IPPP1-443-523/10-4/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2010 r. (data wpływu 21 maja 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 lipca 2010 r. (data wpływu 3 sierpnia 2010 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 21 lipca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży niezabudowanych nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 maja 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży niezabudowanych nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik - jest państwową osobą prawną działającą na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji M. (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 163, poz. 1711 z późn. zm.), której zadaniem jest m.in. gospodarowanie nieruchomościami Skarbu Państwa zbędnymi dla potrzeb jednostek organizacyjnych resortu obrony narodowej.

Podatnik zamierza zbyć następujące nieruchomości położone w obrębach T. i R., gmina W., powiat..., województwo...:

* działka nr 209/1 o pow. 7.73 ha, niezabudowana, rodzaj użytku gruntowego według ewidencji gruntów: "Tr" (tereny różne),

* działka nr 288/1 o pow. 4.67 ha, niezabudowana, rodzaj użytku gruntowego według ewidencji gruntów: Tr" (tereny różne),

* działka nr 289/1 o pow. 45 ha, niezabudowana rodzaj użytku gruntowego według ewidencji gruntów "Tr" (tereny różne),

* działka nr 202/3 o pow. 0.4596 ha niezabudowana rodzaj użytku gruntowego według ewidencji gruntów "PsVI" (pastwiska trwałe VI kl.),

* działka nr 202/4 o pow. 0.1984 ha, niezabudowana, rodzaj użytku gruntowego według ewidencji gruntów: "PsVI" (pastwiska trwałe VI kl.),

* działka nr 206/3 o pow. 0.1587 ha, niezabudowana, rodzaj użytku gruntowego według ewidencji gruntów: "PsVl" (pastwiska trwałe VI kl.),

* działka nr 206/4 o pow. 0.3947 ha niezabudowana, rodzaj użytku gruntowego według ewidencji gruntów "PsVI" (pastwiska trwałe VI kl.),

* działka nr 208/37 o pow. 1.7564 ha, niezabudowana, rodzaj użytku gruntowego według ewidencji gruntów: "Tr" (tereny różne),

* działka nr 206/38 o pow. 4.9533 ha, niezabudowana rodzaj użytku gruntowego według ewidencji gruntów "Tr" (tereny różne),

* działka nr 208/39 o pow. 0.2830 ha, niezabudowana rodzaj użytku gruntowego według ewidencji gruntów "Tr" (tereny różne),

* działka nr 208/40 o pow. 0.5888 ha, niezabudowana, rodzaj użytku gruntowego według ewidencji gruntów: "Tr" (tereny różne).

Według zaświadczenia z Urzędu Miejskiego w W. z dnia 14 stycznia 2010 r. działki nr 209/1, 288/1, 289/1 leżą na terenie obszaru dla którego obowiązują ustalenia określone przez miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonego uchwałą Rady Miejskiej z dnia 13 maja 2009 r.

Działka 209/1 wchodzi w skład terenów specjalnych wyznaczonych w "Studium..." (własność MON), docelowo przeznaczonych do zmiany funkcji po zmianie obowiązującego studium. Działki nr 288/1 i 289/1 wchodzą w skład częściowo terenów specjalnych wyznaczonych w "Studium..." (własność MON), docelowo przeznaczonych do zmiany funkcji po zmianie obowiązującego studium, częściowo terenów drogi zbiorczej.

Działki nr 208/34, 208/38, 208/39, 208/40, 202/3, 202/4, 206/3, 206/4 leżą na terenie obszaru dla którego nie obowiązują ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (uchwała z dnia 30 stycznia 2002 r.) ww. działki wchodzą w skład funkcjonalny terenu obszaru specjalnego w zarządzie Wojska Polskiego.

Wszystkie ww. działki zostały przez podatnika przejęte od Rejonowego Zarządu Infrastruktury w G. i w trwałym zarządzie którego pozostawały, na mocy protokołów zdawczo-odbiorczych z dnia 25 marca 2004 r. oraz z dnia 12 sierpnia 2004 r. Czynność przekazania / przejęcia nieruchomości nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i podatnikowi nie przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Działki nie były oddawane osobom trzecim do odpłatnego lub nieodpłatnego używania.

