IPPP1-443-630/08-4/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2008 r. (data wpływu 4 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej i paragonów fiskalnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 kwietnia 2008 r. wpłynął wniosek Sp. z o.o. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej i paragonów fiskalnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej odzieży. Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 z 2004 r. poz. 535) Spółka prowadzi ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas fiskalnych. Dla nabywców Spółka wystawia przy każdej sprzedaży paragon fiskalny zgodnie z wymogami dotyczącymi obowiązkowych informacji, jakie muszą zawierać paragony fiskalne emitowane przez kasę. Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. z 2002 r. Nr 108, poz. 848 z późn. zm.) paragon fiskalny zawiera następujące informacje:

Z przepisów tych jednoznacznie wynika, jakie wymagania musi spełniać paragon fiskalny, a jednym z nich jest określony pod lit. e) wymóg zawarcia na wydruku nazwy towaru lub usługi. Zapis ten oznacza, że sposób przedstawienia danych niezbędnych do określenia przedmiotu opodatkowania ma umożliwiać jednoznaczną identyfikację zakupionego towaru lub usługi. Przepisy prawa podatkowego nie definiuję pojęcia nazwy towaru oraz nie określają źródła stosowania nazw towarów, jednakże przez nazwę towaru lub usługi należy rozumieć (zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN) nazwę jednostkową - to jest nazwę posiadającą jeden desygnat. Oznacza to, że stosowana na paragonie fiskalnym nazwa winna być przypisana sprzedawanemu towarowi i jednoznacznie go identyfikować. Musi być więc tak skonstruowana, aby można było na tej podstawie w połączeniu z ceną dokładnie określić indywidualnie zakupiony towar.

Spółka z uwagi na bardzo szeroki asortyment sprzedawanej odzieży oraz dodatków tj. paski skórzane, buty, sztuczna biżuteria, czapki itd. jest obowiązana do wprowadzenia szeregu bardzo szczegółowych nazw towaru umożliwiających identyfikację towaru. Na przykład w sprzedaży jest około 35 rodzajów spodni dżinsowych męskich i damskich, które różnią się fasonem, kolorem, sposobem wytarcia dżinsu, oraz ceną. Każdy rodzaj spodni ma przypisaną nazwę własną oraz dodatkowo ma przypisane oznaczenie numeryczne które umożliwia identyfikacje konkretnej sztuki. Nazwa towaru, jaki drukuje się na paragonie fiskalnym jest ściśle powiązania z kodem kreskowym, na podstawie którego identyfikowany jest towar przy sprzedaży w kasie fiskalnej. Poniżej kilka przykładowych nazw własnych towaru, jakie pojawiają się na paragonie fiskalnym. Nazwy te są tożsame z nazwą towaru wydrukowaną na metce spodni:

Dzięki tak skonstruowanej nazwie towaru Spółka ma dodatkowo możliwość kontrolowania i weryfikowania stanów magazynowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy stosowane przez Spółkę nazwy towaru pojawiające się na paragonach fiskalnych są zgodne z § 4 ust. 1 pkt 6 lit. e) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. z 2002 r. Nr 108, poz. 848 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, stosowana przez Spółkę nazwa towaru pojawiająca się na paragonie fiskalnym jest zgodna z § 4 ust. 1 pkt 1 cytowanego powyżej rozporządzenia, gdyż umożliwia ona Spółce poprawne przyporządkowania stawki podatku VAT do sprzedawanego towaru.

Spółka stosownie do postanowień § 4 ust. 1 pkt 6 lit. e) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. z 2002 r. Nr 108, poz. 848 z późn. zm.) na paragonie fiskalnym podaje bardzo szczegółową nazwę towaru, dzięki której zapewnia odpowiedni stopień identyfikacji konkretnego towaru a w razie reklamacji towaru umożliwi prawidłowe jej załatwienie.

Poprawność nazwy towaru i przyporządkowania do niej właściwej stawki podatku VAT określa sam podatnik uwzględniając asortyment sprzedawanego towaru. Zaznaczyć należy, że im szerszy asortyment towarowy w danej grupie towarów, tym bardziej szczegółowe powinno być określenie nazwy towaru w celu jego prawidłowej identyfikacji.

