IPPP1/443-464/14-2/AP - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycia punktów handlowo-usługowych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 2 lipca 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-464/14-2/AP Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycia punktów handlowo-usługowych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki - przedstawione we wniosku z dnia 18 kwietnia 2014 r. (data wpływu 22 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia punktów handlowo-usługowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia punktów handlowo-usługowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: "Spółka" lub "Wnioskodawca") jest spółką kapitałową, polskim rezydentem dla celów podatku dochodowego od osób prawnych oraz zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą głównie w zakresie dystrybucji m.in. elementów złącznych, urządzeń hydraulicznych, pneumatycznych, elektromechanicznych i podobnych urządzeń. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca otworzył także cztery tzw. Y (dalej: "Y"), będące punktami handlowo-usługowymi, w ramach których pracownicy Y prowadzą sprzedaż ww. urządzeń oraz świadczą na rzecz klientów specjalistyczne usługi, m.in. w zakresie zakuwania przewodów hydraulicznych, sprawdzania czystości oleju oraz naprawy sprzętu specjalistycznego z uwzględnieniem rozwiązań nietypowych i specjalnych. Y zlokalizowane są w A, B, C i D.

Z działalnością poszczególnych Y związane są zarówno zobowiązania (dalej: "Zobowiązania"), jak również wierzytelności wobec kontrahentów Y (dalej: "Wierzytelności").

Spółka nie prowadzi oddzielnych ksiąg ani dla poszczególnych Y, ani dla wszystkich łącznie. Nie sporządza również oddzielnego rachunku wyników oraz nie przygotowuje bilansu. Poszczególne Y posiadają częściowe wyodrębnienie finansowe, pozwalające na przyporządkowanie do nich Wierzytelności, części Zobowiązań, centrów kosztowych, zapasów oraz wpływów do kasy środków pieniężnych. Poszczególne Y nie posiadają także wyodrębnionych rachunków bankowych ani wyodrębnionego systemu finansowo#8209;księgowego. Są jednak wyodrębnione w systemie tzw. "branche", tj. magazyny dla każdego Y oddzielnie.

Obecnie Spółka rozważa zbycie aktywów wykorzystywanych w ramach wskazanej działalności, prowadzonej przez poszczególne Y. Aktualnie Spółka prowadzi negocjacje z dwoma podmiotami, które wyrażają chęć nabycia poszczególnych Y. Każdy z nabywców wyraża chęć nabycia dwóch Y. Pierwszy z nich planuje nabyć Y zlokalizowane w A i B (dalej: "Nabywca A"), zaś drugi z nich planuje nabyć Y zlokalizowane we D i C (dalej: "Nabywca B", łącznie zwani: "Nabywcami").

W ramach transakcji zbycia (i) Y zlokalizowanych w A i B do Nabywcy A oraz (ii) Y zlokalizowanych we D i C do Nabywcy B (dalej: "Transakcje"), na rzecz Nabywców przejdą w szczególności:

* środki trwałe oraz wyposażenie związane z działalnością Y (meble, komputery, urządzenia techniczne);

* listy klientów;

* otwarte zamówienia klientów na dzień transakcji;

* umowy ramowe z konkretnymi klientami;

* umowa najmu biur w B, D i C;

* umowy handlowe na zakup usług związanych z obsługą działalności poszczególnych Y (tekst jedn.: usługi serwisowe, sprzątanie, internet, media, umowy leasingu samochodów);

* towary wykorzystywane w działalności Y (zapasy);

* umowy o pracę z kierownikami Y oraz 1-4 pracownikami pracującymi bezpośrednio w danym Y (przejście umów o pracę nastąpi w ramach przejścia zakładu pracy w rozumieniu art. 231 Kodeksu pracy).

Spółka zaznacza, że Y w A prowadzi działalność w budynku Wnioskodawcy. Strony ustaliły natomiast, że po finalizacji Transakcji Spółka zawrze z Nabywcą A okresową umowę najmu powierzchni wykorzystywanej obecnie przez ten Y.

Dodatkowo Nabywca A zdecydował się na nabycie Y wraz z Wierzytelnościami związanymi z działalnością Y w A i B. Nabywca B zdecydował się natomiast na nabycie Y bez Wierzytelności.

W ramach Transakcji zbycia Y na rzecz Nabywców nie przejdą w szczególności:

* zobowiązania handlowe związane z działalnością poszczególnych Y;

* rachunki bankowe;

* środki pieniężne;

* działy wewnętrznego wsparcia (IT, księgowości, HR);

* księgi i dokumenty związane z funkcjonowaniem Y;

* kadra zarządzająca wyższego szczebla, koordynująca dotychczas pracę Y (m.in. Dyrektor Handlowy, Kierownik Działu Dystrybucji);

* pracownicy wspierający działania Y (np. inżynierowie produktów), z wyjątkiem jednej osoby w Y A;

* systemy finansowo-księgowe;

* serwery.

Ponadto, na Nabywcę B nie przejdą Wierzytelności związane z działalnością prowadzoną przez Y we D i C.

Wnioskodawca zaznacza, że z uwagi na brak wykwalifikowanego personelu po stronie Nabywców, Spółka zobowiązała się do zapewnienia Nabywcom wsparcia przez swoich inżynierów produktów przez okres 6 miesięcy po sprzedaży Y. W tym okresie Nabywcy powinni zatrudnić/wyszkolić własną kadrę inżynierów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opisane w opisie zdarzenia przyszłego Transakcje będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, Transakcje będą podlegały przepisom ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: "Ustawy o VAT"), gdyż ich przedmiot nie może być uznany ani za przedsiębiorstwo ani jego zorganizowane części, co wynika w szczególności z faktu, iż Transakcje nie będą obejmować szeregu istotnych elementów niezbędnych do samodzielnego realizowania przez Y ich dotychczasowych zadań gospodarczych.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 6 Ustawy o VAT przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy. A contrario, pozostałe czynności prawne objęte są zakresem Ustawy o VAT a przepisy tej ustawy znajdują do nich zastosowanie.

Nie ulega wątpliwości, iż Transakcje należą do czynności, które mogą być przedmiotem skutecznej umowy. Tak więc aby ustalić, czy przepisy Ustawy o VAT stosuje się względem Transakcji należy zatem dokonać analizy czy stanowią one (i) transakcję zbycia przedsiębiorstwa, (ii) transakcje zbycia zorganizowanych części przedsiębiorstwa.

I. Brak cech kwalifikujących przedmiot Transakcji jako przedsiębiorstwo

Ustawa o VAT nie zawiera definicji legalnej pojęcia przedsiębiorstwa. Definicję przedsiębiorstwa na potrzeby polskiego porządku prawnego zawiera natomiast art. 55 (1) Kodeksu cywilnego (dalej: "k.c."). Zgodnie z nim przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej i obejmuje ono w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.

koncesje, licencje, zezwolenia;

6.

patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.

tajemnice przedsiębiorstwa;

9.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego zadania wykonywane w ramach Y stanowią jedynie działalność o charakterze akcesoryjnym w stosunku do działalności dystrybucyjnej stanowiącej główny trzon aktywności Spółki - trudno więc uznać by przedmiotem Transakcji było całe przedsiębiorstwo Spółki, skoro po dokonaniu Transakcji Wnioskodawca nadal w sposób niezakłócony będzie prowadził działalność dystrybucyjną. Ponadto, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, na Nabywców nie przejdzie szereg składników, które zostały wprost wskazane w definicji kodeksowej jako elementy tworzące przedsiębiorstwo (np. księgi i dokumenty spółki, większość jej aktywów i wierzytelności, tajemnice przedsiębiorstwa, itp.). Biorąc pod uwagę powyższe argumenty, zdaniem Wnioskodawcy zespoły składników tworzące przedmiot Transakcji nie mogą być uznane za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 (1) k.c., gdyż nie można ich uznać za zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, o którym mowa w tym przepisie.

II. Brak cech kwalifikujących przedmiot Transakcji jako zorganizowane części przedsiębiorstwa

W opinii Wnioskodawcy składniki materialne i niematerialne stanowiące przedmiot opisywanych we wniosku Transakcji nie stanowią również zorganizowanych części przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT. Zgodnie z powołanym przepisem, przez "zorganizowaną część przedsiębiorstwa" rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zatem na gruncie Ustawy o VAT mamy do czynienia z zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeśli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1.

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,

2.

zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

3.

składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

4.

zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące wyżej wymienione zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT.

Konieczność łącznego spełnienia wyżej wymienionych przesłanek została potwierdzona w orzecznictwie oraz stanowiskach organów podatkowych (w szczególności: wyrok WSA w Lublinie z dnia 12 października 2007 r., sygn. I SA/Lu 403/07, wyrok WSA w Kielcach z dnia 13 sierpnia 2009 r., sygn. I SA/Ke 226/09, wyrok WSA w Gliwicach z 11 października 2013 r., sygn. III SA/Gl 1284/13; interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 maja 2009 r., sygn. IPPB5/423-131/09-2/MB; interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 kwietnia 2009 r., sygn. ILPP2/443-67/09-4/EN, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 22 września 2011 r., sygn. ITPB3/423-390/11/DK, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 13 marca 2014 r., sygn. ITPP2/443-1417/13/AK). Część z powołanych orzeczeń i interpretacji odnosi się do definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawartej w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, niemniej, z uwagi na analogiczne brzmienie tej definicji na gruncie powołanej wyżej ustawy oraz ustawy VAT, uzasadnienie w nich zawarte znajdzie zastosowanie również w niniejszej sprawie.

Powyższe oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których w przyszłości będzie można prowadzić odrębną działalność, lecz pewnym zorganizowanym zespołem tych składników. Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Warunkiem niezbędnym jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które to wydzielenie ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

a) wyodrębnienie organizacyjne:

O wyodrębnieniu organizacyjnym można mówić, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze tego przedsiębiorstwa, np. dział, wydział, oddział, itp. Takie organizacyjne wydzielenie powinno być dokonane na podstawie statutu, regulaminu lub aktu o podobnym charakterze. Ocena ta musi być dokonywana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Powyższy pogląd znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe:

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 2 kwietnia 2012 r. (ILPB4/423-4/12-2/ŁM) uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, że "o wyodrębnieniu organizacyjnym zorganizowanej części ze struktur przedsiębiorstwa powinny świadczyć odpowiednie zapisy statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze";

* Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 22 września 2011 r. (ITPB3/423-390/11/DK) wskazał, że: "Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp.";

* podobnie: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 13 marca 2014 r., sygn. ITPP2/443-1417/13/AK.

b)

wyodrębnienie finansowe:

Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, gdy sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej przedsiębiorstwa pozwala na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a ściślej do realizowanych przez nią zadań gospodarczych.

Powyższy pogląd znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe:

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 11 marca 2011 r. (ILPP1/443-1294/10-5/MK) wskazał, że: "Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa";

* Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 10 lipca 2012 r. (IPTPP4/443-227/12-4/ALN) wskazał, że: "Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa".

c)

wyodrębnienie funkcjonalne:

Wyodrębnienie funkcjonalne należy natomiast rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Powyższy pogląd znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe:

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 11 marca 2011 r. (ILPP1/443-1294/10-5/MK) wskazał, że aby można było mówić o wyodrębnieniu funkcjonalnym: "wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie";

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 12 grudnia 2011 r. (ILPB2/436-187/11-2/MK), w której organ wskazał, że: "Wyodrębnienie zaś funkcjonalne to kryterium sprowadzające się do ustalenia, czy wyodrębniona organizacyjnie całość, jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku jako niezależny podmiot gospodarczy".

Jak wynika z treści art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT, organizacyjne i finansowe wyodrębnienie musi istnieć w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Nie jest zatem wystarczające, aby zbywane składniki majątkowe utworzyły przedsiębiorstwo u nabywcy. Zbywane składniki majątkowe muszą stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa u zbywcy, tj. w niniejszym przypadku przed dokonaniem Transakcji.

Kolejną cechą definiującą zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest zdolność do bycia niezależnym przedsiębiorstwem samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze. Aby część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT.

W opinii Wnioskodawcy w świetle powyższego, przedmiotów Transakcji nie można uznać zatem za zorganizowane części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT.

Pomimo częściowego wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego Y nie można mówić o wyodrębnieniu, o którym mowa w art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT. W szczególności, transakcja nie będzie obejmowała wszystkich zobowiązań (szczególnie zobowiązań handlowych) związanych z funkcjonowaniem Y. Nie będzie obejmowała również ksiąg, rachunków bankowych ani środków pieniężnych. Już tylko te braki wykluczają możliwość uznania zbywanego majątku za przedsiębiorstwo.

Ponadto wyłączenie z planowanych Transakcji środków pieniężnych, rachunków bankowych, systemów finansowo-księgowych oraz Wierzytelności związanych z działalnością Y zlokalizowanych w A, B, D i C spowoduje, że kontynuowanie przez Nabywców działalności Y w dotychczasowym zakresie wyłącznie w oparciu o nabyte składniki nie będzie możliwe. Aby taką działalność prowadzić niezbędne będzie włączenie nabytych składników do struktur istniejących przedsiębiorstw Nabywców lub odtworzenie przez Nabywców brakujących elementów, niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania Y.

Należy podkreślić, że przedmiotem Transakcji nie będą także Zobowiązania Spółki związane z działalnością prowadzoną przez Y, o których wprost mowa w art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT. W praktyce zatem, przedmioty Transakcji w obliczu wyłączenia z nich Zobowiązań - nie wypełniają definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT.

W opinii Wnioskodawcy, fakt, że zespoły składników tworzące Y będące przedmiotem Transakcji nie posiadają samodzielnie cech czyniących je oddzielnymi przedsiębiorstwami, które mogłyby niezależnie realizować określone zadania gospodarcze potwierdza także to, że Wnioskodawca zobowiązał się do zapewnienia Nabywcom wsparcia inżynierów produktów przez okres około 6 miesięcy, tj. do czasu, gdy Nabywcy zatrudnią/wyszkolą własną kadrę inżynierów. Trudno też wyobrazić sobie działanie Y na dotychczasowym poziomie, bez odtworzenia przez Nabywców struktur wspierających działania Y, w szczególności kadry zarządzającej, księgowości, działów IT i HR.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej nr IPPP2/443-284/12-3/RR z 18 czerwca 2012 r., w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził stanowisko podatnika przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji, zgodnie z którym: "nie ulega wątpliwości, że Przedmiot Transakcji nie będzie posiadał przymiotu samodzielności finansowej i nie będzie w stanie prowadzić działalności gospodarczej oraz rozliczeń finansowych w niezależny sposób. W szczególności do Przedmiotu Transakcji nie zostanie przypisany (ani wraz z nim przeniesiony) zespół ludzi podejmujących decyzje o charakterze finansowym, których działania umożliwiałyby funkcjonowanie Przedmiotu Transakcji jako odrębnego źródła przychodów i centrum kosztów oraz zarządzanie ww. strumieniami z myślą o generowaniu zysku w sposób zaplanowany, zorganizowany i efektywny, przy uwzględnieniu uwarunkowań ekonomicznych i rynkowych".

Reasumując, w opinii Wnioskodawcy niedostateczne wyodrębnienie organizacyjne oraz finansowe, a także brak zdolności Y do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych po Transakcji przesądzają o tym, że zespoły składników stanowiące przedmioty Transakcji nie mogą być uznane za zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT.

III. Zastosowanie przepisów Ustawy o VAT do Transakcji

W konsekwencji, sprzedaż składników materialnych i niematerialnych opisanych w zdarzeniu przyszłym nie może być kwalifikowana ani jako sprzedaż przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanych części, o których mowa w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, w związku z czym artykuł ten nie będzie mieć zastosowania do Transakcji w przypadku zrealizowania się przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego. Prowadzi to do wniosku, iż Transakcje będą podlegały przepisom Ustawy o VAT na zasadach ogólnych, a w konsekwencji Transakcje te będą opodatkowane VAT.

Tym samym, Spółka wnosi o potwierdzenie zaprezentowanego wyżej stanowiska.

Dodatkowo Wnioskodawca zaznacza, że analogiczne wnioski o wydanie interpretacji podatkowych zostały złożone przez Nabywców, którzy zadali pytanie, czy przysługuje im prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z opisanymi Transakcjami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl