IPPP1/443-410/14-2/IGo

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2014 r. (data wpływu 10 kwietnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawa do odliczenia podatku VAT od niesłusznie wystawionych faktur VAT - jest prawidłowe;

* możliwości zastosowania się do interpretacji indywidualnej otrzymanej przez kontrahenta - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 kwietnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od niesłusznie wystawionych faktur VAT oraz zastosowania się do interpretacji indywidualnej otrzymanej przez kontrahenta.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Spółka (zwana dalej również Wnioskodawcą) jest dostawcą sprzętu elektronicznego.

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. Działalność gospodarcza prowadzona przez Spółkę podlega w całości opodatkowaniu VAT.

Na podstawie zawartych umów Spółka wypłaca i zamierza wypłacać w przyszłości swoim kontrahentom premie pieniężne (bonusy od obrotu). Warunkiem potrzebnym do wypłaty premii jest dokonanie przez kontrahenta nabyć określonej wartości czy ilości towarów Spółki w określonym czasie. Premie pieniężne stanowią więc wynagrodzenie za realizację przez kontrahentów zakupów na określonym poziomie.

Wypłacane premie pieniężne nie są związane z żadną konkretną dostawą dokonaną przez Spółkę - są kalkulowane w oparciu o wszystkie dostawy (również z podziałem na grupy asortymentowe) dokonane w danym okresie rozliczeniowym, ustalonym z kontrahentem w celu odpowiedniego skalkulowania wysokości premii.

Wynagrodzenie należne kontrahentom Spółki kalkulowane jest jako procent od obrotów towarów zrealizowanych pomiędzy Spółką a danym kontrahentem. W przypadku premii warunkowych nieosiągnięcie obrotu skutkuje brakiem prawa do otrzymania przez kontrahenta premii. Wielkość wypłacanych przez Spółkę premii pieniężnych wynika z treści umów z poszczególnymi nabywcami towarów.

Spółka co do zasady rozlicza premie na podstawie faktur korygujących. Jednakże niektórzy z jej kontrahentów stoją na stanowisku, że otrzymanie premii jest czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT. Kontrahenci Ci chcą stosować taki sposób rozliczania wypłacanych premii pieniężnych, stosując się do otrzymanych indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego, które potwierdzają, że osiągnięcie określonego pułapu obrotów i otrzymanie premii pieniężnej stanowi świadczenie usługi za wynagrodzeniem, które podlega opodatkowaniu VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z wystawianych przez kontrahentów faktur VAT dokumentujących premie pieniężne.

2. Czy Spółka może powoływać się na interpretację indywidualną otrzymaną przez kontrahenta, potwierdzającą, że osiągnięcie określonego pułapu obrotów i otrzymanie premii pieniężnej stanowi świadczenie usługi za wynagrodzeniem, które podlega opodatkowaniu VAT, a w konsekwencji, czy zastosowanie się przez Spółkę do takiej interpretacji przed jej zmianą, poprzez odliczenie podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących premie pieniężne, wystawionych przez kontrahenta, na którego wniosek została wydana interpretacja indywidualna, nie może jej szkodzić zgodnie z art. 14k § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.).

Zdaniem wnioskodawcy

Ad. 1.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi - zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a powołanego artykułu - suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw, przesłanek pozytywnych, tj. zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności.

Z powyższego przepisu wynika, iż w przypadku gdy wystawione faktury stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w nich zawartego.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w świetle postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, poprzez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 ustawy o VAT, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę. Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie te zostały wypłacone, tzn. czy podatnik otrzymuje je w związku z zachowaniem stanowiącym usługę w rozumieniu wskazanych wyżej przepisów.

Jak zaznaczono powyżej Wnioskodawca wypłaca swoim kontrahentom premie pieniężne (bonusy). Co do zasady warunkiem potrzebnym do wypłaty premii jest dokonanie przez kontrahenta nabyć określonej wartości czy ilości towarów Wnioskodawcy w określonym czasie. Wypłacane premie pieniężne nie są związane z żadną konkretną dostawą dokonaną przez Wnioskodawcę, są kalkulowane w oparciu o wszystkie dostawy dokonane w danym okresie rozliczeniowym. Wynagrodzenie należne kontrahentom Wnioskodawcy kalkulowane jest jako procent od obrotów towarów zrealizowanych pomiędzy Wnioskodawcą a danym kontrahentem, w przypadku nieosiągnięcia obrotu kontrahentowi premia nie przysługuje.

W celu zwiększenia wolumenu obrotu z Wnioskodawcą nabywcy towarów mogą podejmować określone działania marketingowe dotyczące nabywanych towarów. Podejmowanie takich działań marketingowych i reklamowych, jak również ich forma nie są jednak warunkiem wypłaty premii pieniężnej, lecz jednym ze sposobów na jej uzyskanie.

Niektórzy kontrahenci chcą rozliczać premie na podstawie wystawionych przez siebie faktur.

W analizowanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której jedynym czynnikiem warunkującym wypłatę premii pieniężnej kontrahentom jest przekroczenie odpowiedniego progu obrotu, w wyniku zakupów towarów pochodzących z oferty Wnioskodawcy. Otrzymanie przez kontrahenta przedmiotowych premii pieniężnych nie jest uzależnione od spełnienia dodatkowych świadczeń, poza osiągnięciem odpowiedniego pułapu zakupów towarów. W konsekwencji należy stwierdzić, iż dokonywanie zakupów towarów przez kontrahentów w odpowiedniej wielkości w określonym czasie nie może stanowić usługi w rozumieniu cyt. art. 8 ust. 1 ustawy. Poza transakcjami kupna-sprzedaży, pomiędzy kupującym a sprzedającym nie dochodzi do rzeczywistego i odrębnego od tych transakcji świadczenia kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy. Pomiędzy Stroną a jej kontrahentami prowadzona jest jedynie normalna wymiana handlowa. Nie ma zatem podstaw, aby uznać, że - w tak przedstawionych okolicznościach - premie pieniężne wypłacone za uzyskanie pewnego pułapu obrotów, stanowią wynagrodzenie za realizowane usługi.

Powyższe potwierdza interpretacja ogólna wydana przez Ministra Finansów z dnia 27 listopada 2012 r., nr PT3/033/10/423/AEW/12/PT-618, zgodnie z którą "premie pieniężne, czy też bonusy otrzymywane przez nabywcę od dostawcy za dokonanie nabycia określonej ilości towarów, czy uzyskanie określonego poziomu wartości sprzedanych towarów, co do zasady, nie są wynagrodzeniem za świadczenie usługi, a wypłacenie takiej premii nie kreuje odrębnej od dostawy towaru czynności objętej podatkiem od towarów i usług". Stanowisko Ministra Finansów w pełni koresponduje z poglądem prezentowanym w orzecznictwie sądów administracyjnych (m.in. w wyrokach NSA z dnia 8 kwietnia 2010 r. sygn. I FSK 308/09 oraz 1 czerwca 2010 r. sygn. I FSK 972/09).

Reasumując, w sytuacji gdy Wnioskodawca wypłaca nabywcom premie z tytułu realizowania określonego poziomu zakupów, stwierdzić należy, że przedmiotowe premie nie stanowią wynagrodzenia za wykonanie usług, o których mowa w art. 8 ustawy, przez podmiot otrzymujący premię. W takim przypadku podmiot uprawniony do otrzymania premii pieniężnej nie jest zobowiązany do wystawienia faktury VAT. W konsekwencji faktury VAT, wystawione przez nabywców, dokumentujące otrzymane premie pieniężne, stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w nich wykazanego, bowiem wystawcy faktur nie świadczą na rzecz Wnioskodawcy żadnych usług.

W przedmiotowej sprawie teoretycznie może też znaleźć zastosowanie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, który stanowi, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu lub jest zwolniona od podatku.

Ad. 2.

Nie ulega wątpliwości to, że funkcja ochronna interpretacji co do zasady odnosi się do wnioskodawcy. W myśl bowiem art. 14k § 1 Ordynacji podatkowej zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą lub przed doręczeniem odpisu prawomocnego wyroku uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy. Spółka w oczywisty sposób nie była adresatem interpretacji indywidualnych wydanych na wniosek jej kontrahentów. W przypadku powyższych interpretacji nie była wnioskodawcą.

Podatnik nie powinien jednak ponosić negatywnych skutków niejednoznacznych przepisów podatkowych szczególnie w sytuacji, gdy wobec kontrahenta strony wydana została interpretacja tych przepisów zgodna ze stanowiskiem strony. Trybunał Konstytucyjny niejednokrotnie zwracał uwagę na potrzebę respektowania przez organy powołane do stanowienia prawa postulatu jasności, określoności i zrozumiałości wydawanych przez te organy przepisów. Ma to szczególne znaczenie w dziedzinie prawa daninowego. Postulat przejrzystości prawa mający oparcie w art. 2 Konstytucji RP rozumieć należy jako dyrektywę takiego tworzenia regulacji prawnej, by sytuacja jednostki była czytelna i jednoznaczna (vide wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 3 grudnia 2002 r., sygn, akt P 13/03, OTK-A 2002/7/90). Brak jednoznaczności przepisów podatkowych utrudnia planowanie przedsięwzięć gospodarczych, może też narazić podatnika na negatywne konsekwencje. Taka sytuacja kłóci się z zasadą praworządności określoną w art. 2 Konstytucji RP. Nie można przyjąć, by w państwie prawa zasada zaufania określona w art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej, wywodzona także z art. 2 Konstytucji RP, nie chroniła podmiotu stosującego się do interpretacji wydanej wobec jego kontrahenta w odniesieniu czynności wykonywanych na rzecz tego podmiotu. Przeciwne stanowisko doprowadziłoby do sytuacji, że w odniesieniu do tej samej transakcji miałyby zastosowanie różne konsekwencje podatkowe, w zależności od interpretacji indywidualnych, którymi dysponują strony transakcji, co jest nie do pogodzenia z zasadą zaufania.

Jeżeli obie strony dysponują sprzecznymi ze sobą interpretacjami, a w konsekwencji nie jest możliwe zastosowanie się jednocześnie do wniosków płynących w obu interpretacji, należy stanąć na stanowisku, że zastosowanie się przez obie strony do jednej z nich nie może szkodzić żadnej ze stron, niezależnie od tego, która ze stron była wnioskodawcą w odniesieniu do interpretacji, do której strony zastosowały się. Tylko bowiem taka interpretacja przepisów odpowiada powoływanym zasadom. Takie wnioski należy wyciągnąć z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 maja 2013 r., sygn. akt I FSK 863/12.

Spółka może powoływać się na interpretację indywidualną otrzymaną przez kontrahenta, potwierdzającą, że osiągnięcie określonego pułapu obrotów i otrzymania premii pieniężnej stanowi świadczenie usługi za wynagrodzeniem, które podlega opodatkowaniu VAT, a w konsekwencji, zastosowanie się przez Spółkę do takiej interpretacji przed jej zmianą poprzez odliczenie podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących premie pieniężne, wystawionych przez kontrahenta, na którego wniosek została wydana interpretacja indywidualna, nie może jej szkodzić zgodnie z art. 14k § 1 Ordynacji podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od niesłusznie wystawionych faktur VAT oraz nieprawidłowe w zakresie możliwości zastosowania się do interpretacji indywidualnej otrzymanej przez kontrahenta.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą", w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanych powyżej przepisów ustawy, wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w świetle postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, poprzez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 ustawy o VAT, wskazać należy, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie te zostały wypłacone, tzn. czy podatnik otrzymuje je w związku z zachowaniem stanowiącym usługę w rozumieniu wskazanych wyżej przepisów.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Ze stanu sprawy wynika, że na podstawie zawartych umów Spółka wypłaca i zamierza wypłacać w przyszłości swoim kontrahentom premie pieniężne (bonusy od obrotu). Warunkiem potrzebnym do wypłaty premii jest dokonanie przez kontrahenta nabyć określonej wartości czy ilości towarów Spółki w określonym czasie. Premie pieniężne stanowią więc wynagrodzenie za realizację przez kontrahentów zakupów na określonym poziomie.

Wypłacane premie pieniężne nie są związane z żadną konkretną dostawą dokonaną przez Spółkę - są kalkulowane w oparciu o wszystkie dostawy (również z podziałem na grupy asortymentowe) dokonane w danym okresie rozliczeniowym, ustalonym z kontrahentem w celu odpowiedniego skalkulowania wysokości premii.

Wynagrodzenie należne kontrahentom Spółki kalkulowane jest jako procent od obrotów towarów zrealizowanych pomiędzy Spółką a danym kontrahentem. W przypadku premii warunkowych nieosiągnięcie obrotu skutkuje brakiem prawa do otrzymania przez kontrahenta premii.

Wielkość wypłacanych przez Spółkę premii pieniężnych wynika z treści umów z poszczególnymi nabywcami towarów.

Spółka co do zasady rozlicza premie na podstawie faktur korygujących. Jednakże niektórzy z jej kontrahentów stoją na stanowisku, że otrzymanie premii jest czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT. Kontrahenci Ci chcą stosować taki sposób rozliczania wypłacanych premii pieniężnych, stosując się do otrzymanych indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego, które potwierdzają, że osiągnięcie określonego pułapu obrotów i otrzymanie premii pieniężnej stanowi świadczenie usługi za wynagrodzeniem, które podlega opodatkowaniu VAT.

W odniesieniu do całokształtu sprawy, należy stwierdzić, że otrzymywane przez kontrahentów premie pieniężne nie są w żaden sposób związane z uzyskaniem przez Wnioskodawcę świadczenia wzajemnego, gdyż za takie świadczenie nie można uznać dokonywania przez kontrahentów zakupów o określonym wolumenie w ciągu ustalonych okresów rozliczeniowych (miesięcy, kwartałów). Co więcej, niezrealizowanie przez nabywcę określonego pułapu zakupów nie jest obwarowane żadną sankcją, czy jakąkolwiek odpowiedzialnością. W sytuacji przedstawionej we wniosku uznać zatem należy, że otrzymujący premie nie świadczy na rzecz Spółki usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, a zatem czynność ta nie podlega u niego opodatkowaniu i nie powinna być dokumentowana fakturą VAT.

W konsekwencji, jeżeli kontrahenci nie świadczyli usług na rzecz Spółki, to wystawione przez nich faktury, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią dla Wnioskodawcy podstawy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w nich wykazanego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy we wskazanym wyżej zakresie jest prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również tego czy Spółka może powoływać się na interpretację indywidualną otrzymaną przez kontrahenta, potwierdzającą, że osiągnięcie określonego pułapu obrotów i otrzymanie premii pieniężnej stanowi świadczenie usługi za wynagrodzeniem, które podlega opodatkowaniu VAT, a w konsekwencji, czy zastosowanie się przez Spółkę do takiej interpretacji przed jej zmianą, poprzez odliczenie podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących premie pieniężne, wystawionych przez kontrahenta, na którego wniosek została wydana interpretacja indywidualna, nie może jej szkodzić zgodnie z art. 14k § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wskazać należy, że na podstawie art. 14b § 2 Ordynacji, wniosek o interpretację indywidualną może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych.

W myśl art. 14b § 3 Ordynacji, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Przepis art. 14b § 5 Ordynacji stanowi, że nie wydaje się interpretacji indywidualnej w zakresie tych elementów stanu faktycznego, które w dniu złożenia wniosku o interpretację są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej albo gdy w tym zakresie sprawa została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

Stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie. W razie negatywnej oceny stanowiska wnioskodawcy interpretacja indywidualna zawiera wskazanie prawidłowego stanowiska wraz z uzasadnieniem prawnym (art. 14c § 2 Ordynacji).

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że pismo zawierające interpretację indywidualną potwierdza tylko istnienie lub nieistnienie określonych uprawnień i obowiązków ze sfery prawa podatkowego. Nie ma natomiast charakteru aktu stosowania prawa. Jednakże z wydanej interpretacji indywidualnej wynika gwarancja, że zastosowanie się do poglądu w niej wyrażonego, niezależnie od jego prawidłowości, nie może szkodzić stronie. Innymi słowy, czynność organu podatkowego, polegająca jedynie na interpretacji, nie może doprowadzić ani do wykreowania bądź skonkretyzowania obowiązku podatkowego, ani też do jego zniesienia bądź ograniczenia. Z tych przyczyn, obecnie obowiązujące przepisy Ordynacji podatkowej nie nakładają ani na organy podatkowe, ani też na osoby, które otrzymały interpretację indywidualną, obowiązku zachowania się zgodnie z jego treścią. Zatem, podatnik może swobodnie i autonomicznie zadecydować, czy postąpi zgodnie z tą interpretacją, czy też w sposób z nią sprzeczny.

Jednakże z interpretacji indywidualnej wypływa dla wnioskodawcy uprawnienie, którego treść jest gwarancją, że zastosowanie się do stanowiska w niej zawartego nie będzie mu szkodziło i to niezależnie od prawidłowości tego stanowiska. Uprawnienie to aktualizuje się w momencie, gdy podmiot ten zachowa się zgodnie z interpretacją indywidualną. Z kolei dla organu podatkowego wypływa obowiązek powstrzymania się od działania, które mogłoby szkodzić wnioskodawcy. Obowiązek ten również aktualizuje się w chwili, gdy podmiot ten zachowa się zgodnie z interpretacją.

Podstawową funkcją, jaką spełniają indywidualne interpretacje przepisów prawa podatkowego, jest ich funkcja ochronna. Ochrona podmiotu, który zastosował się do interpretacji zależy od tego, czy interpretacja dotyczyła zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzeń przyszłych.

Stosownie do art. 14k § 1 Ordynacji, zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej. W myśl art. 14k § 2 Ordynacji, zastosowanie się do interpretacji ogólnej przed jej zmianą nie może szkodzić temu, kto się do niej zastosował, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej.

Zgodnie z art. 14k § 3 Ordynacji, w zakresie związanym z zastosowaniem się do interpretacji, która uległa zmianie, lub interpretacji nieuwzględnionej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej, nie wszczyna się postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe, a postępowanie wszczęte w tych sprawach umarza się oraz nie nalicza się odsetek za zwłokę.

Przepis art. 14I Ordynacji stanowi natomiast, że w przypadku gdy skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce przed opublikowaniem interpretacji ogólnej lub przed doręczeniem interpretacji indywidualnej, zastosowanie się do tej interpretacji nie zwalnia z obowiązku zapłaty podatku.

W myśl natomiast art. 14m § 1 Ordynacji, zastosowanie się do interpretacji, która następnie została zmieniona lub nie została uwzględniona w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej, powoduje zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji, jeżeli:

* zobowiązanie nie zostało prawidłowo wykonane w wyniku zastosowania się do interpretacji, która uległa zmianie, lub interpretacji nieuwzględnionej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej oraz

* skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce po opublikowaniu interpretacji ogólnej albo po doręczeniu interpretacji indywidualnej.

Ponadto należy wskazać, że okres ochrony liczy się od dnia opublikowania interpretacji ogólnej w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów do dnia publikacji interpretacji ogólnej zastępującej poprzednio opublikowaną interpretację. Natomiast w odniesieniu do interpretacji indywidualnych okres ochrony liczy się od dnia doręczenia interpretacji do dnia doręczenia wnioskodawcy nowej, zmienionej interpretacji.

W przypadku uchylenia interpretacji indywidualnej przez sąd administracyjny okres ochrony trwa do dnia doręczenia organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu uchylającego interpretację indywidualną. Termin ten musi ustalić wnioskodawca.

Wszystkie wskazane wyżej uregulowania dotyczące interpretacji indywidualnych każdorazowo odnoszą się - zresztą jak sama nazwa wskazuje - do indywidualnego podmiotu, który wystąpił o taką interpretację. Tylko podmiot występujący o interpretację ponosi pełną odpowiedzialność zarówno za wszelkie działania przed jej otrzymaniem jak i po jej otrzymaniu. Chodzi tu między innymi o wyłączną wiedzę na temat przedstawionego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego, treść otrzymanej interpretacji, datę jej otrzymania oraz wszelkie inne działania i efekty tych działań po otrzymaniu i zastosowaniu się do interpretacji.

Dlatego też, chociażby tylko z tych wskazanych wyżej względów kontrahent posiadającego interpretację nie może korzystać z ochrony jaka zapewniona jest adresatowi interpretacji. Kontrahent nie ma wiedzy na temat okoliczności wydania interpretacji, nie składa oświadczenia pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

Wnioskodawca co prawda ma rację twierdząc, że podatnik nie powinien ponosić negatywnych skutków niejednoznacznych przepisów podatkowych szczególnie w sytuacji, gdy wobec kontrahenta strony wydana została interpretacja tych przepisów zgodna ze stanowiskiem strony. Niemniej jednak ma możliwość wystąpienia o wydanie interpretacji indywidualnej odnoszącej się do jego sytuacji i wtedy po jej otrzymaniu jest nią chroniony i nie poniesie negatywnych skutków postępowania według zawartych w niej wskazówek.

Dlatego też Spółka nie może powoływać się na interpretację indywidualną otrzymaną przez kontrahenta, a przedstawione stanowisko w tej części uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.