IPPP1/443-720/12-2/MPe - VAT w zakresie wypełnienia wymogów dotyczących wystawiania faktur w formie elektronicznej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2012 r. (data wpływu 9 sierpnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wypełnienia wymogów dotyczących wystawiania faktur w formie elektronicznej - jest prawidłowe.

W dniu 9 sierpnia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wypełnienia wymogów dotyczących wystawiania faktur w formie elektronicznej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej jako: Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Polski w zakresie obsługi kart płatniczych i systemów płatności bezgotówkowych. W niedalekiej przyszłości Wnioskodawca zamierza udostępniać swoim kontrahentom faktury VAT w formie elektronicznej poprzez zapewnienie dostępu do aplikacji internetowej (strona www.rea-service.pl, dalej jako: aplikacja). Każdy kontrahent Wnioskodawcy, który wyrazi uprzednią pisemną zgodę na przesyłanie faktur VAT drogą elektroniczną, otrzyma unikatowy login i hasło dostępu do aplikacji. W procesie udostępniania faktur kontrahentom Wnioskodawca nie będzie stosował bezpiecznego podpisu elektronicznego (w rozumieniu art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym, Dz. U. z 2001 r. Nr 130, poz. 1450 z późn. zm.) weryfikowanego za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu ani elektronicznej wymiany danych (EDI). Faktury VAT będą natomiast generowane przez aplikację automatycznie w formacie pdf, zaś w każdej nazwie pliku (faktury) zapisywana będzie data i godzina jej wygenerowania. Sposób udostępniania faktur za pośrednictwem aplikacji będzie uniemożliwiał jakąkolwiek ingerencję kontrahenta w treść faktury zarówno przed jak i po pobraniu pliku (faktury) za pośrednictwem aplikacji.

Wnioskodawca pragnie ponadto poinformować, iż kontrahenci korzystający z aplikacji będą mieli zapewniony dostęp wyłącznie do faktur dla nich przeznaczonych. W wyniku konieczności stosowania unikatowych loginów i haseł aplikacja nie będzie zezwalała na dostęp do danych (faktur) dotyczących innych kontrahentów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opisany wyżej sposób udostępniania przez Wnioskodawcę faktur VAT będzie zgodny z § 2-4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej (Dz. U. z 2010 r. Nr 249, poz. 1661, dalej jako: rozporządzenie).

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany wyżej sposób udostępniania przez niego faktur VAT będzie zgodny z § 2-4 rozporządzenia, a tym samym faktury takie będą stanowiły pełnoprawne faktury, równorzędne z tradycyjnymi fakturami VAT w formie papierowej. Faktury te będą bowiem udostępniane tylko tym kontrahentom, którzy uprzednio zaakceptują taki sposób przesyłania faktur, zaś forma ich udostępniania (za pośrednictwem aplikacji) oraz format pliku elektronicznego, za pomocą którego są one udostępniane kontrahentom (pdf) będą zapewniały autentyczność pochodzenia i integralność treści faktur VAT.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej jako: ustawa o VAT), podatnicy o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z § 4 rozporządzenia, faktury VAT mogą być przesyłane w formie elektronicznej pod warunkiem zapewnienia autentyczności pochodzenia i integralności treści faktury. Natomiast zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia, pojęcie "autentyczności pochodzenia faktury" należy rozumieć, jako pewność, co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury", zaś pojęcie "integralność treści faktury" zdefiniowane zostało, jako sytuacja, gdy "w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura".

Zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia, autentyczność pochodzenia i integralność faktury są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania bezpiecznego podpisu elektronicznego czy elektronicznej wymiany danych (EDI). Zgodnie jednak z § 3 ust. 1 rozporządzenia, faktury mogą być przesyłane, w tym udostępniane, w formie elektronicznej w dowolnym formacie elektronicznym, pod warunkiem jednakże uprzedniej akceptacji tego sposobu przesyłania faktur przez odbiorcę faktury.

Zdaniem Wnioskodawcy, z analizy ww. regulacji rozporządzenia wynika, iż w obecnym stanie prawnym dozwolone jest przesyłanie (udostępnianie) faktur elektronicznych pod następującymi warunkami:

Zdaniem Wnioskodawcy, mająca być stosowana przez niego w niedalekiej przyszłości procedura w zakresie udostępniania faktur VAT za pośrednictwem aplikacji będzie spełniała wszystkie ww. wymogi.

Zestawiając powołane powyżej przepisy regulujące kwestię faktur elektronicznych z przedstawionymi we wniosku okolicznościami należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie zostanie spełniony warunek dotyczący akceptacji kontrahentów Wnioskodawcy w zakresie otrzymywania faktur VAT drogą elektroniczną. Jedyną kwestię wymagającą rozważenia stanowi natomiast to, czy w rozpatrywanej sprawie zostaną spełnione warunki dotyczące autentyczności pochodzenia oraz integralności treści udostępnianych za pośrednictwem aplikacji faktur.

Ustawodawca zdefiniował, co należy rozumieć przez autentyczność pochodzenia faktury oraz integralność jej treści, jako przykład systemów zapewniających zachowanie ww. warunków podał bezpieczny podpis elektroniczny oraz elektroniczną wymianę danych (EDI). Należy jednak zauważyć, iż w przeciwieństwie do regulacji zawartych w § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005 r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur (Dz. U. z 2005 r. Nr 133, poz. 1119) - obecnie dopuszczalne są wszelkie inne metody przesyłania (udostępniania) faktur drogą elektroniczną gwarantujące autentyczność pochodzenia oraz integralność treści faktury. W obecnym stanie prawnym wystawianie prawnie skutecznych faktur elektronicznych uzależnione jest zatem od stosowania metod gwarantujących spełnienie powyższych wymogów, które jednak określić może sam podatnik.

Odnosząc powyższe do przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż stosowany przez niego system udostępniania faktur kontrahentom uniemożliwi jakąkolwiek ingerencję w treść faktur. Kontrahenci nie będą mieli możliwości dokonywania zmian w treści faktury zarówno na etapie poprzedzającym jej pobranie za pomocą aplikacji (kontrahenci uprawnieni będą jedynie do pobrania faktury, wszelka edycja będzie niedozwolona) jak również na etapie następującym po jej pobraniu (format pdf stanowi format elektroniczny przeznaczony jedynie do odczytu; nie daje on możliwości edycji zabezpieczonych nim treści). Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, niewątpliwie spełniony zostanie wymóg dotyczący integralności treści faktury. Zagwarantowana będzie bowiem pewność co do tożsamości dokonującego dostawy (wystawcy faktur).

Zdaniem Wnioskodawcy, spełniony będzie również wymóg dotyczący autentyczności pochodzenia faktury. Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika bowiem bezspornie, iż pobierane przez kontrahentów faktury pochodzić będą od Wnioskodawcy, gdyż generowane i udostępniane będą za pośrednictwem prowadzonej przez Wnioskodawcę aplikacji. Zagwarantowane zostanie tym samym, iż w fakturach tych niezmienione pozostaną dane, które te faktury VAT powinny zawierać.

Wnioskodawca pragnie również podkreślić, iż korzystający z aplikacji kontrahenci będą mieli zapewniony dostęp wyłącznie do faktur dla nich przeznaczonych. W wyniku konieczności stosowania unikatowych loginów i haseł aplikacja nie będzie zezwalała na dostęp do faktur przeznaczonych dla innych kontrahentów Wnioskodawcy.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż opisany wyżej sposób udostępniania przez Wnioskodawcę faktur VAT będzie zgodny z § 2-4 rozporządzenia, a tym samym faktury takie będą stanowiły-w rozumieniu przepisów ustawy o VAT - pełnoprawne faktury, równorzędne z tradycyjnymi fakturami VAT w formie papierowej i rodzące identyczne jak one konsekwencje w zakresie podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje również uzasadnienie w wypowiedziach organów podatkowych: m.in. w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 21 grudnia 2011 r. (sygn. IPTPP2/443-564/11-7/JS) oraz z dnia 21 października 2011 r. (sygn. IPTPP2/443-343/11-5/JN), interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 października 2011 r. (sygn. IBPP2/443-1131/11/RSz) jak również w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 listopada 2011 r. (sygn. IPPP1/443-1293/11-2/AS) oraz z dnia 28 lutego 2012 r. (sygn. IPPP1/443-1713/11-4/IGo).

W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, iż opisany wyżej sposób udostępniania przez Wnioskodawcę faktur VAT będzie zgodny z § 2-4 rozporządzenia, a tym samym faktury takie będą stanowiły pełnoprawne faktury, równorzędne z tradycyjnymi fakturami VAT w formie papierowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. Nr z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.