IPPP1/443-710/13-4/IGo

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2013 r. (data wpływu 23 lipca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 września 2013 r. (data wpływu 13 września 2013 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 4 września 2013 r. (skutecznie doręczone w dniu 9 września 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych transakcji sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 23 lipca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych transakcji sprzedaży nieruchomości. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 11 września 2013 r., złożonym w dniu 11 września 2013 r. (data wpływu 13 września 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 4 września 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni (dalej także jako: "Podatnik") jest osobą fizyczną, posiadającą miejsce zamieszkania w Polsce. Podatnik podlega w Polsce nieograniczonemu opodatkowaniu w stosunku do swoich światowych dochodów i jest polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawczyni nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej, nie wykonuje wolnego zawodu, nie jest płatnikiem podatku VAT.

Przedmiotem związanym z opisem stanu faktycznego niniejszego wniosku są nieruchomości rolne położone w województwie wielkopolskim, przejęte na podstawie dekretu PKWN o przeprowadzeniu reformy rolnej, stanowiące obecnie własność Skarbu Państwa (dalej: "Nieruchomość"). Część działek jest zabudowana budynkami użytkowanymi od ponad 2 lat.

Nieruchomość ta wchodzi do zasobu Agencji Nieruchomości Rolnych o pow. około 1.000 ha i jest podzielona na szereg działek ewidencyjnych. Opisana powyżej Nieruchomość przeszła na własność Skarbu Państwa na podstawie przepisu art. 2 ust. 1 lit. e dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej. Właścicielem Nieruchomości w dacie jej przejęcia na własność Skarbu Państwa był Ojciec Wnioskodawczyni. Spadkobiercą ww. jest m.in. Wnioskodawczyni.

Na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1187; dalej: "uGNrSP") Wnioskodawczyni, jako spadkobiercy ostatniego legalnego właściciela po zmarłej przysługuje prawo pierwszeństwa w nabyciu od Skarbu Państwa Agencji Nieruchomości Rolnych (dalej ANr) opisywanej Nieruchomości.

Sprzedaż przez ANr uzależniona jest wyłącznie od decyzji ANr i odbywa się etapami w drodze kilku transakcji, jako skutek kilku ofert złożonych na konkretne działki ewidencyjne.

Należy wskazać, że do dzisiaj nie uchwalono ustawy reprywatyzacyjnej i mimo braku wątpliwości, co do istniejących roszczeń Wnioskodawczyni, z uwagi na zapisy dekretu PKWN o przeprowadzeniu reformy rolnej nie ma możliwości odzyskania gruntów rolnych w naturze lub uzyskania odszkodowania za nie.

Dlatego celem Wnioskodawczyni jest skorzystanie z przysługującego prawa pierwszeństwa w nabyciu od Skarbu Państwa i sprzedaż tej nieruchomości osobie trzeciej, by w ten sposób uzyskany dochód, chociaż w części zrekompensować sobie i rodzinie szkody wyrządzone dekretem PKWN o przeprowadzeniu reformy rolnej oraz zaniechaniem władz wynikającym z braku uchwalenia ustawy reprywatyzacyjnej.

Umową przedwstępną sprzedaży Wnioskodawczyni z osobą trzecią (dalej Kupującym):

* zapewniła Kupującego, że złoży do ANr oświadczenie o skorzystaniu z przysługującego jej prawa pierwszeństwa nabycia Nieruchomości w terminie ustawowym określonym w ustawie o gospodarowaniu nieruchomości rolnymi Skarbu Państwa;

* zobowiązała się z Kupującym zawrzeć umowę sprzedaży Nieruchomości, po jej nabyciu od ANr.

Strony umówiły cenę przedmiotu umowy w ten sposób, że stanowić ona będzie równowartość ceny, którą kupujący zapłaci bezpośrednio na rzecz Agencji Nieruchomości Rolnych przy zawieraniu umowy sprzedaży pomiędzy Wnioskodawczynią a Agencją Nieruchomości Rolnych, powiększoną o 12,5% tej ceny. Równowartość 12,5% opisanej powyżej ceny sprzedaży będzie stanowiła przychód Wnioskodawczyni.

Na skutek sprzedaży Nieruchomość nie straci charakteru rolnego, nie będzie przeprowadzonych żadnych podziałów ani zmian w ich przeznaczeniu.

