IPPP1/443-597/10-3/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 7 czerwca 2010 r. (data wpływu 11 czerwca 2030 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ujęcia w ewidencji faktur VAT zawierających błędy w danych nabywcy - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 czerwca 2010 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ujęcia w ewidencji faktur VAT zawierających błędy w danych nabywcy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina otrzymała w dniu 18 marca 2010 r. od Dyrektora izby Skarbowej w Warszawie interpretację indywidualną znak:IPPP1-443-2/10-4/AS z dnia 12 marca 2010 r. w zakresie konsekwencji związanych z wyrejestrowaniem jako podatnika podatku od towarów i usług urzędu gminy i zarejestrowaniem jako podatnika tego podatku gminy, w której organ uznał w całej rozciągłości stanowisko zaprezentowane przez wnioskodawcę jako prawidłowe, w tym w zakresie uznania prawidłowości obu metod korygowania faktur wystawionych na urząd gminy a nie na gminę tj. faktur korygujących wystawianych przez sprzedającego lub noty korygującej wystawionej przez nabywcę.

Wątpliwość jaka się pojawiła będąca przyczyną złożenia obecnego wniosku dotyczy faktu, iż na stronie internetowej Ministra Finansów widnieje interpretacja znak: IPPP3/443-509/09-4/KG z dnia 25 sierpnia 2009 r. Z ww. interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wynika, iż faktura VAT wystawiona na urząd gminy w sytuacji gdy otrzymującym jest gmina będąca czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT stanowi podstawę do ujęcia w rejestrze zakupu i obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w nich zawartego bez konieczności występowania o wystawienie faktury korygującej przez sprzedawcę lub wystawienia noty korygującej przez nabywcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji gdy Gmina otrzyma fakturę VAT od dostawcy wystawioną na Urząd Miasta faktura taka pod warunkiem, iż związana jest z działalnością opodatkowaną Gminy stanowi podstawę do ujęcia w rejestrze zakupu i deklaracji VAT-7 bez konieczności wystawiania noty korygującej lub oczekiwania na fakturę korygującą wystawioną przez sprzedawcę.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy w sytuacji gdy Gmina będąca czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT otrzyma fakturę VAT wystawioną na Urząd Miasta faktura taka stanowić będzie w oparciu o art. 86 ust. 1 ustawy o VAT podstawę do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku gdy dokumentuje wydatek związany z działalnością opodatkowaną Gminy, bez obligatoryjnej konieczności występowania o wystawienie faktury korygującej przez sprzedającego lub wystawienia noty korygującej przez nabywającego.

Zgodnie ze znanym i konsekwentnie prezentowanym w wydawanych interpretacjach przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie będącego organem działającym w imieniu Ministra Finansów stanowiskiem (np. IPPP2/443-155/09-2/MK z dnia 12 marca 2009 r.; IPPP1-443-2/10-4/AS z dnia 12 marca 2010 r.), "Gmina stosownie do art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną, wykonującą zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cyt. ustawy). Zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy o samorządzie gminnym, organami gminy są rada gminy i wójt (burmistrz, prezydent). W myśl art. 33 ust. 1, wójt wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy. Jak wynika z powyższego, urząd gminy nie jest jednostką organizacyjną w rozumieniu ww. art. 9 ustawy o samorządzie gminnym. Jest wyłącznie zorganizowanym zespołem osób i środków służących do pomocy organowi administracyjnemu. Urząd gminy jest jednostką pomocniczą służącą do wykonywania zadań gminy oraz obsługi techniczno organizacyjnej gminy. Biorąc pod uwagę nierozerwalne i niepodzielne powiązania podmiotowe gminy i urzędu gminy, również na gruncie podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż nie występuje odrębna od podmiotowości gminy podmiotowość urzędu gminy. Zatem Urząd Gminy działając w imieniu Gminy realizuje zadania własne Gminy. Natomiast zdolność prawną i zdolność do dokonywania czynności prawnych ma Gmina, nie zaś Urząd Gminy."

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 lipca 2006 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz niektórych jednostek sektora finansów publicznych (Dz. U. Nr 142, poz. 1020) urząd gminy nie ma możliwości prowadzenia odrębnej ewidencji księgowej. dotyczącej rozliczeń podatku od towarów i usług dla samorządowych osób prawnych oraz dla ich urzędów, obsługujących od strony techniczno organizacyjnej te osoby prawne. Urząd Gminy jest więc aparatem pomocniczym organu wykonawczego, który nie posiada podmiotowości prawnej. Powyższe oznacza, że podatnikiem podatku od towarów i usług w stosunku do całej działalności może być wyłącznie Gmina, w żadnym zaś przypadku Urząd Gminy. Jak już podano na wstępie zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W świetle powyższego przepisu, jednostki samorządu terytorialnego (gminy, powiaty, województwa), ze względu na przyznaną im ustawowo osobowość prawną, są podatnikami podatku od towarów i usług, o ile spełnią pozostałe warunki wskazane w art. 15 ustawy. W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. - o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 z późn. zm.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu oraz otrzymują numery identyfikacji podatkowej NIP. Dla celów rozliczeń podatku od towarów i usług, Gmina i Urząd Gminy powinny stosować jednakowe oznaczenie NIP nadane Gminie, a w związku z wykonywanymi przez nie czynnościami powinno być wystawiane jedno rozliczenie deklaracyjne VAT - 7 niezależnie czy daną czynność należy przypisać gminie, czy też obsługującemu ją od strony techniczno-organizacyjnej urzędowi gminy.

Z kolei ze znanego nam stanowiska Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie znak: IPPP3/443-509/09-4/KG z dnia 25 sierpnia 2009 r. wynika, iż " (...) Gmina i Urząd Gminy dla celów podatku VAT powinny posługiwać się wspólnym numerem identyfikacyjnym, prowadzić jednolitą ewidencję oraz sporządzać pojedynczą deklarację VAT. Zatem otrzymaną przez Urząd Gminy fakturę, winna ująć w swej deklaracji za m-c czerwiec 2009 r. Gmina, nie zaś jak wskazuje to wnioskodawca Urząd Gminy w deklaracji podatkowej za m-c maj 2009 r. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe".

W książce pt. "VAT w gminach 2010-ujecie praktyczne" Wydawnictwa DIFIN SA autorstwa Pani Elżbiety Rogala wieloletniego głównego specjalisty podatku VAT w Ministerstwie Finansów, eksperta dotyczącego spraw podatkowych w samorządach, również przywołano stanowisko zawarte w ww. interpretacji - na stronie 192 w części dziesiątej " Wybrane interpretacje Ministra Finansów oraz orzeczenia sądów" w pkt 3 zatytułowanym " Z faktury wystawionej na urząd gminy gmina może odliczyć podatek naliczony".

W świetle przedstawionych wywodów, które Wnioskodawca w pełni podziela, stoi on na stanowisku, iż w przypadku sporadycznego wystawienia przez któregoś z licznej rzeszy kontrahentów Gminy faktury VAT na Urząd Miasta, faktura taka o ile związana jest z działalnością opodatkowaną gminy, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy stanowi podstawę do ujęcia w ewidencji o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy i deklaracji VAT-7 Gminy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Tak szerokie ujęcie definicji działalności gospodarczej powoduje, że podmioty wykonujące taką działalność traktowane są jako podatnicy podatku VAT niezależnie od ich statusu, poza wyłączeniami określonymi w tej ustawie.

Natomiast, w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, lecz są objęte zwolnieniem wskazanym w § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W oparciu o art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Gmina może też prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej, wyłącznie w przypadkach i formie określonych w odrębnej ustawie (art. 9 ust. 1-3 cyt. ustawy).

Zaznaczyć należy, że przypisana gminie - jako jednostce samorządu terytorialnego - samodzielność działania ma znaczenie z uwagi na cytowaną wyżej definicję podatnika podatku od towarów i usług. Wynika z niej bowiem, iż tylko pomiot samodzielnie prowadzący działalność gospodarczą może być z tytułu tej działalności uznany za podatnika.

Z powyższego wynika, że urząd gminy jest jednostką pomocniczą, służącą do wykonywania zadań gminy oraz do jej obsługi techniczno-organizacyjnej. Urząd, działając w imieniu gminy, realizuje jej zadania własne. Natomiast zdolność prawną i zdolność do dokonywania czynności prawnych ma włącznie gmina. Ustawa o samorządzie gminnym nie przyznaje urzędowi statusu jednostki organizacyjnej gminy, ale wyłącznie status aparatu pomocniczego organu gminy. Tym samym urząd realizując zadania gminy może działać wyłącznie z zachowaniem swego statusu, jako jednostki pomocniczej organu wykonawczego.

Traktowanie urzędu jako podatnika podatku od towarów i usług nie znajduje żadnego uzasadnienia. Brak jest bowiem aktów prawnych, które stanowiłyby o jego samodzielności, a nawet takich, które dokładnie określałyby jego pozycję względem osób trzecich. Przez urząd należy rozumieć rodzaj wewnętrznej jednostki organizacyjnej gminy. Każde działanie podejmowane przez urząd w rzeczywistości nie będzie jego działaniem, lecz - w świetle ustawy o podatku od towarów i usług - działaniem samej gminy.

Zatem na podstawie przepisów regulujących ustrój gminy oraz przepisów o podatku od towarów i usług, to gmina jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Minister Finansów na podstawie delegacji zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, określił w § 5 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), co powinna zawierać faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży.

Stosownie do powołanego przepisu § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

W dalszej kolejności rozporządzenie Ministra Finansów wskazuje sposoby dokonywania korekty wystawionych faktur oraz okoliczności, w jakich te faktury mogą być skorygowane.

Mianowicie przewidziano dwa sposoby dokonania korekty faktur VAT, tj. poprzez:

Przypadki dotyczące wystawienia faktur korygujących określają przepisy § 13 i 14 ww. rozporządzenia. Zgodnie z § 14 ust. 1 rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Jak stanowi ust. 2 tego paragrafu, faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

Stosownie do brzmienia § 14 ust. 3 i 4 rozporządzenia, faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a, kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej. Przepisy § 5 ust. 5-7, § 7 i § 13 ust. 5 stosuje się odpowiednio do faktur korygujących.

W cyt. wyżej przepisie § 14 ust. 1 wskazano, iż dopuszczalne jest korygowanie "pomyłek (...) w jakiejkolwiek pozycji faktury", przy czym nie dokonano żadnych zastrzeżeń, co do charakteru tych pomyłek. Mogą to być więc wszelkie możliwe pomyłki, w tym również dotyczące zmiany danych nabywcy. Za interpretacją taką przemawia również wykładnia językowa analizowanego przepisu. Według "Słownika Języka Polskiego" pod red. M. Szymczaka, wyraz "pomyłka" oznacza - sąd lub postępek niezgodny z istotnym stanem rzeczy lub z obowiązującymi normami, mylne mniemanie, niewłaściwe, nieudane posunięcie; błąd, omyłka. Natomiast wyraz "jakikolwiek"- to zaimek zastępujący przymiotniki bez bliższego precyzowania ich treści; dowolny, wszelki, jaki bądź, wszystko jedno jaki; którykolwiek, jakikolwiek. Posłużenie się przez normodawcę zaimkiem nieokreślonym wskazuje, że "pomyłki w jakiejkolwiek pozycji faktury" mogą również dotyczyć wszystkich danych nabywcy, a z uwagi na nieokreślenie istoty pomyłek, należy przyjąć, że mogą polegać na wpisaniu danych zupełnie innego podmiotu.

Prawo korygowania faktur przysługuje także nabywcy towaru lub usług. Zgodnie z § 15 ust. 1 rozporządzenia, nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę lub fakturę korygującą zawierającą pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą lub oznaczeniem towaru lub usługi, z wyjątkiem pomyłek w pozycjach faktury określonych w § 5 ust. 1 pkt 6 - 12, może wystawić fakturę nazwaną notą korygującą. Przy czym zwrot: "jakakolwiek informacja wiążąca się z nabywcą", oznacza możliwość korygowania pomyłek w sposobie określenia nabywcy, np. błąd w nazwie, adresie lub numerze identyfikacyjnym, itp.

Powyższe jednoznacznie wskazuje, iż w tym trybie mogą być prostowane jedynie pomyłki dotyczące tego konkretnego podatnika. Gdy faktura zawiera błędy tylko w niektórych elementach nazwy, wówczas można je skorygować notą korygującą. Nie można natomiast poprzez wystawienie noty korygującej zmieniać podmiotu transakcji. W przypadku bowiem, gdy błędne są wszystkie dane nabywcy towaru lub usługi, wówczas nie jest dopuszczalne jej korygowanie przez nabywcę notą korygującą.

Jednocześnie należy podkreślić, iż celem faktury VAT jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, pełni ona bowiem szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku od towarów i usług. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, co oznacza, iż nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy wskazuje ona, co prawda zaistniałe zdarzenie gospodarcze, ale które wystąpiło między innymi podmiotami. Jeżeli więc faktura zawiera pomyłki dotyczące nazwy strony transakcji, jej adresu, a także jej numeru identyfikacji podatkowej, to powinna zostać skorygowana w ten sposób, aby odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję między ściśle określonymi podmiotami gospodarczymi.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Stosownie do postanowień art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy należy wskazać, że Gmina jako podatnik podatku VAT, zobowiązana jest do prowadzenia ewidencji zawierającej wymienione w art. 109 ust. 3 dane niezbędne m.in do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej. Prowadzona ewidencja winna odzwierciedlać faktycznie przeprowadzone przez Gminę zdarzenia gospodarcze, oraz zawierać prawidłowo sporządzone dokumenty. Zatem nie może dochodzić do sytuacji gdy w ewidencji podatnika znajduje się faktura VAT wystawiona na inny podmiot gospodarczy, nawet jeśli dotyczy zdarzenia przypisanego Gminie.

W omawianym przypadku podstawą do ujęcia w ewidencji gospodarczej faktur wystawionych na Urząd Miasta a związanych z działalnością opodatkowaną gminy, będzie prawidłowe skorygowane faktury VAT, poprzez wystawienie faktury korygującej (błędne są wszystkie dane nabywcy) lub noty korygującej (gdy faktura zawiera błędy tylko w niektórych elementach nazwy).

Należy zatem podkreślić, iż zaprezentowane stanowisko w przedmiotowej interpretacji jest zbieżne ze stanowiskiem przyjętym w wydanej dla Wnioskodawcy interpretacji indywidualnej nr IPPP1-443-2/10-4/AS z dnia 12 marca 2010 r., w której Organ uznał, iż "... w sytuacji gdyby w przyszłości zdarzyły się sytuacje, iż niektórzy kontrahenci pomyłkowo wystawiliby faktury na Urząd Miasta, nie zaś na Gminę, dopuszczalna byłaby sytuacja skorygowania błędu przez Gminę poprzez wystawienie przez nią noty korygującej lub też poprzez wystawienie przez kontrahenta faktury korygującej".

Przytoczona przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku, interpretacja nr IPPP2/443-155/09-2/MK z dnia 12 marca 2010 r. odnosi się do uznania za podatnika podatku od towarów i usług Gminy nie zaś Urzędu Gminy. Należy zauważyć, że w przedmiotowej interpretacji zostało zaprezentowane identyczne stanowisko.

Odnośnie powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji nr IPPP1/443-509/09-4/KG z dnia 29 lipca 2009 r. należy zauważyć, że dotyczy ona obowiązku podatkowego z tytułu dostawy energii elektrycznej. Ze stanu faktycznego będącego przedmiotem ww. interpretacji wynika, iż ". Urząd Gminy w miesiącu maju 2009 r. złożył zgłoszenie o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z dniem 31 maja 2009 r. Od dnia 1 czerwca 2009 r. podatnikiem podatku VAT jest Gmina. Jednocześnie w miesiącu maju otrzymano fakturę za energię elektryczną z terminem płatności 19 czerwca 2009 r. na której jako odbiorca usługi widnieje Urząd Gminy". Tut. Organ pragnie wskazać, iż obowiązek podatkowy z tytułu dostawy energii elektrycznej powstaje na szczególnych zasadach (art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. a) ustawy) t.j. z chwilą upływu terminu płatności. W uzasadnieniu wydanej interpretacji wskazano, iż "... otrzymaną przez Urząd Gminy fakturę winna ująć w swej deklaracji za miesiąc czerwiec 2009 r. Gmina nie zaś jak wskazuje to Wnioskodawca Urząd Gminy...". Należy zauważyć, iż interpretacji nr IPPP1/443-509/09-4/KG z dnia 29 lipca 2009 r. nie odnosi się do obowiązku korygowania błędnie wystawionej faktury VAT. W swym uzasadnieniu prezentuje konsekwentne stanowisko Organu odnoszące się do uznania za podatnika podatku od towarów i usług Gminy a nie Urzędu Gminy oraz wypowiada się na temat obowiązku podatkowego z tytułu dostawy energii elektrycznej. Dlatego wnioski jakie wyciągnął Wnioskodawca z analizy przytoczonej interpretacji jakoby faktura VAT wystawiona na urząd gminy w sytuacji gdy otrzymującym jest gmina, stanowi podstawę do ujęcia w rejestrze zakupu i obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w nich zawartego bez konieczności występowania o wystawienie faktury korygującej przez sprzedawcę lub wystawienia noty korygującej przez nabywcę, są całkowicie bezpodstawne.

W wydanej interpretacji Organ podatkowy odniósł się do problemu ujęcia w ewidencji oraz deklaracji VAT-7 faktury błędnie wystawionej na Urząd Gminy w sytuacji gdy odnosi się ona do zdarzeń gospodarczych Gminy, bez konieczności korygowania takiej faktury. W wydanej interpretacji Organ nie zajął stanowiska odnośnie prawa do odliczenia podatku VAT z takiej faktury, gdyż nie było to przedmiotem pytania Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.