IPPP1/443-605/07-4/IG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2007 r. (data wpływu 3 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od towarów i usług w przypadku sprzedaży produktów w restauracji z przeznaczeniem do spożycia "na wynos" - jest prawidłowe.

W dniu 3 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od towarów i usług w przypadku sprzedaży produktów w restauracji z przeznaczeniem do spożycia "na wynos".

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

X Polska Sp. z o.o. (dalej: X lub Spółka) prowadzi sieć restauracji szybkiej obsługi na terenie całego kraju. Spółka oferuje swoim klientom sprzedaż napojów (soki, woda mineralna, herbata itp.) oraz żywności - zarówno w stanie nieprzetworzonym (np. ciastka, jabłka), jak i przetworzonym (.......). W ramach prowadzonej działalności Spółka zorganizowała trzy odrębne sposoby obsługi klientów, uzależnione od ich potrzeb i oczekiwań. Spółka przedstawia wskazane sposoby obsługi klientów oraz opisuje ich specyfikę.

Sprzedaż produktów w restauracji z przeznaczeniem do spożycia "na wynos"

Na wyraźne życzenie klientów, restauracje wydają produkty żywnościowe i napoje na wynos. W przypadku zgłoszenia przez klienta chęci nabycia towarów na wynos (tj. bez spożywania ich w restauracji), pracownicy restauracji pakują zakupione produkty do toreb umożliwiających ich wygodne przenoszenie. Jednocześnie, sprzedaż towarów na wynos jest odrębnie ewidencjonowana przez pracowników restauracji. Zgodnie z obowiązującym w X regulaminem, pracownicy są zobowiązani do odrębnego ewidencjonowania i raportowania sprzedaży towarów dokonywanej na wynos. Odbywa się to poprzez użycie innego (niż w przypadku sprzedaży posiłków przeznaczonych do spożycia w restauracji) przycisku na kasie rejestrującej lub przez użycie kasy, która jest wykorzystywana wyłącznie do ewidencjonowania sprzedaży na wynos. W konsekwencji, Spółka jest w stanie prawidłowo ustalić wysokość sprzedaży posiłków dokonaną na wynos.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż oferowanych produktów żywnościowych oraz napojów w restauracji z przeznaczeniem do spożycia "na wynos", stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT (opodatkowaną według stawek VAT właściwych dla dostaw konkretnych towarów).

Zdaniem wnioskodawcy (sprzedaż produktów w restauracji z przeznaczeniem do spożycia na wynos), stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT (opodatkowaną według stawek VAT właściwych dla dostaw konkretnych towarów).

Dla prawidłowego opodatkowania VAT prowadzonej przez X działalności kluczowym jest określenie, które z oferowanych rodzajów sprzedaży produktów żywnościowych oraz napojów stanowią świadczenie usług a które dostawę towarów (opodatkowaną według stawek VAT właściwych dla tych towarów). Zapytanie Spółki dotyczy zatem zdarzeń przyszłych mających miejsce od 1 stycznia 2008 r., w kontekście stanu prawnego obowiązującego również od 1 stycznia 2008 r. ETS stoi na stanowisku, że jeśli transakcja dotyczy żywności sprzedawanej "na wynos" i nie obejmuje usług służących ułatwieniu (uprzyjemnieniu) konsumpcji na miejscu przy odpowiednim wystroju (atmosferze) lokalu" (par. 14 orzeczenia w sprawie C-231/94) to w tym przypadku nie mamy do czynienia ze świadczeniem usług gastronomicznych. Oznacza to, iż w przypadku, gdy sprzedawca wydaje klientowi wyłącznie określone produkty żywnościowe oraz napoje, a jednocześnie klient nie wyraża chęci korzystania z infrastruktury (lokalu) oferowanej przez sprzedawcę i po nabyciu towarów zamierza opuścić lokal, należy uznać, że nie nastąpiło świadczenie jakiejkolwiek usługi, a przedmiotowa transakcja powinna być uznana za dostawę towarów w rozumieniu ustawy o VAT. W konsekwencji, w ocenie X, czynności opisane powyżej (sprzedaż produktów w restauracji z przeznaczeniem do spożycia na wynos) stanowią odrębne od świadczenia usług transakcje podlegające opodatkowaniu VAT. W takiej bowiem sytuacji klienci restauracji nie wyrażają chęci korzystania z infrastruktury restauracyjnej oferowanej przez Spółkę, lecz bezpośrednio po nabyciu towarów zamierzają opuścić lokal, W związku z tym X nie przewiduje wykonywania na rzecz takich klientów tych wszystkich świadczeń, które są elementami składowymi usługi gastronomicznej. Zdaniem Spółki oznacza to, iż w omawianej sytuacji przedmiotowe transakcje stanowią dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, a zatem podlegają opodatkowaniu zgodnie z regulacjami właściwymi dla dostaw towarów według stawek właściwych dla dostaw takich towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) stanowi, że "opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju".

Artykuł 7 ust. 1 stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się co do zasady, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy "przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W sytuacji opisanej w złożonym wniosku zasadniczą kwestią jest ustalenie czy w przedmiotowej sprawie dochodzi do dostawy towarów czy do świadczenia usług.

Jednakże należy podkreślić, że obowiązek prawidłowego zakwalifikowania danej czynności do właściwego grupowania PKWiU ciąży na podmiocie wykonującym te czynności. Tutejszy organ nie jest właściwym do dokonania oceny prawidłowości klasyfikacji statystycznej świadczonych usług lub dokonywanych dostaw towarów. W przypadku wątpliwości co do poprawności klasyfikacji - Strona może się zwrócić do właściwego w tym zakresie organu, tj. Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Przyjmując, że wnioskodawca dokonał prawidłowej klasyfikacji statystycznej, iż przedmiotowe transakcje stanowią dostawę towarów należy zgodzić się z jego stanowiskiem, że czynności takie podlegają opodatkowaniu według stawek właściwych dla dostaw takich towarów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock.