IPPP1-443-498/09-4/JB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana Jacka W., przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2009 r. (data wpływu 5 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziałów w działce budowlanej - jest prawidłowe.

W dniu 5 maja 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziałów w działce budowlanej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W roku 2000 Wnioskodawca kupił działkę budowlaną numer 474 w miejscowości B. (gmina W.) w celu budowy dla siebie domu. Po zakupie działki, która była wąska i długa, zawarł porozumienie z sąsiadem, który miał działkę równoległą, że dokonają zamiany części działek, żeby poprawić ich kształt. W tym celu dokonali podziału działek, wytyczyli z działki sąsiada drogę dojazdową do nowo powstałych działek i dokonali zamiany aktem notarialnym w 2001 r. W ten sposób Wnioskodawca został posiadaczem nowopowstałych działek. Wnioskodawca zaznacza, że podział ten był tylko na mapie. W rzeczywistości działki te stanowiły połączony kawałek. W 2004 r., z uwagi na sytuację rodzinną, Wnioskodawca wyprowadził się i plany budowy domu zostały odsunięte w bliżej nieokreśloną przyszłość. Z tego powodu oraz przyczyn finansowych, Wnioskodawca postanowił sprzedać część posiadanego gruntu.

Posiadane przez Wnioskodawcę działki numer 474/1 oraz 473/1 są wielkości po ok. 10 arów każda. Wnioskodawca chciałby sprzedać tylko 7 arów, aby pozostawić sobie ok. 13 arów, aby w przyszłości wybudować na nich dom dla siebie. W tym celu Wnioskodawca musi wydzielić 3 ary z działki numer 473/1 i dołączyć je do działki 474/1. Jednak zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania terenu Wnioskodawca nie może tego zrobić, ponieważ minimalna wielkość działki budowlanej wynosi 10 arów. Wyjątek stanowi sytuacja, w której zmienia się zagospodarowanie działki. W przypadku Wnioskodawcy oznacza to tyle, że działkę przed podziałem należałoby zabudować. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej (zamierza rozpocząć, ale nie będzie ona miała nic wspólnego z nieruchomościami) i nie zamierza zajmować się budową domów. Wnioskodawca znalazł osobę prowadzącą działalność gospodarczą, która byłaby zainteresowana zakupem jego działki i budową na niej domu na sprzedaż. Aby jednak zabezpieczyć swoje interesy i nie złamać miejscowych przepisów, sprzedaży działki Wnioskodawca musi dokonać w dwóch etapach. W pierwszym sprzedaż 20% udziałów w działce numer 473/1, co odpowiada powierzchni 2 arów. Na tym obszarze kupujący wybudowałby dom. Następnie dokonane zostałoby przesunięcie granicy. Dopiero po tej operacji Wnioskodawca mógłby sprzedać pozostałe udziały w działce numer 473/1 bądź firmie budującej dom, bądź bezpośrednio nabywcy domu. W praktyce kupująca firma byłaby właścicielem części działki oraz wybudowanego na niej domu, a Wnioskodawca byłby właścicielem części ogrodu. Zatem sprzedawałby w dwóch etapach części niezabudowanej działki.

Z uzupełnienia do wniosku wynika, iż Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, a planowana przez niego działalność gospodarcza będzie związana z działalnością usługową w branży rozrywkowej oraz videofilmowaniem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż udziałów przez osobę fizyczną w działce budowlanej posiadanej powyżej 5 lat podlega opodatkowaniu.

W odpowiedzi na wezwanie Organu znak IPPB4/415-317/09-2/JK2 z dnia 12 maja 2009 r. Wnioskodawca sprecyzował pytanie w zakresie podatku VAT: Czy w opisanym przypadku będzie musiał zapłacić podatek VAT od sprzedaży.

Zdaniem wnioskodawcy, nie ma konieczności zapłaty podatku, ponieważ celem działania Wnioskodawcy jest sprzedaż części posiadanej nieruchomości z prywatnego majątku nabytego w celach prywatnych. A sprzedaż ta spowodowana jest zmianą planów życiowych. Cała operacja sprzedawania działki w dwóch etapach ma na celu jedynie wydzielenie części działki do sprzedaży, w związku z tym nie można jej traktować jako działalność gospodarcza, bo jako taka nią nie jest. Z kolei fakt wybudowania na działce domu, przez osobę trzecią, przed sprzedażą pozostałych mi udziałów nie ma żadnego znaczenia w sprawie, ponieważ dom będzie sprzedawała inna osoba i Wnioskodawca nie będzie brał udziału ani w samej inwestycji, ani w zyskach z niej. Wnioskodawca sprzeda działkę po z góry określonej cenie. Ustalenie ceny sprzedaży działki oraz terminów realizacji zostanie określone w umowie, w podpisanej przed sprzedażą pierwszej części udziałów. Z tego wynika zdaniem Wnioskodawcy, że sytuacja ta jest identyczna jak sprzedaż niezabudowanej działki, kupionej do celów prywatnych, która nie podlega opodatkowaniu, a wszelkie podejmowane działania będą miały na celu jedynie wydzielenie działki do sprzedaży. Wnioskodawca na potwierdzenie swojego stanowiska wskazał interpretację o sygnaturze IP-PP2-443-746/07-2/AS.

W odpowiedzi na wezwanie Organu, Wnioskodawca wskazał również, że nie ma konieczności zapłaty podatku, ponieważ ustawa o VAT dotyczy osób i podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, jeżeli dana czynność wykonywana jest w ramach prowadzonej działalności. Podejmowane przez Wnioskodawcę wcześniejsze działania oraz planowane, mają na celu sprzedaż części prywatnej nieruchomości i nie są w żaden sposób związane z prowadzeniem działalności gospodarczej (której Wnioskodawca nie prowadzi, a planowana działalność gospodarcza związana będzie z działalnością usługową w branży rozrywkowej oraz videofilmowaniem). Nie ma też znaczenia ilość sprzedawanych nieruchomości, a także czy sprzedawane są w całości czy w części.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydawanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przy czym, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", to należy je rozumieć jako zakładające powtarzalność czynności tego samego rodzaju. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Brak takiego zamiaru wyklucza możliwość uznania danego podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług. W świetle ww. przepisu art. 15 ust. 2 ustawy działalnością gospodarczą jest wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców. Nie można również pominąć, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich dalszej odsprzedaży.

Z powyższego wynika zatem, iż aby dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik działając w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności. Jeżeli zaś podatnik dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej nabytej na własne potrzeby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej, działanie takie nie może być uznane za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nabył działkę budowlaną w celu budowy domu dla siebie. Po zakupie Wnioskodawca wraz z sąsiadem dokonali podziału i zamiany części działek w celu poprawienia ich kształtu oraz wytyczyli drogę dojazdową do nowopowstałych działek. Obecnie Wnioskodawca planuje zbyć część posiadanych gruntów (ok. 7 arów). Sprzedaż odbędzie się w dwóch etapach: 1) sprzedaż 20% udziałów w działce nr 473/1 (ok. 2 arów), na którym kupujący pobudowałby dom; 2) zbycie pozostałych udziałów w działce 473/1 bądź firmie budującej dom, bądź bezpośrednio nabywcy domu. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, planuje podjąć działalność usługową w branży rozrywkowej oraz videofilmowanie.

Mając na uwadze powyższe nie można uznać, że planowana w dwóch etapach sprzedaż gruntu budowlanego mieści się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ustawy o VAT, a tym samym nie można uznać Wnioskodawcy za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl przepisów ustawy o VAT. Sprzedaż w dwóch etapach udziałów w działce budowlanej nr 473/1 należy uznać za transakcję okazjonalną, gdyż nic nie wskazuje na to, aby Wnioskodawca dokonując sprzedaży przedmiotowych udziałów działał w charakterze handlowca. Wnioskodawca nabył do majątku prywatnego działki budowlane, na których zamierzał realizować własne cele mieszkaniowe, a więc nie nabył przedmiotowego gruntu w celu odsprzedaży. Dokonując zatem planowanej sprzedaży udziałów w działce Wnioskodawca będzie jedynie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

W sytuacji, gdy Wnioskodawca rozpocznie wykonywanie działalności gospodarczej polegającej na działalności usługowej w branży rozrywkowej oraz videofilmowania (działalności nie związanej z obrotem nieruchomościami, budową domów), a przedmiotowe grunty nie będą wykorzystywane w tej działalności, Wnioskodawca dokonując planowanej transakcji nie będzie występował w charakterze podatnika podatku VAT z tytułu dokonania czynności sprzedaży udziału w działce, będzie on nadal realizował prawo rozporządzania majątkiem osobistym.

A zatem, sprzedaż przedmiotowych udziałów w nieruchomości gruntowej (dokonana dla jednego bądź dwóch nabywców) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.