Zdaniem Spółki, stosowane przez nią nazwy towarów na paragonach fiskalnych są zgodne z § 4 ust. 1 pkt 6 lit. e) Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. z 2002 r. Nr 108, poz. 848 z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Zgodnie z art. 111 ust. 9 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunki ich stosowania przez podatników, uwzględniając:

W myśl zatem § 5 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 108, poz. 948 z późn. zm.) wydanego na podstawie art. 29 ust. 4 powołanej ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r., podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani do dokonywania rejestracji każdej sprzedaży przy zastosowaniu kasy i dokonywania wydruku z każdej sprzedaży paragonu fiskalnego lub faktury VAT oraz do wydawania oryginału wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 6 cytowanego wyżej rozporządzenia, kasy rejestrujące, z zastrzeżeniem ust. 2-5, muszą spełniać następujące warunki niezbędne do ich stosowania, paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać następujące informacje:

Z przepisu § 4 ust. 1 pkt 6 cyt. wyżej rozporządzenia wynika, jakie wymagania musi spełniać paragon fiskalny, a jednym z nich jest określony pod lit. e) wymóg zawarcia na wydruku nazwy towaru lub usługi. Sprzedawca nie jest zatem zobowiązany do umieszczania na paragonie fiskalnym szczegółowego opisu każdego towaru lub usługi. Zobowiązany jest natomiast do wskazania nazwy towaru lub usługi tak, aby możliwe było przyporządkowanie temu towarowi lub usłudze odpowiedniej stawki VAT. We wskazanym przepisie zawarte jest m.in. sformułowanie, zgodnie z którym paragon winien posiadać nazwę towaru i usługi, nie definiując pojęcia "nazwa towaru". Skoro przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia "nazwa towaru" należy zatem odwołać się do definicji słownikowej.

Nazwa, zgodnie z internetowym Słownikiem języka polskiego P (http:.........) oznacza "wyraz albo połączenie wyrazowe oznaczające kogoś lub coś". A zatem skoro przepis prawa posługuje się określeniem "nazwa towaru", to nie można uznać, że jest to to samo co nazwa jednostkowa towaru.

Natomiast, desygnat, zgodnie z internetowym Słownikiem wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych..... (http...........php) oznacza "przedmiot, do którego się dana nazwa stosuje (zgodnie z regułami języka)".

Nazwa towaru ma spełniać cele, dla jakich podatnik został zobowiązany do ewidencjonowania obrotu. Sprzedawca jest zobowiązany na paragonie opisać każdy towar, podać jego nazwę, ale też, nie może być to nazwa bardzo ogólna. Umieszczona na paragonie fiskalnym nazwa towaru winna oznaczać określoną grupę asortymentową sprzedawanego towaru, tak aby do użytej nazwy towaru możliwe było przyporządkowanie odpowiedniej stawki podatkowej i by użyta nazwa była co do istoty zgodna z będącym przedmiotem obrotu towarem, a nadto by powiązanie tej nazwy z ceną pozwoliło na indywidualne określenie sprzedanego towaru.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, Spółka z uwagi na bardzo szeroki asortyment sprzedawanej odzieży oraz dodatków tj. paski skórzane, buty, sztuczna biżuteria, czapki itd. umieszcza na paragonach fiskalnych bardzo szczegółowe nazwy towaru tożsame z nazwą towaru wydrukowaną na metce.

Jednakże wskazać należy, iż nazwy te mimo, że ściśle powiązane z kodem kreskowym, na podstawie którego identyfikowany jest towar przy sprzedaży w kasie fiskalnej, nie zawierają wyraźnego określenia rodzaju sprzedawanego towaru tj. spodnie, czapka, pasek itd.

A zatem w świetle powyższego, nazwy towarów umieszczane przez Spółkę na paragonach fiskalnych nie zawierające określenia danej grupy asortymentowej towaru, a jedynie jego nazwę szczegółową, nie są zgodne z przepisami § 4 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.