IPPP1-443-524/09-2/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2009 r. (data wpływu 28 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 28 maja 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 20 stycznia 2009 r. Wnioskodawca nabył nieruchomość gruntową zabudowaną od Agencji Mienia Wojskowego. Nieruchomość powyższą stanowi działka oznaczona nr 6/2 o obszarze 21,189 ha. Wyżej opisanej działce znajduje się 14 budynków o przeznaczeniu niemieszkalnym, wybudowanych na przełomie XIX i XX w. (ponad 100 lat temu). Wszystkie ww. obiekty wymagają kapitalnego remontu, a sieci uzbrojenia terenu - kompleksowej wymiany. W czasie, gdy właścicielem nieruchomości była Agencja Mienia Wojskowego nieruchomość użytkowano jako jednostkę wojskową. Ww. nieruchomość AMW nabyła na podstawie Decyzji Starostwa Powiatowego z dnia 9 sierpnia 2002 r. Obecnie cała działka objęta jest obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego obejmującym teren J. i za rozdzielnią w rejonie ulicy K. w mieście T.

Wnioskodawca nabył nieruchomość 20 stycznia 2009 r. bez podatku VAT - sprzedaż nastąpiła ze stawką "zw". Na przedmiotowej nieruchomości nie dokonywał żadnych nakładów i ulepszeń, nie prowadził tam również działalności gospodarczej. Jako osoba fizyczna był czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług do dnia 31 marca 2008 r., kiedy to zakończył jednoosobową działalność gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

* czy w świetle znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535; ostatnia zmiana w Dz. U. z 2009 r. Nr 9, poz. 11) oraz w związku z przedstawionymi wyżej informacjami dotyczącymi stanu faktycznego - w wyniku planowanej sprzedaży tej nieruchomości w 2009 r. Wnioskodawca stanie się czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i czy czynność dostawy tej nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zaistniały stan prawny tej nieruchomości oraz podstawy jej nabycia (Decyzja Starostwa Powiatowego w G. z dnia 9 sierpnia 2002 r. oraz akt notarialny - umowa sprzedaży z dnia 20 stycznia 2009 r.) jako czynności nieopodatkowanej podatkiem od towarów i usług - nie pozwalają określić, czy doszło w tym przypadku do pierwszego zasiedlenia. Zakładając bowiem, że do pierwszego zasiedlenia doszło w dniu 9 sierpnia 2002 r. planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż nastąpiłaby po upływie 2 lat od dnia pierwszego zasiedlenia i korzystałaby ze zwolnienia od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10.

Zakładając zaś, że nie doszło jeszcze do pierwszego zasiedlenia powyższej nieruchomości - gdyż nabycie prawa własności nie nastąpiło w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu VAT, a kolejni właściciele nie wynajmowali i nie wydzierżawiali nieruchomości innym podmiotom, ani nie ponosili nakładów na ulepszenie nieruchomości - planowana przez Wnioskodawcę transakcja będzie korzystała ze zwolnienia z podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a.

Dlatego też, jeśli nawet w wyniku sprzedaży tej nieruchomości Wnioskodawca stanie się podatnikiem podatku od towarów i usług, transakcja ta będzie korzystać ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub art. 43 ust. 1 pkt 10a znowelizowanej ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 cyt. ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na mocy ust. 2 art. 15 cyt. ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

A zatem, podatnikiem VAT jest ten, kto dokonuje czynności handlu, produkcji, świadczenia usług także wtedy, gdy czynność taka dokonywana jest przez niego jednorazowo, lecz w taki sposób, że wyraźnie wynika z niej zamiar handlu, produkcji, świadczenia usługi tj. obiektywny zamiar prowadzenia takiej działalności. Zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony musi być już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Dla przypisania danemu podmiotowi statusu podatnika VAT, a zatem działania w charakterze handlowca, nie jest wystarczające ustalenie i ocena okoliczności związanych z samą sprzedażą, lecz konieczne jest również ustalenie i ocena okoliczności towarzyszących nabyciu tych towarów, a zwłaszcza, czy zostały one nabyte w celu ich odsprzedaży, a nie na potrzeby osobiste.

Z przedstawionych okoliczności sprawy można wnioskować, iż zakupu nieruchomości dokonano celem inwestycji prywatnych środków pieniężnych, gdyż Wnioskodawca wskazał, iż działka nr 6/2 nie była przedmiotem najmu albo dzierżawy; nie służyła również prowadzeniu działalności gospodarczej. Zakupu przedmiotowej nieruchomości nie dokonano na cele osobiste, np. na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, gdyż przedmiotowy grunt wraz z zabudowaniami nie był przedmiotem takich czynności. Wnioskodawca zakupił nieruchomość w dniu 20 stycznia 2009 r., nie ponosił na nią żadnych nakładów, a z zadanego we wniosku pytania można wnioskować, iż obecnie planuje sprzedaż ww. nieruchomości.

Zakupu nieruchomości dokonano z zamiarem osiągnięcia korzyści majątkowych poprzez inwestycję środków pieniężnych. Zakup nieruchomości bez sprecyzowanego celu stanowi lokatę kapitału, a zatem jest to zakup z zamiarem odzyskania zainwestowanych środków w przyszłości, co możliwe jest przede wszystkim przez transakcję sprzedaży. Zatem, zamiar wykorzystania przedmiotowej działki dla celów zarobkowych Wnioskodawca podjął już w momencie jej zakupu.

Z uwagi na powyższe stwierdzić należy, iż Wnioskodawca dokonując zbycia działki nr 6/2 będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, a dostawa nieruchomości będzie nosiła znamiona działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnień od podatku nie stosuje się do podatników dokonujących dostawy terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę. Wynika z tego, iż każda dostawa gruntu zabudowanego oraz przeznaczonego pod zabudowę dokonana przez podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Co do zasady stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Ustawa o podatku od towarów i usług w art. 2 pkt 14 definiuje pojęcie pierwszego zasiedlenia, przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

W myśl natomiast art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym położone są budynki lub budowle rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 ustawy. Zgodnie z dyspozycją art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy towarów, której przedmiotem są budynki lub budowle trwale z gruntem związane albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Podstawą opodatkowania jest zatem kwota należna z tytułu sprzedaży budynków (budowli) trwale związanych z gruntem wraz z ceną gruntu.

Powyższe oznacza, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli zatem dostawa dotyczy budynków i budowli, która objęta jest stawką 22%, dostawa gruntu związanego z tym obiektem jako niewyłączona z podstawy opodatkowania tegoż obiektu, również podlega opodatkowaniu według stawki 22%. Jeżeli natomiast dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca w dniu 20 stycznia 2009 r. nabył od Agencji Mienia Wojskowego nieruchomość gruntową zabudowaną 14 budynkami o przeznaczeniu niemieszkalnym, wybudowanymi na przełomie XIX i XX wieku. Przedmiotowa sprzedaż zwolniona była z podatku VAT, a zatem Wnioskodawcy nie przysługiwało w związku z tą czynnością prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca nie dokonywał żadnych nakładów i ulepszeń, nieruchomość nie była również przedmiotem najmu czy dzierżawy. Od 31 marca 2008 r. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej.

Mając na uwadze okoliczności przedstawione we wniosku w kontekście obowiązujących przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, iż Wnioskodawca dokonując zbycia nieruchomości zabudowanej będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 1 cyt. ustawy. Sprzedaż przedmiotowych zabudowań będzie korzystała ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zwolnienie znajdzie również zastosowanie w odniesieniu do całego przedmiotu dostawy, tj. działki nr 6/2 i trwale z nią związanych zabudowań.

Należy ponadto wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.