IPPP1-443-469/11-2/IGo

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2011 r. (data wpływu 17 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji wniesienia nieruchomości aportem do spółki jawnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 marca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji wniesienia nieruchomości aportem do spółki jawnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 19 sierpnia 1998 r. cztery osoby fizyczne (2 małżeństwa) dokonały zakupu nieruchomości aktem notarialnym, w skład której wchodzi grunt wraz z budynkiem za kwotę 80.000,00 złotych jako rzeczy używane w rozumieniu ustawy o VAT.

W dniu 10 września 1998 r. Wnioskodawca wraz z małżonką oraz drugim małżeństwem umową użyczenia przekazał przedmiotową nieruchomość w bezpłatne użytkowanie Stowarzyszeniu na czas nieoznaczony. W okresie tegoż użytkowania Stowarzyszenie poniosło nakłady (za zgodą współwłaścicieli) na adaptację budynku. Stowarzyszenie odliczało VAT od zakupionych materiałów i usług. Umowa użyczenia pomiędzy stronami obowiązywała do dnia 31 października 2006 r. (rozwiązanie za wypowiedzeniem).

Z dniem 2 listopada 2006 r. została zawarta umowa najmu pomiędzy współwłaścicielami i Spółką Jawną, której jednym ze wspólników jest Wnioskodawca jako osoba fizyczna. Tego samego dnia zawarto umowę sprzedaży pomiędzy Spółką Jawną a Stowarzyszeniem, które dotychczas było użytkownikiem ww. nieruchomości i które poniosło nakłady na adaptację, w przedmiocie dotyczącej sprzedaży nakładów za kwotę 990.000,00 netto + 22% VAT tj. 1.207.800,00 brutto zgodnie z wystawioną fakturą VAT.

Naliczony VAT Spółka Jawna jako nabywca odliczyła w pełnej kwocie. Umowa najmu zezwalała na dalszą adaptację i w związku z tym Spółka ponosiła dalsze nakłady. Na tym etapie nakłady opiewają na kwotę 248.098,99 netto, VAT od tych nakładów Spółka odliczała. Ogółem wartość nakładów (Stowarzyszenia i Spółki Jawnej) wynoszą netto 1.238.098,99 zł.

Dnia 14 kwietnia 2008 r. w Kancelarii Notarialnej Wnioskodawca zawarł umowę darowizny dotyczącą przedmiotowej nieruchomości, na podstawie której współmałżonka Wnioskodawcy darowała swoje udziały wynoszące 1/4 części we współwłasności nieruchomości na rzecz Zainteresowanego. Podobnie współmałżonka drugiego wspólnika darowała na jego rzecz 1/4 części we współwłasności przedmiotowej nieruchomości. W wyniku dokonanej umowy darowizny współwłaścicielami przedmiotowej nieruchomości zostały dwie osoby fizyczne posiadające udział po 1/2 części. Osobami tymi jest Grzegorz L. i Piotr L. Wnioskodawca nadmienia, iż obaj współwłaściciele są jednocześnie wspólnikami Spółki Jawnej, do której Wnioskodawca zamierza wnieść aportem całą przedmiotową nieruchomość o wartości szacunkowej wg wyceny 2.300.000,00 zł. Dodatkowo Wnioskodawca podaje, iż będąc współwłaścicielem przedmiotowej nieruchomości jak również wspólnikiem Spółki Jawnej dodatkowo prowadzi działalność gospodarczą będąc podatnikiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w oparciu o przedłożony stan faktyczny zamiar wniesienia aportem do spółki Jawnej nieruchomości stanowiącej własność osób fizycznych podlega opodatkowaniu VAT.

Według oceny Wnioskodawcy i różnej interpretacji przepisów ustaw z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (z późniejszymi zmianami), osoby fizyczne wnoszące nieruchomość jako aport do spółki jawnej, nie są objęte przepisami tejże ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 tej ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z brzmieniem art. 2 pkt 6 ustawy, obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W definicji dostawy towarów sformułowanej na potrzeby ustawy o podatku od towarów i usług niewątpliwie mieści się wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci towarów do innego podmiotu (spółki), bowiem w takim przypadku dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Wkład rzeczowy wniesiony do spółki staje się od tego momentu majątkiem Spółki. Następuje przeniesienie na spółkę praw do rozporządzania przedmiotem wkładu.

Ponadto, wniesienie wkładu niepieniężnego spełnia przedmiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów (wniesieniem wkładu) a otrzymanym z tego tytułu wynagrodzeniem, które przybiera postać udziału w spółce, tj. wszystkich praw wynikających z uczestnictwa w tej spółce (w tym prawo do udziału w zysku spółki). Wynagrodzenie to ma charakter wzajemny i ekwiwalentny, co oznacza, że z tytułu wniesienia wkładu, dla wnoszącego wynika bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść.