W uzupełnieniu zdarzenia odnośnie przeznaczenia przedmiotowych terenów, Wnioskodawca doprecyzował, iż zarówno z postanowień planu jak i studium nie wynika, że ww. działki są terenami budowlanymi lub przeznaczonymi pod zabudowę, jednakże nie można też kategorycznie stwierdzić, że nie są to tereny o takiej funkcji. Plan i studium posługują się pojęciami "terenów specjalnych" i "teren obszaru specjalnego" które nie są zdefiniowane w ich postanowieniach. Definicja tych pojęć nie występuje również w aktach prawnych rangi ustawowej, w szczególności w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 7171 z późn. zm.). Częstą praktyką organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego jest nadawanie miana terenów specjalnych" czy też "obszarów specjalnych" terenom zamkniętym w rozumieniu ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 pkt 9 tej ustawy terenem zamkniętym jest teren o charakterze zastrzeżonym ze względu na obronność i bezpieczeństwo państwa, określony przez właściwych ministrów i kierowników urzędów centralnych. Należy zauważyć, że "Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Miasta W." przyjęte uchwalą Rady Miejskiej we W. z dnia 30 stycznia 2002 r. zostało sporządzone, gdy działki będące przedmiotem wniosku pozostawały w trwałym zarządzie organów wojskowych (Rejonowego Zarządu Infrastruktury w G.) i miały status terenu zamkniętego, który utraciły na mocy decyzji nr 0-5/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 14 czerwca 2005 r. (Dz. Urz. MON Nr 12, poz. 98).

Z postanowień planu i studium wynika, że tereny te są docelowo przeznaczone do zmiany funkcji, jednakże wymaga to przeprowadzenia procedury zmiany studium (planu). Na chwilę obecną zmiana taka nie została przeprowadzona. Należy również zaznaczyć, że dla działek nieobjętych planem sposób ich zagospodarowania (a tym samym funkcja) mógłby zostać określony w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wydawanej na podstawie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Wnioskodawca nie występował jednak o wydanie takiej decyzji i nie zamierza tego czynić w przyszłości. Wynika to ze specyfiki działalności Wnioskodawcy, który jest państwową osobą prawną, działającą na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego, powołaną w celu gospodarowania mieniem Skarbu Państwa zbędnym dla potrzeb jednostek organizacyjnych resortu obrony narodowej. Gospodarowanie nieruchomościami odbywa się przy odpowiednim zastosowaniu przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.) i polega w przeważającej większości na sprzedaży nieruchomości bądź na ich oddaniu w najem lub dzierżawę.

W stosunku do działek będących przedmiotem wniosku została podjęta decyzja o ich zagospodarowaniu w formie sprzedaży w drodze przetargu nieograniczonego. Podkreślenia wymaga fakt, iż w przypadku podjęcia decyzji o sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca nie decyduje o jej przeznaczeniu czy sposobie wykorzystywania (chyba, że sposób wykorzystywania wynika z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego), pozostawiając w tym zakresie decyzję nabywcy nieruchomości. Także w przypadku działek objętych wnioskiem koncepcję ich zagospodarowania będzie opracowywał i wdrażał przyszły nabywca nieruchomości.

Wątpliwości związane ze sprzedażą działek pojawiają się jedynie w obszarze prawno-podatkowym, dlatego wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego należy uznać za uzasadniony.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy o charakterze danego gruntu niezabudowanego rozstrzyga zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego decyduje o kwalifikacji gruntu.

