IPPP1-443-644/08-2/BS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 1 lipca 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1-443-644/08-2/BS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2008 r. (data wpływu 4 kwiecień 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza w ramach przetargu zbyć zorganizowaną część przedsiębiorstwa upadłego, określając w warunkach przetargu cenę wywoławczą wyrażoną w wartości netto, do której żądał będzie doliczenia podatku VAT. Założono zatem, że sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega VAT. W skład przedsiębiorstwa upadłego wchodzą dwa zakłady, z których jeden stanowi zorganizowaną część. Dla obu zakładów jest sporządzany jeden bilans. Zainteresowany dodaje, iż zakłady upadłego, zlokalizowane są na nieruchomościach, które nie stanowią własności upadłego, są jedynie dzierżawione - położone w różnych częściach kraju.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zgodnie z art. 6 ustawy VAT, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa wymaga szczególnej uwagi w zakresie przepisów prawa podatkowego i cywilnego. Kwestią zasadniczą są pojęcia przedsiębiorstwa oraz zorganizowanej części przedsiębiorstwa na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Opodatkowanie nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w ujęciu podatku dochodowego, może stanowić bowiem o jednoznacznych korzyściach podatkowych dla kupującego. Stosownie do regulacji wynikających z art. 6 pkt 1 przywołanej ustawy - jej przepisów nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans. Przepisy prawa podatkowego milczą na temat definicji przedsiębiorstwa, co oznacza, że w tym zakresie należy posiłkować się regulacjami cywilistycznymi. Jednak w kodeksie cywilnym brak jest definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, co powoduje konieczność odpowiedniego stosowania definicji dotyczącej całości przedsiębiorstwa.

W ocenie syndyka, sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie została wymieniona w powołanym art. 6 ustawy VAT jako niepodlegająca VAT, więc transakcja taka będzie opodatkowana na zasadach ogólnych. W porównaniu do VI Dyrektywy VAT, która zawiera możliwość sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jako niepodlegającej VAT, polska ustawa nie daje takiej możliwości. Tym samym w przypadku, gdy zbywany majątek nie jest przedsiębiorstwem samodzielnie sporządzającym bilans, konieczne jest opodatkowanie na zasadach ogólnych. Należy również zwrócić uwagę, iż sprzedaż przedsiębiorstwa, na które często składają się dodatkowe świadczenia np.: w postaci przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych jak prawa czy licencję, zobowiązanie do powstrzymania się do dokonania czynności w tym niepodejmowanie działań konkurencyjnych, na potrzeby VAT powinna być definiowana jako sprzedaż usług.

Z pozoru wydaje się, iż konsekwencje są nieistotne, jednak w konkretnych przypadkach mogą powstać istotne różnice, np. w zakresie powstania obowiązku podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 6, przepisów ustawy nie stosuje się do:

1.

transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans,

2.

czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy,

3.

działalności w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych, gier na automatach i gier na automatach o niskich wygranych, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od gier na zasadach określonych w odrębnej ustawie.

W myśl przytoczonego przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, transakcja zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu samodzielnie sporządzającego bilans jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, który stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera w swych regulacjach definicji przedsiębiorstwa lub zakładu samodzielnie sporządzającego bilans. Definicje takie wynikają z ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Artykuł 551 Kodeksu cywilnego stanowi, iż przedsiębiorstwem jest zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,

3.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,

4.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,

5.

koncesje, licencje i zezwolenia,

6.

patenty i inne prawa własności przemysłowej,

7.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,

8.

tajemnice przedsiębiorstwa,

9.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ponadto art. 552 Kodeksu cywilnego stanowi, iż czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym jest zatem pewnym zorganizowanym zespołem dóbr materialnych i niematerialnych przeznaczonym do realizacji określonych zadań gospodarczych. Tak rozumiane przedsiębiorstwo może stanowić zakład lub oddział innego większego przedsiębiorstwa. Zatem mówiąc o przedsiębiorstwie i jego zorganizowanym charakterze mogącym wykonywać zadania gospodarcze uwzględniać należy samodzielność i zorganizowaną całość podmiotu zbywanego.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, iż przedmiotem omawianej wyżej transakcji jest jeden z zakładów stanowiący zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Zgodnie z opisanym zdarzeniem jest to jednostka nie sporządzająca samodzielnego bilansu - gdyż ten jest sporządzany dla obu zakładów łącznie. W związku z faktem, iż zakład nie posiada pełnej samodzielności finansowej - nie dokonuje bowiem samodzielnego bilansu z prowadzonej działalności - nie można uznać go za przedsiębiorstwo. Takie ukształtowanie charakteru jednostki nie pozwala również uznać go za zakład samodzielnie sporządzający bilans, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy.

Należy zwrócić uwagę, iż analiza przedmiotu umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) zgodnie z którą minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony (ani zobowiązany) do oceny stanowiska, czy scharakteryzowane we wniosku składniki majątkowe stanowią przedsiębiorstwo, o którym mowa w powołanych wyżej przepisach art. 551 Kodeksu cywilnego.

Wobec faktu, iż ustawa o podatku od towarów i usług wyłącza z opodatkowania tylko transakcje dotyczące przedsiębiorstwa lub zakładu samodzielnie sporządzającego bilans, sprzedaż przedmiotowego zakładu - jeżeli jest on zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, które nie sporządza bilansu samodzielnie - winna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl