IPPP1/443-684/14-2/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 13 czerwca 2014 r. (data wpływu 16 czerwca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży wartości intelektualnych oraz określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla opisanej transakcji - jest prawidłowe.

W dniu 16 czerwca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży wartości intelektualnych oraz określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla opisanej transakcji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką komandytowo-akcyjną, majacą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT (dalej również jako: "Spółka", "SKA" lub "Wnioskodawca").

W przyszłości Spółka akcyjna może dokonać wkładu niepieniężnego (aportu) do Wnioskodawcy.

Spółka akcyjna posiada bowiem prawo ochronne do wspólnotowego znaku towarowego (dalej "znak towarowy"). Rejestracja została dokonana w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) w Alicante. Dodatkowo Spółka akcyjna posiada wartość stanowiącą równowartość informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (dalej "know-how").

W dalszej części wniosku Wnioskodawca określa łącznie znak towarowy i know how jako "wartości intelektualne".

W celu uporządkowania sposobu zarządzania wartościami intelektualnymi Spółka akcyjna planuje wnieść je w formie wkładu niepieniężnego (aportu) na rzecz SKA. Przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) może być w szczególności wymieniony powyżej znak towarowy i/lub know how.

W zamian za aport Spółka akcyjna obejmie akcje w podwyższonym kapitale zakładowym SKA.

Spółka akcyjna wystawi na Wnioskodawcę fakturę VAT dokumentującą dokonanie wkładu niepieniężnego.

Po inwentaryzacji otrzymanego wkładu niepieniężnego Wnioskodawca w przyszłości może dokonać sprzedaży otrzymanych aportem wartości intelektualnych (znaku towarowego i/lub know-how). Wnioskodawca na moment otrzymania aportu oraz na moment dokonania sprzedaży będzie zarejestrowany jako podatnik V AT czynny.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy czynność sprzedaży przez Wnioskodawcę wartości intelektualnych stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

2. Jaka będzie data powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług dla czynności sprzedaży przez Wnioskodawcę wartości intelektualnych w warunkach opisanych w przedstawionym zdarzeniu przyszłym.

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Czynność sprzedaży przez Wnioskodawcę wartości intelektualnych stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatne świadczenie usług.

2. Obowiązek podatkowy w VAT związany z dokonaniem przez Wnioskodawcę sprzedaży wartości intelektualnych powstanie w momencie wykonania usługi, przez co w analizowanym przypadku należy rozumieć moment zawarcia umowy sprzedaży, na podstawie której na kupującego zostaną przeniesione prawa do wartości intelektualnych (prawo do znaku towarowego i/lub know-how).

Ad. 1.

Ustawodawca w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm., dalej jako: "ustawa o VAT") wskazuje, iż przez podatnika VAT należy rozumieć osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Artykuł 15 ust. 2 tej ustawy stanowa z kolei, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawe do rozporządzania towerami jak właściciel.

Definicja towarów została zawarta w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, według którego, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W świetle tej definicji należy stwierdzić, iż opisane wartości intelektualne (znak towarowy i know-how) na gruncie ustawy o VAT nie mogą zostać zaklasyfikowane jako towar. Nie stanowią one bowiem ani rzeczy, ani również żadnej postaci energii. Wobec powyższego ich sprzedaż nie może być na gruncie ustawy o VAT rozumiana jako dostawa towarów.

Oprócz odpłatnej dostawy towarów, opodatkowaniu VAT podlega także odpłatne świadczenie usług, które zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przy użyciu definicji negatywnej, zgodnie z którą, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemające osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

W analizowanym przypadku Wnioskodawca dokona sprzedaży wartości intelektualnych, co w jego ocenie należy kwalifikować jako odpłatne świadczenie usług na gruncie ustawy o VAT i jako taka czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad. 2.

Na podstawie art. 19a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j, Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm., dalej jako: "ustawa o VAT"), obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust, 6, art, 20 i art. 21 ust. 1.

Zgodnie z powyższym przepisem, obowiązek podatkowy w VAT w przypadku świadczenia usługi powstaje z chwilą, w której usługa ta zostaje wykonana (na gruncie przepisów ustawy o VAT opisana sprzedaż wartość intelektualnych powinna zostać zaklasyfikowana jako usługa). W konsekwencji, niezbędne jest określenie, co należy rozumieć pod pojęciem wykonania usługi w przypadku sprzedaży prawa ochronnego do znaku towarowego/know how.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonanie usługi sprzedaży prawa ochronnego do znaku towarowego zarejestrowanego w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) w Alicante i lub know-how polega na przeniesieniu prawa do wykorzystywania takiego prawa ochronnego/know how. W konsekwencji, usługę taką będzie można uznać za wykonaną w momencie, w którym nastąpi przejście przedmiotowego prawa na rzecz kupującego.

Jeżeli chodzi o moment przeniesienia praw do know-how to w ocenie Wnioskodawcy nie powinno ulegać wątpliwości, iż przeniesienie to nastąpi z momentem zawarcia umowy sprzedaży, na mocy której przedmiotowe prawo przejdzie na SKA (o ile umowa sprzedaży nie przewiduje przejścia prawa w innej dacie).

Analogiczne stanowisko należy zająć dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla sprzedaży znaku towarowego. Przepisy związane ze wspólnotowym znakiem towarowym zostały umieszczone m.in. w Rozporządzeniu Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz. U.UE.L z dnia 24 marca 2009 r., dalej: "Rozporządzenie"), którego art. 17 reguluje kwestie związane z przejściem prawa ochronnego do znaku towarowego.

Przepis art. 17 Rozporządzenia wskazuje jedynie iż, na podstawie ust. 1 "wspólnotowy znak towarowy może być przeniesiony (...)", oraz na podstawie ust. 3: "(...) przeniesienie wspólnotowego znaku towarowego wymaga formy pisemnej i podpisu stron umowy, z wyjątkiem przypadku gdy przeniesienie wynika z orzeczenia; w przeciwnym razie przeniesienie jest nieważne." W związku z faktem, iż prawodawca unijny nie wskazał kiedy przeniesienie znaku towarowego jest prawnie skuteczne, w celu ustalenia tego należy odnieść się do przepisów krajowych, regulujących tą kwestię.

Regulacje krajowe w tym zakresie zawarte są m.in. w przepisach ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm., dalej: "Prawo WP"). Ustawę ta również dopuszcza zbywanie prawa ochronnego do znaku towarowego wskazując, iż w celu zbycia tego prawa wymagana jest forma pisemna pod rygorem nieważności (art. 162 ust. 1 w zw. z art. 67 ust. 2 Prawa WP).

W zakresie momentu przeniesienia prawa do ochrony znaku towarowego w doktrynie wskazuje się: "Niewątpliwie do takiej umowy (sprzedaży/aportu prawa ochronnego - przyp, Spółki) należy stosować zasadę podwójnego skutku umowy zobowiązującej, która jest zasadą naczelną polskiego prawa cywilnego w kwestii przejścia prawa (art. 155 § 1 k.c.). Strony mogą oczywiście przesunąć skutek przeniesienia prawa ochronnego na inny moment i postanowić, że przeniesienie prawa ochronnego nastąpi w innym momencie niż zawarcie umowy obligacyjnej." (Komentarz do art. 17 Rozporządzenia w: Prawo własności przemysłowej, System Prawa Prywatnego tom 14B, prof. dr hab. Ryszard Skubisz, 2012 r., System Informacji Prawnej Legalis).

Z powyższego wynika więc, iż w związku z brakiem regulacji szczegółowych dotyczących momentu przeniesienia prawa ochronnego do znaku towarowego, należy stosować ogólne zasady prawa cywilnego/prawa handlowego, co w tym przypadku oznacza, iż przejście prawa ochronnego do znaku towarowego zarejestrowanego w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) w Alicante nastąpi z momentem zawarcia umowy sprzedaży, na mocy której przedmiotowe prawo ochronne przejdzie na kupującego (o ile umowa nie przewiduje innej daty przeniesienia prawa).

Należy również zauważyć, iż po dokonaniu sprzedaży może dojść do formalnej rejestracji nowego uprawnionego ze znaku towarowego w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) w Alicante. Należy jednak wskazać, iż data ta pozostaje bez znaczenia dla momentu przejścia praw ze znaku, gdyż stosowny wpis ma jedynie charakter deklaratoryjny i determinuje powoływanie się na dane ze wpisu wobec osób trzecich. Zasady takie obowiązują na gruncie krajowym, gdzie zgodnie z art. 67 ust. 3 ustawy - Prawo własności przemysłowej "Przeniesienie patentu staje się skuteczne wobec osób trzecich z chwilą wpisu tego przeniesienia do rejestru patentowego" jak i unijnego - art. 17 ust. 6 Rozporządzenia. Jak podkreśla orzecznictwo "Rejestracja umowy dotyczącej przeniesienia prawa ochronnego na znak towarowy wywołuje jej skuteczność wobec osób trzecich, ale nie stanowi przedmiotowo istotnej przesłanki przeniesienia praw" (Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 19 listopada 2008 r" sygn,. VIII SA/Wa 373/08). Analogicznie jak podnosi się w doktrynie"Zgodnie z ustawą - Prawo własności przemysłowej do przeniesienia prawa ochronnego na znak towarowy ze skutkiem między stronami dochodzi z chwilą zawarcia umowy w formie pisemnej. Jest oczywiste, że skoro udzielone prawo ochronne zostało wpisane w rejestrze znaków towarowych, to nabywca tego prawa ma uzasadniony interes w tym, aby również wpisać się w rejestrze jako następca prawny zbywcy. Wpis ten w związku z art. 67 ust. 3 PrWłPrzem nie ma charakteru konstytutywnego, lecz legitymacyjny względem osób trzecich. Przejście prawa ochronnego, które następuje skutkiem umowy przeniesienia tego prawa, jest nieskuteczne wobec osób trzecich tak długo, jak wpis tego przeniesienia nie zostanie dokonany w rejestrze znaków towarowych (Prawo własności przemysłowej. System Prawa Prywatnego, Ryszard Skubisz, Edyta Całka. Andrzej Jakubecki - § 246, uwaga nr 51),

Takie same uwagi zawarte są w wyjaśnieniach Urzędu Harmonizacji Rynku Wewnętrznego, gdzie Urząd wskazuje, iż na podstawie art. 17 Rozporządzenia rejestracja przeniesienia znaku towarowego nie jest warunkiem jego skuteczności. Przy czym w przypadku braku takiej rejestracji m.in. nowy uprawniony nie będzie otrzymywał zawiadomień z Urzędu (The manuał concerning proceedings before the office for harmonization in the internal market (trade marks and designs); Part E Register Operations Section 3; str. 4; źródło: https://oami.europa.eu/tunnel-web/secure/webdav/guest/document_library/contentPdfs/law_and_practice/trade_marks_practie_manual/parte_seaction_3_ chap_I_transfer_en.pdf); str. 4.

Podsumowując, obowiązek podatkowy w VAT związany z dokonaniem przez Wnioskodawcę sprzedaży wartości intelektualnych powstanie w momencie wykonania usługi, przez co w analizowanym przypadku należy rozumieć moment zawarcia umowy sprzedaży, na podstawie której na kupującego zostaną przeniesione prawa do wartości intelektualnych (prawo do znaku towarowego i/lub know-how).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.