IPPP1-443-473/09-9/PR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2009 r. (data wpływu 15 maja 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 czerwca 2009 r. (data wpływu 6 lipca 2009 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 22 czerwca 2009 r., pismem z dnia 24 lipca 2009 r. (data wpływu 29 lipca 2009 r.) odpowiadając na wezwanie z dnia 16 lipca 2009 r. oraz pismem z dnia 7 września 2009 r. (data wpływu 9 września 2009 r.) odpowiadając na wezwanie z dnia 26 sierpnia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie właściwej stawki podatku dla dostawy miejsc parkingowych oraz korekty podatku naliczonego związanego z ich nabyciem - jest prawidłowe.

W dniu 15 maja 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie właściwej stawki podatku dla dostawy miejsc parkingowych oraz korekty podatku naliczonego związanego z ich nabyciem.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W styczniu 2006 r. Spółka zakupiła dużą ilość miejsc parkingowych oraz kilka lokali użytkowych od Spółki matki przejmując tym samym działalność związaną z zarządzaniem nieruchomościami Spółki dominującej. Transakcja była opodatkowana stawką VAT w wysokości 22%. Spółka zwróciła się w 2006 r. do Urzędu Skarbowego o zwrot podatku VAT od transakcji zakupu nieruchomości. Po zakończeniu czynności kontrolnych oraz oświadczeniu, iż zakup nieruchomości będzie związany ze sprzedażą opodatkowaną otrzymała zwrot podatku VAT. Do końca 2008 r. Spółka stosowała stawkę 22% VAT do usług wynajmu i sprzedaży nieruchomości. Od stycznia 2009 r. zmieniły się przepisy dotyczące sprzedaży nieruchomości. Art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a uniemożliwiają Spółce opodatkowywać sprzedaż nieruchomości i zmuszają do zastosowania stawki zwolnionej. Wnioskodawca pomija w tym momencie sytuację kiedy odbiorcą będzie podatnik VAT czynny i zgodzi się opodatkować transakcję ze stawką 22%. Większość klientów Spółki to osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Duża część klientów nabywających miejsca parkingowe podpisuje umowę przedwstępną, w której płatności za wymienione miejsca rozkładane są na raty, natomiast przeniesienie własności w formie aktu notarialnego dokonywane jest po zapłacie wszystkich rat w terminie uzgadnianym indywidualnie z każdym kontrahentem. W momencie wpłynięcia raty wystawiana była faktura ze stawką 22%. Na umowach przedwstępnych podawana jest kwota brutto (z należnym zgodnie z przepisami podatkiem VAT).

Sytuacja powstała następująca: Na dzień dzisiejszy Spółka ma kontrahentów, którzy wpłacili wszystkie raty w 2008 r., ale nie podpisali aktu notarialnego przenoszącego własność miejsca parkingowego oraz takich kontrahentów, którzy rozpoczęli wpłaty rat w 2008 r. zgodnie z umowami przedwstępnymi sprzedaży, a w 2009 r. kontynuują wpłaty rat. Na początku 2009 r. Spółka podpisała umowy przedwstępne dotyczące sprzedaży miejsc parkingowych firmie będącej podatnikiem czynnym w zakresie podatku VAT i zakłada sprzedaż większości miejsc parkingowych ze stawką 22% zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług do końca września 2009 r..

W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż nabyte przez Spółkę udziały w nieruchomości wspólnej w postaci miejsc parkingowych zostały zaliczone w części do środków trwałych - miejsca, które były wynajęte przez kontrahentów, a w pozostałej części potraktowane zostały jako towar handlowy i zaprezentowane w pozycji zapasów. Ponadto Spółka wyjaśnia, że od 2008 r., zgodnie z sugestią audytora grupy miejsca parkingowe pozostające dotychczas jako środki trwałe prezentowane są zgodnie z Międzynarodowym Standardami Rachunkowości jako nieruchomości inwestycyjne.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy:

AD 1. Transakcja powinna być zwolniona z opodatkowania. W dniu podpisania aktu notarialnego przenoszącego własność nieruchomości faktury za wpłaty ratalne powinny zostać skorygowane do wartości 0,00 zł i powinna zostać wystawiona faktura sprzedaży ze stawką zwolnioną

AD 2. Transakcja powinna być zwolniona z opodatkowania. W dniu podpisania aktu notarialnego przenoszącego własność nieruchomości faktury za wpłaty ratalne wystawione ze stawką 22% powinny zostać skorygowane do wartości 0,00 zł i powinna być wystawiona faktura sprzedaży w części w jakiej były wystawione faktury ze stawką 22% ze stawką zwolnioną

AD 3. Spółka powinna dokonać korekty tylko w tej części podatku naliczonego, która związana jest ze sprzedawaną nieruchomością w miesiącu faktycznej sprzedaży tzn. w miesiącu podpisania aktu notarialnego przenoszącego własność udziałów w nieruchomości związanych z nabyciem poszczególnych miejsc parkingowych.

AD 4. Spółka zakładając sukcesywną sprzedaż udziałów w nieruchomości w postaci miejsc parkingowych, Spółka powinna korygować w miesiącu sprzedaży VAT naliczony powstały przy zakupie wymienionych udziałów w stosunku do zapasów w wysokości 100% podatku naliczonego w przeszłości, natomiast w stosunku do udziałów w nieruchomości w postaci miejsc parkingowych pozostających w pozycji bilansu Spółki - nieruchomości inwestycyjne - amortyzowanych zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych w wysokości 70% podatku VAT naliczonego i odliczonego (zakup nastąpił w styczniu 2006 r.) zgodnie z art. 91 ust. 4-6 ustawy o VAT.

W świetle powołanych powyżej przepisów oraz na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

W odpowiedzi na postawione we wniosku pytania nr 1 i 2, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 cyt. ustawy. Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W pierwszej kolejności należy ustalić, czy przedmiotowe miejsca parkingowe na mocy przepisów obowiązujących w momencie dokonania dostawy korzystały ze zwolnienia. Ze stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca nabył miejsca parkingowe w 2006 r., które następnie w roku 2009 były przedmiotem dostawy. Mając powyższe na względzie, nie zostały spełnione przesłanki płynące z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą miejsc parkingowych upłynął okres dłuższy niż 2 lata, w konsekwencji czego przedmiotowe miejsca parkingowe zostały objęte zwolnieniem z podatku od towarów i usług.

W przedstawionym stanie faktycznym, wątpliwości Wnioskodawcy budzi sposób rozliczenia transakcji sprzedaży miejsc parkingowych w sytuacji, gdy nabywca uregulował wszystkie należności w 2008 r., otrzymując fakturę zaliczkową wystawioną przez Spółkę ze stawką podatku VAT 22%, podczas gdy w 2009 r. dochodzi tylko do podpisania aktu notarialnego. Ponadto Wnioskodawca podkreśla, iż sprzedaż przedmiotowych miejsc postojowych w związku ze zmianą ustawy o podatku od towarów i usług od 1 stycznia 2009 r. została objęta zwolnieniem.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż stawką właściwą dla dokonanej dostawy jest stawka obowiązująca w momencie jej dokonania. W przedmiotowej sytuacji, odnosząc się do brzmienia art. 7 ust. 1 ustawy, do dokonania dostawy miejsc parkingowych, czyli przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, dochodzi w momencie podpisania aktu notarialnego, który w obu omawianych okolicznościach ma miejsce w 2009 r.. W konsekwencji powyższego, dostawa przedmiotowych miejsc parkingowych na mocy przepisów obowiązujących w 2009 r. będzie korzystała ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Podsumowując, w odpowiedzi na pytanie nr 1 oraz nr 2, z uwagi na to, iż w obu przedmiotowych okolicznościach do podpisania aktu notarialnego przenoszącego prawo do rozporządzania towarami jak właściciel dochodzi w 2009 r., po zmianie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług określających kryteria zastosowania zwolnienia przedmiotowego. Zatem podkreślić należy, iż w takim kształcie prawnym, ostatecznie dostawa miejsc parkingowych będzie korzystała ze zwolnienia z podatku od towarów i usług. Bez znaczenia pozostaje fakt, iż Wnioskodawca rozpoznał obowiązek podatkowy z tytułu otrzymywanych zaliczek w 2008 r. według stawki podatku VAT 22%, bowiem ostatecznie dostawa miała miejsce w 2009 r..

W odpowiedzi na pytania nr 3 i 4 należy przywołać brzmienie art. 86 ust. 1 ustawy zgodnie z którym, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Wyrazem ścisłej zależności między uprawnionym odliczeniem podatku naliczonego, a wykonywaniem czynności opodatkowanych są regulacje zawarte w art. 90 ustawy, które w sposób technicznoprawny uzupełniają generalną zasadę wyrażoną w wyżej cyt. art. 86 ust. 1.

Stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik obowiązany jest do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Z kolei zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy.

Artykuł 91 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

W myśl art. 91 ust. 2a ustawy o VAT, obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy o VAT, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Przepis art. 91 ust. 4 ustawy stanowi, iż w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W myśl art. 91 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

W myśl art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Zgodnie z art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W myśl art. 91 ust. 7d ustawy, w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca, prowadzący działalność gospodarczą, w 2006 r. nabył dużą ilość miejsc parkingowych. Wnioskodawca w deklaracjach VAT-7 dokonał odliczenia pełnej kwoty podatku VAT, naliczonego w związku z poniesionymi wydatkami na zakup, gdyż miał być związany ze sprzedażą opodatkowaną. Ponadto w jednym z pism uzupełniających stan faktyczny Wnioskodawca dodał, że część z miejsc parkingowych została zaliczona do środków trwałych i były one wynajmowane kontrahentom, a w pozostałej części potraktowane zostały jako towar handlowy.

W roku 2008 Spółka rozpoczęła sprzedaż przedmiotowych miejsc parkingowych, a wpłacane przez klientów zaliczki w 2008 r. na gruncie obowiązujących wówczas przepisów podlegały opodatkowaniu stawką 22%, natomiast w związku ze zmianą ustawy o podatku od towarów i usług zaliczki wpłacane w 2009 r. korzystały ze zwolnienia z podatku. Nastąpiła więc częściowa zmiana przeznaczenia przedmiotowych miejsc parkingowych, tj. wykorzystywano je do wykonywania czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Tym samym planowane pierwotnie przeznaczenie miejsc parkingowych, które wiązało się przez pewien okres czasu z wykonywaniem czynności opodatkowanych, i z którego Wnioskodawca wywiódł swoje prawo do odliczenia podatku naliczonego, a następnie z prawa tego skorzystał, nie zostało w pełni zrealizowane.

W przedmiotowej sytuacji miejsca parkingowe stanowiące towar handlowy związane były początkowo z wykonywaniem czynności opodatkowanych, a następnie ze sprzedażą zwolnioną. Należy mieć zatem na względzie treść art. 91 ust. 5 w związku z ust. 6 cyt. ustawy o VAT, bowiem w wyniku zmiany przeznaczenia miejsc parkingowych Wnioskodawca obowiązany jest do dokonania jednorazowej korekty "in minus" odpowiedniej części kwoty odliczonego podatku VAT, w miesiącu dokonania zmiany przeznaczenia miejsc parkingowych przy przyjęciu, że dalsze jego użytkowanie służyłoby sprzedaży zwolnionej.

Należy jednakże zauważyć, iż w odniesieniu do miejsc parkingowych służących czynnościom opodatkowanym (wynajem), stanowiących u Wnioskodawcy środki trwałe, a ostatecznie będące przedmiotem dostawy objętej zwolnieniem z podatku od towarów i usług, zastosowanie znajdą przepisy art. 91 ust. 2, zgodnie z którym w przypadku towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane do środków trwałych - nieruchomości - jak to ma miejsce w przedmiotowych okolicznościach, okres korekty wynosi 10 lat licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Natomiast na podstawie art. 91 ust. 4, 5, 6 ustawy, w sytuacji, gdy następuje sprzedaż zwolniona tychże towarów w okresie korekty, o której mowa powyżej, przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tych towarów związane jest wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku. Ponadto cytowane przepisy określają, iż powyższa korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty, w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym nastąpiła sprzedaż.

Podsumowując, mając na uwadze przytoczone przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony opis stanu faktycznego, w odniesieniu do miejsc parkingowych, które stanowiły u Wnioskodawcy towary handlowe, Spółka będzie zobowiązana do korekty podatku naliczonego w całości, odliczonego w momencie nabycia towarów, w związku ze zmianą ich przeznaczenia. Natomiast w stosunku do tych miejsc parkingowych, które zostały zaliczone przez Wnioskodawcę do środków trwałych oraz były przez niego wykorzystywane do czynności opodatkowanych przez okres 3 lat, a następnie w roku 2009 stały się przedmiotem dostawy, Spółka będzie zobowiązana do korekty "in minus" w wysokości 7/10 podatku naliczonego, odliczonego w momencie nabycia tych środków trwałych. Powyższych korekt, Wnioskodawca obowiązany jest dokonać jednorazowo, w deklaracji za miesiąc, w której nastąpiła sprzedaż.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.