IPPP1-443-402/11-5/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2011 r. (data wpływu 7 marca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 maja 2011 r. (data wpływu 3 czerwca 2011 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 19 maja 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla usług prowadzenia postępowania kwalifikacyjnego - jest prawidłowe.

W dniu 7 marca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla usług prowadzenia postępowania kwalifikacyjnego.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 30 maja 2011 r. (data wpływu 3 czerwca 2011 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 19 maja 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest organizacją samorządu zawodowego architektów, działającą na mocy ustawy o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów z dnia 15 grudnia 2000 r. (Dz. U. z 2001 r. Nr 5, poz. 42 z późn. zm.).

Zgodnie z zapisem artykułu 8 przywołanej ustawy o samorządach, do głównych zadań Wnioskodawcy należy w szczególności:

Członkostwo jest nieodzownym warunkiem, uprawniającym architekta do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie w zakresie architektury.

Nadawanie uprawnień budowlanych i tytułu rzeczoznawcy budowlanego w specjalności architektonicznej następuje na podstawie następujących przepisów prawa:

Ustawa Prawo budowlane w art. 12 ust. 2 stanowi, że samodzielne funkcje techniczne w budownictwie, określone w ust. 1 pkt 1-5 mogą wykonywać wyłącznie osoby posiadające odpowiednie wykształcenie techniczne i praktykę zawodową dostosowane do rodzaju stopnia skomplikowania działalności i innych wymagań związanych z wykonywaną funkcją stwierdzone decyzją, zwaną dalej "uprawnieniami budowlanymi", wydaną przez organ samorządu zawodowego. W kolejnych ustępach 3-5 art. 12 ustawa - Prawo budowlane określa, że warunkiem uzyskania uprawnień budowlanych jest zdanie egzaminu ze znajomości procesu budowlanego oraz umiejętności praktycznego zastosowania wiedzy technicznej. Egzamin składa się przed komisją egzaminacyjną powoływaną przez organ samorządu zawodowego albo inny upoważniony organ. Koszty postępowania kwalifikacyjnego, obejmujące w szczególności wynagrodzenie członków komisji egzaminacyjnej, ponosi osoba ubiegająca się o nadanie uprawnień budowlanych. W art. 15 ustawa - Prawo budowlane precyzuje wymagania do spełnienia dla osoby ubiegającej się o tytuł rzeczoznawcy budowlanego i stanowi, że właściwy organ samorządu zawodowego, na wniosek zainteresowanego, orzeka, w drodze decyzji, o nadaniu tytułu rzeczoznawcy budowlanego, określając zakres rzeczoznawstwa.

Rozporządzenie Ministra Transportu i Budownictwa z dnia 28 kwietnia 2006 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (Dz. U. z 2006 r. Nr 83, poz. 578 z późn. zm.) w rozdziale 3 określiło szczegółowe zasady postępowania kwalifikacyjnego i zasady odpłatności za to postępowanie. Zgodnie z paragrafem 13 ust. 1. opłata za postępowanie kwalifikacyjne:

Opłatę za postępowanie kwalifikacyjne w sprawie nadania tytułu rzeczoznawcy budowlanego ponosi osoba ubiegająca się o nadanie tego tytułu, a jej wysokość określił Krajowy Zjazd, na podstawie art. 31 pkt 7 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych (...) - w załączeniu uchwała.

Opłatę za postępowanie kwalifikacyjne w sprawie nadania tytułu rzeczoznawcy budowlanego ponosi osoba ubiegająca się o nadanie tego tytułu, a jej wysokość określił Krajowy Zjazd, na podstawie art. 31 pkt 7 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych (...) - w załączeniu uchwała.

Wnioskodawca na podstawie art. 33 w związku z przepisem art. 33a-33d ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów (Dz. U. z 2001 r. Nr 5, poz. 42 z późn. zm. Dz. U. z 2008 r. Nr 210, poz. 1321) oraz przepisów rozdziału 1 i 2 ustawy z dnia 18 marca 2008 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (Dz. U. z 2008 r. Nr 63, poz. 394), prowadzi również postępowanie w sprawie uznawania kwalifikacji do wykonywania zawodu architekta w stosunku do osób będących obywatelami państw członkowskich Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej oraz państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, którzy nabyli w tych państwach, poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, kwalifikacje do wykonywania zawodu architekta.

Wysokość opłaty za to postępowanie uregulował, zgodnie ze swoimi kompetencjami Krajowy Zjazd. W załączeniu Wnioskodawca przedłożył kopię podjętej przez Zjazd uchwały regulującej wysokość tych opłat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opłaty za postępowanie kwalifikacyjne, prowadzone należy traktować jako zwolnione z VAT na podstawie artykułu 43 punkt 29 lit. a), tj. jako usługi kształcenia zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26: prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Zdaniem Wnioskodawcy opłaty za postępowanie kwalifikacyjne, które to postępowanie regulują odrębne przepisy prawa, są usługami zwolnionymi z podatku VAT, na podstawie art. 43 pkt 29 lit. a) znowelizowanej ustawy o VAT. Cały proces postępowania kwalifikacyjnego, prowadzonego przez Wnioskodawcę został, bowiem szczegółowo uregulowany w odrębnych przepisach rangi ustawowej i rozporządzenia wykonawczego.

Jest to:

Prowadzenie postępowania kwalifikacyjnego w tym prowadzenie egzaminów na uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej, prowadzenie postępowania kwalifikacyjnego w sprawie nadania tytułu rzeczoznawcy budowlanego w specjalności architektonicznej, czynności związane z uznawaniem kwalifikacji zawodowych architektów, nabytych w państwach Unii Europejskiej - to postępowanie administracyjne, mające na celu wydanie odpowiedniej decyzji: o nadanie uprawnień budowlanych, o nadanie tytułu rzeczoznawcy budowlanego, o uznaniu kwalifikacji zawodowych architekta, mającego prawo wykonywania zawodu w państwach członkowskich Unii Europejskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Co do zasady podstawowa stawka podatku od towarów i usług, w myśl art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

Zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 73, poz. 392), zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W świetle powołanych przepisów należy stwierdzić, iż dla oceny, czy określone usługi będą zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy konieczne jest ustalenie w pierwszej kolejności, czy omawiane usługi są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, a następnie czy spełniają dodatkowe warunki wynikające z ww. przepisu, tj. czy prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub czy mają uzyskaną akredytację na dany rodzaj szkolenia lub czy są finansowane w wysokości co najmniej 70% ze środków publicznych.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi postępowanie kwalifikacyjne w tym prowadzenie egzaminów na uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej, w sprawie nadania tytułu rzeczoznawcy budowlanego w specjalności architektonicznej oraz postępowanie w sprawie uznawania kwalifikacji do wykonywania zawodu architekta w stosunku do osób będących obywatelami państw członkowskich Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej oraz państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, którzy nabyli w tych państwach, poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, kwalifikacje do wykonywania zawodu architekta.

Proces postępowania kwalifikacyjnego prowadzonego przez Wnioskodawcę został szczegółowo uregulowany w przepisach rangi ustawowej i rozporządzenia wykonawczego.

Odnośnie prowadzenia postępowania kwalifikacyjnego i prowadzenia egzaminów na uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej oraz postępowania kwalifikacyjnego w sprawie nadania tytułu rzeczoznawcy budowlanego w specjalności architektonicznej należy wskazać, iż zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623) za samodzielną funkcję techniczną w budownictwie uważa się działalność związaną z koniecznością fachowej oceny zjawisk technicznych lub samodzielnego rozwiązania zagadnień architektonicznych i technicznych oraz techniczno-organizacyjnych, a w szczególności działalność obejmującą:

W myśl ust. 2 ww. artykułu samodzielne funkcje techniczne w budownictwie, określone w ust. 1 pkt 1-5, mogą wykonywać wyłącznie osoby posiadające odpowiednie wykształcenie techniczne i praktykę zawodową, dostosowane do rodzaju, stopnia skomplikowania działalności i innych wymagań związanych z wykonywaną funkcją, stwierdzone decyzją, zwaną dalej "uprawnieniami budowlanymi", wydaną przez organ samorządu zawodowego, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 2.

Warunkiem uzyskania uprawnień budowlanych jest zdanie egzaminu ze znajomości procesu budowlanego oraz umiejętności praktycznego zastosowania wiedzy technicznej (art. 16 ust. 3 ustawy - Prawo budowlane). Zgodnie z ust. 4 ww. artykułu egzamin składa się przed komisją egzaminacyjną powoływaną przez organ samorządu zawodowego albo inny upoważniony organ.

Natomiast podstawę do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie stanowi wpis, w drodze decyzji, do centralnego rejestru, o którym mowa w art. 88a ust. 1 pkt 3 lit. a), oraz - zgodnie z odrębnymi przepisami - wpis na listę członków właściwej...potwierdzony zaświadczeniem wydanym przez tę izbę (art. 12 ust. 7 ustawy - Prawo budowlane).

Na podstawie art. 16 ustawy - Prawo budowlane, zostało wydane Rozporządzenie Ministra Transportu i Budownictwa z dnia 28 kwietnia 2008 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (Dz. U. z 2006, Nr 83, poz. 578), w którym określono:

Formy i zasady prowadzenia postępowania o nadanie uprawnień budowlanych, zakres i sposób przeprowadzania egzaminu oraz zasady odpłatności za postępowanie kwalifikacyjne i zasady wynagradzania członków komisji egzaminacyjnej zostały w szczególności uregulowane w Rozdziale 3 ww. rozporządzenia.

W myśl § 6 ww. rozporządzenia Wnioskodawca prowadzi postępowanie kwalifikacyjne składające się z 2 etapów:

Przepisy § 7 - § 12 ww. rozporządzenia określają szczegółowo zakres i sposób przeprowadzania egzaminu. Natomiast zgodnie z § 13 ust. 1 opłata za postępowanie kwalifikacyjne:

Wymagania przewidziane dla osób ubiegających się o tytuł rzeczoznawcy budowlanego zostały sprecyzowane w art. 15 ustawy - Prawo budowlane.

W art. 15 ust. 1 ww. ustawy wskazano, iż rzeczoznawcą budowlanym może być osoba, która:

Z przepisu art. 15 ust. 2 ustawy - Prawo budowlane wynika natomiast, iż właściwy organ samorządu zawodowego, na wniosek zainteresowanego, orzeka, w drodze decyzji, o nadaniu tytułu rzeczoznawcy budowlanego, określając zakres rzeczoznawstwa. Wysokość opłaty za to postępowanie zostało uregulowane w drodze uchwały przez Krajowy Zjazd Architektów.

Postępowanie w sprawie uznawania kwalifikacji do wykonywania zawodu architekta nabytych w państwach Unii Europejskiej prowadzone przez Izbę zostało uregulowane przepisem art. 33a-33d ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów (Dz. U. z 2001 r. Nr 5, poz. 4 z późn. zm.) oraz przepisami rozdziału 1 i 2 ustawy z dnia 18 marca 2008 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (Dz. U. z 2008 r. Nr 63, poz. 394).

Zgodnie z art. 33a ust. 1 ustawy o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów, właściwa Krajowa Rada wszczyna postępowanie w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych architekta, inżyniera budownictwa lub urbanisty na wniosek obywatela państwa członkowskiego. W ust. 2-9 powyższego artykułu wskazano szczegółowe wymagania odnośnie wniosku i dokumentów, niezbędnych w celu weryfikacji kwalifikacji zawodowych architekta, inżyniera budownictwa albo urbanisty.

Stosownie do art. 33a ust. 10 właściwa Krajowa Rada wydaje decyzję o uznaniu kwalifikacji zawodowych po spełnieniu warunków określonych w ustawie oraz zobowiązuje okręgową izbę wskazaną przez zainteresowanego do dokonania wpisu na listę członków w przypadku, gdy osoba ta posiada znajomość języka polskiego w mowie i piśmie w zakresie niezbędnym do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie.

W myśl art. 33d ust. 1 ww. ustawy Krajowa Rada, rozpatrując wniosek obywatela państwa członkowskiego w sprawie uznania kwalifikacji zawodowych, który nie spełnia wymagań określonych w niniejszej ustawie, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 18 marca 2008 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (Dz. U. Nr 63, poz. 394).

Mając powyższe na względzie, w ocenie tut. organu prowadzenie postępowania kwalifikacyjnego (w tym prowadzenie egzaminów) na uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej, prowadzenie postępowania kwalifikacyjnego w sprawie nadania tytułu rzeczoznawcy budowlanego w specjalności architektonicznej, czynności związane z uznawaniem kwalifikacji zawodowych architektów nabytych w państwach Unii Europejskiej należy zaliczyć do usług związanych z kształceniem zawodowym. Wnioskodawca nie świadczy wprawdzie wprost usług przekazywania wiedzy, tj. nauczania, jednakże sprawdzenie oraz weryfikacja wiedzy jest ściśle powiązana z procesem kształcenia.

Należy zauważyć, że na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwolnieniu z opodatkowania podlegają usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z nimi związane, gdy spełniony został jeden z trzech wymienionych w tym art. warunków.

Również wyżej cytowane przepisy unijne przyjmują jako zwolnione od podatku czynności zdobywania wiedzy i umiejętności koniecznych do wykonywania określonego zawodu, jak również późniejsze rozwijanie tej wiedzy i umiejętności.

Analiza powyższych przepisów z zakresu prawa budowlanego wskazuje jednoznacznie, iż zarówno uprawnienia budowlane, tytuł rzeczoznawcy budowlanego i w końcu uznawanie kwalifikacji zawodowych architektów nabytych w państwach Unii Europejskiej, są bezpośrednio powiązane z zawodem architekta i są też warunkiem koniecznym dopuszczenia tych osób do wykonywania pracy w przedmiotowym charakterze.

Zatem wszystkie ww. działania należy uznać za usługi ściśle z usługami kształcenia zawodowego związane, ponadto realizowane są one w ramach wyznaczonych odrębnymi przepisami rangi ustawowej i przepisów wykonawczych.

W konsekwencji analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów stwierdzić należy, iż czynności świadczone przez Wnioskodawcę, tj. prowadzenie postępowania kwalifikacyjnego (w tym prowadzenie egzaminów) na uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej, prowadzenie postępowania kwalifikacyjnego w sprawie nadania tytułu rzeczoznawcy budowlanego w specjalności architektonicznej, czynności związane z uznawaniem kwalifikacji zawodowych architektów nabytych w państwach Unii Europejskiej podlegają zwolnieniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla usług prowadzenia postępowania kwalifikacyjnego. Natomiast w zakresie uznania opłat członkowskich za czynności nie podlegające opodatkowaniu, wydana została interpretacja indywidualna z dnia 14 czerwca 2011 r. nr IPPP1-443-402/11-4/AS.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.