IPPP1-443-561/07-2/BS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2007 r. (data wpływu 26 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 listopada 2007 r. (data stempla pocztowego) został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W lipcu 2002 r. Wnioskodawczyni wraz z synem nabyła grunty orne VI klasy o powierzchni 23.200 m 2, położone w miejscowości X. Zarówno Wnioskodawczyni jak i syn nie prowadzą działalności gospodarczej i nie są podatnikami podatku VAT.

Celem zakupu było utworzenie na ww. działce siedliska tzn. wybudowanie domu do zamieszkania i zagospodarowanie pozostałego gruntu na potrzeby osobiste. Aby utworzyć siedlisko działka winna mieć powierzchnię 10.000 m 2, dlatego też Wnioskodawczyni zakupiła działkę spełniającą to wymaganie.

Rada Gminy w grudniu 2002 r. uchwałą nr........ przystąpiła do sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy, a we wrześniu 2006 r. uchwaliła nowy miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Gminy i tym samym przekształciła grunty w okolicy (w tym działkę Wnioskodawczyni) na grunty budowlane. W związku z powyższym okazało się, że Wnioskodawczyni nie potrzebuje już tak dużej działki, aby osiedlić się na tym terenie, dlatego też wraz z synem podzieliła grunt na mniejsze działki. Powstało kilkanaście działek, trzy działki przeznaczone zostały na drogi. W związku z zaistniałą sytuacją Wnioskodawczyni zmuszona została do ograniczenia swoich planów związanych z osiedleniem się do największej działki. Zamierza tam w najbliższym czasie (w roku 2008) rozpocząć budowę domu i następnie zamieszkać. Pozostałe działki natomiast planuje sprzedać, nie widząc celu dalszego ich posiadania.

Wnioskodawczyni zaznacza, iż nabywając grunt nie miała zamiaru dokonać jego odsprzedaży. Nabyła go na cele osobiste związane z utworzeniem siedliska. Sprzedaży dokona jednorazowo, nie posiada innych działek budowlanych i nie zamierza w przyszłości zakupić działek do odsprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z planowaną jednorazową sprzedażą działek budowlanych, z zakupionego na cele osobiste gruntu ornego, przekształconego decyzją Gminy na działki budowlane, wystąpi obowiązek zapłaty podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy ze względu na to, iż dokonując zakupu gruntu nie było jej zamiarem przekształcenie go na działki budowlane w celach zarobkowych, a jedynie wykorzystanie go na potrzeby osobiste, a także ze względu na to, że sprzedaż działek będzie miała charakter jednorazowy oraz nie wynika z prowadzonej działalności gospodarczej, to sprzedaż ta nie powinna być obciążona podatkiem VAT.

Swoje stanowisko Wnioskodawczyni opiera m.in. na wyrokach: NSA z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I F Ps 3/07, WSA z dnia 21 lutego 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 4176/06, ETS z dnia 4 października 1994 r. wyrok w sprawie C-291 oraz postanowieniach: Naczelnika Urzędu Skarbowego w Grodzisku Mazowieckim z dnia 12 września 2007 r., sygn. 1406/VAT/443-35/MO/07, Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Targówek z dnia 27 lipca 2007 r. sygn. 1437/ZP/443/59/EZ/07, z dnia 8 sierpnia 2007 r. sygn. 1437/ZP/443/66/EZ/07, Naczelnika II Urzędu Skarbowego w Opolu z dnia 25 czerwca 2007 r. sygn. PP/443-18/ET/07, z dnia 2 sierpnia 2007 r. sygn. PP/443-39-2/ET/07, Naczelnika Urzędu Skarbowego w Namysłowie z dnia 20 czerwca 2007 r. sygn. PP/443-9/07 oraz Naczelnika Urzędu Skarbowego w Płocku z dnia 5 czerwca 2007 r. sygn. 1419/UPP/443-27/07/EG/1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei, stosownie do ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (tydzień, miesiąc, rok) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

Z treści wniosku wynika, że w 2002 r. Wnioskodawczyni nabyła grunty orne VI klasy o powierzchni 23.200 m 2 w celu utworzenie na ww. działce siedliska. W 2006 r. Gmina, po uchwaleniu nowego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przekształciła grunty w okolicy (w tym działkę Wnioskodawczyni) na grunty budowlane. Z uwagi na to, że Wnioskodawczyni nie potrzebuje już tak dużej działki, by osiedlić się na tym terenie podzieliła grunt na mniejsze działki. Na jednej z nich Strona zamierza w 2008 r. rozpocząć budowę domu i następnie w nim zamieszkać, pozostałe działki natomiast planuje sprzedać.

Zgodnie z przedstawionymi wyżej przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, dokonywanie przedmiotowych dostaw w sposób ciągły i w celach zarobkowych spełnia definicję działalności gospodarczej, a przedmiot tych dostaw - grunt, jest towarem w pojęciu ustawy. Okoliczności sprawy wskazują ponadto, iż podział gruntu na kilkanaście działek w celu ich sprzedaży świadczy o zamiarze częstotliwego, powtarzalnego wykonywania czynności.

Zatem, dostawa chociażby jednej działki przeznaczonej pod zabudowę, w okolicznościach wskazujących na zamiar dokonywania jej w sposób częstotliwy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 22% na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy, gdyż zwolniona jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę (art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy).

Jednocześnie organ podatkowy zauważa, iż zarówno powołane przez Wnioskodawczynię wyroki jak i interpretacje prawa podatkowego wydane zostały w indywidualnych sprawach osadzonych w konkretnych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Ponadto wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są na pisemny wniosek zainteresowanego w jego indywidualnej sprawie, w związku z powyższym przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.