IPPP1/443-532/14-2/ISZ - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług kwot stanowiących zachętę do przedłużenia umowy najmu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2014 r. (data wpływu 12 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kwot stanowiących zachętę do przedłużenia umowy najmu oraz określenia momentu powstania obowiązku podatkowego - jest prawidłowe.

W dniu 12 maja 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kwot stanowiących zachętę do przedłużenia umowy najmu oraz określenia momentu powstania obowiązku podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka S.A, ("Spółka") prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług telekomunikacyjnych. Na podstawie umowy najmu z dnia 17 grudnia 2007 r. Spółka wynajęła od spółki M. sp. z o.o. ("Wynajmujący"), prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie wynajmu powierzchni komercyjnych w budynkach biurowych, powierzchnię biurową, magazynową oraz miejsca parkingowe w budynku wieżowym, należącym do kompleksu znanego jako "Marynarska Business Park", na potrzeby prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej ("Umowa Najmu"). W trakcie obowiązywania Umowy Najmu podpisano cztery aneksy do tej umowy.

W celu przedłużenia okresu obowiązywania Umowy Najmu na kolejne lata, w dniu 27 marca 2014 r. Spółka i Wynajmujący podpisali kolejny aneks do Umowy Najmu ("Aneks"). W wyniku podpisania Aneksu, okres obowiązywania Umowy Najmu został przedłużony o kolejnych pięć lat.

Budynek wieżowy, którego powierzchnia jest przedmiotem Umowy Najmu, ma jedenaście pięter (kondygnacji), liczonych od poziomu 0 (zero) do piętra 10 (dziesiątego). Na podstawie Umowy Najmu Spółka wynajmuje od Wynajmującego całą powierzchnię dostępną w tym budynku (wszystkie piętra). Aneks obejmuje te same powierzchnie, które obejmowała dotychczas Umowa Najmu.

W związku z tym, że Spółka rozważa ograniczenie w najbliższym czasie wielkości powierzchni wynajmowanej na podstawie Umowy Najmu, w Aneksie zastrzeżono dla Spółki uprawnienie do wcześniejszego rozwiązania Umowy Najmu w odniesieniu do niektórych pięter budynku, tj. 7 (siódmego), 8 (ósmego), 9 (dziewiątego) i 10 (dziesiątego).

W związku z powyższym, w okresie wskazanym w Aneksie, Spółka jest uprawniona do złożenia oświadczenia o wcześniejszym rozwiązaniu Umowy Najmu w odniesieniu do piętra 9 lub 10. Oświadczenie może obejmować obydwa te piętra albo tylko jedno z nich, wybrane przez Spółkę. W przypadku skorzystania z tego uprawnienia, Umowa Najmu ulegnie rozwiązaniu w stosunku do pięter objętych oświadczeniem Spółki z dniem 1 maja 2015 r. W przypadku niezłożenia w terminie opisanego powyżej oświadczenia Umowa Najmu nie ulegnie rozwiązaniu w stosunku do tych pięter.

Ponadto, w okresie wskazanym w Aneksie, Spółka jest uprawniona do złożenia oświadczenia o wcześniejszym rozwiązaniu Umowy Najmu w odniesieniu do piętra 7 lub 8. Oświadczenie może obejmować obydwa te piętra albo tylko jedno z nich, wybrane przez Spółkę. W przypadku skorzystania z tego uprawnienia, Umowa Najmu ulegnie rozwiązaniu w stosunku do pięter objętych oświadczeniem Spółki z dniem 1 lipca 2015 r. W przypadku niezłożenia w terminie powyższego oświadczenia Umowa Najmu nie ulegnie rozwiązaniu w stosunku do tych pięter.

Uprawnienie do wcześniejszego rozwiązania Umowy Najmu na opisanych wyżej zasadach nie obejmuje pięter od 0 do 6. Zgodnie z postanowieniami Aneksu, Wynajmujący zobowiązał się zapłacić Spółce trzy wynagrodzenia (łącznie "Wynagrodzenia"), w formie zachęty finansowej w ustalonej przez strony w drodze negocjacji wysokości, płatne Spółce osobno za;

i. przedłużenie okresu najmu w stosunku do powierzchni położonej na piętrach od 0 do 6 ("Wynagrodzenie 1"),

ii. powstrzymanie się od skorzystania z uprawnienia do wcześniejszego rozwiązania Umowy Najmu w odniesieniu do powierzchni położonej na piętrach 9 lub 10 ("Wynagrodzenie 2"),

iii. powstrzymanie się od skorzystania z uprawnienia do wcześniejszego rozwiązania Umowy Najmu w odniesieniu do powierzchni położonej na piętrach 7 lub 8 ("Wynagrodzenie 3").

Wysokość Wynagrodzenia 1 liczona jest od powierzchni pięter od 0 do 6 przemnożonych przez wskazaną w Aneksie stawkę za metr kwadratowy. Zapłata przez Wynajmującego Wynagrodzenia 1 jest zdarzeniem pewnym, gdyż podpisując Aneks Spółka już wyraziła zgodę na przedłużenie okresu najmu w stosunku do pięter od 0 do 6.

Wysokość Wynagrodzenia 2 i Wynagrodzenia 3 liczona jest od powierzchni pięter, w odniesieniu do których Spółka nie skorzysta z uprawnienia do wcześniejszego rozwiązania Umowy Najmu, przemnożonych przez wskazaną w Aneksie stawkę za metr kwadratowy. Zapłata przez Wynajmującego Wynagrodzenia 2 i Wynagrodzenia 3, jak i ich ostateczna wysokość, jest zdarzeniem niepewnym, gdyż zależy ona od tego, czy Spółka powstrzyma się od skorzystania z uprawnienia do wcześniejszego rozwiązania Umowy Najmu w stosunku do pięter od 7 do 10, zaś ich finalna wysokość zależy od tego, w stosunku do których pięter Spółka powstrzyma się od skorzystania z uprawnienia do wcześniejszego rozwiązania Umowy Najmu.

Wynagrodzenie 1 jest płatne w trzech częściach (dla każdej części określono w Aneksie odrębny termin płatności), na podstawie faktury VAT, która zostanie wystawiona przez Spółkę do dnia 15 kwietnia 2014 r.

Wynagrodzenie 2 (o ile Spółka nie skorzysta z prawa do wcześniejszego rozwiązania Umowy Najmu w zakresie pięter 9 i 10 albo przynajmniej jednego z nich) jest płatne na podstawie faktury VAT, która zostanie wystawiona przez Spółkę do 15 dnia miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym Spółka złoży Wynajmującemu oświadczenie o wcześniejszym rozwiązaniu Umowy Najmu (które w przypadku, gdy będzie dotyczyć tylko jednego piętra, będzie równoznaczne z powstrzymaniem się przez Spółkę od wykonania uprawnienia do wcześniejszego rozwiązania Umowy Najmu w stosunku do drugiego), a w przypadku upływu terminu do złożenia tego oświadczenia, na podstawie faktury VAT, która zostanie wystawiona przez Spółkę do dnia 15 września 2014 r. Wynagrodzenie 2 (o ile stanie się należne) jest płatne w trzech częściach (dla każdej części określono w Aneksie odrębny termin płatności).

Wynagrodzenie 3 (o ile Spółka nie skorzysta z prawa do wcześniejszego rozwiązania Umowy Najmu w zakresie pięter 7 i 8 albo przynajmniej jednego z nich) jest płatne na podstawie faktury VAT, która zostanie wystawiona przez Spółkę do 15 dnia miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym Spółka złoży Wynajmującemu oświadczenie o wcześniejszym rozwiązaniu Umowy Najmu (które w przypadku, gdy będzie dotyczyć tylko jednego piętra, będzie równoznaczne z powstrzymaniem się przez Spółkę od wykonania uprawnienia do wcześniejszego rozwiązania Umowy Najmu w stosunku do drugiego), a w przypadku upływu terminu do złożenia tego oświadczenia, na podstawie faktury VAT, która zostanie wystawiona przez Spółkę do dnia 15 lutego 2015 r. Wynagrodzenie 3 (o ile stanie się należne) jest płatne w trzech częściach (dla każdej części określono w Aneksie odrębny termin płatności).

Określone w Aneksie Wynagrodzenia miały skłonić Spółkę do przedłużenia okresu najmu w zakresie pięter od 0 do 6, jak również do powstrzymania się przez Spółkę od skorzystania z uprawnienia do wcześniejszego rozwiązania Umowy Najmu w zakresie pięter od 7 do 10, umożliwiając tym samym Wynajmującemu osiąganie przychodów z tytułu wynajmu Spółce tych powierzchni. Wynagrodzenia nie są przez strony traktowane jako rabat. Kwestię rabatów udzielonych Spółce przez Wynajmującego, pomniejszających czynsz za wynajem, regulują odrębne postanowienia Aneksu.

Wynagrodzenia zapłacone przez Wynajmującego na rzecz Spółki mają charakter bezzwrotny, z zastrzeżeniem sytuacji, w której doszłoby do wcześniejszego rozwiązania Umowy Najmu z powodu naruszenia przez Spółkę istotnych postanowień Umowy Najmu wskazanych w Umowie Najmu. W takim przypadku Spółka będzie zobowiązana zwrócić Wynajmującemu proporcjonalnie taką część Wynagrodzeń zapłaconych przez Wynajmującego, jaka przypadać będzie na okres od dnia wcześniejszego rozwiązania Umowy Najmu do końca przewidzianego w Umowie Najmu okresu najmu (po zmianach wprowadzonych Aneksem), w stosunku do okresu od dnia zawarcia Aneksu do końca przewidzianego w Umowie Najmu okresu najmu (po zmianach wprowadzonych Aneksem).

Zarówno Spółka, jak i Wynajmujący są czynnymi podatnikami podatku VAT.

Spółka jednocześnie informuje, iż zgodnie z posiadaną wiedzą, Wynajmujący również wystąpił do tutejszego organu z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w odniesieniu do opisanego wyżej stanu faktycznego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle opisanego wyżej stanu faktycznego Spółka prawidłowo przyjęła, że Wynagrodzenia podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 23%, w związku z czym, poszczególne Wynagrodzenia powinny zostać udokumentowane wystawionymi przez Spółkę na rzecz Wynajmującego fakturami VAT, w których Spółka powinna wykazać podatek VAT należny, przy czym obowiązek podatkowy powstaje: (i) w odniesieniu do Wynagrodzenia 1 z chwilą, w której został podpisany Aneks, (ii) w odniesieniu do Wynagrodzenia 2 i Wynagrodzenia 3 - z chwilą złożenia określonego oświadczenia, że Spółka nie skorzysta z uprawnienia do wcześniejszego rozwiązania Umowy Najmu w stosunku do danego piętra, lub z chwilą upływu terminu na złożenie takiego oświadczenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, Wynagrodzenia wypłacone przez Wynajmującego na rzecz Spółki podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 23%.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ("Ustawa o VAT"), opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT, przez odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju rozumie się w szczególności przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, przez odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju rozumie się w szczególności każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi odpłatnej dostawy towarów.

Artykuł 8 ust. 1 Ustawy o VAT jest niejako dopełnieniem art. 7 ust. 1 tej ustawy i ma on na celu objęcie opodatkowaniem każdej transakcji wykonywanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która nie stanowi odpłatnej dostawy towarów. Realizowana jest w ten sposób zasada powszechności opodatkowania podatkiem VAT.

Pojęcie "świadczenia", o którym mowa w art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, jest zasadniczo zgodne z cywilistycznym jego rozumieniem. Zgodnie z art. 353 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, świadczenie może polegać na działaniu (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innego podmiotu) albo zaniechaniu (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Może ono również składać się z zachowań, które przybierają postać zarówno działania, jak i zaniechania. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Na gruncie Ustawy o VAT, biorąc pod uwagę reguły konstrukcyjne systemu tego podatku, usługa jest takim świadczeniem, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, beneficjent świadczenia odnoszący z niego korzyść. Ponadto świadczenie jest opodatkowane, jeżeli jest odpłatne, czyli odbywa się za wynagrodzeniem. Przy czym musi istnieć związek pomiędzy świadczeniem a otrzymanym wynagrodzeniem, tj. ze stosunku prawnego musi wynikać korzyść otrzymującego świadczenie i związane z tą korzyścią wynagrodzenie.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 Ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej. Otrzymane wynagrodzenie za świadczenie wzajemne jest zapłatą. Zapłata ta stanowi kwotę należną od nabywcy z tytułu świadczenia, która to kwota pomniejszona o kwotę należnego podatku VAT stanowi podstawę opodatkowania.

W związku z omówionym wyżej pojęciem "świadczenia", w przedstawionym stanie faktycznym, konieczne jest przeprowadzenie osobnej analizy w stosunku do Wynagrodzenia 1 oraz w stosunku do Wynagrodzenia 2 i Wynagrodzenia 3.

Jeśli chodzi o Wynagrodzenie 1, to w związku z podpisaniem Aneksu stanowiącego przedłużenie dotychczasowego stosunku najmu w odniesieniu do pięter od 0 do 6, niezależnie od przedłużenia tego stosunku, doszło do zawiązania innego stosunku zobowiązaniowego. W ramach tego innego stosunku Spółka podejmując określone działanie - podpisując Aneks - zaakceptowała warunki Wynajmującego co do kontynuowania dotychczasowego stosunku najmu w odniesieniu do pięter od 0 do 6 w zamian za wypłaconą jednorazowo kwotę pieniężną, tj. Wynagrodzenie 1. Działanie to stanowiło świadczenie usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Należy zwrócić uwagę, że Wynagrodzenie 1 nie jest wypłacane każdemu oferentowi, ale Spółce, czyli podmiotowi, który przystąpił do negocjacji Aneksu i który jednocześnie zgodził się go zawrzeć, a zatem na rzecz którego Wynajmujący z pewnością będzie świadczył usługę najmu. Przy tym, w odniesieniu do pięter od 0 do 6, Spółce nie przysługuje uprawnienie do wcześniejszego rozwiązania Umowy Najmu. Wyrażona w Aneksie zgoda Spółki na przedłużenie stosunku najmu ma więc w tym zakresie charakter definitywny. W takiej sytuacji już w chwili podpisania Aneksu występuje wyraźny związek pomiędzy wypłaconym przez Wynajmującego Wynagrodzeniem 1 a zachowaniem kontrahenta - przyjęciem zaproponowanych przez Wynajmującego warunków dotyczących przedłużenia stosunku najmu w odniesieniu do pięter od 0 do 6.

Jeśli natomiast chodzi o Wynagrodzenie 2 i Wynagrodzenie 3, to w tym przypadku, wskutek podpisania Aneksu Spółka dopiero otrzymuje możliwość definitywnego zaakceptowania w przyszłości warunków Wynajmującego co do kontynuowania dotychczasowego stosunku najmu w odniesieniu do pięter od 7 do 10, w zamian za opisane w Aneksie kwoty pieniężne, tj. odpowiednio Wynagrodzenie 2 i Wynagrodzenie 3. Samo podpisanie Aneksu nie oznacza jeszcze, że najem w odniesieniu do pięter od 7 do 10 zostaje definitywnie przedłużony, a Wynagrodzenie 2 i Wynagrodzenie 3 -wypłacone. Usługą świadczoną przez Spółkę nie jest bowiem działanie - wyrażające się już w podpisaniu Aneksu - lecz zaniechanie. Zaniechanie to polega na powstrzymaniu się Spółki przed skorzystaniem z przyznanego jej w Aneksie uprawnienia do wcześniejszego rozwiązania Umowy Najmu w zakresie pięter od 7 do 10. Dlatego, dopóki nie jest wiadomo, czy i w jakim zakresie Spółka skorzysta z tego uprawnienia, nie można mówić, aby wykonała ona na rzecz Wynajmującego usługę polegającą na wyrażeniu zgody na przedłużenie stosunku najmu w tym zakresie. Dopiero w chwili, gdy stanie się wiadome, że Spółka powstrzymała się, przynajmniej w części, z wykonania uprawnienia do wcześniejszego rozwiązania Umowy Najmu, Spółka uzyska roszczenie o wypłatę odpowiednio Wynagrodzenia 2 lub Wynagrodzenia 3. Wtedy też pojawi się wyraźny związek pomiędzy wypłaconym przez Wynajmującego Wynagrodzeniem 2 lub Wynagrodzeniem 3 ze wzajemnym zachowaniem kontrahenta - definitywnym przyjęciem zaproponowanych przez Wynajmującego warunków dotyczących przedłużenia obowiązywania Umowy Najmu w odniesieniu do pięter od 7 do 10. Dopiero więc określone zaniechanie - powstrzymanie się przez Spółkę, przynajmniej w części, przed skorzystaniem z uprawnienia do wcześniejszego rozwiązania Umowy Najmu - będzie stanowiło świadczenie usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

W każdym jednak przypadku, otrzymana przez Spółkę od Wynajmującego kwota stanowiąca wypłatę jednego z Wynagrodzeń jest związana z określonym zachowaniem Spółki (działaniem, w przypadku Wynagrodzenia 1 lub zaniechaniem, w przypadku Wynagrodzenia 2 i Wynagrodzenia 3), a zatem świadczeniem przez nią usługi. Zatem występuje konieczny element wzajemności, wystarczający do uznania, że płatność każdego z Wynagrodzeń jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę.

Z uwagi na powyższe, w przedstawionych okolicznościach zachowanie Spółki, w świetle art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, uznać należy za usługę świadczoną odpłatnie i w związku z tym podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, według stawki 23%. Wypłata każdego z Wynagrodzeń powinna więc zostać udokumentowana wystawioną przez Spółkę fakturą VAT (art. 106b Ustawy o VAT).

