IPPP1/443-565/12-4/ISZ - Ustalenie stawki podatku dla sprzedaży karnetu uprawniającego do wstępu na teren klubu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2012 r. (data wpływu 2 lipca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 sierpnia 2012 r. (data wpływu 23 sierpnia 2012 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 16 sierpnia 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży karnetu uprawniającego do wstępu na teren klubu - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 lipca 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży karnetu uprawniającego do wstępu na teren klubu.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 22 sierpnia 2012 r. (data wpływu 23 sierpnia 2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 16 sierpnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. jest czynnym podatnikiem VAT. Spółka prowadzi działalność w zakresie m.in.: pozostała działalność związana ze sportem (PKD 93.19.Z), działalność obiektów służących poprawie kondycji fizycznej (PKD 93.13.Z), działalność obiektów sportowych (PKD 93.11.Z). Spółka świadczy między innymi usługi obejmujące swoim zakresem wstęp na siłownię. Spółka prowadzi sprzedaż w postaci karnetów umożliwiających korzystanie z siłowni (nieograniczona liczba wejść) w okresie od 1 miesiąca do 12 miesięcy. Sprzedawane też są wejścia jednorazowe, które uprawniają do korzystania z siłowni przez nieograniczoną liczbę godzin danego dnia. Sprzedaż karnetów Spółka opodatkowuje 23% VAT. Dnia 4 stycznia 2012 r., Spółka przedstawiła że w momencie sprzedaży karnetów, zapewnia nabywcom karnetów bezpłatną opiekę i poradę instruktorów. Stan ten został przedstawiony nieprawidłowo i nie zgodnie z zaistniałym stanem faktycznym. Spółka nabywcom karnetów nie zapewnia opieki oraz porad instruktorów. W momencie sprzedaży karnetów, nabywcy karnetów mogą korzystać tylko ze sprzętów siłowych i aerobowych. Spółka świadczy też usługi w zakresie treningów personalnych z wykwalifikowanymi trenerami. Usługę sprzedaży treningów personalnych Spółka opodatkowuje 23% VAT. Usługa treningu personalnego z wykwalifikowanym trenerem objęta jest przedziałem czasowym, którym jest wielokrotność godziny. Z powyższej usługi może korzystać tylko i wyłącznie klient, który ww. usługę wykupił. Wykupienie karnetu do siłowni nie obejmuje treningu z trenerem personalnym. Trening personalny z wykwalifikowanym trenerem jest odrębną usługą świadczoną przez Spółkę. Po treningu klient musi opuścić siłownię lub okazać karnet na wejście do obiektu. W obiekcie znajdują się osoby z działu sprzedaży, pracownicy biurowi, ekipa sprzątająca oraz osoby, które odpowiadają za bezpieczeństwo i właściwe wykorzystanie sprzętu w fitness klubie.

W uzupełnieniu dodano, iż prowadząc klub sportowy (potocznie zwaną siłownią lub fitness klubem) pod nazwą " C." Spółka świadczy usługi obejmujące swoim zakresem wstęp na obiekt sportowy. Obiekt sportowy składa się z (recepcji, sali do ćwiczeń siłowych i cardio - maszyny do ćwiczeń indywidualnych potocznie zwanych siłownią), dwóch sal do zajęć grupowych (także zwanych jako zajęcia fitness czy aerobowe), przebieralni wraz z prysznicami: damskiej i męskiej, solarium, części wypoczynkowej gdzie znajdują się stoliki oraz zaplecza socjalnego dla pracowników wraz z pokojem biurowym.

Spółka prowadzi sprzedaż w postaci karnetów umożliwiających korzystanie z obiektu sportowego (nieograniczona liczba wejść) w okresie od 1 miesiąca do 12 miesięcy. Sprzedawane też są wejścia jednorazowe, które uprawniają do korzystania z obiektu sportowego przez nieograniczoną liczbę godzin danego dnia. Sprzedaż wszystkich karnetów obecnie Spółka opodatkowuje 23% VAT. Dodatkowo na obiekcie sportowym można kupić różnego rodzaju produkty spożywcze takie jak: woda, napoje gazowane, napoje izotomiczne, batony energetyczne. Wszystkie te produkty opodatkowane są 23% VAT. Za dodatkową opłatą na terenie klubu sportowego można skorzystać z usług w zakresie treningów personalnych z wykwalifikowanymi trenerami. Usługa ta jest objęta przedziałem czasowym którym jest wielokrotnością godziny (60 minut). Usługę sprzedaży treningów personalnych Spółka opodatkowuje 23% VAT. Usługa nie jest zawarta w cenie standardowego karnetu. Po zakończeniu treningu indywidualnego uczestnik w przypadku nie posiadania standardowego karnetu musi opuścić fitness klub. Z usługi nie mogą korzystać m.in. uczestnicy posiadający karnet, którzy nie wykupili treningu.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie:

Jaką stawką podatku VAT opodatkować sprzedaż karnetu umożliwiającego korzystanie z siłowni, fitness, aerobiku i pochodnych.

W wyniku uzupełnienia wniosku Strona sprecyzowała pytanie:

Jaką stawką podatku VAT opodatkować sprzedaż karnetu umożliwiającego wejście na obiekt sportowy.

W uzupełnieniu wniosku zaznaczono również, iż odpowiedź na pytanie o stawki VAT odnośnie wejść do klubu sportowego (w formie wejść jednorazowych, karnetów 1, 6 i 12 miesięcznych) wyczerpuje zapytanie i jednocześnie Spółka wycofuje zapytanie o produkty "pochodne".

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie pkt 186 załącznika nr 3 do ustawy VAT, sprzedaż karnetów uprawniających do wstępu na siłownię korzysta z opodatkowania stawką 8%, zamiast dotychczas stosowanej przez Spółkę 23% stawki podatku,

Od dnia 1 stycznia 2011 r. dla potrzeb podatku od towarów i usług klasyfikacja statystyczna towarów i usług jest dokonywana na podstawie rozporządzenia z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.)

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w grupowaniu 96.04.10.0 wymienione zostały "usługi związane z poprawą kondycji fizycznej". Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 213, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. W poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy zawierającego wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, zawarto usługi o symbolu PKWiU 93.11.10.0 "Usługi związane z działalnością obiektów sportowych". Natomiast w poz. 186 tegoż załącznika do ustawy, zawarto - bez względu na symbol PKWIU - "Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż stawką podatku w wysokości 8% objęte zostały m.in. usługi związane z rekreacją jednakże wyłącznie w zakresie wstępu.

W przepisach ustawy nie definiuje się pojęcia "wstępu". W konsekwencji należy sięgnąć do wykładni językowej, aby poznać jego znaczenie. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa www.sjp.pwn.pl), pod pojęciem tym należy rozumieć "możliwość wejścia gdzieś". Oznacza to, iż preferencyjną stawkę podatku zależy stosować w przypadku gdy opłata za wstęp jest związana z dostępem do określonego obiektu, czy sprzętu różnego rodzaju, tak jak ma to miejsce w przypadku np. siłowni. W sytuacji tego rodzaju opłaty nie ma natomiast znaczenia forma w jakiej dokumentowane jest uiszczanie tej opłaty (karnet czy jednorazowy bilet).

W Gazecie Podatkowej nr 92 z dnia 17 listopada 2011 r. zostało postawione pytanie: "Zamierzam otworzyć klub, gdzie będą prowadzone zajęcia fitness oraz siłownia. czy te usługi opodatkowane są 8% stawką VAT.

Jak wyjaśnił Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 18 października 2011 r., nr ILPP2/443-1089/11-2/AK, w przepisach ustawy nie definiuje się pojęcia "wstępu". Dlatego też zdaniem organu podatkowego, aby poznać jego znaczenie należy sięgnąć do wykładni językowej. Oznacza to, iż preferencyjną stawkę podatku należy stosować w przypadku, gdy opłata za wstęp jest związana z dostępem do określonego obiektu, czy sprzętu różnego rodzaju, tak jak to ma miejsce w przypadku np: siłowni. W sytuacji tego rodzaju opłaty nie ma natomiast znaczenia forma, w jakiej dokumentowane jest jej uiszczanie (karnet czy bilet). Zatem, zdaniem dyrektora izby skarbowej, przy świadczeniu usługi wstępu do fitness klubu (na podstawie karty wstępu bez zaznaczenia czasu, ilość wejść i rodzaju usług dostępnych w klubie) zastosowanie znajdzie przepis art. 41 ust. 2 ustawy o VAT w zw. z art. 146a pkt 2 i w zw. z poz. 186 załącznika nr 3 do tej ustawy. Tym samym usługa wstępu do fitness klubu opodatkowana jest 8% stawką VAT.

Zatem sprzedaż karnetów uprawniających do wejścia na siłownię korzysta z preferencyjnej stawki VAT 8%, ponieważ jest to usługa w zakresie wstępu. Klient indywidualny korzysta z siłowni - dowód zakupu stanowi karnet.

Bowiem przy świadczeniu usług związanych z rekreacją od dnia 1 stycznia 2011 r. nie ma znaczenia klasyfikacja PKWiU. Istotna jest nazwa usługi, co zostało uregulowane przez ustawodawcę w załączniku nr 3 do ustawy VAT. Biorąc powyższe pod uwagę zdaniem Spółki, świadczone usługi wstępu do siłowni opodatkowane są 8% stawką podatku, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 i w zw. z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy.

W uzupełnieniu z dnia 22 sierpnia 2012 r. wskazano, iż zgodnie z obowiązującym prawem powinny mieć zastosowanie następujące stawki VAT na usługi klubu sportowego:

Słownik pojęć:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. dla potrzeb podatku od towarów i usług, klasyfikacja statystyczna towarów i usług jest dokonywana na podstawie rozporządzenia z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Należy zauważyć, że prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach statystycznych. Organy podatkowe nie są zatem uprawnione do dokonywania klasyfikacji statystycznej wyrobów i usług.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie, zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W załączniku nr 3 do ustawy zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, zawarto m.in. usługi:

* poz. 179 - PKWiU 93.11.10.0 "Usługi związane z działalnością obiektów sportowych". Poprzez obiekt sportowy, rozumie się samodzielny zwarty zespół urządzeń terenowych oraz budynków przeznaczonych do celów sportowych. Grupowanie to obejmuje usługi związane z działalnością obiektów sportowych na otwartym powietrzu lub halowych obiektów sportowych, takich jak stadiony i areny sportowe, lodowiska, baseny, boiska sportowe, pola golfowe, tory do gry w kręgle, korty tenisowe itp. Natomiast, jak wynika z opisu do tego grupowania, nie obejmuje ono m.in. usług związanych z działalnością obiektów służących poprawie kondycji fizycznej, sklasyfikowanych pod PKWiU 93.13.10.0.

* poz. 186 - bez względu na symbol PKWiU - "Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu".

Z objaśnienia 1) do powyższego załącznika wynika, że wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik. Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż stawką podatku w wysokości 8% objęte zostały m.in. usługi związane z rekreacją, jednakże wyłącznie w zakresie wstępu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. Prowadząc klub sportowy Spółka świadczy usługi obejmujące swoim zakresem wstęp na obiekt sportowy. Obiekt sportowy składa się z (recepcji, sali do ćwiczeń siłowych i cardio (maszyny do ćwiczeń indywidualnych potocznie zwanych siłownią), dwóch sal do zajęć grupowych (także zwanych jako zajęcia fitness czy aerobowe), przebieralni wraz z prysznicami: damskiej i męskiej, solarium, części wypoczynkowej gdzie znajdują się stoliki oraz zaplecza socjalnego dla pracowników wraz z pokojem biurowym.

Spółka prowadzi sprzedaż w postaci karnetów umożliwiających korzystanie z obiektu sportowego (nieograniczona liczba wejść) w okresie od 1 miesiąca do 12 miesięcy. Sprzedawane też są wejścia jednorazowe, które uprawniają do korzystania z obiektu sportowego przez nieograniczoną liczbę godzin danego dnia. Spółka nabywcom karnetów nie zapewnia opieki oraz porad instruktorów. W momencie sprzedaży karnetów, nabywcy karnetów mogą korzystać tylko ze sprzętów siłowych i aerobowych. Za dodatkową opłatą na terenie klubu sportowego można skorzystać z usług w zakresie treningów personalnych z wykwalifikowanymi trenerami. Usługa ta jest objęta przedziałem czasowym którym jest wielokrotnością godziny (60 minut). Usługa nie jest zawarta w cenie standardowego karnetu. Po zakończeniu treningu indywidualnego uczestnik w przypadku nie posiadania standardowego karnetu musi opuścić klub. Z usługi nie mogą korzystać m.in. uczestnicy posiadający karnet, którzy nie wykupili treningu.

Zatem z przedstawionych okoliczności sprawy nie wynika, by Spółka świadczyła usługi związane z działalnością obiektów sportowych, o których mowa w poz. 179 złącznika nr 3 do ustawy o VAT.

Z opisu zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi związane z działalnością obiektów służących poprawie kondycji fizycznej (siłownia, zajęcia fitness, aerobowe, treningi personalne oraz usługi solarium), których są wyłączone z grupowania PKWiU 93.11.10.0. Zatem nie można utożsamiać świadczonych przez Wnioskodawcę usług w klubie sportowym będących przedmiotem zapytania, z usługami związanymi z działalnością obiektów sportowych o którym mowa w poz. 179 załącznika do ustawy.

Ponadto wskazać należy, iż przez obiekt sportowy rozumieć należy samodzielny zwarty zespół urządzeń terenowych oraz budynków przeznaczonych do celów sportowych (www.stat.gov.pl). Jak wynika z załącznika do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. (Dz. U. Nr 251, poz. 1885) w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) w Sekcji R: Działalność związana z kulturą, rozrywką i rekreacją wymieniono Dział 93 oznaczony jako Działalność sportowa, rozrywkowa i rekreacyjna, obejmujący grupy:

* 93.1 - Działalność związana ze sportem

* 93.2 - Działalność rozrywkowa i rekreacyjna

* 93.21.Z Działalność wesołych miasteczek i parków rozrywki

* 93.29.Z Pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna

Jednocześnie Sekcja S: Pozostała działalność usługowa obejmuje: Pozostałą indywidualną działalność usługową oznaczoną jako Dział 96. Dział ten obejmuje m.in. podklasę: 96.04.Z Działalność usługowa związana z poprawą kondycji fizycznej.

Natomiast w Wyjaśnieniach do PKD - 2007 wskazano, iż Podklasa oznaczona jako 93.11.Z Działalność obiektów sportowych obejmuje:

* działalność obiektów sportowych na otwartym powietrzu lub obiektów sportowych halowych (otwartych, zamkniętych lub zadaszonych, z miejscami siedzącymi dla widzów lub bez), tj.:

o stadiony do gry w piłkę nożną,

o stadiony do gry w krykieta, rugby,

o tory wyścigowe dla samochodów, psów, koni,

o baseny,

o stadiony lekkoatletyczne,

o hale i stadiony przeznaczone dla sportów zimowych, włączając hale do gry w hokeja,

o hale bokserskie,

o pola golfowe,

o tory do gry w kręgle,

o pozostałe obiekty sportowe

* organizowanie i przeprowadzanie imprez sportowych dla sportowców zawodowych lub amatorów z wykorzystaniem własnych, otwartych lub zamkniętych obiektów sportowych,

* zarządzanie i zapewnienie pracowników do obsługi tych obiektów.

Podklasa ta nie obejmuje natomiast m.in. działalności obiektów służących poprawie kondycji fizycznej, sklasyfikowanej w 93.13.Z, działalności związanej z prowadzeniem parków i plaż, sklasyfikowanej w 93.29.Z.

Jednocześnie wyjaśnić należy, iż Podklasa 93.13.Z Działalność obiektów służących poprawie kondycji fizycznej obejmuje m.in. działalność centrów i klubów fitness oraz innych obiektów służących poprawie kondycji fizycznej i kulturystyce, a nie obejmuje m.in. działalności usługowej łaźni tureckich, saun i łaźni parowych, solariów, salonów odchudzających, sklasyfikowanej w 96.04.Z.

Odzwierciedleniem Polskiej Klasyfikacji Działalności jest Polska Klasyfikacja Towarów i Usług. Zgodnie z § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.), wprowadza się do stosowania w statystyce, ewidencji i dokumentacji oraz rachunkowości, a także w urzędowych rejestrach i systemach informacyjnych administracji publicznej Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), stanowiącą załącznik do rozporządzenia. Od dnia 1 stycznia 2011 r., dla celów podatku od towarów i usług, stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług stanowiącą załącznik do przedmiotowego Rozporządzenia. Z powyższych przepisów wynika, iż w Sekcji R mieszczą się Usługi kulturalne, rozrywkowe, sportowe i rekreacyjne.

W Dziale 93 "Usługi związane ze sportem, rozrywką i rekreacją" mieszczącym się w Sekcji R wymienione zostały:

W dziale 96 "pozostałe usługi indywidualne", mieszczącym się w sekcji s, wymienione zostały:

W wyjaśnieniach do PKWiU wskazano, iż grupowanie 93.11.10.0 obejmuje:

* usługi związane z działalnością obiektów sportowych na otwartym powietrzu lub halowych obiektów sportowych, takich jak: stadiony i areny sportowe, lodowiska, baseny, boiska sportowe, pola golfowe, tory do gry w kręgle, korty tenisowe itp.,

* usługi związane z działalnością torów wyścigowych dla samochodów, psów i koni,

* usługi związane z organizowaniem i przeprowadzaniem imprez sportowych dla sportowców zawodowych lub amatorów z wykorzystaniem własnych, otwartych lub zamkniętych obiektów sportowych.

Grupowanie to nie obejmuje natomiast m.in. usług związanych z działalnością obiektów służących poprawie kondycji fizycznej, sklasyfikowanych w 93.13.10.0. Natomiast grupowanie 96.04.10.0 (usługi związane z poprawą kondycji fizycznej), mieszczące się w grupie 96.04 obejmuje usługi świadczone przez łaźnie tureckie, sauny i łaźnie parowe, solaria, salony odchudzające, salony masażu (z wyłączeniem masażu leczniczego) i podobne usługi mające na celu poprawę samopoczucia.

Jak wyżej wskazano, w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT zostały wskazane "Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu" bez względu na PKWiU. Ustawodawca nie określił form ani kategorii "wstępu", które objął 8% stawką podatku.

Należy zauważyć, iż w przepisach ustawy nie definiuje się pojęcia "wstępu". W konsekwencji należy sięgnąć do wykładni językowej, aby poznać jego znaczenie. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa www.sjp.pwn.pl), pod pojęciem tym należy rozumieć "możliwość wejścia gdzieś", co nie jest równoznaczne z możliwością korzystania z dostępnych tam urządzeń. I tak np. opłata (bilet, karnet) za wstęp jest opłatą wnoszoną przez np. kibica co do zasady za uczestniczenie w imprezie poprzez np. oglądanie (uczestnictwo bierne). Należy zauważyć, że pojęcie wstępu rozumiane jak "prawo wejścia" wiąże się zazwyczaj z nabyciem biletu, karnetu itp. uprawniającego do wejścia do danego obiektu lub na daną imprezę. W sytuacji, gdy opłata w formie jednorazowej "wejściówki" lub karnetu okresowego pobierana jest za udział w konkretnych zajęciach fitness czy areobowych nie może być utożsamiana z "opłatą za wstęp", ale odnosi się do aktywnego uczestnictwa. Podobnie bilet wstępu/karnet do sali do ćwiczeń siłowych czy cardio - zwanych siłownią oraz solarium daje możliwość nie tylko wejścia do obiektu, ale również i przede wszystkim możliwość korzystania z dostępnych tam urządzeń. Kupując bilet wstępu nabywca korzysta (uczestniczy) czynnie poprzez korzystanie z urządzeń.

Przedstawione okoliczności wskazują, iż Wnioskodawca oferuje za stosowną opłatą: wejście jednorazowe do obiektu sportowego (bez wstępu na zajęcia grupowe), wejście jednorazowe do obiektu sportowego na zajęcia grupowe (tak zwane fitness, aerobowe itd.), karnety miesięczne (1 miesiąc, 6 miesięcy, 12 miesięcy) do obiektu sportowego (bez wstępu na zajęcia grupowe), karnety miesięcznie (1 miesiąc, 6 miesięcy, 12 miesięcy) na zajęcia grupowe (tak zwane fitness, aerobowe itd.), treningi personalne oraz solarium.

