IPPP1/443-396/11-2/AP - Opodatkowanie VAT usług artystycznych związanych z organizacją koncertów i recitali.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 czerwca 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-396/11-2/AP Opodatkowanie VAT usług artystycznych związanych z organizacją koncertów i recitali.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2011 r. (data wpływu 4 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku do świadczonych usług - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku do świadczonych usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od roku 1992 prowadzi działalność gospodarczą, związaną z działalnością artystyczną znanej piosenkarki, pod nazwą Agencja Artystyczna... W Jej imieniu i towarzyszących Jej na estradzie artystów - muzyków oraz własnym (Wnioskodawca jest aktorem - absolwentem warszawskiej P.W.S.T. - i reżyserem oraz scenarzystą koncertów X zawiera stosowne umowy i inkasuje należne wszystkim honoraria.

Zainteresowany podkreśla, iż chodzi o sytuację, kiedy Jego Agencja świadczy usługę wyłącznie artystyczną, a realizujący ją wszyscy współpracownicy są artystami z odpowiednimi uprawnieniami. Nie dotyczy to sytuacji usługi tzw. kompleksowej, tj. np. stawiania sceny, obsługi technicznej koncertu czy organizowania bankietu itp. W wypadku Wnioskodawcy większość klientów Agencji to małe ośrodki kultury - w przeważającej mierze jednostki budżetowe, które dysponują ściśle określonymi niewielkimi kwotami przeznaczonymi na działalność kulturalną, w tym na koncerty i recitale artystów. Gdyby w związku z wprowadzonymi od dnia 1 stycznia 2011 r. zmianami dotyczącymi zwolnienia przedmiotowego z podatku VAT, z którego do tej pory Zainteresowany korzystał, nie miało zastosowania dla usług świadczonych przez Niego, to działalność Agencji straciłaby sens, gdyż oznaczałoby to w praktyce obniżkę honorariów reprezentowanych przez Wnioskodawcę artystów o 23%, i w efekcie wiele koncertów nie doszłoby do skutku.

Ponadto wszyscy kontrahenci zainteresowani koncertem X byliby zmuszeni do prowadzenia indywidualnych rozmów i negocjacji oraz zawierania oddzielnych umów zarówno z artystką, jak i z reprezentowanymi przez Zainteresowanego do tej pory artystami (muzykami, reżyserami, scenarzystami, scenografami), bowiem byłoby to korzystniejsze finansowo dla artystów. Taka sytuacja podważa sens Jego pracy jako menadżera Artystki, którą od wielu lat reprezentuje.

Konkludując: W ocenie Wnioskodawcy ma On prawo do stosowania stawki zwolnionej przy świadczeniu wyżej wymienionych usług artystycznych związanych z realizacją koncertów i recitali X, gdyż kwoty otrzymane od kontrahentów są sumą honorariów należnych artystom.

Wnioskodawca pragnie przypomnieć, iż jest to sytuacja, w której nie jest organizatorem koncertów X, ani też nie rozprowadza na nie biletów, które to usługi nie mają nic wspólnego z działalnością artystyczną, a są obciążone zaledwie 8% stawką podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w dalszym ciągu (tak jak do dnia 31 grudnia 2010 r.) przy świadczeniu usług wyłącznie artystycznych Wnioskodawca może stosować zwolnienie i w wystawianych fakturach wpisywać w rubryce "stawka VAT" - zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy

W ocenie Wnioskodawcy przy świadczeniu usług opisanych powyżej ma On prawo zastosowania stawki zwolnionej zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności zdefiniowany został odpowiednio w art. 7 i art. 8 ww. ustawy. I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). W myśl zaś art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2, 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W myśl zaś ust. 2 powołanego artykułu, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zauważyć należy, iż w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawki podatku wskazane w powołanym powyżej art. 41 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT ulegają podwyższeniu. I tak, zgodnie z art. 146a cyt. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%; stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8% (...).