Zatem, wniesienie wkładu do spółki jawnej w formie aportu jest odpłatną dostawą towarów, zważywszy fakt, że mamy w tym przypadku do czynienia z przeniesieniem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Wnoszenie wkładów niepieniężnych do spółek prawa handlowego lub cywilnego podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach, określonych w przepisach o podatku od towarów i usług, w zależności od przedmiotu aportu.

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości. Zgodnie bowiem z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielnie kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy - Kodeks cywilny. Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się - jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji - przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Z kolei, zgodnie z art. 196 Kodeksu, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej. Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, jako wyłącznego prawa współwłaściciela, zasadą jest, że każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 k.c.). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział. Współwłaściciele są zatem odrębnymi podmiotami prawa.

Zatem, w zakresie pojęcia towarów jako, budynków, budowli i ich części jak również gruntów, mieści się współwłasność towaru jako prawo do rzeczy wspólnej. Wobec powyższego, towarem jest część budynku lub budowli a także udział w prawie własności nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, według których państwa członkowskie mogą uznać za towary udziały lub inne prawa o charakterze udziałowym, które dają ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności, czy też posiadania nieruchomości - art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 str. 1 z późn. zm.).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Z przedłożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca ma zamiar wnieść aportem nieruchomość do spółki jawnej, której jest wspólnikiem.

Nieruchomość obejmuje grunt wraz z budynkiem, którą Wnioskodawca kupił jako rzecz używaną w 1998 r.. W latach 1998-2006 Wnioskodawca przekazał przedmiotową nieruchomość w bezpłatne użytkowanie Stowarzyszeniu. W okresie tegoż użytkowania Stowarzyszenie poniosło nakłady na adaptację budynku. Stowarzyszenie odliczało VAT od zakupionych materiałów i usług. Następnie od listopada 2006 r. nieruchomość była przedmiotem najmu spółki jawnej, której jednym ze wspólników jest Wnioskodawca jako osoba fizyczna. Spółka jawna pokryła koszty nakładów poniesione przez stowarzyszenie i odliczyła podatek VAT. Spółka ponosiła dalsze nakłady, od których odliczała podatek VAT.

Obecnie Wnioskodawca zamierza wnieść aportem całą przedmiotową nieruchomość o wartości szacunkowej wg wyceny 2.300.000,00 zł. Dodatkowo Wnioskodawca podaje, iż będąc współwłaścicielem przedmiotowej nieruchomości jak również wspólnikiem Spółki Jawnej dodatkowo prowadzi działalność gospodarczą będąc podatnikiem VAT.

Należy wskazać, iż dla celów podatku VAT nie jest konieczne, aby działalność była działalnością zarobkową, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły przez podmioty gospodarcze (przedsiębiorców). Opodatkowaniu tym podatkiem podlega dostawa towarów - gruntów nie tylko wówczas, gdy dokonywana jest przez podatnika VAT, dla którego wykonywanie działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu. Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy również osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, które wykorzystują towary lub wartości niematerialne i prawne w sposób ciągły dla celów zarobkowych stają się podatnikami podatku VAT.

Analiza powyższych przepisów w odniesieniu do przedstawionych we wniosku faktów jednoznacznie wskazuje, że Wnioskodawca wynajmując nieruchomość wykorzystywał ją w sposób ciągły dla celów zarobkowych, co niewątpliwie wskazuje, iż mamy do czynienia z podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, a czynność wykorzystywania nieruchomości (najem) mieści się w definicji odpłatnego świadczenia usług tejże ustawy. Zatem, z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca nie zamierza dokonać sprzedaży nieruchomości z majątku prywatnego, ale nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej od 2006 r.. Jeżeli więc dostawa ta będzie dokonana przez zarejestrowanego podatnika VAT, a przedmiot tej dostawy jest związany z prowadzoną działalnością podlegającą opodatkowaniu, czynność taka nie podlega wyłączeniu z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Stwierdzić zatem należy, że wniesienie aportem gruntu oraz znajdującego się na nim budynku będącego przedmiotem zapytania do spółki jawnej będzie wykonywane przez podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze całokształt sprawy, w której Wnioskodawca twierdzi, że czynność, którą zamierza wykonać nie jest objęta przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, oraz treść powołanych przepisów, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są na pisemny wniosek zainteresowanego w jego indywidualnej sprawie, w związku z powyższym przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy, natomiast współwłaściciele lub wspólnicy Wnioskodawcy chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinni wystąpić z oddzielnym wnioskiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.