IPPP1-443-551/08-2/IZ
Pismo z dnia 24 czerwca 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1-443-551/08-2/IZ
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o, przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2008 r. (data wpływu 25 marzec 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie faktur korygujących - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 25 marca 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie faktur korygujących.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca zamierza podjąć działalność w zakresie rozkładowych pasażerskich autokarowych przewozów międzynarodowych. Bilety będące dowodem zawarcia umowy przewozu pomiędzy pasażerem a Spółką (wystawiane będą przez Spółkę lub w jej imieniu i na jej rachunek przez jej agentów) będą spełniać warunki określone w § 20 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.) - a zatem będą mogły być uznane za faktury VAT.
Zgodnie z obowiązkami Spółki nakładanymi przez przepisy prawa oraz wewnętrznymi ustaleniami Spółki bilety będą biletami imiennymi, na których w polu opisanym jako "Nabywca" wpisywane będzie imię i nazwisko pasażera (osoby fizycznej). Oczekiwane jest występowanie wielu sytuacji, w których okazywać się będzie, iż koszty przejazdu osoby wskazanej w bilecie jako pasażer, pokrył podmiot gospodarczy (firma) - której pasażer jest pracownikiem, zleceniobiorcą, itp. Firma będąca rzeczywistym nabywcą biletów zwracać się będzie do Spółki, podając numery biletów oraz dane pasażerów, z prośbą o skorygowanie danych nabywcy ujętych w bilecie i wystawienie na jej rzecz standardowej faktury VAT.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Jak w opisanym stanie faktycznym Spółka powinna prawidłowo skorygować dane nabywcy umieszczone w bilecie stanowiącym fakturę VAT.
Czy prawidłowym będzie wystawienie faktury korygującej do biletu, dotyczącej korekty danych nabywcy, na której jako treść korygowaną wskazano by dane nabywcy - jako treść po korekcie wskazana będzie nazwa i adres oraz numer NIP firmy, która zwróciła się do Spółki.
Czy na fakturze korygującej można umieścić poza treściami korygowanymi oraz danymi wystawcy faktury oraz nabywcy, także dane dotyczące biletu do którego faktura korygująca jest wystawiana - takie jak trasa przejazdu, kwoty należności netto, kwota podatku VAT, kwota należności brutto. Czy umieszczenie takich danych na fakturze korygującej nie spowoduje, że zostanie ona uznana za fakturę o której mowa w art. 108 ust. 1 ustawy o VAT, która rodzi obowiązek zapłaty wykazanego na niej podatku niezależnie od zapłaty podatku z tytułu sprzedaży biletu na przejazd.
Zdaniem Wnioskodawcy:
Prawidłowe będzie skorygowanie danych nabywcy poprzez wystawienie faktury korygującej do wystawionego biletu.
Wystawienie faktury korygującej dane nabywcy, gdzie jako treść po korekcie wskazana będzie nazwa, adres i numer NIP faktycznego nabywcy będzie w pełni zgodne z obowiązującymi przepisami.
Nie ma przeszkód, aby fakturę korygującą uzupełnić o dane, które nie podlegają korekcie, takie jak kwota podatku, kwota należności netto i brutto, trasa przejazdu, itp. Umieszczenie takich danych na fakturze wyraźnie oznaczonej jako faktura korygująca nie spowoduje, iż będzie ona uważana za fakturę o której mowa w art. 108 ust. 1 ustawy o VAT - rodzącą obowiązek zapłaty podatku niezależnie od zapłacenia podatku od faktycznej sprzedaży usługi przewozowej.
