IPPP1/443-693/09-5/IG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2009 r. (data wpływu 15 lipca 2009 r.), uzupełniony pismem z dnia 31 lipca 2009 r. (data wpływu 3 sierpnia 2009 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 22 lipca 2009 r. nr IPPP1/443-693/09-3/IG do uzupełnienia wniosku, otrzymane w dniu 27 lipca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nie podlegania ustawie VAT sprzedaży w całości mienia pozostałego po przedsiębiorstwie jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 lipca 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nie podlegania ustawie VAT sprzedaży w całości mienia pozostałego po przedsiębiorstwie jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa, uzupełnione pismem z dnia 31 lipca 2009 r. (data wpływu 3 sierpnia 2009 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 22 lipca 2009 r. nr IPPP1/443-693/09-3/IG do uzupełnienia wniosku, otrzymane w dniu 27 lipca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące 2 zdarzenia przyszłe.

Delegatura Ministra Skarbu Państwa, działająca w imieniu Ministra Skarbu Państwa, będzie sprzedawała w trybie publicznym mienie Skarbu Państwa pozostałe po zlikwidowanym Przedsiębiorstwie Przemysłu Drzewnego. Planowana sprzedaż odbywała się będzie na podstawie:

W skład mienia pozostałego po zlikwidowanym Przedsiębiorstwie Przemysłu Drzewnego w Z. wchodzą:

Zamiarem Skarbu Państwa jest w pierwszej kolejności sprzedaż w trybie przetargu nieograniczonego wszystkich wyżej określonych środków trwałych (nieruchomości i ruchomości) jednemu nabywcy. Dopiero po bezskutecznych próbach sprzedaży całości mienia, nastąpi sprzedaż poszczególnych nieruchomości i odrębnie - ruchomości. Mienie stanowiące przedmiot sprzedaży jest aktualnie przedmiotem umowy dzierżawy zawartej w dniu 17 lutego 1997 r. przez Skarb Państwa - Wojewodę ze spółką H. Sp. z o.o. w Z. (obecnie - w upadłości). Wcześniej ww. mienie było wykorzystywane gospodarczo w sposób następujący:

Przedmiotowym mieniem Skarbu Państwa gospodaruje od maja 1998 r. Delegatura Ministra Skarbu Państwa (w miejsce Wojewody jako wydzierżawiającego wszedł Minister Skarbu Państwa).

Skarb Państwa nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie budynków i budowli, jak również żadnych wydatków na ich remonty i konserwacje.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem wnioskodawcy

Ad. 1 - W ocenie Delegatury MSP, sprzedaż w całości mienia pozostałego po C Przedsiębiorstwie Przemysłu Drzewnego w Z stanowi transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, dlatego też jego sprzedaż, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nie podlega tej ustawie. Ad. 2 - W ocenie Delegatury MSP, sprzedaż w całości mienia pozostałego po C, Przedsiębiorstwie Przemysłu Drzewnego w Z, położonego wyłącznie w Z, stanowi transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, dlatego też jego sprzedaż, zgodnie z art. 6 pkt 1 ww. ustawy, nie podlega tej ustawie.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 31 lipca 2009 r. wnioskodawca poinformował, że poza składnikami materialnymi, to jest ruchomymi i nieruchomymi środkami trwałymi, nie będzie sprzedawał innych składników mienia. Zespół zbywanych składników nie obejmuje zobowiązań, jak również nie obejmuje zapasów surowców, półfabrykatów, produkcji w toku oraz wyrobów gotowych, gdyż są one zgodnie z zawartą w dniu 19 lutego 1997 r. umową dzierżawy przedmiotowego przedsiębiorstwa własnością dzierżawcy lub też - zgodnie z umowami poddzierżawy - własnością poddzierżawców.

W ocenie wnioskodawcy, zbywane mienie spełnia niżej wymienione cechy:

* zespół składników jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

* składniki są przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych (produkcja elementów półprzetworzonych i gotowych z drewna);

* zespół składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące działania gospodarcze (w przypadku uzupełnienia do o zasób składników majątku obrotowego, w tym zapasy drewna).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, "przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa".

Artykuł 2 pkt 27e ustawy stanowi, że "ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa - rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania".

Z przedstawionych we wniosku stanów przyszłych wynika, że Delegatura Ministra Skarbu Państwa, działająca w imieniu Ministra Skarbu Państwa, będzie sprzedawała w trybie publicznym mienie Skarbu Państwa pozostałe po zlikwidowanym C Przedsiębiorstwie Przemysłu Drzewnego.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 31 lipca 2009 r. wnioskodawca poinformował, że poza składnikami materialnymi, to jest ruchomymi i nieruchomymi środkami trwałymi, nie będzie sprzedawał innych składników mienia. Zespół zbywanych składników nie obejmuje zobowiązań, jak również nie obejmuje zapasów surowców, półfabrykatów, produkcji w toku oraz wyrobów gotowych, gdyż są one zgodnie z zawartą w dniu 19 lutego 1997 r. umową dzierżawy przedmiotowego przedsiębiorstwa własnością dzierżawcy lub też - zgodnie z umowami poddzierżawy - własnością poddzierżawców.

Należy podkreślić, że na gruncie ww. art. 2 pkt 27e ustawy mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

W związku z tym aby można było zastosować art. 6 pkt 1 ustawy stanowiący o tym, iż przepisów ustawy nie stosuje się do zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa to w momencie zbycia, ogół sprzedawanych składników musi w całości wypełniać definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Wyodrębnienie finansowe najlepiej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Nie oznacza ono samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, do których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część wewnętrzną, która posiada samodzielność finansową.

Z przedstawionych we wniosku zdarzeń przyszłych jednoznacznie wynika, że Wnioskodawca będzie dokonywał sprzedaży jedynie mienia materialnego (ruchome i nieruchome środki trwałe), które to środki trwałe same w sobie nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa, gdyż nie są organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie i same te składniki majątkowe nie mogą stanowić niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze. Aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Zespół zbywanych przez wnioskodawcę składników nie obejmuje zobowiązań, jak również nie obejmuje zapasów surowców, półfabrykatów, produkcji w toku oraz wyrobów gotowych, gdyż są one zgodnie z zawartą w dniu 19 lutego 1997 r. umową dzierżawy przedmiotowego przedsiębiorstwa własnością dzierżawcy lub też - zgodnie z umowami poddzierżawy - własnością poddzierżawców. Wnioskodawca będzie sprzedawał jedynie agregat składników majątkowych a nie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

W związku z powyższym w przypadku sprzedaży w całości jedynie mienia materialnego (ruchomości i nieruchomości) pozostałego po zlikwidowanym przedsiębiorstwie nie dochodzi do sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez wnioskodawcę i stanu prawnego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock.