wnioskodawcę nie będzie stanowić dostawy towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 2 i ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z tym, dzierżawa prawa wieczystego użytkowania gruntu, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatne świadczenie usług.

Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy, przedmiotowe umowy zostaną zawarte na czas określony oraz przewidują obowiązek zawarcia umowy przedwstępnej sprzedaży dla każdej z nieruchomości, pomiędzy Wnioskodawcą jako sprzedawcą, a korzystającym jako przyszłym nabywcą nieruchomości. Za dostawę towaru będzie zatem mogło być uznane dopiero zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu po zakończeniu umowy leasingu.

Zatem w przypadku leasingu budynków wraz z jednoczesną umową dzierżawy prawa wieczystego użytkowania gruntu występują dwie odrębne czynności, tj. dostawa towarów, której przedmiotem są budynki oraz świadczenie usług - dzierżawa prawa wieczystego użytkowania gruntu. Tym samym art. 29 ust. 5 ustawy w tym przypadku nie znajdzie zastosowania i opłaty z tytułu czynszu dzierżawnego stanowiące wynagrodzenie za świadczenie usług dzierżawy prawa wieczystego użytkowania gruntu nie powinny być uwzględniane w podstawie opodatkowania dostawy budynków.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej kwestii należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie nadmienić należy, iż niniejsza interpretacja rozstrzyga jedynie w zakresie uwzględnienia opłaty z tytułu czynszu dzierżawy gruntu i prawa wieczystego użytkowania gruntu w podstawie opodatkowania dostawy budynków, zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy. W zakresie obowiązku uznania za odpłatne świadczenie usług oddania do użytkowania prawa wieczystego użytkowania gruntów na podstawie umowy dzierżawy, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.