Stanowisko analogiczne do zaprezentowanego przez Spółkę zostało wyrażone m.in. w: interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 stycznia 2012 r. IPPP2/443-1202/11-2/KOM, interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 marca 2012 r. IPPP1/443-100/12-2/AW, interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 marca 2013 r. IPPP2/443-1305/12-5/RR, interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 maja 2013 r. IPPP1/443-216/13-4/AS,

W ocenie Spółki, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą, w której: (i) w odniesieniu do Wynagrodzenia 1 - został podpisany Aneks, (ii) w odniesieniu do Wynagrodzenia 2 i Wynagrodzenia 3 - ustalono w sposób definitywny, że Spółka nie skorzysta z uprawnienia do wcześniejszego rozwiązania Umowy Najmu w stosunku do danego piętra.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 Ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi. W związku z tym, aby odpowiedzieć na pytanie, w którym momencie w przedstawionym stanie faktycznym powstanie po stronie Spółki obowiązek podatkowy, dokonać należy odrębnej analizy w odniesieniu do Wynagrodzenia 1 oraz w odniesieniu do Wynagrodzenia 2 i Wynagrodzenia 3. W każdej z tych sytuacji do wykonania usługi dochodzi bowiem w innym czasie.

Jeśli chodzi o usługę polegającą na wyrażeniu zgody na przedłużenie okresu obowiązywania Umowy Najmu w zakresie pięter od 0 do 6 i skorelowaną z nią wypłatę Wynagrodzenia 1, to należy uznać, że Spółka wykonała tę usługę już w dniu podpisania Aneksu.

Już z tym dniem doszło bowiem do definitywnego przedłużenia stosunku najmu w zakresie tych powierzchni. A zatem, w rozliczeniu za ten okres Spółka powinna wystawić na rzecz Wynajmującego fakturę VAT dokumentującą Wynagrodzenie 1, w której Spółka powinna wykazać podatek VAT należny.

Jeśli natomiast chodzi o usługę polegającą na powstrzymaniu się przed wcześniejszym rozwiązaniem Umowy Najmu w zakresie pięter od 7 do 10 i skorelowaną z nią możliwość wypłaty odpowiednio Wynagrodzenia 2 lub Wynagrodzenia 3, to należy uznać, że Spółka wykona tę usługę dopiero wtedy, gdy będzie ostatecznie wiadomo, że Spółka powstrzymała się od skorzystania z uprawnienia do wcześniejszego rozwiązania Umowy Najmu, przynajmniej w części (tekst jedn.: w stosunku do określonego piętra). Skorzystanie z tego uprawnienia obwarowane jest bowiem terminem. Dlatego, dopóki nie będzie ostatecznie wiadomo, czy Spółka skorzystała z tego uprawnienia, dopóty nie można mówić, że wykonała ona na rzecz Wynajmującego usługę. Stąd też w Aneksie zapisano, że Spółce należy się Wynagrodzenie 2 lub Wynagrodzenie 3 dopiero za powstrzymanie się przed skorzystaniem z uprawnienia do wcześniejszego rozwiązania Umowy Najmu, a ich wysokość uzależniona jest od tego, czy Spółka powstrzymała się przed skorzystaniem z przysługującego jej uprawnienia w całości czy też w części (tekst jedn.: tylko w odniesieniu do danego piętra). Powstrzymanie się przed skorzystaniem z przysługującego Spółce uprawnienia może mieć formę zaniechania złożenia przez Spółkę jakiegokolwiek oświadczenia w przewidzianym w Aneksie terminie lub złożenia oświadczenia o wykonaniu uprawnienia do rozwiązania Umowy Najmu, ale jedynie co do jednego z pięter, które mogło być objęte danym oświadczeniem. Dopiero zajście któregokolwiek z tych zdarzeń oznacza, że Spółka wykonała na rzecz Wynajmującego usługę polegającą na powstrzymaniu się od wykonania przyznanego jej uprawnienia. A zatem, Spółka powinna wystawić na rzecz Wynajmującego faktury VAT dokumentujące odpowiednio Wynagrodzenie 2 lub Wynagrodzenie 3, w których Spółka powinna wykazać podatek VAT należny, w rozliczeniu za okres, w którym w związku z zajściem któregokolwiek z opisanych wyżej zdarzeń (zaniechanie złożenia przez Spółkę jakiegokolwiek oświadczenia w przewidzianym w Aneksie terminie lub złożenie oświadczenia o wykonaniu uprawnienia do rozwiązania Umowy Najmu, ale jedynie co do jednego z pięter, które mogło być objęte danym oświadczeniem), ustalono w sposób definitywny, że Spółka nie skorzystała z uprawnienia do wcześniejszego rozwiązania Umowy Najmu lub skorzystała z niego tylko w części.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.