UZASADNIENIE stanowiska podatnika:
Zgodnie z § 17 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r., fakturę korygującą wystawia się również (poza przypadkami udzielania rabatów) gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury, lub w razie stwierdzenie pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. W analizowanej sytuacji wystawiany jest bilet, zawierający wszystkie dane do uznania go za fakturę VAT, określone w § 20 pkt 1 przywołanego rozporządzenia. Ponadto zawiera on dodatkowe dane (imię i nazwisko nabywcy), właściwe dla faktury VAT, które choć są nieobowiązkowe z punktu widzenia biletu jako szczególnego rodzaju faktury VAT, to nie zmienia to jednak faktu, iż wystawiony bilet jest fakturą VAT. Co istotne, umieszczenie danych pasażera na bilecie (który jak się ostatecznie może okazać - może nie być nabywcą biletu) - będzie podyktowane postanowieniami regulaminu prowadzenia przewozów ustalonego przez Spółkę i zgodnego z obowiązującymi regulacjami prawnymi. W konsekwencji zgodnie z regulacjami rozporządzenia, nieprawidłowe dane co do osoby nabywcy należy skorygować poprzez wystawienie faktury korygującej. Prawidłowo wystawiona faktura korygująca powinna zawierać wyraźne oznaczenie "Faktura korygująca" albo "Korekta" oraz dane wystawcy i nabywcy biletu (właściwego nabywcy) ponadto przywołanie numeru biletu, w odniesieniu do którego jest wystawiana i daty jego wystawienia, a także wskazanie treści korygowanej (którą będzie imię i nazwisko pasażera, który jest wskazany na bilecie jako nabywca, choć faktycznie nabywcą jest kto inny) oraz treści prawidłowej (nazwa, adres i NIP firmy która jest faktycznym nabywcą biletu).
W ocenie Spółki wystawienie przez nią faktury korygującej do pierwotnie wystawionego biletu - faktury VAT, w celu skorygowania danych podmiotu będącego faktycznym nabywcą biletu jest najbardziej prawidłowym sposobem skorygowania błędu co do osoby nabywcy umieszczonej na bilecie. Wprawdzie zgodnie z § 18 ust. 1 rozporządzenia MF z dnia 25 maja 2005 r., nabywca otrzymujący fakturę zawierającą błędy m.in. co do danych nabywcy może skorygować te błędy poprzez wystawienie noty korygującej. Jednak jest to przepis, który wskazuje jedynie na możliwość, a nie obowiązek, czy właściwy sposób dokonania korekty. W pełni dopuszczalne jest, w tym przypadku, wystawienie faktury korygującej.
Zasadność, czy wręcz konieczność skorygowania danych dotyczących nabywcy w drodze wystawienia faktury korygującej przez wystawcę faktury potwierdza interpretacja wydana przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Sosnowcu w dniu 16 kwietnia 2007 r. (PPlV/443-5/07), w której jednoznacznie wskazano, iż w drodze wystawienia noty korygującej nie można dokonywać całkowitej zmiany nabywcy, a korekta w tym zakresie musi zostać dokonana przez wystawcę faktury (w analizowanym przypadku - przez Spółkę)
Należy dodatkowo uznać, iż wskazanie na fakturze korygującej dodatkowych danych, ponad wymienione powyżej jest w świetle obowiązujących przepisów w pełni uzasadnione. Przepisy rozporządzenia MF z dnia 25 maja 2005 r. wskazują jedynie minimum danych jakie powinny się znaleźć na fakturze korygującej, nie zabraniają jednak w żaden sposób umieszczeniu większej ilości danych. Nie ma podstaw do uznania, aby faktura oznaczona jako faktura korygująca, która będzie wyraźnie odwoływała się do wcześniej wystawionej faktury (biletu) i nie będzie zawierała kwot podatku wyższych niż umieszczone na pierwotnym bilecie, mogła być uznana za fakturę o której mowa w art. 108 ust. 1 ustawy o VAT, która rodzi obowiązek zapłaty wykazanego na niej podatku, niezależnie od obowiązku odprowadzenia podatku VAT zawartego w bilecie. Przez fakturę o której mowa w art. 108 ust. 1 ustawy o VAT, należy bowiem rozumieć fakturę stwierdzającą dokonanie sprzedaży, która nie została dotąd udokumentowana inną fakturą. Taka sytuacja nie wystąpi w analizowanym przypadku, stąd nie będzie podstaw do stosowania regulacji art. 108 ust. 1 ustawy o VAT.
