IPPP1-443-647/11-4/MP - Prawo do korzystania ze zwolnienia z podatku VAT usług świadczonych na rzecz banków oraz pośredników w modelu fastbanking.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2011 r. (data wpływu 18 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 2 czerwca 2011 r. (data wpływu 6 czerwca 2011 r.) na wezwanie Organu z dnia 24 maja 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawa do korzystania ze zwolnienia usług świadczonych na rzecz Banków oraz Pośredników w modelu Fastbanking - jest prawidłowe.

* prawa do korzystania ze zwolnienia usług świadczonych na rzecz Banków oraz Pośredników w modelu Afiljacyjnym - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 kwietnia 2011 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia usług świadczonych na rzecz Banków oraz Pośredników w modelu Fastbanking oraz w modelu Afiljacyjnym.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 31 maja 2011 r. (data wpływu 6 czerwca 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 24 maja 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. ("Spółka", "Wnioskodawca") prowadzi działalność w zakresie pośredniczenia pomiędzy bankami, instytucjami finansowymi (zwani dalej "Bankami"), bądź pośrednikami finansowymi (zwani dalej "Pośrednikami") oraz podmiotami zainteresowanymi nabyciem usług finansowych (zwani dalej "Klientami"), polegającą na pozyskiwaniu klientów dla Banków lub Pośredników na sprzedawane przez nich produkty finansowe, w szczególności kredyty i pożyczki hipoteczne, kredyty i pożyczki gotówkowe, kredyty i pożyczki konsumpcyjne, itp. ("Produkty").

Usługi Spółki świadczone na rzecz Banków polegają na pozyskiwaniu klientów, poprzez:

* umożliwienie im wypełniania Formularzy (tj. zgłoszenie osoby zainteresowanej określonym Produktem, stanowiące podstawę do rozpoczęcia procedury zawarcia umowy pomiędzy bankiem i osobą zainteresowaną), lub Wniosków o konkretny Produkt

* publikowanie informacji dotyczących oferowanych Produktów, w celu zainteresowania Klientów oferowanymi Produktami

* prowadzenie innych działań marketingowych mających na celu pozyskanie klientów dla banków.

Powyższe usługi są świadczone w dwóch formach z tym, że w obu wypadkach celem świadczonej usługi jest pozyskanie Klienta na produkty Banku lub Pośrednika. W zależności od formy współpracy Spółka jest wynagradzana za końcowy efekt w postaci zawarcia umowy na Produkt finansowy, lub za poszczególne etapy procesu zdobywania klienta (zainteresowanie ofertą, przekazanie danych lub wniosku o zawarcie umowy, oraz samo zawarcie umowy.

W przypadku tej formy współpracy Spółka świadczy na rzecz Banków i Pośredników ww. usługi polegające na pośredniczeniu pomiędzy Klientem i Bankiem lub Pośrednikiem w zawarciu przez te strony umowy kredytu lub pożyczki. Z tytułu świadczonych usług Spółka otrzymuje wynagrodzenie za efekt podejmowanych działań w postaci sprzedanych przez banki Produktów na rzecz klientów pozyskanych przez Spółkę.

Wynagrodzenie jest ustalane prowizyjnie w wysokości zależnej od ilości i wartości Produktów (np. wartość wypłaconych w danym okresie kredytów) sprzedanych na rzecz klientów pozyskanych przez Spółkę lub kwotowo, z uwzględnieniem konkretnego Produktu lub jego wartości.

Wynagrodzenie zazwyczaj nie jest należne lub podlega, jeśli zostało wypłacone, zwrotowi w przypadku, gdy:

Reasumując, Spółka świadczy na rzecz Banków i Pośredników usługi polegające na pozyskiwaniu klientów na produkty finansowe i jest wynagradzana prowizyjnie za świadczone usługi, polegające na skontaktowaniu stron umowy kredytu lub pożyczki. Wynagrodzenie jest ustalane na podstawie wartości produktów sprzedanych przez bank na rzecz klientów pozyskanych przez Spółkę, z wyłączeniem zerwanych przez klientów umów lub klientów danego podmiotu (tj. ubiegających się już wcześniej o zawarcie umowy na dany Produkt danego banku). W braku pozyskania przez Spółkę klientów na Produkty banku w danym okresie rozliczeniowym nie jest jej należne żadne wynagrodzenie.

W przypadku tej formy współpracy Spółka świadczy na rzecz Banków i Pośredników ww. usługi polegające na pozyskaniu Klientów na usługi Banku lub Pośrednika, poprzez pośredniczenie pomiędzy stronami w poznaniu wzajemnych oczekiwań i warunków, pozyskaniu danych potencjalnych Klientów zainteresowanych oferowanymi Produktami a także doprowadzenie do zawarcia umowy. Z tytułu świadczonych usług Spółka otrzymuje wynagrodzenie skalkulowane z uwzględnieniem osiąganych efektów podejmowanych działań w postaci:

* aktywności użytkownika, polegającej na jego zainteresowaniu prezentowaną ofertą (wejście na stronę www. z ofertą, przekierowanie na stronę Banku, itp.), które jest określane kwotowo;

* pozyskanie danych Klienta zainteresowanych konkretnym Produktem bądź grupą Produktów i przekazanie ich Bankowi, bądź doprowadzenie do wypełnienia przez Klienta Wniosku o konkretny Produkt finansowy, które jest określane kwotowo;

* sprzedaż przez Banki Produktów na rzecz klientów pozyskanych przez Spółkę, które jest określane procentowo lub kwotowo.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 31 maja 2011 r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania pożyczek i kredytów na rzecz Banków oraz na rzecz Pośredników w obu wymienionych modelach (Fastbanking oraz Afiliacyjnym) nie są usługami doradztwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zgodnie z przepisem art. 5a ustawy o VAT "Towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne".

Od 1 stycznia 2011 r. nie obowiązuje już załącznik nr 4 do Ustawy o VAT, który zawierał katalog usług zwolnionych od podatku VAT, poprzez odesłania do klasyfikacji PKWiU. Obecnie przepisy objęte niniejszym wnioskiem nie odwołują się do klasyfikacji statystycznych, zatem klasyfikacje te nie mają znaczenia dla określenia zasad opodatkowania.

Zgodnie przepisem art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o VAT "Zwalnia się od podatku: (...) usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę".

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych. Pojęcie to nie jest definiowane również w innych przepisach prawa, które należałoby uwzględnić przy interpretacji ustaw podatkowych, a zatem ustalając zakres znaczeniowy pojęcia "pośrednictwa" należy odwołać się do języka potocznego.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN "pośrednictwo" oznacza 1. działalność osoby trzeciej mająca na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron, 2 kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwianie kontaktu uczestnikom rynku pracy (cyt. za http //sjp.pwn. pl/szukaj/po%C5%9Brednictwo). Powyżej powołane znaczenie potoczne obejmuje pojęciem pośrednictwa wszelką działalność wyłącznie ze względu na jej cel - tj. porozumienie stron umowy, załatwienie spraw pomiędzy tymi stronami, kojarzenie stron umowy a nawet po prostu umożliwienie kontaktu potencjalnym stronom umowy. Uznanie danych usług za usługi pośrednictwa nie jest zatem związane ani ze sposobem wynagradzania ani ze sposobem realizacji tego rodzaju działalności. Nie ma również znaczenia dla uznania, iż mamy do czynienia z usługami pośrednictwa podmiot, dla którego je świadczymy, w szczególności jego cechy podmiotowe. Brak jest również wyłączeń z tego pojęcia wieloetapowego pośrednictwa, jeśli w skojarzeniu stron umowy bierze udział więcej niż jeden pośrednik. Nie ulega zatem wątpliwości, iż w przypadku, gdy dany podmiot będący pośrednikiem skontaktuje się z kolejnym pośrednikiem, który będzie się dalej kontaktował z potencjalną stroną umowy, będą objęte wyżej przedstawionym pojęciem pośrednictwa.

Po zdefiniowaniu zakresu pojęcia pośrednictwo należy zwrócić uwagę na fakt, iż zwolnione od podatku VAT są usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych. Przepis zatem nie uzależnia zwolnienia ani od zakresu pośrednictwa (inaczej niż do czynności objętych niniejszym wnioskiem polegających na udzielaniu kredytów i pożyczek) ani też od charakteru podmiotu jakiemu jest świadczony, ani też od doprowadzenia do zawarcia umowy, ani też od ilości etapów pośrednictwa.

O ile zatem celem usług wykonywanych przez Spółkę będzie zawarcie umowy pożyczki lub kredytu pomiędzy Bankiem i Klientem będziemy mieć do czynienia z usługami pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania pożyczek i kredytów, nawet jeśli Klient po wstępnym zainteresowaniu zrezygnuje z zawarcia umowy, czy też wypowie zawartą umowę.

Należy mieć na uwadze, iż sam sposób kształtowania wynagrodzenia za świadczone usługi - czy to w postaci przyznawania wynagrodzenia wyłącznie za zawarcie umowy kredytu lub pożyczki (kwotowo lub procentowo), czy też przyznawania go za poszczególne przejawy zainteresowania Klienta (zapoznanie się z ofertą, przekazanie danych w celu udostępnienia ich Bankowi, wypełnienie wniosku dotyczącego konkretnego Produktu lub grupy Produktów) zgodnie z powyżej powołaną definicją pojęcia pośrednictwa oraz przepisem art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o VAT nie powinno wpływać na uznanie świadczonych usług za usługi pośrednictwa.

Podobnie fakt świadczenia usług przez Spółkę na rzecz Banku lub Pośrednika zgodnie z powołaną definicją i brzmieniem przepisu art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o VAT nie powinien mieć znaczenia dla uznania świadczonych usług za usługi pośrednictwa w udzielaniu kredytów i pożyczek, zwolnione od podatku VAT.

Wobec powyższego, mając na uwadze, iż celem działania Spółki jest pozyskanie klientów na Produkty i doprowadzenie do zawarcia umów pomiędzy Klientami i Bankami, w tym z udziałem Pośredników, są to zwolnione od podatku VAT zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o VAT usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów i pożyczek. Dodatkowo należy wskazać, iż zgodnie z przepisem art. 43 ust. 13 Ustawy o VAT "Zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37 - 41, z tym, że zwolnienie to zgodnie z przepisem art. 43 ust. 14 ustawy o VAT nie ma zastosowania do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41.

W sprawie objętej niniejszym wnioskiem mamy do czynienia ze świadczeniem usług pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów i pożyczek zarówno w przypadku świadczenia ich na rzecz Banków jak i Pośredników. Wobec tego, że świadczone usługi są usługami pośrednictwa nie będzie mieć w tym wypadku zastosowania powyżej powołany przepis, dotyczący usług będących usługą stanowiącą element innej usługi, który stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej. W związku z użytym w tym przepisie sformułowaniu "stosuje się również" ewidentnym celem wprowadzenia tego przepisu było rozszerzenie zakresu zwolnień wynikających z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 7 i 37 - 41 Ustawy o VAT, a nie ich ograniczanie. Dopiero gdyby uznać, iż usługi będące przedmiotem niniejszego wniosku nie są zwolnione zgodnie z przepisem właściwym (w tym wypadku art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o VAT) można by rozważać zastosowanie zwolnienia na podstawie powołanych przepisów. Jednakże, w związku z przyjęciem przez ustawodawcę bardzo szerokim zakresem objętym pojęciem pośrednictwa oraz brakiem ustawowych ograniczeń dotyczących świadczenia zwolnionych od VAT usług pośrednictwa (co do formy jego świadczenia, stron jakim mają być świadczone, sposobu kształtowania wynagrodzenia, itp.) dotyczących kredytów i pożyczek, nie występuje potrzeba analizy, czy usługi objęte wnioskiem mogłyby być zwolnione od podatku VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 13 Ustawy o VAT.

Reasumując, Spółka świadczy na rzecz Banków i Pośredników usługi polegające na pozyskiwaniu klientów na produkty finansowe i jest wynagradzana za poszczególne rodzaje aktywności Klientów jak zainteresowanie ofertą, przekazanie danych lub wypełnienie wniosku, zawarcie umowy na konkretny Produkt finansowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za

prawidłowe - w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia usług świadczonych na rzecz Banków oraz Pośredników w modelu Fastbanking;

nieprawidłowe - w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia usług świadczonych na rzecz Banków oraz Pośredników w modelu Afiliacyjnym.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Należy zaznaczyć, że zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług jak i w rozporządzeniach wykonawczych do ustawy ustawodawca przewidział możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku oraz zwolnień od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 13 ustawy o VAT). Natomiast w myśl art. 43 ust. 14 ustawy o VAT, przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41. Zgodnie zaś z ust. 15 art. 43 ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

Z brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, stanowiących implementację regulacji unijnych w tym zakresie wyraźnie wynika, iż intencją ustawodawcy było objęcie zwolnieniem usług udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych, zarówno tych wykonywanych przez banki, jak również świadczonych przez inne podmioty pośredniczące w ich udzielaniu. Wymienione zwolnienia mają charakter przedmiotowy, gdzie przede wszystkim istotną przesłanką do skorzystania ze zwolnienia jest rodzaj świadczonej usługi, cechy które ją rozróżniają. Ustawodawca szczególny nacisk położył na stronę przedmiotową, nie dokonując zawężenia omawianego zwolnienia wyłącznie do określonej grupy podmiotów.

Pogląd taki potwierdza orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE w wyroku w sprawie C-2/95 pomiędzy Sparekassernes Datacenter (SDC) a Skatteministeriet (Dania), gdzie Trybunał stwierdził iż "zwolnienie dotyczące usług finansowych nie jest uzależnione od tego, czy usługa jest wykonywana przez instytucję, która wstępuje w prawny związek z końcowym odbiorcą. Fakt, że dana transakcja jest wykonywana przez osobę trzecią, ale z punktu widzenia końcowego odbiorcy wydaje się być usługą wykonywaną przez bank, nie wyklucza objęcia jej zwolnieniem". Konkludując można stwierdzić, że wg TSUE usługa finansowa świadczona przez podmiot trzeci nie traci w przedmiotowej sytuacji przymiotu takiej usługi.

Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN przez pośrednictwo rozumie się "działalność osoby trzeciej mającą na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron; kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwianie kontaktu uczestnikom rynku pracy". W konsekwencji pośrednictwo obejmuje czynności dokonywane w imieniu oraz na rzecz innego podmiotu gospodarczego, w wyniku których dochodzi do zawarcia transakcji między tym przedsiębiorcą a podmiotem trzecim. Działanie w imieniu oznacza działanie z czyjegoś upoważnienia, w zastępstwie kogoś, natomiast działanie na czyjąś korzyść oznacza działanie dla kogoś, dla czyjegoś dobra.

W celu rozstrzygnięcia co w świetle ww. przepisów prawa podatkowego należy rozumieć pod pojęciem "pośrednictwa" warto w tym celu odnieść się do wyroku w sprawie sygn. C-453/05, gdzie TSUE stwierdził, że "pośrednictwo" stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową."

Natomiast w sprawie C-235/00 TSUE wskazał, że znaczenia słowa "negocjacje", w kontekście art. 13B (d) (5), "odnosi się ono do działalności pośrednika, który nie przyjmuje roli którejkolwiek ze stron umowy dotyczącej produktu finansowego oraz którego działalność polega na czymś innym, niż świadczenie usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów. Negocjacje stanowią usługę świadczoną na rzecz strony umowy oraz wynagradzane przez nią, polegającą na jednoznacznie określonym akcie mediacji. Mogą one polegać m.in. na wskazywaniu odpowiednich możliwości zawarcia takiej umowy, nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie, w imieniu i na rzecz klienta, warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron. Celem negocjacji jest zatem wykonanie wszystkich czynności niezbędnych w celu zawarcia przez dwie strony umowy, przy jednoczesnym braku jakiegokolwiek własnego zaangażowania negocjatora określonego w warunkach umowy.

Z drugiej strony, nie stanowi negocjacji sytuacja, w której jedna ze stron powierza podwykonawcy część formalności administracyjnych związanych z umową, takich jak udzielanie informacji drugiej stronie oraz przyjmowanie i przetwarzanie wniosków, będące przedmiotem umowy. W takim przypadku, podwykonawca zajmuje tę samą pozycję, jak strona sprzedająca produkt finansowy, nie jest zatem pośrednikiem.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność pośredniczenia pomiędzy bankami, instytucjami finansowymi (Banki) bądź pośrednikami finansowymi (Pośrednicy) oraz podmiotami zainteresowanymi nabyciem usług finansowych, polegającą na pozyskiwaniu klientów dla Banków lub Pośredników na sprzedawane przez nich produkty finansowe, w szczególności kredyty i pożyczki hipoteczne, kredyty i pożyczki gotówkowe, kredyty i pożyczki konsumpcyjne itp. (Produkty). Usługi Wnioskodawcy świadczone na rzecz Banków polegają na pozyskiwaniu klientów poprzez: umożliwienie wypełniania Formularzy (zgłoszenia osoby zainteresowanej określonym Produktem) lub Wniosków o konkretny Produkt, publikację informacji dotyczących oferowanych Produktów w celu zainteresowania klientów, prowadzenie innych działań marketingowych mających na celu pozyskanie klientów dla banku. Powyższe usługi są świadczone w dwóch formach:

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa, jak również przedstawione we wniosku okoliczności sprawy stwierdzić należy, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę w modelu Fastbanking stanowią kompleksowe usługi pośrednictwa w świadczeniu usług w zakresie udzielania pożyczek pieniężnych lub kredytów. Efektem działań podejmowanych przez Wnioskodawcę jest zawarcie umowy pożyczki lub kredytu, a usługi Wnioskodawcy nie mają wyłącznie charakteru wykonywania czynności faktycznych związanych z umową.

Wnioskodawca świadczy na rzecz banków i Pośredników usługi polegające na skontaktowaniu stron umowy kredytu lub pożyczki i jest wynagradzany (prowizyjnie lub kwotowo) za efekty podejmowanych działań w postaci sprzedanych przez Banki Produktów. Wynagrodzenie nie jest należne w przypadku braku pozyskania klientów na Produkty lub odstąpienia klienta od umowy.

W konsekwencji, Wnioskodawca ma prawo zastosowania zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy dla usług świadczonych na rzecz Banków oraz Pośredników w modelu Fastbanking.

W drugiej z przedstawionych form współpracy (modelu Afiliacyjnym) Wnioskodawca pośredniczy pomiędzy stronami w poznaniu wzajemnych oczekiwań i warunków oraz pozyskaniu potencjalnych klientów zainteresowanych oferowanymi Produktami.

W sytuacji, w której jedna ze stron powierza podwykonawcy część formalności administracyjnych związanych z umową, takich jak udzielanie informacji drugiej stronie, czy przyjmowanie i przetwarzanie wniosków, podwykonawca zajmuje tę samą pozycję, jak strona sprzedająca produkt finansowy. Działalność polegająca na: prezentowaniu informacji dot. oferowanych Produktów i możliwości zawarcia umowy dotyczącej ich nabycia czy np. udostępnianiu informacji o klientach bankom - nie posiada cech usługi pośrednictwa.

Aby uznać daną działalność za pośrednictwo konieczne jest aby pośrednik wykonał przynajmniej niektóre z niżej wymienionych czynności:

* wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy,

* uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę,

* prowadzenie negocjacji polegających na jednoznacznie określonym akcie mediacji,

* nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie, w imieniu i na rzecz klienta warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron.

Powyższe oczywiście nie oznacza, iż pośrednik nie może wykonywać dodatkowych czynności jednakże, aby czynności te można było zaliczyć do czynności pośredniczących konieczne jest aby wywoływały lub miały na celu wywołanie skutku dla wszystkich stron transakcji, innymi słowy konieczne jest, aby skutek tych czynności odnalazł odzwierciedlenie w zawartej umowie pomiędzy stronami.

W przedstawionym modelu Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za poszczególne przejawy zainteresowania klienta np. zapoznanie się klienta z ofertą, przekazywanie danych zainteresowanych ofertą klientów w celu udostępniania ich Bankowi, wypełnienia wniosku dot. konkretnego Produktu lub grupy Produktów itp. Działalność taka ma charakter działalności marketingowej, nie posiada zaś cech usługi pośrednictwa finansowego.

W związku z powyższym, usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Banków oraz Pośredników w modelu Afiliacyjnym nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dokonując oceny zasadności zwolnienia z podatku czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę w modelu Afiliacyjnym należy wskazać, iż w celu umożliwienia klientom podjęcia decyzji, powinni oni otrzymać przed zawarciem umowy o kredyt lub pożyczkę odpowiednie informacje na temat warunków i kosztów kredytu (pożyczki) oraz swoich zobowiązań. Temu celowi służą działania Wnioskodawcy polegające m.in. na publikowaniu informacji dotyczących Produktów oferowanych przez Banki i Pośredników. Niektóre z czynności, co do których zobowiązał się Wnioskodawca mają natomiast charakter czynności techniczno - administracyjnych i polegają na wykonywaniu działań uzupełniających w stosunku do czynności zasadniczych (np. pomoc przy wypełnianiu wniosków dot. konkretnego Produktu). Podejmowane przez Wnioskodawcę czynności stanowią niewątpliwie element usługi finansowej polegającej na udzielaniu kredytów lub pożyczek, nie są one jednak niezbędne i właściwe do osiągnięcia celu, dla jakiego zostały podjęte. W przedmiotowej sprawie nie znajdzie zatem zastosowania zwolnienie od podatku wynikające z art. 43 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, usługi świadczone przez Wnioskodawcę w modelu Afiliacyjnym na rzecz Banków oraz Pośredników opodatkowane będą podstawową - 23% stawka podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym, a w przypadku zdarzenia przyszłego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.