IPPP1/443-70/12-2/PR - Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w fakturach korygujących, wystawionych przez organizację zbiorowego zarządzania prawami autorskimi na następcę prawnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2012 r. (data wpływu 23 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego z faktur korygujących wystawionych przez organizację zbiorowego zarządzania prawami autorskimi na następcę prawnego - jest prawidłowe.

W dniu 23 stycznia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego z faktur korygujących wystawionych przez organizację zbiorowego zarządzania prawami autorskimi na następcę prawnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka w ramach świadczonych usług dokonywał m.in. w okresie od 1 grudnia 2008 r. do dnia 31 marca 2011 r. reemisji utworów nadawanych w programach organizacji radiowych i telewizyjnych. Z tytułu dokonywania reemisji utworów (w tym za okres od 1 grudnia 2008 r. do 31 marca 2011 r.) Spółka wypłacał Stowarzyszeniu (dalej: S.), jako organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi twórców, wynagrodzenie za korzystanie z praw autorskich. Uprawnienie S. do zarządzania prawami autorskimi twórców wynika z przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: pr. aut.) oraz zezwolenia Ministra Kultury. Na podstawie przepisów pr. aut oraz zezwolenia Ministra Kultury, S. działa jako zastępca (w ramach pośrednictwa zarządczego) na rzecz reprezentowanych przez siebie twórców, w ich interesie i na ich rachunek. Przeniesienie powiernicze praw przez twórców na rzecz S. polega na możności występowania powiernika na zewnątrz wobec użytkowników, we własnym imieniu jako zarządzającego prawami, S. świadczy więc usługi we własnym imieniu, ale na cudzy rachunek (lub inaczej mówiąc na rzecz innej osoby). Świadczenie usług we własnym imieniu, ale na cudzy rachunek oznacza, iż S. występuje jako usługodawca, choć w istocie usługę wykonuje osoba trzecia (twórca), na rzecz której S. działa. S., jako działającemu w imieniu własnym, ale na cudzy rachunek przysługuje wynagrodzenie od twórców, na rzecz których działa.

S. i Spółkę przez wiele lat (od października 2004 r.) łączyła umowa (Kontrakt Generalny), która była na bieżąco prawidłowo wykonywana przez obie strony. Doszło jednak do jej rozwiązania na mocy oświadczenia złożonego przez Polską Izbę Komunikacji Elektronicznej (dalej: PIKE), której członkiem była Spółka.

Począwszy od 1 sierpnia 2009 r. S. oraz Spółki nie posiadali umowy w formie pisemnej; negocjacje pomiędzy stronami, poprzedzające ostateczne wygaśnięcie porozumienia tymczasowego, dotyczyły jednak wyłącznie ustalenia wysokości wynagrodzenia należnego na rzecz S. oraz jego relacji do roszczeń finansowych, wysuwanych przez inne organizacje zbiorowego zarządzania (rzutujących na wysokość wynagrodzenia); w negocjacjach spółka była reprezentowana przez PIKE. Spółka zaoferowała zawarcie umowy S. jako podmiotowi, z którym utrzymywane były stałe, wieloletnie relacje gospodarcze (handlowe), w okresie trwania tych relacji. S. odrzuciło możliwość przedłużenia tymczasowego porozumienia oferowaną przez Spółkę.

S. oraz Spółka uznawali wzajemnie, iż w ich relacjach występuje obowiązek zawarcia umowy. Spółka, w trakcie negocjacji a następnie poprzez złożoną ofertę oraz przystąpienie do jej wykonania, dążyła do zapłaty wynagrodzenia na rzecz podmiotów uprawnionych, reprezentowanych przez S. Spółka przystąpiła więc do wykonywania złożonej przez siebie oferty (umowy). S. odrzucił propozycję umowy, równocześnie jednak przyjmując wykonywane przez Spółk na jej podstawie świadczenia (wpłaty środków pieniężnych), dokumentując ich otrzymanie fakturami VAT.

Faktury za okres 1 grudnia 2008 r.-31 marca 2011 r. były wystawiane przez S. ze stawką VAT zwolnioną (inaczej mówiąc S. uznawał, iż świadczone na rzecz Spółki usługi są zwolnione z podatku od towarów i usług). Nabywana od S. usługa opisana powyżej służyła Spółce do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wnioskodawca w wyniku przejęcia spółki spółka z o.o. w dniu 2 stycznia 2012 r. stała się następcą podatkowym spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku otrzymania korekt faktur wystawionych przez S. z tytułu korzystania przez Spółkę z praw autorskich przynależnych twórcom za okres 1 grudnia 2008-31 marca 2011 r., które to korekty polegać będą na zastosowaniu do usług świadczonych przez S. podstawowej stawki VAT, Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na tych fakturach.

Zdaniem Wnioskodawcy, jako następcy podatkowemu spółki, będzie przysługiwać mu prawo do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na korektach faktur wystawionych przez S. z tytułu korzystania przez Spółkę z praw autorskich przynależnych twórcom za okres 1 grudnia 2008-31 marca 2011 r. Nie ma przy tym znaczenia w zakresie prawa Wnioskodawcy do odliczenia podatku VAT fakt czy w okresie świadczenia usługi S. był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny (żaden przepis ustawy o VAT nie przewidywał ani nie przewiduje takiego ograniczenia).

W związku ze zmianą treści przepisu art. 88 ust. 3a pkt 1 lit. a) ustawy o VAT od dnia 1 lipca 2011 r. dla prawa do odliczenia podatku VAT przez Wnioskodawcę nie ma również znaczenia fakt zarejestrowania S. jako podatnika VAT czynnego na moment wystawienia korekty faktury. Jeżeli więc korekty faktur dokumentujące świadczenie usługi przez S. na rzecz Spółki za okres 1 grudnia 2008 - 31 marca 2011 r. zostaną wystawione po dniu 30 czerwca 2011 r., wówczas prawo Wnioskodawcy do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie uzależnione od rejestracji S. jako podatnika VAT czynnego na moment wystawienia korekty faktury.

Na wstępie należy wskazać, iż zgodnie z przepisem art. 93 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się osób prawnych wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek. Jednocześnie na podstawie przepisu art. 93 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie innej osoby prawnej (osób prawnych).

Z dniem 2 stycznia 2012 r. Wnioskodawca w wyniku przejęcia spółki przejęło więc wszystkie prawa i obowiązki Spółki wynikające z przepisów prawa podatkowego, w tym wynikające z przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jednocześnie w art. 88 ustawy o VAT zawarty został katalog przypadków, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku faktur wystawianych przez S. dokumentujących wynagrodzenie twórców za reemisję ich utworów nadawanych w programach organizacji radiowych i telewizyjnych (za okres 1 grudnia 2008 - 31 marca 2011 r.) nie zachodzi żadna z przesłanek ograniczająca prawo do odliczenia VAT określona w art. 88 ustawy o VAT.

W szczególności nie ma w tym przypadku zastosowania przepis art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Tak jak zostało wskazane w stanie faktycznym, S. jest organizacją zbiorowego zarządzania prawami autorskimi twórców. S. świadczy usługi we własnym imieniu ale na rzecz innych osób (twórców).

Na gruncie przepisów ustawy o VAT obowiązujących do dnia 30 listopada 2008 r. działanie we własnym imieniu ale na cudzy rachunek opierało się na regule, że pośrednik opodatkowuje tylko należną mu prowizję, a więc wynagrodzenie z tytułu wykonanej przez niego usługi na rzecz osoby, w imieniu której lub na rachunek której działał. Osoba w imieniu której lub na rzecz której działał pośrednik opodatkowywała czynność wykonaną w jej imieniu lub na jej rzecz. Wyjątek dotyczył komisu, gdzie komisant jako pośrednik opodatkowywał jako własną całą wartość dostawy. Wskazać należy, iż komis jest właśnie przykładem działania we własnym imieniu, lecz na cudzy rachunek. Komis dotyczy jednak wyłącznie dostawy towarów i nie obejmuje swym zakresem świadczenia usług we własnym imieniu ale na cudzy rachunek.