Plan taki został sporządzony dla działek nr 209/1, 288/1, 289/1 z obrębu T. Z jego postanowień nie wynika, że ww. działki są terenami budowlanymi czy przeznaczonymi pod zabudowę. Wprawdzie plan dopuszcza zmianę funkcji po zmianie obowiązującego studium, jednak zmiana ta zależy od podjęcia stosownych działań przez odpowiednie organy. Jeżeli nawet inicjatywa zmiany studium i planu zostanie podjęta, to proces ten jest rozłożony w czasie. Na chwilę obecną, zgodnie z aktualnym przeznaczeniem ww. działek należy zatem uznać, że podatnik zamierza dokonać dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. W związku z powyższym ich dostawa jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Działki nr 208/37, 208/38, 208/39, 208/40, 202/3, 202/4, 206/3, 206/4 z obrębu R. nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W sytuacji, gdy na danym obszarze nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego ani decyzja o warunkach zabudowy, należy posłużyć się inną dokumentacją sporządzoną na podstawie ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W myśl art. 9 ust. 1 i ust. 4 tej ustawy w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych. Należy zatem stwierdzić, że o przeznaczeniu danego terenu decydują zapisy w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Z postanowień studium nie wynika, że przedmiotowe działki są terenami budowlanymi czy przeznaczonymi pod zabudowę, w szczególności działki oznaczone w ewidencji gruntów jako drogi nie są ujęte w studium jako tereny przeznaczone pod drogi. W związku z powyższym ich dostawa jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl powyższego, grunt spełnia definicję towaru w myśl ustawy, a jego sprzedaż traktowana jest jako czynność odpłatnej dostawy towaru na terytorium kraju.

Podstawowa stawka podatku - zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ustawodawca zwolnił od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do kwestii, czy może zastosować zwolnienie przy sprzedaży przedmiotowych gruntów niezabudowanych.

Należy podkreślić, iż zwolnienie z podatku VAT lub obniżenie stawki podatkowej, możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa lub przepisy wykonawcze do ustawy. Wszelkie zwolnienia są wyjątkiem od generalnej reguły opodatkowania sprzedaży wg stawki 22% i muszą być interpretowane ściśle, nie zaś rozszerzająco.

Zatem w przypadku działek sprzedawanych przez Wnioskodawcę, konieczne jest jednoznaczne określenie, iż są to grunty inne niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Należy zgodzić się z Wnioskodawcą, iż o charakterze danego gruntu rozstrzyga zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego, należy posłużyć się decyzją o warunkach zabudowy lub inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją, sporządzoną na podstawie ww. ustawy o planowaniu przestrzennym.

W myśl art. 9 ust. 1 i ust. 4 ww. ustawy, w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (...). Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

Na mocy art. 20 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 z późn. zm.), dane z ewidencji gruntów i budynków mogą być stosowane wyłącznie posiłkowo gdyż nie zawierają danych o "przeznaczeniu" danego gruntu, a jedynie obejmują dane - w przypadku gruntów - dotyczące ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych (...).

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że dla określenia przeznaczenia danego terenu decydujące znaczenie, ma miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, a w przypadku braku powyższych - przeznaczenie terenu określone w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotem sprzedaży są niezabudowane grunty. Działki 209/1, 288/1, 289/1 leżą na terenie obszaru, dla którego obowiązują ustalenia określone przez miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Działka 209/1 wchodzi w skład terenów specjalnych wyznaczonych w "Studium..." (własność MON), docelowo przeznaczonych do zmiany funkcji po zmianie obowiązującego studium. Działki nr 288/1 i 289/1 wchodzą w skład częściowo terenów specjalnych wyznaczonych w "Studium..." (własność MON), docelowo przeznaczonych do zmiany funkcji po zmianie studium, częściowo terenów drogi zbiorczej.

Działki nr 208/34, 208/38, 208/39, 208/40, 202/3, 202/4, 206/3, 206/4 leżą na terenie obszaru, dla którego nie obowiązują ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy ww. działki wchodzą w skład funkcjonalny terenu obszaru specjalnego w zarządzie Wojska Polskiego.

Tereny powyższe są docelowo przeznaczone do zmiany funkcji, jednakże wymaga to procedury zmiany studium (planu). Wnioskodawca doprecyzował w uzupełnieniu sprawy, iż na chwilę obecną zmiana taka nie została przeprowadzona. Wskazał natomiast, iż dla działek nieobjętych planem sposób ich zagospodarowania, a tym samym ich funkcja mogłaby zostać określona w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wydawanej na podstawie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, Wnioskodawca nie występował jednak o wydanie takiej decyzji.