Zatem Spółka oferuje swoim klientom nie tylko uprawnienie do wejścia do danego obiektu służącego poprawie kondycji fizycznej, ale jednocześnie korzystanie z zajęć grupowych (fitness, aerobowe itp.) lub siłowni, z dostępnych tam urządzeń do ćwiczeń siłowych i cardio, a także, solarium. Wobec powyższego opłata wnoszona przez klienta Wnioskodawcy z tytułu wejścia do obiektu sportowego jednorazowego lub w formie karnetu miesięcznego (1 miesiąc, 6 miesięcy, 12 miesięcy) bez wstępu na zajęcia grupowe jak i na zajęcia grupowe stanowi opłatę za możliwość korzystania z wymienionych we wniosku zajęć grupowych (fitness, aerobowe itd.) lub urządzeń siłowych oraz całej Infrastruktury technicznej znajdującej się w ofercie, a służącej poprawie kondycji fizycznej. Taka obecność uczestnika (klienta) stanowi aktywne uczestnictwo w świadczonej usłudze i wykracza poza usługę wstępu i biernego uczestnictwa w wydarzeniu. Opłata to w istocie stanowi wynagrodzenie za świadczone usługi zajęć m.in. fitness, areobowe lub zajęć w siłowni, na które składa się udostępnienie urządzeń służących poprawie kondycji fizycznej. Opłata ta uprawnia zatem do korzystania z szerszego zakresu usług niż sam wstęp. Ze względów wskazanych wyżej opłaty uprawniające do wstępu jednorazowego lub karnety (1 miesiąc, 6 miesięcy, 12 miesięcy) uprawniające do uczestnictwa w zajęciach grupowych (fitness, areobowe itp.) lub uprawniające do korzystania z wyposażenia siłowni, a także z solarium nie są uznane za opłaty w zakresie wstępu. Przy czym nie ma znaczenia, iż Spółka nabywcom karnetów nie zapewnia opieki oraz porad instruktorów. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego: "w momencie sprzedaży karnetów, nabywcy mogą korzystać tylko ze sprzętów siłowych i aerobowych", zatem jest to szerszy zakres niż sam wstęp. Podobnie nie można utożsamiać ze "wstępem" opłaty za treningi personalne. Taka obecność uczestnika klubu stanowi aktywne uczestnictwo w świadczonej usłudze wymagającej zaangażowania osób trzecich (trenera personalnego) i wykracza poza usługę wstępu i biernego uczestnictwa w wydarzeniu. Wobec tego usługi świadczone przez Wnioskodawcę w postaci ww. zajęć grupowych, udostępnienia siłowni oraz solarium jak i usługi treningów personalnych, nie są usługami wymienionymi w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy. Zatem Spółce nie przysługuje uprawnienie do stosowania preferencyjnej 8% stawki podatku od towarów i usług na mocy poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy.

Powyższe rozumienie potwierdza również obowiązujący od 1 lipca 2011 r. art. 32 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, wskazuje, iż:

Zatem z ww. przepisów rozporządzenia Rady wynika, że świadczenie usług wstępu, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę obejmuje w szczególności prawo wstępu na spektakle, występy cyrkowe, koncerty, wystawy, mecze, zawody, konferencje, seminaria.

Warto w tym miejscu odwołać się do ostatniego orzeczenia WSA w Gliwicach z dnia 8 maja 2012 r. syng. akt III SA/Gl 1543/11, w którym Sąd po rozpoznaniu sprawy dotyczącej zbieżnego zagadnienia prawnego, uznał pogląd zaprezentowany przez organ podatkowy za słuszny. Co więcej, co wymaga szczególnego uwypuklenia, Sąd w niniejszym wyroku, sam w uzasadnieniu wskazał na brzmienie powoływanego powyżej art. 32 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., jako aktu pomagającego w ustaleniu zakresu usług w zakresie "wstępu". WSA, zaznaczył, iż pojęcia usług w zakresie wstępu, w kontekście rozpatrywanej normy prawnej wynikającej z treści poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT nie można utożsamiać z pojęciem "biletu wstępu" uprawniającego do uczestniczenia w zajęciach sportowo-rekreacyjnych, które prowadzone są na zasadzie czynnego uczestnictwa w nich. W związku z powyższym, przenosząc tezy wyroku na grunt przedmiotowej sprawy, wstęp do obiektu wyposażonego w salę do ćwiczeń siłowych i cardio (siłownię), wstęp na zajęcia grupowe takie jak m.in. fitness, aerobowe itp., możliwość skorzystania z solarium oraz treningów personalnych nie uprawnia korzystającego do wstępu jedynie w sensie wejścia gdzieś, jako to miejsce w przypadku np. kupienia biletu do kina, lecz obejmuje również czynne uczestnictwo w zajęciach sportowo - rekreacyjnych, a więc korzystanie z kompleksowej usługi siłownia/zajęcia grupowe i inne.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, iż sprzedaż przez Wnioskodawcę karnetu umożliwiającego wejście na obiekt sportowy, nie mieści się w zakresie objętym stawką podatku 8%, lecz winna być opodatkowana stawką podstawową podatku VAT - 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanej przez Spółkę interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 października 2011 r. sygn. ILPP2/443-1089/11-2/AK, zgodnie z art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) Minister właściwy do spraw finansów publicznych może z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

Ponadto tut. organ podkreśla, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii stawki podatku od towarów i usług dla dostawy napoi oraz batonów izotermicznych, gdyż powyższe nie było przedmiotem zapytania niniejszego wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.