Rozwiązanie powyższe było niezgodne z przepisami art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE L06,347.1), zgodnie z którym w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Sytuacja zmieniła się od 1 grudnia 2008 r., kiedy w art. 30 ustawy o VAT dodano ust. 3, który stanowi, że gdy podatnik, działając w imieniu własnym, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług pomniejszona o podatek należny. Od tego momentu podmioty "powierniczo świadczące usługi" zobowiązane są traktować świadczone usługi jako własne i ich wartość wliczać do podstawy opodatkowania.

W przypadku powierniczego świadczenia usług przez S. może pojawić się wątpliwość, co do stosowania art. 30 ust. 3 ustawy o VAT, z uwagi na treść art. 15 ust. 3a w związku z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT. Zgodnie z tymi przepisami nie uznaje się za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą usług twórców i artystów wykonawców wynagradzanych w formie honorariów, w tym również za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania. To z kolei oznacza, że twórcy i artyści nie są podatnikami podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy art. 30 ust. 3 ustawy o VAT nie stanowi wprost, że należy go stosować wyłącznie do przypadków, gdy osoba, na rzecz której działa pośrednik jest podatnikiem podatku VAT. Jednocześnie z art. 15 ust. 3a wynika, że czynności twórców i artystów wykonawców należy kwalifikować jako usługę, co oznacza, że S. "bierze udział w świadczeniu usługi", którą wykonuje podmiot nie będący podatnikiem podatku VAT. Zdaniem Wnioskodawcy okoliczność, że twórcy i artyści wykonawcy nie są podatnikami podatku VAT, nie ma wpływu na stosowanie wobec S. przepisu art. 30 ust. 3 ustawy o VAT. Przepis ten odnosi się tylko i wyłącznie do usług twórców i artystów wykonawców i nie dotyczy organizacji zbiorowego zarządzania.

Potwierdza to interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 sierpnia 2011 r., nr IPPP3/443-603/11-4/k.c. (interpretacja ta została wydana na gruncie przepisów obowiązujących od dnia 1 kwietnia 2011 r., jednak art. 15 ust. 3a ustawy o VAT nie uległ zmianie od 1 grudnia 2008 r." w związku z tym w zakresie interpretacji przepisu art. 15 ust. 3a ustawy o VAT interpretacja zachowuje swoją aktualność również w stanie prawnym obowiązującym w okresie 1 grudnia 2008-31 marca 2011).

Zdaniem Wnioskodawcy powyższe oznacza, iż S. od dnia 1 grudnia 2008 r. prawidłowo traktował jako własne (wystawiał z tego tytułu faktury VAT) usługi twórców i artystów wykonawców z tytułu których pobierał należność od użytkowników praw autorskich.

W zakresie stawki właściwej dla usług świadczonych przez S. należy jednak uznać, iż zastosowanie winna mieć stawka podstawowa. W przypadku usług świadczonych przez S. nie zachodzą przesłanki do zastosowania stawki obniżonej albo zwolnienia z podatku VAT. W szczególności nie ma tutaj zastosowania zwolnienie przewidziane w poz. 11 zał. 4 do ustawy o VAT w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT (a od 1 stycznia 2011 r. zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy o VAT). Zgodnie z powyższymi przepisami zwolnieniu z VAT podlegają:

* usługi związane z kulturą, w tym również usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie. autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania (poz. 11 zał. nr do ustawy o VAT);

* usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów (art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy o VAT);

Zdaniem Wnioskodawcy ww. zwolnienia mają charakter podmiotowy tzn. dot. one wyłącznie usług świadczonych przez twórców i artystów i w żaden sposób nie mogą zostać rozszerzone na organizacje zbiorowego zarządzania (w tym S.), nawet gdy świadczą one swoje usługi w imieniu własnym, ale na rachunek twórców i artystów.

Biorąc powyższe pod uwagę, w stanie prawnym obowiązującym w okresie od 1 grudnia 2008 r. do 31 marca 2011 r. S., świadczący (w imieniu własnym ale na rzecz twórców) usługi na rzecz użytkowników praw autorskich przynależnych twórcom, wykonywał czynności opodatkowane podatkiem VAT (według stawki podstawowej).

Podsumowując, w stanie prawnym obowiązującym w okresie od 1 grudnia 2008 r. do 31 marca 2011 r. S., świadczący (w imieniu własnym ale na rzecz twórców) usługi na rzecz użytkowników praw autorskich przynależnych twórcom, wykonywał czynności opodatkowane podatkiem VAT (według stawki podstawowej). Wnioskodawcy (jako następcy prawnemu spółki Spółk) będzie więc przysługiwać prawo do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na korektach faktur wystawionych przez S. dokumentujących korzystanie przez Spółk z praw autorskich przynależnych twórcom w okresie 1 grudnia 2008 r.-31 marca 2011 r.

Nie ma przy tym znaczenia w zakresie prawa Wnioskodawcy do odliczenia podatku VAT fakt, czy w okresie świadczenia usługi S. był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny (żaden przepis ustawy o VAT nie przewidywał ani nie przewiduje takiego ograniczenia).

Od dnia 1 lipca 2011 r." w związku ze zmianą treści przepisu art. 88 ust. 3a pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, dla prawa do odliczenia podatku VAT przez Wnioskodawcę nie ma również znaczenia fakt zarejestrowania S. jako podatnika VAT czynnego na moment wystawienia korekty faktury. Jeżeli więc korekty faktur dokumentujące świadczenie usługi przez S. na rzecz Spółki za okres 1 grudnia 2008-31 marca 2011 r. zostaną wystawione po dniu 30 czerwca 2011 r., wówczas prawo Wnioskodawcy do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie uzależnione od rejestracji S. jako podatnika VAT czynnego na moment wystawienia korekty faktury.

Na koniec należy wskazać, iż powyższe stanowisko potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 3 sierpnia 2011 r., nr IPPP3/443-603/11-4/k.c., który potwierdzając fakt świadczenia przez organizację zbiorowego zarządzania usług opodatkowanych w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. stwierdził, iż "dla oceny prawidłowości zadanych pytań sygnalizowana przez Wnioskodawcę zmiana, która weszła w życie z dniem 1 kwietnia 2011 r., nie miała decydującego znaczenia. Zmiana ta bowiem, w ocenie działającego w imieniu Ministra Finansów organu, miała jedynie charakter precyzujący z uwagi na obowiązujące brzmienie art. 30 ust. 3 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1 oraz art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r."

Podobne stanowisko zaprezentował Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 22 sierpnia 2011 r., nr IPPP1 -443-803/11 -4/PR, który w związku z zapytaniem złożonym przez S. uznał, iż zmiany wprowadzone z dniem 1 kwietnia 2011 r. miały jedynie charakter doprecyzowujący i nie oznaczały zmiany w zakresie kwalifikacji na gruncie przepisów ustawy o VAT usług świadczonych przez S.:

"W myśl art. 8 ust. 2a ustawy, obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2011 r., w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Stosownie do art. 30 ust. 3 ustawy o podatku do towarów i usług (obowiązującego od dnia od dnia 1 grudnia 2008 r.), w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku.

W tym miejscu wskazać należy, iż zmiana polegająca na dodaniu art. 8 ust. 2a do ustawy o podatku od towarów i usług doprecyzowuje jedynie przepisy w odniesieniu do tzw. refakturowania usług, co oznacza większą przejrzystość przepisów w tym zakresie."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy wyjaśnić, iż następstwo prawne, polega na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa podatkowego mamy do czynienia z pochodnym nabyciem praw, kiedy to następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw poprzednio już istniejących. W prawie podatkowym z reguły ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), kiedy to mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca wchodzi zarówno w prawa jak i w obowiązki swego poprzednika prawnego.

Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie podatkowym regulują m.in. przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z dnia z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.). W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Zgodnie z art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

W myśl art. 93 § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

Określona wyżej cytowanymi przepisami Ordynacji podatkowej sukcesja jest sukcesją uniwersalną, co oznacza, że następca prawny wstępuje we wszystkie (z uwzględnieniem postanowień art. 93e Ordynacji podatkowej) przewidziane przepisami prawa podatkowego prawa i obowiązki podatnika.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż poprzednik prawny w ramach świadczonych usług dokonywał m.in. w okresie od 1 grudnia 2008 r. do dnia 31 marca 2011 r. reemisji utworów nadawanych w programach organizacji radiowych i telewizyjnych. Z tytułu dokonywania reemisji utworów Spółki wypłacał organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi twórców (dalej: OZZ), wynagrodzenie za korzystanie z praw autorskich. Wymieniony OZZ oraz poprzednika prawnego od października 2004 r. łączyła umowa, która była na bieżąco prawidłowo wykonywana przez obie strony. Doszło jednak do jej rozwiązania na mocy oświadczenia złożonego przez Polską Izbę Komunikacji Elektronicznej. Począwszy od 1 sierpnia 2009 r. OZZ oraz poprzednik prawny Wnioskodawcy nie posiadali umowy w formie pisemnej, natomiast negocjacje pomiędzy stronami, poprzedzające ostateczne wygaśnięcie porozumienia tymczasowego, dotyczyły jednak wyłącznie ustalenia wysokości wynagrodzenia należnego na rzecz OZZ oraz jego relacji do roszczeń finansowych, wysuwanych przez inne organizacje zbiorowego zarządzania. Wnioskodawca dodaje, iż OZZ odrzucił propozycję umowy, równocześnie jednak przyjmując wykonywane na jej podstawie świadczenia (wpłaty środków pieniężnych), dokumentując ich otrzymanie fakturami VAT. Faktury za okres od 1 grudnia 2008 r. do 31 marca 2011 r. były wystawiane przez OZZ, stosując zwolnienie od podatku VAT. Spółka wskazuje, iż nabywana od OZZ usługa służyła jej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Końcowo wskazuje, iż Wnioskodawca w wyniku przejęcia spółki spółka z o.o. w dniu 2 stycznia 2012 r. stał się następcą podatkowym spółki. Obecnie, wątpliwości Spółki sprowadzają się do możliwości odliczenia podatku VAT z faktur korygujących wystawionych do opisanych we wniosku faktur VAT - obejmujących okres od 1 grudnia 2008 r. do 31 marca 2011 r., gdzie pierwotnie OZZ zastosował zwolnienie od VAT.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego - na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy - stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak w ust. 3a tego artykułu określono, iż nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy:

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Stosownie zatem do przepisu art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego powodu, że został wykazany na fakturze, jednakże sama transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotowe faktury będą dokumentowały transakcję podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - zakup licencji. Przyjmując powyższe jako element przedstawionego opisu sprawy wskazać należy, że nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, wyłączające prawo Wnioskodawcy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących przedmiotowy zakup. Ponadto z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż usługa nabywana od organizacji zbiorowego zarządzania służy Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności sprawy oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur korygujących wystawionych przez organizację zbiorowego zarządzania z tytułu korzystania z praw autorskich przynależnych twórcom za okres 1 grudnia 2008 - 31 marca 2011 r., stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, gdyż przedmiotowa usługa będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych. Powyższe prawo przysługiwać będzie jeżeli nie wystąpią inne przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone, w szczególności interpretacja nie rozstrzyga kwestii opodatkowania czynności wykonywanych przez kontrahenta Wnioskodawcy - organizację zbiorowego zarządzania.

Jednocześnie zauważa się, że stosownie do art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek Zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretacją przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Przedmiotowa interpretacja indywidualna nie wywiera zatem skutku prawnego dla kontrahenta Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.