IPPP1/443-401/09-2/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Towarzystwa S przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2009 r. (data wpływu 22 kwietnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT - jest prawidłowe.

W dniu 22 kwietnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Towarzystwo S jest, zgodnie ze statutem zarejestrowanym, stowarzyszeniem kultury fizycznej, którego działalność oparta jest na pracy społecznej ogółu członków. Celem Towarzystwa jest popularyzowanie kultury fizycznej w zakresie narciarstwa zjazdowego, tenisa ziemnego oraz żeglarstwa deskowego. Stowarzyszenie jest organizacją non-profit, a więc działalność gospodarcza, zgodnie z postanowieniami statutu, prowadzona jest w zakresie niezbędnym do wspierania i realizacji celów statutowych. Polega ona przede wszystkim na wykorzystaniu majątku stowarzyszenia, tj. kortów tenisowych oraz sprzętu sportowego do organizowania zawodów sportowych, organizowania kursów nauki gry w tenisa, udostępnianie kortów dla osób grających w tenisa, wynajmowaniu obiektów na cele inne niż sportowe. Wobec prowadzonej przez stowarzyszenie działalności związanej z wykorzystaniem posiadanej infrastruktury sportowej pojawiły się: wątpliwości co do jej opodatkowania właściwą stawką podatku od towarów i usług bądź zwolnienia z podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawką podatku opodatkowane jest wynajmowanie kortów tenisowych dla osób (fizycznych lub prawnych) na cele nie związane ze sportem (np. wynajem na imprezę rozrywkową sesję zdjęciową itp.).

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stowarzyszenie wynajmuje korty wraz z infrastrukturą na cele pozasportowe np. związane z organizacją imprezy towarzyskiej, firmowej, sesji zdjęciowej lub filmowej. Najemca korzysta wówczas z kortu oraz obiektów pomocniczych (tj. szatni, łazienki), zgodnie z umową wprowadzając na teren obiektu swoje wyposażenie np. nagłośnienie, sprzęt gastronomiczny, dekoracje, namioty itp.

W piśmie z dnia 4 marca 2009 r. skierowanym do Stowarzyszenia, Urząd Statystyczny uznał, iż opisaną powyżej działalność należy zaklasyfikować do grupowania PKWiU 70.20.12-00 jako: Usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym, na własny rachunek". Tego typu usługi, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy są opodatkowane 22% stawką podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do przepisu art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone, tj. 7%, 3% i 0%.

Z opisu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności świadczy usługi m.in. wynajmu kortów tenisowych dla osób fizycznych bądź prawnych na cele nie związane ze sportem np. wynajem na imprezy rozrywkowe, sesje zdjęciowe. Powyższa działalność została zaklasyfikowana przez Urząd Statystyczny do grupowania PKWiU 70.20.12-00 jako "Usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym na własnym rachunek". Przedmiotowa działalność nie mieści się żadnej z grup przewidzianych do opodatkowania obniżoną stawką podatku VAT, w związku z powyższym świadczone przez Wnioskodawcę usług wynajmu kortów tenisowych na cele nie związane ze sportem (PKWiU 70. 20.12-00) winny być opodatkowane podstawową stawką podatku VAT w wysokości 22% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, iż Minister Finansów nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania usług do właściwego grupowania statystycznego, czy też klasyfikacji obiektów budowlanych, w związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie wskazane przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.