Należy podkreślić, iż wskazane powyżej reguły korygowania treści biletu stanowiącego szczególny rodzaj faktury VAT nie tylko wynikają bezpośrednio z przywołanych treści przepisów, ale zasadom tym nie sprzeciwiają się reguły dotyczące rozliczania podatku naliczonego. Wystawienie faktury korygującej nabywcę biletu nie przyczyni się w żaden sposób do narażenia budżetu państwa na uszczuplenie należności podatkowych poprzez niezasadne odliczenie podatku z wystawionej przez Spółkę faktury korygującej. Będzie tak z tej przyczyny, iż nawet w przypadku, gdy na fakturze korygującej zostaną umieszczone wszelkie dane z biletu w tym dotyczące kwot podatku, należności netto, brutto itp., to podmiot na który wystawiona zostanie faktura korygująca nie będzie uprawniony do obniżenia wskazanego na niej podatku naliczonego jeśli nie będzie posiadał oryginału biletu stanowiącego fakturę VAT (wystawionego na pasażera, niebędącego nabywcą biletu). Warunkiem odliczenia podatku jest bowiem otrzymanie przez nabywcę oryginału faktury VAT, którą może być bilet w komunikacji autokarowej, a otrzymanie jedynie faktury korygującej nie stanowi podstawy do odliczenia podatku naliczonego.
W związku z powyższym opisany sposób korygowania treści biletu - faktury VAT należy uznać za w pełni uzasadniony i odpowiadający przepisom prawa, stąd Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego stanowiska.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:
odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
eksport towarów,
import towarów,
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
Stosownie do art. 111 ust. 1 ustawy, ustawodawca nałożył na podatników, dokonujących sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Kwestię obowiązku ewidencjonowania obrotu ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych za pomocą kasy rejestrującej regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2007 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 245, poz. 1807 - obowiązujące od 1 stycznia 2008 r.).
Natomiast obowiązek dokumentowania obrotu dla potrzeb podatku od towarów i usług przez podatników prowadzących działalność gospodarczą został określony w art. 106 ust. 1 ustawy, w myśl którego, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.
Faktura VAT jest dokumentem na podstawie którego w ewidencjach wykazuje się podatek od towarów i usług naliczony lub należny.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Z uwagi na fundamentalne znaczenie tych dokumentów w procesie dokonywania rozliczeń z tytułu podatku od towarów i usług, w tym realizacji przez nabywców prawa do obniżania podatku należnego o podatek naliczony przy transakcji kupna-sprzedaży, informacje podawane na fakturach VAT powinny mieć taką formę, by nie budziły zastrzeżeń co do danych w nich zawartych. Dotyczy to przede wszystkim informacji umożliwiających identyfikację sprzedawcy i nabywcy. Zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych uregulowane zostały szczegółowo w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.).
Zgodnie z § 8 i § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT". Faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:
imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT"; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym;
nazwę towaru lub usługi;
jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług;
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
stawki podatku;
sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku, lub niepodlegających opodatkowaniu;
kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie.
Zgodnie z ust. 2 powołanego wyżej paragrafu, w fakturach wystawianych przez małych podatników, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy: w miejsce oznaczenia "FAKTURA VAT" stosuje się oznaczenie "FAKTURA VAT-MP", dodatkowo zawiera się termin płatności należności określonej w fakturze. Stosownie do ust. 8 ww. paragrafu w fakturach dokumentujących świadczenie usług turystyki, o których mowa w art. 119 ustawy, oraz czynności, których podstawą opodatkowania jest marża, zgodnie z art. 120 ustawy w miejsce oznaczenia "FAKTURA VAT" stosuje się oznaczenie "FAKTURA VAT marża", zawiera się dane określone w ust. 1 pkt 1-5 i 12.
Oznacza to, że w obrocie mogą funkcjonować trzy rodzaje faktur: FAKTURA VAT, FAKTURA VAT-MP i FAKTURA VAT marża.
Należy podkreślić, że ww. rozporządzaniu prawodawca nie określił wzoru faktury VAT, a jedynie szczegółowo wymienił elementy faktury VAT, wskazując między innymi na: dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury, numery identyfikacji podatkowej, kwotę podatku. Podatnicy mogą zatem określać te wzory samodzielnie, co stwarza im możliwości dostosowania prowadzonej dokumentacji do potrzeb wynikających z charakteru wykonywanej działalności, pod warunkiem jednak, że wystawione na podstawie tych wzorów dokumenty będą odpowiadać wymogom określonym w ustawie o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r.
Ponadto, za fakturę, zgodnie z § 20 ust. 1 pkt 1 powołanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów uznaje się również bilety jednorazowe, wydane przez podatników uprawnionych do świadczenia usług polegających na przewozie osób: kolejami normalnotorowymi, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami, jeżeli zawierają następujące dane:
nazwę i numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy
numer i datę wystawienia biletu,
odległość taryfową nie mniejszą niż 50 km,
kwotę należności wraz z podatkiem,
kwotę podatku.
Z przedstawionego przez Zainteresowanego we wniosku opisu sprawy wynika, że zamierza on podjąć działalność w zakresie pasażerskich autokarowych przewozów międzynarodowych. Bilety będące dowodem zawarcia umowy przewozu pomiędzy pasażerem a Spółką, będą biletami imiennymi, na których w polu opisanym jako "Nabywca" wpisywane będzie imię i nazwisko pasażera (osoby fizycznej). Wnioskodawca przewiduje sytuacje, w których koszty przejazdu osoby wskazanej w bilecie jako pasażer, będzie ponosił podmiot gospodarczy (firma) - której pasażer jest np. pracownikiem. Firma będąca rzeczywistym nabywcą biletów zwracać się będzie do Spółki, podając numery biletów oraz dane pasażerów, z prośbą o skorygowanie danych nabywcy ujętych w bilecie i wystawienie na jej rzecz standardowej faktury VAT.
W sprawie będącej przedmiotem wniosku podkreślić należy, że za bilet imienny co do zasady, uważa się taki bilet, który uprawnia osobę wskazaną na bilecie do realizacji nieograniczonej liczby przejazdów w okresie ważności biletu. Natomiast bilet jednorazowy uprawnia do realizacji jednego przejazdu i po wykorzystaniu lub w trakcie wykorzystywania nie może być przekazany innej osobie.
Biorąc pod uwagę analizę powyższych przepisów oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy tut. Organ stwierdza, że uznanie przez Zainteresowanego biletu imiennego za fakturę VAT jest nieprawidłowe, gdyż ww. przepisie jest mowa o biletach jednorazowych natomiast jak wynika z powyższej definicji bilety imienne nie są biletami jednorazowymi, czyli nie spełniają warunku zawartego w § 20 ust. 1 pkt 1 powołanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów. Zatem, jeżeli nabywcą usług przewozu osób (pracowników) świadczonych przez Wnioskodawcę będzie podmiot prowadzący działalność gospodarczą, to Zainteresowany ma obowiązek wystawić fakturę VAT zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy. W tej sytuacji faktura VAT (a nie bilet imienny) będzie podstawą do zaewidencjonowania podstawy opodatkowania w rejestrach sprzedaży kwoty podatku należnego zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy, który stanowi, że podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.
Reasumując tut. Organ stwierdza, że w przedmiotowej sprawie nie wystąpiła przesłanka do wystawienia faktury korygującej zmieniającej nabywcę towaru z osoby fizycznej na podmiot prowadzący działalność gospodarczą, zatem pytania 2 oraz 3 Wnioskodawcy stają się bezprzedmiotowe.
Wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania rabatów został rozpatrzony w zakresie jednego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Stronę, natomiast opłata w kwocie 225,00 zł uiszczona została w dniu 3 marca 2008 r. i dotyczyła trzech zdarzeń przyszłych. W związku z powyższym opłata dotycząca dwóch zdarzeń przyszłych w kwocie 150 zł zostanie zwrócona zgodnie z § 18 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006 r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształceniu w inną formę organizacyjno - prawną (Dz. U. Nr 116, poz. 783), na rachunek bankowy Wnioskodawcy (rachunek bankowy, z którego dokonano przelewu).
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.