W załączniku nr 3 do ustawy, pod poz. 182, bez względu na symbol PKWiU, wymieniono usługi kulturalne i rozrywkowe - wyłącznie w zakresie wstępu

1.

na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe,

2.

do obiektów kulturalnych.

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż od dnia 1 stycznia 2011 r. obniżoną do wysokości 8% stawką podatku objęte zostały m.in. usługi kulturalne i rozrywkowe, jednak wyłącznie w zakresie wstępu na widowiska artystyczne, w tym przedstawienia cyrkowe, a także do obiektów kulturalnych.

Ustawodawca, oprócz możliwości stosowania preferencyjnych stawek podatku, dla niektórych czynności przewidział również możliwość zastosowania zwolnienia od podatku.

Stosownie więc do treści art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

a.

podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,

b.

indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Z powyższego wynika, iż ze zwolnienia określonego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 33 korzystać mogą jedynie:

* podmioty prawa publicznego,

* podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym,

* podmioty wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej,

* indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Należy podkreślić, iż pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

W analizowanej sprawie zwrócić uwagę należy na cel zwolnień przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 33 cyt. ustawy. Brzmienie tego przepisu wskazuje, że ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzystać mogą usługi w zakresie kultury oraz dostawa towarów ściśle z tymi usługami związana. Jednakże, aby te usługi mogły korzystać ze zwolnienia, świadczone muszą być przez specyficzne podmioty. Polski prawodawca określił te podmioty, wymieniając je w ww. art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, jako: podmioty prawa publicznego; podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym; podmioty wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej; indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, że prowadzi On działalność gospodarczą, związaną z działalnością artystyczną piosenkarki, pod nazwą Agencja Artystyczna... W imieniu Jej oraz towarzyszących Jej na estradzie artystów - muzyków oraz własnym, zawiera stosowne umowy i inkasuje należne wszystkim honoraria. Zainteresowany podkreśla, iż chodzi o sytuację, kiedy Jego Agencja świadczy usługę wyłącznie artystyczną, a realizujący ją wszyscy współpracownicy są artystami z odpowiednimi uprawnieniami. W przedstawionej sytuacji Wnioskodawca nie jest organizatorem koncertów X, ani też nie rozprowadza na nie biletów.

W związku z tym, iż w stanie faktycznym opisanym we wniosku mamy do czynienia ze świadczeniem usług artystycznych przez Agencję, stwierdzić należy, iż Wnioskodawca nie spełnia definicji żadnego z podmiotów wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, uprawnionych do korzystania ze zwolnienia z tego podatku. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zawiera umowy w imieniu artystów oraz pobiera należne honoraria, nie można Go jednak uznać za indywidualnego twórcę czy artystę wykonawcę, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, świadczącego usługi kulturalne wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Podkreślić należy, iż przepisy dotyczące zwolnień przedmiotowych należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Z literalnej wykładni przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 cyt. ustawy nie wynika (ani też z innego przepisu odnośnie zwolnień z podatku VAT), iż zwolnione z podatku VAT są usługi świadczone przez agencje artystyczne. Dlatego też pobierane przez Wnioskodawcę honorarium, jako element wynagrodzenia za świadczenie usług artystycznych, nie podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Dodatkowo należy wskazać, iż w przedmiotowej sprawie nie będzie miała zastosowania również preferencyjna stawka podatku w wysokości 8%, przewidziana m.in. dla usług wymienionych w poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy. Pod poz. 181 załącznika nr 3, bez względu na symbol PKWiU, wymieniono usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług artystycznych związanych z realizacją koncertów i recitali. W związku z powyższym w imieniu artystów zawiera stosowne umowy i pobiera należne honoraria. Tym samym nie świadczy On usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, które wynagradzane są w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Reasumując powyższe, świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie korzystają ze zwolnienia od podatku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, nie są również opodatkowane preferencyjną stawką podatku 8%, lecz zastosowanie ma do nich podstawowa, tj. 23%, stawka podatku.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl