IPPP1-443-73/08-2/JF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2008 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług sprzedaży nieruchomości położonej w Polsce przez podmiot posiadający siedzibę w Hiszpanii - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 stycznia 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług sprzedaży nieruchomości położonej w Polsce przez podmiot posiadający siedzibę w Hiszpanii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni, jako osoba fizyczna będąca współwłaścicielem dwóch nieruchomości położonych w W (w niejednakowym składzie współwłaścicieli), przeznaczonych pod budownictwo wielorodzinne, jako zleceniodawca, zawarła (razem z pozostałymi współwłaścicielami) w dniu 15 listopada 2007 r. umowę kancelarią prawną z siedzibą w M (Hiszpania).

Usługodawca oświadczył, że w zakresie swojej działalności prowadzi pośrednictwo transakcji nabycia i sprzedaży nieruchomości i przygotowania oraz przeprowadzenia procesów inwestycyjnych związanych z budownictwem i działalnością deweloperską dla podmiotów mających siedzibę w Hiszpanii. W związku z tym zlecono i upoważniono kancelarię prawną do podjęcia czynności zmierzających do zawarcia umowy sprzedaży ww. nieruchomości za wynagrodzeniem równym nadwyżce ponad kwotę 6.000.000 zł tj. cenę sprzedaży nieruchomości jaką chcieli uzyskać zleceniodawcy po odliczeniu kosztów wynagrodzenia zleceniobiorcy.

W dniu 23 listopada 2007 r. Wnioskodawczyni zawarła umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości ze wskazaną przez usługodawcę firmą deweloperską za cenę 6.500.000 zł. Umowa przyrzeczona ma zostać zawarta po spełnieniu warunków określonych w umowie przedwstępnej w terminie do 31 maja 2008 r. Po zawarciu przyrzeczonej umowy sprzedaży nieruchomości usługodawcy będzie się należało od usługobiorców wynagrodzenie w kwocie 500.000 zł. Usługodawca twierdzi, że jego faktura (tj. faktura wystawiona przez kancelarię prawną) jako podatników z innego kraju Unii Europejskiej nie będzie objęta tym podatkiem.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w świetle prawa polskiego wyżej opisana usługa świadczona przez zleceniobiorcę podlega podatkowi od towarów i usług, a jeśli tak, to czy zobowiązany do zapłacenia tego podatku jest Wnioskodawca.

Zdaniem Wnioskodawcy skoro usługodawca jako podatnik z innego kraju Unii Europejskiej - zgodnie z jego oświadczeniem - wystawi fakturę bez podatku od towarów i usług - to podatku tego nie powinna płacić Wnioskodawczyni jako usługobiorca. Za słusznością tego stanowiska przemawia również fakt, że współwłaściciele nieruchomości nie są podatnikami podatku VAT, a sprzedaż nieruchomości nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem, jako że czynność ta jest dokonywana jednorazowo, bez zamiaru wykonywania jej w sposób częstotliwy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4. Z kolei w myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy - podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju. Jednakże, stosownie do art. 17 ust. 2 - powyższego przepisu nie stosuje się w przypadku świadczenia usług, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę na terytorium kraju.

Generalna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług została określona w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwana dalej ustawą, zgodnie z którym, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności, w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Wyjątek od ww. zasady dotyczy m.in. świadczenia usług związanych z nieruchomościami. Zgodnie bowiem z art. 27 ust. 2 pkt 1 w przypadku świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców majątkowych i pośredników w obrocie nieruchomościami oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego - miejscem świadczenia usług jest miejsce położenia nieruchomości i to niezależnie od tego dla jakiego podmiotu usługi są wykonywane, gdzie ma siedzibę usługodawca oraz gdzie faktycznie (fizycznie) wykonuje usługi.

Z powyższego przepisu wynika, że usługi związane z konkretnymi nieruchomościami, w tym usługi pośredników w obrocie nieruchomościami, opodatkowane będą zawsze w kraju, w którym nieruchomość jest położona, niezależnie od tego dla jakiego podmiotu wykonywana jest usługa, gdzie ma siedzibę usługodawca oraz usługobiorca. Wskazać jednocześnie należy, iż sposób rozliczania podatku z tytułu świadczenia przedmiotowych usług następuje zgodnie z regulacjami obowiązującymi w państwie położenia nieruchomości.

W treści wniosku Wnioskodawczyni wskazuje Polskę jako miejsce położenia nieruchomości. Biorąc pod uwagę obowiązujące przepisy miejscem świadczenia usługi, a w konsekwencji miejscem powstania obowiązku podatkowego - będzie kraj położenia nieruchomości tj. w tym przypadku Polska. Ze względu na powyższe, przedmiotowa usługa podlega polskim przepisom podatkowym i regulacji ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedstawionym stanie faktycznym kontrahent hiszpański, jako usługodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w kraju położenia nieruchomości. Nie dokonuje więc rozliczeń z tytułu tego podatku na terytorium Polski. W związku z tym podatek należny od przedmiotowej usługi nie zostanie rozliczony przez kontrahenta (usługodawcę). Zatem, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, obowiązek rozliczenia podatku z tytułu wykonanej usługi w Polsce spoczywa na Wnioskodawcy, jako zleceniodawcy.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy do importu usług, dla których podatnikiem jest ich nabywca, nie stosuje się zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 tego przepisu, tj. zwolnienia dla podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekracza łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł oraz dla podatników rozpoczynających wykonujących czynności określone w art. 5 ustawy w trakcie roku podatkowego, jeżeli przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży kwoty 50.000 zł.

Rozliczenie podatku z tytułu importu usługi w przypadku Wnioskodawcy nie wymaga rejestracji jako podatnika od towarów i usług. Jednakże na podstawie art. 99 ust. 9 ustawy Wnioskodawca, jako podatnik nie mający obowiązku składania deklaracji VAT-7, VAT-7K i VAT-8, w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego zobowiązany jest do złożenia deklaracji VAT-9 dla podatku od towarów i usług od importu usług lub dostawy dla której podatnikiem jest nabywca.

Reasumując, wykonywanie zleconej usługi pośrednictwa sprzedaży nieruchomości przez kontrahenta hiszpańskiego jest opodatkowane w miejscu położenia nieruchomości, czyli w Polsce. W związku z powyższym, ponieważ wykonawca usługi nie jest podatnik podatku od towarów i usług zarejestrowanym w Polsce, Wnioskodawca tj. odbiorca usługi jest zobowiązana do opodatkowania nabytych usług według zasad i stawki obowiązujących w Polsce.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.