IPPP1/443-46/13-2/IGo

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2013 r. (data wpływu 17 stycznia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla świadczonych usług lektorskich związanych z nagraniem filmów reklamowych oraz reklam radiowych - jest nieprawidłowe;

* zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla świadczonych usług lektorskich związanych z dubbingiem, świadczonych w Radiu, w wydawnictwach edukacyjnych i audiobookach - jest prawidłowe.

W dniu 17 stycznia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług lektorskich.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedsiębiorca jest z wykształcenia aktorem - w 2007 r. zdobył dyplom ukończenia Akademii Teatralnej i uzyskał tytuł magistra sztuki. W ramach aktualnego wpisu PKD przeważająca działalność gospodarcza to "Restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne - 56.10.A, a dodatkowa działalność gospodarcza to również 90.01.Z (Działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych) oraz 90.03.Z (Artystyczna i literacka działalność twórcza). Przedsiębiorca jest płatnikiem podatku VAT. Wszelkie rozliczenia finansowe dotyczące działalności 56.10.A odbywać się będą w sposób adekwatny do obowiązujących regulacji.

Niniejszy wniosek tyczy się pozostałej działalności usługowej wykonywanej w ramach wyuczonego zawodu - aktora.

Przy wykorzystaniu możliwości, jakie daje art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, Przedsiębiorca prosi o rozpatrzenie poniższego wyjaśnienia oraz wydanie ordynacji indywidualnej, celem uniknięcia ryzyka podatkowego związanego z zastosowaniem nieprawidłowej stawki VAT na świadczone usługi.

W przypadku działalności o numerze PKD 90.03.Z (Artystyczna i literacka działalność twórcza) PAN świadczy usługi polegające między innymi na artystycznej interpretacji tekstu (użyczaniu swojego głosu) do filmów reklamowych, reklam radiowych, w dubbingu, w Radiu, w wydawnictwach edukacyjnych i audiobookach. Również usługi polegające na artystycznym wykonaniu ról na scenach teatralnych oraz ról filmowych i telewizyjnych.

Przedsiębiorca, jako twórca i artysta-wykonawca świadczący usługi w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, zawiera umowy bezpośrednio z producentami i zleceniodawcami, we własnym imieniu i wyłącznie w zakresie własnego udziału w określonych przedsięwzięciach. Po wykonaniu usługi wystawiane będą faktury VAT zgodnie z obowiązującą stawką podatku od towarów i usług. Przeniesienie wszelkich praw autorskich oraz praw do artystycznego wykonania, o których mowa w złożonym wniosku, ma miejsce na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Przedsiębiorca chciałby zastosować się do konkretnej stawki podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. Jak z niego wynika, zwalnia się od podatku VAT usługi kulturalne świadczone przez:

Na mocy wyżej wymienionej ustawy Przedsiębiorca chciałby stosować stawkę podatku VAT "ZW" w wypadku wszelkich wykonań czy też usług artystycznych sygnowanych swoim nazwiskiem.

Do wystawianych faktur VAT przed wykonaniem usługi podpisywane są umowy o wykonanie usługi z przeniesieniem praw autorskich w całości lub na określony czas. Na podstawie art. 8 ust. 2 cyt. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Jeśli chodzi o usługi artystycznego wykonania roli np. w Teatrze czy dubbingu lub też usługi artystycznego wykonania roli teatralnej bądź filmowej, normą jest przedstawianie imion i nazwisk artystów w informacji o obsadzie (w napisach końcowych, obsadzie spektaklu). W przypadku usługi artystycznej interpretacji tekstu reklamowego takiego zwyczaju nie ma. Jednak informację można odnaleźć w studiu nagrań lub u właściciela reklamy, lecz nie jest ona publicznie podana w telewizji, radiu, czy na plakatach reklamowych lub innych materiałach promocyjnych zleceniodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest zastosowanie zwolnionej stawki podatku od towarów i usług dla wyżej wymienionych i świadczonych przez wnioskodawcę usług.

Zdaniem Przedsiębiorcy zgodnie z definicją art. 8 ust. 2 cyt. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu jest on artystą bez względu na okres przeniesienia praw autorskich i formy podania jego udziału w filmach i reklamach. Brak upublicznienia nazwiska autora artystycznej interpretacji tekstu w reklamie jest praktyką zwyczajową. Istnieją jednak możliwości uzyskania tej Informacji, jak również podpisywana jest umowa o prawa autorskie dla wykonania usługi artystycznej interpretacji tekstu reklamowego. Zatem nie jest istotne publiczne podanie do wiadomości autorstwa artysty biorącego udział w filmie lub reklamie aby uznać go w myśl art. 43 ust. 1 pkt 33 za indywidualnego twórcę i artystę wykonawcę w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów. Tym samym zasadne staje się zastosowanie zwolnionej stawki podatku od towarów i usług.

Zdaniem Przedsiębiorcy nie jest również istotne dla zastosowania zwolnionej stawki podatku od towarów i usług to czy przeniesienie praw autorskich jest czasowe czy trwałe. Podpisane umowy i wystawione faktury zawierają wynagrodzenia za usługi artystyczne w wysokości odpowiedniej ich wartości oraz adekwatne do tego czy prawa autorskie artysta przekazuje bezterminowo czy też na określony czas. Oczywistą jest rzeczą, iż honorarium za przekazanie praw autorskich bezterminowo jest zwykle wynagradzane wyżej, niż przekazanie praw autorskich na określony czas. Zatem fakt okresu, na jaki artysta przekazał prawa autorskie jest najczęściej odzwierciedlone zdaniem Przedsiębiorcy w wysokości honorarium, a nie w zastosowanej stawce podatku od towarów i usług.

Reasumując zdaniem Przedsiębiorcy wszystkie świadczone przez niego osobiście usługi artystyczne - zarówno usługi artystycznej interpretacji tekstów reklamowych, artystyczne wykonanie ról teatralnych, filmowych, w Teatrze, ról dubbingowych i innych, bez względu na okres przeniesienia praw autorskich do tych usług winny podlegać zwolnionej stawce podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe w części dotyczącej zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla świadczonych usług lektorskich związanych z nagraniem filmów reklamowych oraz reklam radiowych oraz za prawidłowe w części dotyczącej zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla świadczonych usług lektorskich związanych z dubbingiem, świadczonych w Radiu, w wydawnictwach edukacyjnych i audiobookach.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 5a ustawy o VAT towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Z treści art. 41 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy o VAT dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Na mocy obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, ustawodawca zwolnił od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

W załączniku nr 3 do ustawy o VAT, w poz. 181 ustawodawca wymienił usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, bez względu na symbol PKWiU.

W analizowanej sprawie należy zwrócić uwagę na cel zwolnienia przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT. Brzmienie tego przepisu wskazuje, że ze zwolnienia od podatku korzystać mogą usługi w zakresie kultury oraz dostawa towarów ściśle z tymi usługami związana. Jednakże, usługi te - aby mogły korzystać ze zwolnienia - świadczone muszą być przez specyficzne podmioty, tj. podmioty prawa publicznego, podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym, wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Należy w tym miejscu podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy o VAT należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest z wykształcenia aktorem. Przedsiębiorca jest płatnikiem podatku VAT. W chwili obecnej wykonuje między innymi działalność o nr PKD 90.03.Z (Artystyczna i literacka działalność twórcza), w ramach której świadczy usługi polegające między innymi na artystycznej interpretacji tekstu (użyczaniu swojego głosu) do filmów reklamowych, reklam radiowych, w dubbingu, w Radiu, w wydawnictwach edukacyjnych i audiobookach. Również usługi polegające na artystycznym wykonaniu ról na scenach teatralnych oraz ról filmowych i telewizyjnych.

Przedsiębiorca, jako twórca i artysta-wykonawca świadczący usługi w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, zawiera umowy bezpośrednio z producentami i zleceniodawcami, we własnym imieniu i wyłącznie w zakresie własnego udziału w określonych przedsięwzięciach. Po wykonaniu usługi wystawiane będą faktury VAT zgodnie z obowiązującą stawką podatku od towarów i usług. Przeniesienie wszelkich praw autorskich oraz praw do artystycznego wykonania, o których mowa w złożonym wniosku, ma miejsce na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do zastosowania zwolnienia od podatku VAT do świadczonych usług.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze nie definiują pojęć "kultura" i "usługa kulturalna". Zatem przy dokonywaniu interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT posłużyć się należy wykładnią literalną odwołując się do językowego znaczenia tych pojęć. Tym samym wskazać należy, iż kultura oznacza "materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory", zaś usługa to "pomoc okazana komuś", "działalność gospodarcza służąca do zaspokajania potrzeb ludzi". Natomiast określenie kulturalny oznacza "odnoszący się do tworzenia i upowszechniania kultury lub stanowiący jej składnik".

Analizując możliwość zwolnienia świadczonych przez Wnioskodawcę usług na gruncie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT, na wstępie należy wskazać, że zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą" - do której odwołuje się ustawodawca w treści w ww. art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b - przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są m.in. utwory muzyczne i słowno-muzyczne, a także sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne, audiowizualne (w tym filmowe) - art. 1 ust. 2 pkt 7-9 ustawy.

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Pod ochroną pozostaje - na podstawie art. 85 ust. 1 ustawy - każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Zgodnie z art. 85 ust. 2 ustawy artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca jest lektorem, a więc niewątpliwie działania jego są artystycznymi wykonaniami w rozumieniu powołanego wyżej art. 85 ust. 2 ustawy, bowiem w sposób twórczy przyczyniają się do powstania wykonania. Zatem Zainteresowany świadcząc usługi jako lektor występuje jako twórca w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, które wynagradzane będzie w formie honorariów. Dlatego w tym zakresie, w którym Wnioskodawca występuje jako twórca i otrzymuje z tego tytułu honorarium korzysta ze zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT. Zatem usługi polegające na użyczeniu głosu w filmach (dubbing), Teatrze, wydawnictwach edukacyjnych, audiobookach itp. (z wyłączeniem jednakże usług użyczenia głosu w filmach reklamowych oraz reklamach radiowych o czym niżej) korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie usług lektorskich (z wyłączeniem tworzenia reklam) należało uznać za prawidłowe.

Odmiennie rzecz wygląda w przypadku usług użyczenia głosu w reklamach telewizyjnych oraz radiowych. Jak wskazano wyżej przepis art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, tzn. znajdzie zastosowanie wówczas, gdy oba warunki są spełnione łącznie tj. po pierwsze - jest to rodzaj świadczonej usługi (usługa kulturalna), a po drugie - podmiot, który tę usługę świadczy musi być twórcą lub artystą wykonawcą. Wnioskodawca jest twórcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tym samym należy uznać za wypełnioną przesłankę podmiotową art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT.

Należy przeanalizować czy świadczone przez Niego usługi polegające na użyczaniu głosu dla nagrania reklam telewizyjnych oraz radiowych można uznać za usługi kulturalne. Jak już wspomniano, ustawodawca nie definiuje co należy rozumieć pod pojęciem "kultura" lub "usługa kulturalna", zatem należy odnieść się do znaczenia słownikowego, mając na uwadze charakter, jaki ma spełniać ta definicja w tym przypadku. Właściwym więc wydaje się przyjęcie, że kultura to ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w postaci np. dzieł artystycznych, związanymi z twórczością artystyczną (np. o charakterze literackim, naukowym, plastycznym, muzycznym). Sztuka natomiast, zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego to dziedzina działalności artystycznej wyróżniana ze względu na reprezentowane przez nią wartości estetyczne, dydaktyczne, terapeutyczne; naukowe, też: wytwór lub wytwory takiej działalności.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi udziału w nagraniu reklam telewizyjnych oraz radiowych. W tym miejscu należy przeanalizować, czy jest to usługa kulturalna. W tym celu należy wskazać na definicje reklamy oraz usługi reklamowej. Otóż reklama jest każdą odpłatną formą prezentacji dóbr, usług i idei, która oddziałuje bezpośrednio na zjawiska rynkowe, a zwłaszcza na motywy, postawy i sposób postępowania konsumentów podejmujących decyzje o zakupie konkretnych dóbr, czyli stwarzających popyt rynkowy. Celem reklamy jest zazwyczaj przekonanie odbiorców o zaletach produktu poprzez przekazanie pozytywnych informacji, producent stara się zainteresować towarem potencjalnych klientów, wzbudzić pragnienie posiadania produktu i w ten sposób doprowadzić do zawarcia transakcji kupna-sprzedaży. Natomiast usługa reklamowa obejmuje wszelką działalność promocyjną, jak również wszelkie czynności stanowiące integralną część kampanii reklamowej, które przyczyniają się do reklamy produktu lub usługi, nawet jeśli towary te i usługi, rozpatrywane odrębnie, nie zawierają treści reklamowych.

Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stoi na stanowisku, że Wnioskodawca użyczając głosu dla produkcji reklamy telewizyjnej oraz radiowej nie świadczy usługi kulturalnej. Kluczowym dla rozstrzygnięcia tego problemu jest cel jakiemu służy finalny produkt jakim jest reklama. Celem tym jest właśnie prezentacja dóbr i usług, która w sposób bezpośredni oddziałuje na sposób i motywy postępowania konsumentów. Zatem rezultatem wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności nie jest wytwór z dziedziny sztuki prezentujący treści o charakterze kulturalnym w ogólnym tego słowa znaczeniu. Wynikiem usługi świadczonej przez Wnioskodawcę jest jedynie powstanie reklamy, która ma na celu promocję wizerunku oraz produktów zleceniodawcy, co w żaden sposób nie przekłada się na tworzenie i upowszechnianie kultury.

Mając na uwadze powyższe spostrzeżenia nie jest spełniona przesłanka przedmiotowa, dla zastosowania przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT. Tym samym Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia dla świadczonych przez siebie usług związanych z użyczeniem głosu w produkcji reklamy telewizyjnej oraz radiowej.

W konsekwencji należy przeanalizować przepisy odnoszące się do kwestii zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT w odniesieniu do świadczonych usług polegających na użyczeniu głosu pod produkcję reklamy.

Z uwagi na fakt, iż w przedmiotowym przypadku Wnioskodawca, jak wskazano powyżej działa w charakterze twórcy w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a w ramach zawieranych przez niego umów z producentami i zleceniodawcami w zamian za wynagrodzenie zobowiązuje się do świadczenia usług polegających na udziale w nagraniu reklam telewizyjnych oraz radiowych w zakresie przedstawionym w umowie - tym samym na mocy art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 oraz poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy - ma prawo zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 8% w stosunku do świadczonych usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie usług lektorskich związanych z tworzeniem reklam należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo tut. Organ podatkowy stwierdza, że bez znaczenia na gruncie zastosowania właściwej stawki podatku VAT jest kwestia okresu przekazania praw autorskich.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy wskazać, iż niniejsza interpretacja dotyczy tylko zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług lektorskich, natomiast w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług w zakresie wykonywania ról na scenach teatralnych oraz filmowych i telewizyjnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.