Zatem biorąc pod uwagę opis zdarzenia, Wnioskodawca będzie dokonywał sprzedaży gruntów oznaczonych zarówno w postanowieniach planu jak i studium jako "tereny specjalne" i "tereny obszaru specjalnego", które nie są zdefiniowane w ich postanowieniach. Wnioskodawca wskazał, iż praktyką organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego jest nadawanie miana terenów specjalnych, czy też obszarów specjalnych terenom zamkniętym w rozumieniu ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 pkt 9 powyższej ustawy terenem zamkniętym jest teren o charakterze zastrzeżonym ze względu na obronność i bezpieczeństwo państwa, określony przez właściwych ministrów i kierowników urzędów centralnych.

W myśl natomiast § 3 Rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 18 lipca 2003 r. w sprawie terenów zamkniętych niezbędnych dla obronności państwa (Dz. U. z dnia 13 sierpnia 2003 r. Nr 141, poz. 1368) za tereny zamknięte niezbędne dla obronności państwa, na których Minister Obrony Narodowej nadzoruje prace geodezyjne i kartograficzne, uznaje się:

Stosownie do § 1 powyższego rozporządzenia tereny zamknięte są to tereny niezbędne dla obronności państwa, na których Minister Obrony Narodowej nadzoruje prace geodezyjne i kartograficzne.

Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego wskazał, iż przedmiotowe działki utraciły status terenu zamkniętego na mocy decyzji Ministra Obrony Narodowej z dnia 14 czerwca 2005 r. (Dz. Urz. MON Nr 12, poz. 98), jednakże zarówno w planie zagospodarowania przestrzennego, jak i studium dalej są oznaczone jako tereny specjalne.

Opierając się na przedstawionym zdarzeniu przyszłym, tut. organ uznaje, iż w wyżej wymienionych dokumentach, decydujących o przeznaczeniu gruntu, nie została określona funkcja i przeznaczenie przedmiotowych terenów, po ich zwolnieniu z użytkowania na cele obronności i bezpieczeństwa państwa - odpowiednio na cele cywilne.

Zatem biorąc pod uwagę wyżej wskazane przepisy, szczególnie rozporządzenie z dnia 18 lipca 2003 r. w sprawie terenów zamkniętych niezbędnych dla obronności państwa, należy zgodzić się z Wnioskodawcą w kwestii, iż nie można kategorycznie stwierdzić, iż działki objęte przedmiotem zapytania są terenami o funkcji innej niż budowlana oraz przeznaczona pod zabudowę.

Tereny specjalne podlegają szczególnemu trybowi wydawania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz decyzji o pozwoleniu na budowę. Zgodnie z art. 51 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w sprawach ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego w odniesieniu do inwestycji celu publicznego na terenach zamkniętych decyzje wydaje - wojewoda. W myśl art. 60 ust. 3 powyższej ustawy, decyzje o warunkach zabudowy na terenach zamkniętych wydaje wojewoda. Biorąc po uwagę powyższe oraz przeznaczenie terenów zamkniętych, określonych z § 3 rozporządzenia z dnia 18 lipca 2003 r. w sprawie terenów zamkniętych niezbędnych dla obronności państwa, niewątpliwie są to tereny przeznaczone pod wznoszenie budowli.

Odnosząc się do działek, przeznaczonych w części na drogi, należy wskazać iż zgodnie z definicją zawartą w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), przez "obiekt budowlany" należy rozumieć:

Przez "budowlę", zgodnie z art. 3 pkt 3 ww. ustawy, należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak m.in. obiekty liniowe. Natomiast przez obiekt liniowy - obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego (art. 3 pkt 3a ww. ustawy).

Zatem drogi należy uznać za budowle, a teren określony w planie zagospodarowania przestrzennego pod drogi - za teren przeznaczony pod zabudowę.

Mając powyższe na względzie, w ocenie tut. organu, dostawa niezabudowanych działek, dla których miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego stanowi, iż mają przeznaczenie jako tereny specjalne docelowo przeznaczone do zmiany funkcji, częściowo tereny drogi zbiorczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w stawce podstawowej 22% zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Dostawa działek niezabudowanych, dla których studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy stanowi, iż wchodzą w skład obszaru specjalnego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w stawce podstawowej 22% zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.