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawczyni podaje, że:

* Celem nabycia nieruchomości nie jest odsprzedaż, ale wyłącznie kwestia choćby częściowego zadośćuczynienia za brak ustawy reprywatyzacyjnej. Jedyną możliwością dawnych właścicieli jest prawo pierwszeństwa w nabyciu nieruchomości przejętej bez odszkodowania w trybie dekretu PKWN o reformie rolnej. Różnica pomiędzy ceną nabycia a ceną sprzedaży jest tą rekompensatą. Sprzedaż nastąpi po 6 miesiącach.

* Nabycie nieruchomości nie nastąpi w wyniku czynności opodatkowanej podatkiem VAT, gdyż są to grunty rolne.

* Przeznaczona do sprzedaży nieruchomość nie będzie przedmiotem umowy najmu, dzierżawy i innych (mogą występować służebności dla dostawców mediów).

* Wnioskodawczyni nie zamierza podejmować jakichkolwiek czynności zmierzających do podniesienia wartości gruntów.

* Wnioskodawczyni nie zamierza podejmować żadnych działań marketingowych, bo potencjalny kupiec już się sam zgłosił.

* W stosunku do działek niezabudowanych nie ma żadnego planu ani nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy, jest to grunt z przeznaczeniem na prowadzenie działalności rolniczej.

* Zabudowania na gruncie powstały najpóźniej w latach 80 i wówczas nie obowiązywał podatek VAT.

* Z posiadanej przez Wnioskodawczynię wiedzy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie wystąpiło.

* W stosunku do przedmiotowych budynków i budowli nie dokonywano ulepszeń przekraczających 30% wartości początkowej nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym, na skutek sprzedaży Kupującemu opisanej powyżej Nieruchomości, nabytej od ANr, w drodze kilku umów, po stronie Wnioskodawczyni powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży przedmiotowej Nieruchomości nie powinien podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 5. ust. 1 u.p.t.u. opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.t.u., podatnikiem jest osoba fizyczna wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W świetle art. 15 ust. 2 u.p.t.u. działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2, 9, 10 i 10a u.p.t.u. zwalnia się od podatku:

10a) dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Interpretacja Wnioskodawcy:

Wnioskodawczyni na podstawie umowy kupna-sprzedaży nabędzie w przyszłości od Skarbu Państwa - Agencji Nieruchomości Rolnych opisywaną Nieruchomość, składającą się z kilkunastu działek ewidencyjnych w drodze kilku umów zawartych w formie notarialnej. Nieruchomość wejdzie w skład majątku osobistego Wnioskodawczyni. Po nabyciu ww. Nieruchomości Wnioskodawczyni odsprzeda ją kupującemu, za którego środki została ona wcześniej od Skarbu Państwa nabyta. Jedynym przychodem Wnioskodawczyni jest umówione uprzednio z kupującym 12,5% opisanej wcześniej ceny sprzedaży Nieruchomości. Nabyta Nieruchomość nie będzie wykorzystywana przez Wnioskodawczynię do prowadzenia działalności gospodarczej, tak więc Wnioskodawczyni nie stanie się podatnikiem w myśl art. 15 ust. 1-2 u.p.t.u. dlatego sprzedaż ww. Nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Takie stanowisko potwierdzają wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. I FSK 1734/11, I FSK 603/06 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu sygn. I SA/Wr 1704/09. W myśl ww. wyroków Sądów Administracyjnych sprzedaż Nieruchomości przez Wnioskodawczynię nie nosi znamion działalności gospodarczej, co więcej nie będzie miało znaczenie zagospodarowanie terenu oraz częstotliwość czynności zawartych pomiędzy Wnioskodawczynią a kupującym. Sprzedaż majątku osobistego, nawet częstotliwa, nie będzie miała charakteru działalności handlowej, a przez co nie może podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1. u.p.t.u.

Wyrokiem NSA I FSK 603/06 aby czynność sprzedaży podlegała opodatkowaniu muszą być spełnione dwie przesłanki łącznie:

* dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług

* czynność wykonana była przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem VAT.

Ponadto z uwagi na zwolnienie przedmiotowe transakcje nie będą podlegały podatkowi VAT z uwagi na spełnienie przesłanek art. 43 ust. 1 pkt 2, 9, 10 i 10a u.p.t.u.

Dlatego przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży przedmiotowej Nieruchomości z uwagi na zwolnienie podmiotowe i przedmiotowe nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) rzeczami w rozumieniu niniejszego Kodeksu są tylko przedmioty materialne. Wyjaśnić jednocześnie należy, iż przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy. Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome. Natomiast w myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług dla uznania określonych zachowań podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest również czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że "osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby". Trybunał zwrócił uwagę, iż inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem jak wynika z powyższego, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji powyższego, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie działki budowlanej nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca planuje sprzedaż nieruchomości rolnej położonej w województwie wielkopolskim. Przedmiotową nieruchomość Wnioskodawca nabędzie w związku ze skorzystaniem z przysługującego prawa pierwszeństwa w nabyciu od Skarbu Państwa (nieruchomość przeszła na własność Skarbu Państwa na podstawie przepisu art. 2 ust. 1 lit. e) dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej, właścicielem Nieruchomości w dacie jej przejęcia na własność Skarbu Państwa był Ojciec Wnioskodawczyni, spadkobiercą ww. jest m.in. Wnioskodawczyni).

Celem nabycia nieruchomości nie jest odsprzedaż, ale wyłącznie kwestia choćby częściowego zadośćuczynienia za brak ustawy reprywatyzacyjnej. Jedyną możliwością dawnych właścicieli jest prawo pierwszeństwa w nabyciu nieruchomości przejętej bez odszkodowania w trybie dekretu PKWN o reformie rolnej. Różnica pomiędzy ceną nabycia a ceną sprzedaży jest tą rekompensatą. Sprzedaż nastąpi po 6 miesiącach.

Nabycie nieruchomości nie nastąpi w wyniku czynności opodatkowanej podatkiem VAT, gdyż są to grunty rolne. Wnioskodawca nie jest płatnikiem podatku VAT.

Przeznaczona do sprzedaży nieruchomość nie będzie przedmiotem umowy najmu, dzierżawy i innych (mogą występować służebności dla dostawców mediów). Wnioskodawczyni nie zamierza podejmować jakichkolwiek czynności zmierzających do podniesienia wartości gruntów oraz nie zamierza podejmować żadnych działań marketingowych, bo potencjalny kupiec już się sam zgłosił.

Aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT podmiot dokonujący dostawy w związku z przedmiotową sprzedażą musi wystąpić jako podatnik podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takie przesłanki nie zostały spełnione. Wnioskodawca nabędzie przedmiotową nieruchomość do majątku osobistego. Celem Wnioskodawcy jest skorzystanie z przysługującego prawa pierwszeństwa w nabyciu od Skarbu Państwa i sprzedaż tej nieruchomości osobie trzeciej, by w ten sposób uzyskany dochód, chociaż w części zrekompensować sobie i rodzinie szkody wyrządzone dekretem PKWN o przeprowadzeniu reformy rolnej oraz zaniechaniem władz wynikającym z braku uchwalenia ustawy reprywatyzacyjnej. Ponadto jak wskazuje Wnioskodawca przedmiotowa nieruchomość nie będzie wykorzystywana do wykonywania działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, w szczególności Wnioskodawca nie będzie wynajmował jej, dzierżawił ani nie zawierał innych umów o podobnym charakterze. Wnioskodawczyni nie zamierza podejmować jakichkolwiek czynności zmierzających do podniesienia wartości gruntów oraz nie zamierza podejmować żadnych działań marketingowych, bo potencjalny kupiec już się sam zgłosił.

Zatem sprzedaż przedmiotowej nieruchomości gruntowej będzie stanowiło zwykłe wykonywanie prawa własności. Skutkiem powyższego, z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca z tytułu transakcji zbycia udziału w przedmiotowej nieruchomości nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie wystąpi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze przywołane uregulowania prawne oraz przedstawioną treść wniosku stwierdzić należy, że pomimo, iż grunt spełnia definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ww. ustawy, z okoliczności niniejszej sprawy nie wynika, aby dokonując sprzedaży nieruchomości, Wnioskujący działał w charakterze handlowca.

Reasumując należy uznać, iż Wnioskodawca w wyniku dokonania czynności sprzedaży należącej do Wnioskodawcy nieruchomości nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji powyższego, dla Wnioskodawcy z tytułu dokonania przedmiotowej sprzedaży nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczyć należy, że z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT, rozważenie zwolnień od podatku VAT, o których mowa w przytaczanych przez Stronę art. 43 ust. 1 pkt 9 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT, jest bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.