IPPP1/443-43/14-4/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 249, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2014 r. (data wpływu 16 stycznia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 marca 2014 r. (data wpływu 20 marca 2014 r.) w odpowiedzi na wezwanie organu z dnia 6 marca 2014 r. (skutecznie doręczone 11 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla usług szkoleniowych świadczonych w ramach projektu współfinansowanego ze środków EFS - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 stycznia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla usług szkoleniowych świadczonych w ramach projektu współfinansowanego ze środków EFS.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 17 marca 2014 r. (data wpływu 20 marca 2014 r.) w odpowiedzi na wezwanie organu z dnia 6 marca 2014 r. (skutecznie doręczone 11 marca 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka "G. jest firmą szkoleniowo-doradczą, czynnym podatnikiem podatku VAT. W ramach prowadzonej działalności jako Wykonawca podpisała umowę o świadczenie usług szkoleniowych w ramach Projektu współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach programu operacyjnego Kapitał Ludzki (PO KL) Priorytet i Zatrudnienie i integracja społeczna, działanie 1.3 Ogólnopolskie programy integracji i aktywizacji zawodowej na podstawie porozumienia z dnia 29 maja 2012 r. Przedmiotem umowy jest przygotowanie, organizacja i przeprowadzenie przez spółkę "G. szkoleń z zakresu podniesienia kompetencji społecznych nieletnich. Zgodnie z umową, zawartą w dniu 25 września 2013 r. pomiędzy Skarbem Państwa - Ministrem Sprawiedliwości a spółką "G., celem ww. szkoleń jest podniesienie u młodzieży przebywającej w ZDN szeroko rozumianych kompetencji społecznych (m.in. etyka w biznesie) niezbędnych do właściwego odnalezienia się i prezentowania się w różnych rolach społecznych, np. pracownika czy przedsiębiorcy. W umowie, o której mowa powyżej jest ponadto zapis:

"Przedmiot umowy obejmuje: Przeprowadzenie przez wykonawcę kompleksowej usługi szkoleniowej z zakresu podniesienia kompetencji społecznych nieletnich przebywających w Zakładach dla Nieletnich w ramach projektu Poprawa wizerunku i odbioru społecznego młodzieży z zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich".

"Zamawiający zobowiązuje się do skierowania na szkolenia nieletnich przebywających w 32 zakładach dla nieletnich i schroniskach dla nieletnich na terenie całego kraju, w łącznej minimalnej liczbie 700 osób."

Świadczone przez spółkę "G. usługi są w 100% finansowane ze środków publicznych (85% środki unijne, 15% środki skarbu państwa). Takie oświadczenie złożył w umowie na realizację usług Zamawiający zlecający te usługi (par. 5 ust. 5 umowy): "Zamawiający oświadcza, że wynagrodzenie jest współfinasowane w 85% ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego i 15% ze środków budżetu państwa."

Rozliczając przeprowadzone w tym projekcie szkolenia, spółka "G. wystawiła, w swojej ocenie, błędną fakturę za usługi szkoleniowe z zastosowaniem stawki VAT w wysokości 23%. Dodatkowo Wnioskodawca wyjaśnia, że spółka "G.:

1. Nie jest podmiotem objętym systemem oświaty, nie jest również uczelnią wyższą, jednostką naukową, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT,

2. Usługi szkoleniowe, świadczone przez spółkę "G. w ramach przywołanej umowy z klientem nie są usługami w zakresie kształcenia i wychowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o VAT,

3. Spółka "G. nie jest podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

W piśmie uzupełniającym wniosek z dnia 17 marca 2014 r. Wnioskodawca doprecyzował wniosek o informacje:

Przedmiotem umowy jest przygotowanie, organizacja i przeprowadzenie przez spółkę "G. Sp. J. szkoleń z zakresu podniesienia kompetencji społecznych nieletnich. Zgodnie z załącznikiem n1 do umowy zawartą w dniu 25 września 2013 r. pomiędzy Skarbem Państwa - Ministrem Sprawiedliwości a spółką "G., celem ww. szkoleń jest podniesienie u młodzieży przebywającej w ZDN szeroko rozumianych kompetencji społecznych (z trzech obszarów: savoir vivre, etyka w biznesie, asertywność) niezbędnych do właściwego odnalezienia się w warunkach wolnościowych, po opuszczeniu placówek w różnych rolach społecznych, m.in pracownika czy przedsiębiorcy.

Zgodnie z załącznikiem nr 1 do umowy z umową podniesienie kompetencji z obszaru savoir vivre ma na celu przekazanie podstawowej wiedzy i rozwój umiejętności społecznych składających się na niezbędny pakiet dobrych manier w życiu codziennym, wykorzystywanych w różnych sytuacjach wymagających interakcji społecznych, np. w pracy czy w strefie publicznej. Każdy z uczestników tego modułu będzie potrafił m.in. prowadzić rozmowę telefoniczną w celach służbowych, przygotowywać w sposób prawidłowy pismo urzędowe, z uwzględnieniem układu pisma, form grzecznościowych i poprawności językowej.

Zgodnie z załącznikiem nr 1 do umowy podniesienie kompetencji z obszaru etyka w biznesie ma na celu uwrażliwienie uczestników szkolenia na problemy etyczne, występujące w środowisku pracy, m.in: korupcję, nepotyzm, łapówkarstwo, ochronę prywatności w miejscu pracy, lobbing, tworzenie kodeksów etycznych czy postawy dobrego menadżera.

Zgodnie z załącznikiem nr 1 do umowy podniesienie kompetencji z obszaru asertywność ma na celu kształtowanie relacji z otoczeniem, m.in. w środowisku pracy. Uczestnik będzie m.in. potrafił w sposób asertywny odmówić wykonania wybranej czynności w sytuacji służbowej, oficjalnej.

W umowie, o której mowa powyżej jest ponadto zapis:

"Przedmiot umowy obejmuje: Przeprowadzenie przez wykonawcę kompleksowej usługi szkoleniowej z zakresu podniesienia kompetencji społecznych nieletnich przebywających w Zakładach dla Nieletnich w ramach projektu Poprawa wizerunku i odbioru społecznego młodzieży z zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich".

"Zamawiający zobowiązuje się do skierowania na szkolenia nieletnich przebywających w 32 zakładach dla nieletnich i schroniskach dla nieletnich na terenie całego kraju, w łącznej minimalnej liczbie 700 osób."

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy świadczone przez spółkę "G. usługi szkoleniowe opisane we wniosku korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT oraz § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia MF z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, szkolenia prowadzone przez spółkę "G. w ramach umowy zawartej ze Skarbem Państwa - Ministrem Sprawiedliwości spełniają definicję "usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego", o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Ich efektem jest uzyskanie lub uaktualnianie wiedzy do celów zawodowych, co jest zgodne z art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r.

Potwierdzeniem dla faktu, że są to usługi kształcenia zawodowego są także postanowienia zawarte w załączniku nr 1 do umowy, zawartej w dniu 25 września 2013 r. pomiędzy Skarbem Państwa - Ministrem Sprawiedliwości a spółką "G. Zgodnie z nimi celem ww. szkoleń jest podniesienie u młodzieży przebywającej w ZDN szeroko rozumianych kompetencji społecznych (m.in. etyka w biznesie) niezbędnych do właściwego odnalezienia się i prezentowania się w różnych rolach społecznych, np. pracownika czy przedsiębiorcy.

Pojęciem kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego wielokrotnie zajmowały się też organy podatkowe w interpretacjach. Przeważa stanowisko, że ze zwolnienia podatkowego korzystają również usługi kształcenia w zakresie nabywania ogólnej wiedzy, która nie jest powiązana z żadnym z zawodów, a np. przydatna do kierowania firmą, doskonalenia umiejętności menedżerskich, uprawnienia miejsc pracy i procesów w firmie, eliminacji marnotrawstwa i ograniczenia strat, porozumiewania się w relacjach zawodowych. Tak wynika m.in. z interpretacji Izb Skarbowych w Bydgoszczy z 11 lipca 2011 r. (ITPP2/443-905/11/PS) i w Łodzi z dnia 22 czerwca 2011 r. (IPTPP1/443-2/11-5/ALN). Ta druga dotyczyła szkoleń biznesowych, które zostały nazwane: mistrz ciętej riposty, asertywność dla menedżerów, przywództwo i budowanie zespołu, zarządzanie czasem. Z kolei Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji z 9 września 2011 r. (IPPP3/443-816/11-4/SM) analizowała pojęcie "zawodu" niezdefiniowane w dyrektywie ani w ustawie o VAT. Zauważyła, że " art. 44 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/200 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej nie odnosi się jedynie do nauczania pozostającego w bezpośrednim związku z określonym zawodem, ale również z branżą. Nie jest więc uzasadnione przyjmowanie jakiejś szczególnie wąskiej definicji pojęcia "zawodu". Taką wykładnię przepisów potwierdza orzecznictwo. Przykładem jest wyrok WSA z 21 grudnia 2012 r. (I SA//Bk 417/11): "w pojęciu usług kształcenia zawodowego mieszczą się zatem szkolenia radców prawnych dotyczące zagadnień z różnych dziedzin prawa oraz zasad wykonywania zawodu radcy prawnego, a także umiejętności prowadzenia kancelarii prawnej, wystąpień publicznych, organizacji czasu pracy innych, jako pozostające w bezpośrednim związku z wykonywaniem zawodu radcy prawnego."

Dodatkowo, zgodnie z pismami: Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2011 r. oraz Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 31 stycznia 2011 r. wszystkie szkolenia realizowane w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki - a takimi szkoleniami są usługi, o których mowa we wniosku - są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

Świadczone przez spółkę "G. usługi są w 100% finansowane ze środków publicznych (85% środki unijne, 15% środki skarbu państwa). Takie oświadczenie złożył w umowie na realizację usług Zamawiający zlecający te usługi (par. § 5 ust. 5 umowy). Spełniony jest więc warunek z rozporządzenia MF z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o VAT § 13 ust. 1 pkt 20, w którym zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowane ze środków publicznych przynajmniej w 70%.

Beneficjentem środków publicznych jest Klient zlecający do realizacji spółce "G. usługi szkoleniowe opisane we wniosku o dofinansowanie projektu.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi szkoleniowe realizowane przez Spółkę "G. w ramach umowy o świadczenie usług szkoleniowych w projekcie, a opisane we wniosku, korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT oraz § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia MF z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o VAT. Spełnione są bowiem wszystkie przesłanki do zastosowania stawki VAT zw.:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast, przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie, na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Stosownie do treści § 3 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2013 r. poz. 1722), zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Natomiast na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Nadmienia się, że w okresie do 31 grudnia 2013 r. powyższe przepisy - o identycznej treści - zawarte były w § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 247 z późn. zm.).

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem podatku VAT, w ramach prowadzonej działalności podpisał umowę o świadczenie usług szkoleniowych w ramach projektu współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Przedmiotem umowy jest przygotowanie, organizacja i przeprowadzenie przez Wnioskodawcę szkoleń z zakresu podniesienia kompetencji społecznych nieletnich przebywających w Zakładach dla Nieletnich w ramach projektu "Poprawa wizerunku i odbioru społecznego młodzieży z zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich". Szkolenia obejmowały podniesienie kompetencji z obszaru savoir vivre, etyki w biznesie oraz obszaru asertywności.

Świadczone przez Spółkę usługi są w 100% finansowane ze środków publicznych (85% środki unijne, 15% środki skarbu państwa).

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia możliwości zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług dla opisanych szkoleń.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym przepisie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy wynika, że zwolnienie z podatku obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, a także usługi w zakresie kształcenia na poziomie wyższym świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe.

Z oświadczenia Wnioskodawcy wynika, że nie jest podmiotem objętym systemem oświaty, nie jest również uczelnią wyższą, jednostką naukową, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy. Opisane usługi szkoleniowe nie są usługami w zakresie kształcenia i wychowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy.

Zatem, Wnioskodawca nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, nie może więc korzystać ze zwolnienia określonego w tym przepisie.

W celu rozstrzygnięcia, czy opisane usługi szkoleniowe mogą korzystać ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy lub § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, a następnie spełnienie dodatkowych warunków, wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Krajowe przepisy z zakresu podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia "kształcenia zawodowego" i "przekwalifikowania zawodowego". Wobec tego należy wskazać, że od 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 77 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 282/2011 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, że przepisy tego rozporządzenia od 1 lipca 2011 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 282/2011 zastąpiło rozporządzenie Rady nr 1777/2005, które przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Przepis art. 44 ww. rozporządzenia nr 282/2011 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Należy zauważyć, że definicja usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawarta w ww. rozporządzeniu (282/2011) kładzie nacisk na "bezpośredni" związek nauczania z daną branżą lub zawodem, co narzuca stosowanie specyficznego programu nauczania dla skonkretyzowanego odbiorcy.

W ocenie tut. organu opisanych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych z zakresu podniesienia kompetencji społecznych nieletnich przebywających w zakładach poprawczych i schroniskach nie można uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, gdyż prowadzone szkolenia nie mają charakteru wiedzy zawodowej. Przyswojenie wiedzy przekazywanej na tych szkoleniach nie prowadzi do uzyskania konkretnego zawodu lub rozwijania merytorycznych kwalifikacji w posiadanym zawodzie. Na brak zawodowego charakteru opisanych zajęć wskazuje też krąg osób, do których są adresowane, tj. niepełnoletnia młodzież, która nie funkcjonuje jeszcze na rynku pracy.

Należy przy tym wyjaśnić, że przywołana powyżej definicja usług w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie precyzuje, że "bezpośredni związek" ma dotyczyć aktualnie wykonywanego zawodu, a także nie wskazuje określonego kręgu osób, do których takie kształcenie zawodowe jest adresowane (nie wyłącza z niego np. uczniów szkół zawodowych).

Konstrukcja systemu oświaty funkcjonującego w Polsce, w szczególności zapisy art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), który wymienia rodzaje szkół, przewiduje zarówno "edukację o charakterze ogólnym" (szkoła podstawowa, gimnazjum, liceum ogólnokształcące), której trudno przypisać bezpośredni związek z zawodem, jak również kształcenie (na poziomie szkolnictwa ponadgimnazjalnego)"zawodowe" (realizowane w ramach trzyletnich zasadniczych szkół zawodowych, czteroletnich techników oraz szkół policealnych) umożliwiające uzyskanie dyplomu potwierdzającego kwalifikacje w danym zawodzie. W przeciwieństwie do edukacji ogólnej, kształcenie zawodowe ma na celu "uzyskanie wiedzy do celów zawodowych" i jest bezpośrednio związane z określonym zawodem.

W analizowanej sprawie szkolenia dotyczące podniesienia kompetencji z obszaru savoir vivre, etyki, asertywności dla młodzieży niepełnoletniej, podopiecznych zakładów i schronisk dla nieletnich mają charakter wiedzy ogólnej z zakresu szeroko rozumianych kompetencji społecznych. Zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że są to umiejętności niezbędne do właściwego odnalezienia się i prezentowania w różnych rolach społecznych, jednakże nie tylko pracownika, czy przedsiębiorcy. W ocenie tut. organu opisane szkolenia z uwagi na ich ogólny charakter i krąg odbiorców - niepełnoletnia młodzież, nie wpisują się w zakres nauczania określonego zawodu, nie pozostają w bezpośrednim związku z określonym zawodem, po ich ukończeniu uczestnicy nie będą w stanie podjąć pracy zarobkowej, ani wykonywać określonego zawodu.

Zatem nie można szkoleń z zakresu kompetencji społecznych dla nieletnich uznać za kształcenie zawodowe bądź przekwalifikowanie zawodowe, uprawniające do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

W konsekwencji, analiza pozostałych przesłanych, określonych w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy uprawniających do zastosowania zwolnienia staje się bezprzedmiotowa.

W odniesieniu do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku WSA w Białymstoku z dnia 21 grudnia 2012 r. (I SA/Bk 417/11) należy zauważyć, że orzeczenie to nie znajduje zastosowania w sprawie, bowiem zapadło w odmiennym stanie faktycznym. Istotą sporu w ww. rozstrzygnięciu było określenie, czy usługi szkoleniowe dla radców prawnych są "prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach". Natomiast fakt, że szkolenia z różnych dziedzin prawa oraz zasad wykonywania zawodu radcy prawnego, a także umiejętności prowadzenia kancelarii prawnej, wystąpień publicznych, organizacji czasu pracy i innych związanych z wykonywaniem zawodu radcy prawnego, stanowią kształcenie zawodowe nie był kwestionowany przez organ, z uwagi na bezpośredni związek z zawodem radcy prawnego.

Jednocześnie potwierdzeniem stanowiska organu zaprezentowanego w niniejszej interpretacji jest wyrok NSA z dnia 8 marca 2013 r. (sygn. I FSK 600/12), który rozstrzyga w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy w przypadku szkoleń obsługi sprzętu komputerowego kierowanych do dzieci i młodzieży. W wyroku tym Sąd stwierdził: "W świetle słownika języka polskiego użyte w art. 14 rozporządzenia słowo "bezpośredni" oznacza "dotyczący kogoś lub czegoś wprost", słowo "branża" oznacza "gałąź produkcji lub handlu obejmująca towary lub usługi jednego rodzaju", natomiast słowo "zawód" oznacza "wyuczone zajęcie wykonywane w celach zarobkowych". Mając to na uwadze przyjąć należało, że przez kształcenie zawodowe, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, należy rozumieć takie kształcenie, w wyniku którego dana osoba podnosi swoje kwalifikacje, a bezpośrednio po jej ukończeniu jest w stanie podjąć pracę zarobkową, lub wykonywać określony zawód.

W tej sytuacji nie można się zgodzić, że usługi kierowane do dzieci i młodzieży ze szkół podstawowych, gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych, z zakresu obsługi sprzętu komputerowego czy też posługiwania się aplikacjami biurowymi mieszczą się w usługach kształcenia zawodowego. (...) prowadzone przez Spółkę szkolenia, nie pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników tego szkolenia, oraz nie jest to nauczanie mające na celu uzyskanie, bądź uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Prawidłowo Sąd pierwszej instancji, zaaprobował twierdzenie wyrażone w zaskarżonej interpretacji, że o braku zawodowego charakteru tych kursów świadczy krąg osób, do których są adresowane, tj. dzieci i młodzież ze szkół podstawowych, gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych, przy czym, z uwagi na ich wiek, nie funkcjonują oni na rynku pracy, nie wykonują zawodów, zatem nie może być mowy o zdobywaniu wiedzy na takich kursach do celów zawodowych."

W konsekwencji należy stwierdzić, że opisane usługi szkoleniowe w zakresie podniesienia kompetencji społecznych nieletnich przebywających w zakładach i schroniskach dla nieletnich nie będą korzystały ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy oraz § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia, gdyż nie została spełniona podstawowa przesłanka warunkująca zwolnienie z podatku od towarów i usług - usług tych nie można uznać za usługi kształcenia bądź przekwalifikowania zawodowego. Opisane usługi należy zatem opodatkować podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.