IPPP1-443-521/08-4/JB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2008 r. (data wpływu 22 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki VAT w wysokości 0% w eksporcie towarów - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 lutego 2008 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki VAT w wysokości 0% w eksporcie towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka w grudniu 2007 r. dokonała eksportu towarów do R. W celu zastosowania 0% stawki podatku do eksportu towarów Spółka wystąpiła do przedsiębiorstwa r X z prośbą o przesłanie dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty - SAD 3. W miesiącu lutym 2008 r. Spółka otrzymała od X kserokopię dokumentów celnych kontrahenta poświadczających import towarów z Polski do Rosji.

Spółka nadmienia również, iż przedsiębiorstwo X twierdzi, iż nie jest w posiadaniu dokumentu SAD-3. Jako załącznik do niniejszego wniosku załączono kserokopie dokumentów celnych w języku rosyjskim, jakie spółka otrzymała od kontrahenta z R.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymane dokumenty rosyjskie, potwierdzające import towarów przez przedsiębiorstwo X można uznać za potwierdzenie wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty i zastosować 0% stawkę podatku VAT.

Zdaniem wnioskodawcy dokumenty przedsiębiorstwa X potwierdzające import towaru z Polski do R (do przedsiębiorstwa X) są wystarczającym potwierdzeniem na to, iż Spółka faktycznie dokonała eksportu towarów. Na dokumentach celnych X widnieje data przekroczenia granicy z R, numer faktury oraz jej wartość w euro. W związku z tym, w sytuacji wyjątkowej, gdy podatnik ma bardzo duży kłopot ze zdobyciem dokumentu SAD-3, dokumenty celne importowe kontrahenta powinny wystarczyć jako potwierdzenie eksportu towarów i pozwolić na zastosowanie stawki 0% podatku VAT. Spółka nadmienia, iż w przypadku eksportu towarów zawsze w pierwszej kolejności stara się uzyskać dokument SAD 3.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią zawartą w art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwaną dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów.

W myśl art. 2 pkt 8 ustawy, przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz dokonany jest przez:

Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a), stawka podatku wynosi 0%. Stawkę tę stosuje się w eksporcie towarów, pod warunkiem że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty - art. 41 ust. 6 ustawy. Jeżeli jednak warunek ten nie został spełniony podatnik, zgodnie z art. 41 ust. 7 ustawy, nie wykazuje takiej dostawy w ewidencji za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym stosując stawkę podatku 0% pod warunkiem otrzymania dokumentu potwierdzającego eksport towarów przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres, natomiast w razie niedotrzymana tego terminu do takiej dostawy mają zastosowanie stawki podatku właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju. Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w terminie późniejszym niż określony w ust. 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

W ustawie o podatku od towarów i usług nie określono formy potwierdzenia dokonania wywozu, ale jak wynika z przytoczonego wyżej przepisu potwierdzenia tego musi dokonać urząd celny określony w przepisach celnych. Ustalając zatem zakres zastosowania przepisu art. 41 ust. 6 i 7 ustawy należy odwołać się do regulacji zawartych we wspólnotowych przepisach celnych.

Zgłoszenia celnego w ramach procedury wywozu podmiot prowadzący działalność gospodarczą dokonuje na podstawie jednolitego dokumentu administracyjnego - SAD, składającego się z kart 1, 2, 3, gdzie:

* karta 1 jest przeznaczona dla urzędu celnego, w którym zgłoszenie zostało dokonane,

* karta 2 służy celom statystycznym,

* karta 3 przeznaczona jest dla zgłaszającego.

Po dokonaniu zgłoszenia w urzędzie celnym wywozu, karta 3 dokumentu SAD wydawana jest zgłaszającemu, celem dostarczenia jej wraz z towarem do urzędu celnego wyprowadzenia zlokalizowanego na granicy Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 793 Rozporządzenia Komisji (EWG) z dnia 2 lipca 1993 r. nr 2454/93 ustanawiającego przepisy w celu wykonania Rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. L 253/1), co do zasady, urzędem celnym wyprowadzenia jest ostatni urząd celny zanim towary opuszczą obszar celny Wspólnoty, który nadzoruje i ostatecznie potwierdza fakt fizycznego wyprowadzenia towarów. Fakt fizycznego wywozu towarów poza obszar celny Unii Europejskiej, urząd celny wyjścia potwierdza na odwrotnej stronie egzemplarza SAD 3 pieczęcią z nazwą urzędu i datą.

Zatem, w celu potwierdzenia wywozu towaru poza teren Wspólnoty i co za tym idzie do zastosowania stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0%, zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, należy posiadać dokument, jakim jest karta nr 3 dokumentu SAD, ze stosownym potwierdzeniem przez ostatni urząd celny przed opuszczeniem towarów obszaru celnego Wspólnoty.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że nie posiada on potwierdzonej przez urząd celny karty 3 SAD, posiada natomiast kserokopie dokumentów celnych otrzymanych od kontrahenta (X) poświadczających import towarów z Polski do R.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż opisane przez Wnioskodawcę dokumenty w świetle przytoczonych wyżej przepisów prawa nie stanowią dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty, gdyż nie jest to dokument potwierdzony przez ostatni urząd celny przed opuszczeniem obszaru celnego Wspólnoty. Wnioskodawca nie może zatem zastosować, na podstawie tego dokumentu, stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0%, zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy.

Należy jednak zauważyć, iż w sytuacjach szczególnych, kiedy karta 3 SAD z różnych powodów nie została potwierdzona przez urząd celny, bądź została zagubiona, Podatnik ma prawo wystąpić do organów celnych o wydanie zaświadczenia o wyprowadzeniu towarów poza polski obszar celny.

Należy podkreślić, iż kwestia wydawania przez organy celne zaświadczeń, potwierdzających objęcie procedurą wywozu od dnia 1 maja 2004 r. została uregulowana w art. 73 ust. 2 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622 z późn. zm.). Stosownie do ww. przepisu do wydawania zaświadczeń stosuje się odpowiednio przepisy działu VIIIa ustawy - Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.). W myśl art. 194 § 1 Ordynacji, dokumenty urzędowe sporządzone w formie określonej przepisami prawa przez powołane do tego organy władzy publicznej stanowią dowód tego co zostało w nich urzędowo stwierdzone. Przepisy § 1 stosuje się odpowiednio do dokumentów urzędowych sporządzonych przez inne jednostki, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów uprawnione są do ich wydawania. Wymogi art. 41 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług będzie więc spełniało zaświadczenie o dokonaniu wywozu towarów wystawione dla Podatnika przez urząd celny, który był właściwy do potwierdzenia na dokumencie SAD karta nr 3 wywozu towarów poza obszar Wspólnoty, jednakże pod warunkiem, że podatnik będzie jednocześnie dysponował, uwierzytelnionym przez urząd celny, w którym zgłoszono towar do wywozu, odpisem zgłoszenia celnego SAD pozostającego w dyspozycji tego urzędu celnego (karta SAD nr 1), z którego będzie wynikała tożsamość towaru zgłoszonego do procedury wywozu z towarem, którego wywóz został potwierdzony przez urząd celny wyprowadzenia w zaświadczeniu i na którego podstawie będzie można zidentyfikować transakcję, którą objęto towar (przez wskazanie na odpowiednią fakturę).

Uwzględniając zatem przytoczone powyżej regulacje prawne oraz stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem wniosku należy stwierdzić, iż Spółka w analizowanej sprawie dysponując jedynie innymi dokumentami niż odpowiednio potwierdzoną przez właściwy urząd celny kartą 3 dokumentu SAD, nie jest uprawniona do zastosowania preferencyjnej 0% stawki podatku od towarów i usług, i winna opodatkować tę dostawę stawką podatku VAT właściwą dla dostawy tego towaru na terytorium kraju. Dopiero w momencie otrzymania zaświadczenia potwierdzającego wywóz towarów, Wnioskodawca uprawniony jest do zastosowania stawki 0%, a tym samym do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym otrzymał ten dokument.

Jednocześnie należy zauważyć, że tut. organ, wydając interpretację indywidualną co do zakresu stosowania prawa podatkowego, dokonuje oceny przedstawionego we wniosku stanowiska Wnioskodawcy. Nie jest natomiast uprawniony do analizy lub oceny prawnej załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.