IPPP1-443-443/08-2/JF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2008 r. (data wpływu 10 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 10 marca 2008 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki wydzielonej z nabytego w drodze darowizny gospodarstwa rolnego przeznaczonej w planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę jednorodzinną.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony zaistniały stan faktyczny.

Wnioskodawca od 1991 r. jest współwłaścicielem gospodarstwa rolnego, które nabył wraz z siostrą w drodze darowizny od rodziców. Gospodarstwo rolne jest uprawiane zgodnie z wymogami, Wnioskodawca korzysta z dopłat bezpośrednich. Nigdy nie dokonywał sprzedaży płodów rolnych z tego gospodarstwa - były one wykorzystywane na potrzeby własne.

Grunty według planu zagospodarowania przestrzennego z 2005 r. przewidziane są pod zabudowę jednorodzinną. Gospodarstwo rolne stanowi całość, nie jest podzielone na działki. W grudniu 2007 r. z chwilą powzięcia zamiaru okazjonalnej sprzedaży części gospodarstwa, wydzielona została jego część (działka) i Wnioskodawca dokonał jej sprzedaży. Pozostała część gospodarstwa jest nadal uprawiana.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca stał się podatnikiem podatku od towarów i usług zobowiązanym do zapłaty tego podatku z tytułu sprzedaży przedmiotowej części gospodarstwa rolnego.

Zdaniem Wnioskodawcy pojęcie podatnika VAT zarówno w polskim jak i w prawie unijnym ma związek z prowadzeniem działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jednocześnie przez działalność gospodarczą, w rozumieniu ww. ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Jednocześnie ustawodawca nie zdefiniował pojęcia częstotliwości wykonywania czynności. Przez zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzanego a nie jednorazowego, okazjonalnego wykonywania określonych czynności stanowiących o prowadzeniu działalności. W rozumieniu ustawy za działalność gospodarczą należy uznać działalność polegającą na profesjonalnym wykorzystywaniu towarów w sposób ciągły. Podmiot prowadząc działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT prowadzi ją w sposób powtarzalny, wielokrotny. Tym samym za podatnika podatku VAT należy uznać podmiot wykonujący działalność np. handlu, produkcji, działalność w zakresie świadczenia usług w sposób ciągły, zarobkowy. Istotą działalności handlowej jest dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich dalszej odsprzedaży, korzystając z podstawowej zasady podatku VAT - zasady neutralności. Co oznacza, iż dokonując zakupów towarów podatnik korzysta z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jednocześnie dokonując sprzedaży towarów ma obowiązek naliczenia podatku należnego z tytułu ich sprzedaży.

Wnioskodawca dokonał okazjonalnej sprzedaży części majątku prywatnego nabytego bez zamiaru dalszej odsprzedaży od rodziców w drodze darowizny. Sprzedaż dokonana była okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru. Gospodarstwo nie zostało podzielone na części z zamiarem kolejnej sprzedaży. Jednocześnie należy dodać, iż gospodarstwo w jego pozostałej części jest nadal uprawiane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez pojęcie towary w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. W myśl przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług następuje wówczas, jeżeli zostaną spełnione przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepisy art. 5 ustawy (w tym przypadku grunty) - i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest dokonywana przez osobę będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającego w takim charakterze.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych - tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę.

Jak wynika z przytoczonych powyżej przepisów, dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy sprzedawcy można przypisać znamiona działalności gospodarczej (handlowej). Niezbędnym do uznania dostawy towarów za działalność gospodarczą jest, aby w momencie jej dokonania podatnik planował dokonywać czynności wielokrotnie. Opodatkowaniu podlega chociażby jednorazowo czynność spełniająca kryteria zaliczenia jej do tak rozumianego pojęcia handel, czyli zrealizowana w formie zorganizowanej sprzedaży towaru, poprzedzonej zakupem dokonanym w celu jego odsprzedaży, wskazująca na zamiar jej kontynuacji w tej formie. Przez pojęcie handlowiec należy rozumieć podmiot, który sprzedaje nabyte w tym celu towary. Należy zaznaczyć, że chodzi o czynności noszące znamiona działalności gospodarczej i o podmiot działający w charakterze podatnika. Oznacza to, iż zarówno wykonywanie zarejestrowanej działalności gospodarczej, jak i wykonywanie innych czynności w okolicznościach wskazujących na zamiar ich wykonywania w określony sposób, przesądzają o opodatkowaniu tych czynności podatkiem od towarów i usług. Zatem, podmiot wykonujący pewne czynności poza prowadzoną działalnością lub który nie prowadzi zarejestrowanej działalności, jest zobowiązany w pewnych okolicznościach do zapłaty podatku od towarów i usług.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca nie będąc podatnikiem podatku od towarów i usług dokonał dostawy działki gruntu przeznaczonej zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę jednorodzinną. Grunt został nabyty w drodze darowizny od rodziców. Gospodarstwo rolne stanowi całość, nie jest podzielone na działki. W grudniu 2007 r. z chwilą powzięcia zamiaru okazjonalnej sprzedaży części gospodarstwa, wydzielona zastała jego część (działka) i Wnioskodawca dokonał jej sprzedaży. Pozostała część gospodarstwa jest nadal uprawniana. Przedstawiony stan faktyczny wskazuje, że Wnioskodawca nigdy nie dokonywał sprzedaży płodów rolnych z tego gospodarstwa - płody rolne były wykorzystywane na potrzeby własne.

Wnioskodawca nie był i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotowe nieruchomości nie zostały nabyte z zamiarem ich odsprzedaży. Przedstawiony stan faktyczny nie wskazuje na zamiar nadania czynnościom tym stałego (zorganizowanego) charakteru, co jest warunkiem uznania tych czynności za działalność gospodarczą. Sprzedaż wymienionych działek stanowi wyłącznie wykonywanie przysługującego Stronie prawa własności, a zatem nie oznacza wykonania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z powyższego, czynność sprzedaży działki przeznaczonej pod zabudowę jednorodzinną wyczerpuje przedmiotowe przesłanki wskazujące na opodatkowanie podatkiem od towarów i usług, jednak podjęte czynności nie wyczerpują przesłanek o charakterze podmiotowym i nie wskazują, że Wnioskodawczyni działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Reasumując, przedstawiona analiza przepisów prawa podatkowego w odniesieniu do przedstawionych okoliczności faktycznych sprawy wskazuje, iż Wnioskodawca dokonując dostawy gruntu przeznaczonego pod zabudowę, nie posiada w tym zakresie statusu podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a podjęte czynności nie noszą znamion działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem, dostawa taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.