IPPP1-443-546/08-5/MP - Czy podatnik spełnia warunki konieczne do skorzystania z uproszczonej procedury rozliczenia podatku VAT w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, pomimo posiadania stałego miejsca działalności w Polsce oraz polskiego numeru VAT?
Pismo z dnia 23 kwietnia 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1-443-546/08-5/MP Czy podatnik spełnia warunki konieczne do skorzystania z uproszczonej procedury rozliczenia podatku VAT w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, pomimo posiadania stałego miejsca działalności w Polsce oraz polskiego numeru VAT?
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2008 r. (data wpływu 21 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania uproszczonej procedury rozliczenia podatku VAT - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 21 marca 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania uproszczonej procedury rozliczenia podatku VAT.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca (Spółka) prowadzi działalność w zakresie handlu szerokim wachlarzem produktów, od surowców poprzez produkty przemysłowe po zaawansowane technologie. Spółka posiada siedzibę w., gdzie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej. Spółka prowadzi także działalność gospodarczą w Polsce poprzez Oddział. Ostatnio Spółka rozpoczęła wykonywanie transakcji opodatkowanych polskim podatkiem VAT bez pośrednictwa Oddziału. W związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT w Polsce za pośrednictwem Oddziału Spółka została zarejestrowana w Polsce na potrzeby podatku VAT oraz na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych.
Obecnie Spółka zamierza dokonywać wewnątrzwspólnotowych transakcji trójstronnych. W ramach tych transakcji Spółka zakupi od kontrahenta zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Belgii towary, które zostaną bezpośrednio przetransportowane do ostatecznego odbiorcy w Polsce - podatnika podatku VAT posiadającego polski numer VAT UE. Dostawa towarów będzie dokonana pomiędzy (1) podatnikiem belgijskiego i Spółką oraz (2) Spółką i podatnikiem polskim. Na potrzeby wspomnianej transakcji, Spółka zastosuje wobec podatnika belgijskiego i polskiego swój niemiecki numer VAT UE. Spółka wskaże podatnika polskiego jako zobowiązanego do rozliczenia podatku VAT od dostawy towarów realizowanej w ramach transakcji.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym Spółka spełnia warunki konieczne do skorzystania z uproszczonej procedury rozliczenia podatku VAT w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej pomimo posiadania stałego miejsca działalności w Polsce oraz polskiego numeru VAT?
Zdaniem Spółki posiadanie przez nią Oddziału w Polsce oraz polskiego numeru VAT nie stoi na przeszkodzie zastosowaniu uproszczonej procedury rozliczenia podatku VAT w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, o ile Spółka użyje w tej transakcji swojego niemieckiego numeru VAT.
Zgodnie z art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej ustawa o VAT), wewnątrzwspólnotowa transakcja trójstronna ma miejsce, gdy trzech podatników VAT zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich uczestniczy w dostawie towarów w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności, przy czym dostawa tego towaru jest dokonana między pierwszym i drugim oraz drugim i ostatnim w kolejności, a przedmiot dostawy jest wysyłany lub transportowany przez pierwszego lub też transportowany przez drugiego w kolejności podatnika VAT lub na ich rzecz z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego.
Zastosowanie uproszczonej procedury rozliczenia VAT w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej zawarte w art. 135 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, zgodnie z którym ostatni w kolejności podatnik VAT rozlicza VAT z tytułu dokonania na jego rzecz dostawy towarów przez drugiego w kolejności podatnika VAT, jest dopuszczalne, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
dostawa na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT była bezpośrednio poprzedzona wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów u drugiego w kolejności podatnika VAT,
drugi w kolejności podatnik VAT dokonujący dostawy na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT nie posiada siedziby lub miejsca zamieszkania w państwie członkowskim, w którym kończy się transport lub wysyłka,
drugi w kolejności podatnik VAT stosuje wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika VAT ten sam numer identyfikacyjny na potrzeby VAT, który został mu przyznany przez państwo członkowskie inne niż to, w którym zaczyna się lub kończy transport lub wysyłka,
ostatni w kolejności podatnik VAT stosuje numer identyfikacyjny na potrzeby VAT państwa członkowskiego, w którym kończy się transport lub wysyłka,
ostatni w kolejności podatnik VAT został wskazany przez drugiego w kolejności podatnika VAT jako obowiązany do rozliczenia podatku VAT od dostawy towarów realizowanej w ramach procedury uproszczonej.
Zdaniem Spółki w przedstawionym stanie faktycznym spełnione są wszystkie powyższe warunki:
W transakcji weźmie udział trzech różnych podatników zarejestrowanych na potrzeby transakcji wspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich (tj. w Belgii, siedzibie wnioskodawcy i Polsce), a towar zostanie bezpośrednio dostarczony z Belgii do Polski przez lub na rzecz podatnika belgijskiego lub Spółki.
Dostawa towarów zostanie dokonana pomiędzy podatnikiem belgijskim i Spółką oraz Spółką i podatnikiem polskim, a dostawa pomiędzy Spółką i polskim podatnikiem zostanie bezpośrednio poprzedzona wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów przez Spółkę od podatnika belgijskiego.
Spółka nie posiada siedziby w Polsce, a jedynie jest zarejestrowana dla potrzeb VAT w Polsce i posiada miejsce stałego prowadzenia działalności w państwie członkowskim, w którym zakończy się transport (tj. w Polsce).
Spółka posłuży się swoim niemieckim numerem identyfikacyjnym VAT, a zatem numerem wydanym przez państwo członkowskie inne niż państwo rozpoczęcia i zakończenia transportu.
Spółka w przedmiotowej transakcji zastosuje wobec podatników belgijskiego i polskiego ten sam numer identyfikacyjny na potrzeby VAT, a ostatni w kolejności polski podatnik zastosuje do transakcji swój polski numer VAT, tj. numer wydany przez państwo członkowskie, w którym zakończy się transport lub wysyłka.
Zdaniem Spółki, podmioty posiadające numery identyfikacyjne VAT w kilku krajach mają możliwość samodzielnego decydowania, który z numerów zostanie podany dla poszczególnych transakcji biorąc pod uwagę charakter transakcji oraz uwarunkowania biznesowe. W rezultacie Spółka stoi na stanowisku, iż w przedstawionym stanie faktycznym ma prawo posłużyć się niemieckim numerem VAT pomimo, iż jest zarejestrowanym w Polsce podatnikiem podatku VAT.
Dodatkowo, w świetle art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. b) ustawy o VAT, dla zastosowania uproszczonej procedury rozliczenia podatku VAT w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej konieczne jest, aby drugi w kolejności podatnik VAT dokonujący dostawy na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT nie posiadał siedziby lub miejsca zamieszkania w państwie członkowskim, w którym kończy się transport lub wysyłka. W przedstawionym stanie faktycznym Spółka nie posiada w Polsce siedziby, a jedynie stałe miejsce prowadzenia działalności w postaci Oddziału, a zatem Spółka spełnia powyższy warunek. Jednocześnie Spółka pragnie zauważyć, iż tam gdzie ustawa o VAT wiąże konsekwencje podatkowe z posiadaniem lub nieposiadaniem przez podatnika stałego miejsca prowadzenia działalności, jest ono wprost w przepisie wymienione (por. art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT). Biorąc pod uwagę powyższe, uznać należy, iż nie było intencją ustawodawcy uniemożliwienie skorzystania z procedury uproszczonej podatnikowi nieposiadającemu siedziby a jedynie stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, w którym kończy się transport lub wysyłka.
Spółka pragnie również wskazać, iż zgodnie z art. 137 ustawy o VAT, Spółka zawiadomi pisemnie biuro wymiany informacji o podatku VAT o zamiarze skorzystania z procedury uproszczonej.
W świetle powyższych argumentów, Spółka stoi na stanowisku, iż spełnia warunki konieczne do skorzystania z uproszczonej procedury rozliczenia podatku VAT w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej pomimo posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce oraz polskiego numeru VAT.
Podsumowując przestawione uwagi, planowana przez Spółkę wewnątrzwspólnotowa transakcja trójstronna powinna zostać rozliczona dla celów podatku VAT przez ostatniego podatnika na podstawie przepisów Rozdziału 8 Działu XII ustawy o VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock