IPPP1/443-353/12-2/AS - Skutki podatkowe zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2012 r. (data wpływu 23 kwietnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania nabywanych składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, wyłączeniu tej transakcji z opodatkowania oraz obowiązku dokonania korekty określonej w art. 91 ust. 9 ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 23 kwietnia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania nabywanych składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, wyłączeniu tej transakcji z opodatkowania oraz obowiązku dokonania korekty określonej w art. 91 ust. 9 ustawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowe "S." Sp. z o.o. Zakład Pracy Chronionej z siedzibą w S., wpisaną do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem X (dalej jako: "S." lub Sprzedający") zawarło w dniu 20 marca 2012 r. (dalej jako: "Dzień Podpisania Umów") z R. sp. z o.o. (dalej jako: "R.", "Kupujący" lub "Wnioskodawca") umowę sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa i umowę sprzedaży nieruchomości, które łącznie stanowią podstawę prawną transakcji (dalej jako: "Transakcja"), która obejmowała nabycie przez R. zorganizowanej części przedsiębiorstwa Sprzedającego wykorzystywanej przez S. do produkowania i sprzedaży przez Sprzedającego kaszy gryczanej i wszystkich rodzajów makaronów (dalej jako: "Działalność podstawowa") z wyjątkiem makaronów dla psów oraz makaronów z dodatkiem mąki z amarantusa.

W ramach Transakcji na Kupującego przeszły składniki materialne i niematerialne, zapasy, przedpłacone korzyści, umowy oraz pracownicy. Pozostała część majątku Sprzedającego, która nie stanowiła przedmiotu Transakcji obejmowała inne aktywa, które są lub były związane wyłącznie z produkcją i sprzedażą makaronów dla psów oraz makaronów z dodatkiem mąki z amarantusa (dalej jako: "Działalność uboczna").

W skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa zbytej w ramach Transakcji wchodziły:

* prawo wieczystego użytkowania zabudowanej nieruchomości gruntowej oraz prawo własności budynków i urządzeń posadowionych na niej, stanowiących odrębny od tej nieruchomości przedmiot własności;

* wszystkie maszyny, urządzenia, narzędzia, części zapasowe, inne materialne składniki majątkowe stanowiące własność Sprzedającego w Dniu Podpisania Umów, które były lub są wykorzystywane przez Sprzedającego do produkcji, wprowadzania na rynek i sprzedaży kaszy gryczanej i makaronów związanych z Działalnością podstawową;

* prawa własności intelektualnej posiadane przez Sprzedającego w Dniu Podpisania Umów, które były lub są wykorzystywane przez Sprzedającego do produkcji, wprowadzania na rynek i sprzedaży kaszy gryczanej i makaronów związane z Działalnością podstawową, np. prawo ochronne na znaki słowno-graficzne "S." i "I.", wszystkie niezarejestrowane nazwy handlowe wykorzystywane przez S. w Działalności podstawowej, prawa i obowiązki wynikające z rejestracji domen internetowych związanych z Działalnością podstawową, np. "s.pl", "s.com.pl" oraz prawa do nazw domen internetowych, prawa z licencji na wszelkie oprogramowanie wykorzystywane w Działalności podstawowej oraz inne prawa własności intelektualnej związane z Działalnością podstawową;

* zapasy stanowiące własność Sprzedającego, przechowywane w magazynach Sprzedającego w Dniu Podpisania Umów, w tym wyroby gotowe, półprodukty, produkcja w toku, surowce i zapasy opakowań związane z Działalnością podstawową;

* wszystkie materialne i niematerialne składniki majątkowe, zapasy, świadczenia, prawa i wierzytelności, roszczenia lub wszelkie inne korzyści, które Sprzedający może nabyć lub otrzymać w zamian za dowolną zaliczkę zapłaconą przez Sprzedającego do Dnia Podpisania Umów lub które mogą z takiej zaliczki wynikać;

* wszelkie prawa i obowiązki Sprzedającego wynikające z umów zawartych przez Sprzedającego, w szczególności:

o umów z dostawcami mediów, odbiorcami odpadów, umowy telekomunikacyjne;

o umów z klientami;

o umowy o współpracy.

Kupujący wskazuje, że w związku z istniejącym stanem prawnym, do przeniesienia ww. umów może być wymagana zgoda ich drugiej strony. W takim przypadku przeniesienie umów wskazanych powyżej nastąpiło pod warunkiem zawieszającym w postaci zgody drugiej strony. Jednocześnie Sprzedający i Kupujący zobowiązali się podjąć wszelkie kroki w celu uzyskania ww. zgód.

Wnioskodawca zaznacza, że Transakcja ponadto obejmowała przejęcie pracowników Sprzedającego, gdyż nastąpiło przejęcie całego zakładu pracy w trybie art. 23 (1) § 1 Kodeksu pracy. W związku z powyższym nastąpiło przejęcie wszystkich pracowników Sprzedającego związanych z tym zakładem pracy.

W związku z powyższym na Kupującego przeszła całość składników niematerialnych i materialnych wykorzystywanych w Działalności Podstawowej Sprzedającego wraz z pracownikami zatrudnionymi w tej Działalności. Przedmiotu Transakcji nie stanowiły środki trwałe niezwiązane z Działalnością podstawową. Ponadto w wyniku realizowanej strategii biznesowej przedmiotu Transakcji nie stanowiły wierzytelności Sprzedającego z tytułu sprzedaży towarów do klientów Sprzedającego, które były należne za towary dostarczone klientom przez Sprzedającego do dnia 16 marca 2012 r. lub zostały fizycznie usunięte z magazynu Sprzedającego w tym dniu w celu ich dostawy do klientów Sprzedającego w dniu 19 marca 2012 r. oraz środki pieniężne Sprzedającego, wszelkie prawa lub wierzytelności wynikające z umów rachunku bankowego lub innych umów z bankami, których Sprzedający był stroną.

W skład stanowiącej przedmiot Transakcji zorganizowanej części przedsiębiorstwa wchodziły zobowiązania, które mogły powstać z realizacji przenoszonych umów. Ponadto, w ramach Transakcji, Kupujący przejął od Sprzedającego środki finansowane zgromadzone na rachunku zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Sprzedający przeniósł również na Kupującego wszystkie prawa i obowiązki oraz wszelkie wierzytelności i zobowiązania Sprzedającego wynikające z umów z przenoszonymi pracownikami, które są w dowolny sposób powiązane z zakładowym funduszem świadczeń socjalnych Sprzedającego. Na Kupującego nie przeszły natomiast zobowiązania pieniężne Sprzedającego powstałe przed Dniem Podpisania Umów.

Kupujący kontynuuje wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie w jakim prowadził ją Sprzedający w oparciu o przejęte w ramach Transakcji niematerialne i materialne składniki majątku Sprzedającego, w tym nieruchomości, przejętych pracowników Sprzedającego oraz przejęte prawa obowiązki Sprzedającego wynikające z przeniesionych na Kupującego umów. W szczególności Kupujący prowadzi działalność polegającą na produkcji i sprzedaży kaszy gryczanej i makaronów, w zakresie w jakim prowadził ją Sprzedający, z wyjątkiem produkcji i sprzedaży makaronów dla psów i makaronów z dodatkiem mąki z amarantusa.

Stanowiąca przedmiot Transakcji zorganizowana część przedsiębiorstwa była wydzielona organizacyjnie w ramach przedsiębiorstwa Sprzedającego, gdyż stanowiła odrębny zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia Działalności podstawowej obejmujący aktywa, pracowników, umowy, zobowiązania.

Ponadto stanowiąca przedmiot Transakcji zorganizowana część przedsiębiorstwa była wydzielona finansowo, gdyż możliwe było, i faktycznie dokonywane było, identyfikowanie i przyporządkowanie jej przychodów, kosztów, aktywów i pasywów związanych z Działalnością podstawową dla celów rachunkowych oraz analizy finansowej.

Wnioskodawca zaznacza, że obie strony Transakcji są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku VAT, a nabyta przez Kupującego w ramach Transakcji zorganizowana część przedsiębiorstwa wykorzystywana jest u Kupującego do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wnioskodawca jednocześnie wskazuje, że druga strona Transakcji, równolegle wystąpiła z wnioskiem o interpretację podatkową dotyczącą kwalifikacji przedmiotu Transakcji i opodatkowania jej podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W odniesieniu do pytania 1 w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym Transakcja stanowiła transakcję nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa i w związku z tym do Transakcji nie stosuje się przepisów ustawy o VAT.

W odniesieniu do pytania 2 w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie 1 zastosowania nie znajdzie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, w skutek czego Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotu Transakcji.

W odniesieniu do pytania 3 w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym Transakcja stanowiła transakcję nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa i w związku z tym Kupujący jest zobowiązany dokonać korekty, o której mowa w art. 91 ust. 9 ustawy o VAT.

Na uzasadnienie własnego stanowiska Wnioskodawca przedstawia następujące argumenty.

Ad. 1.

W myśl art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zatem w świetle powyższej definicji, aby zespół składników majątkowych mógł stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny zostać spełnione następujące warunki:

Powyższe oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których w przyszłości będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz pewnym zorganizowanym zespołem tych składników. Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Warunkiem niezbędnym jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które to wydzielenie ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

Zgodnie z praktyką organów podatkowych, co potwierdza interpretacja indywidualna prawa podatkowego z dnia 18 maja 2011 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi nr IPTPP2/443-30/11-3/BM:

"O wyodrębnieniu organizacyjnym można mówić, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze tego przedsiębiorstwa, np. dział, wydział, oddział, itp. Takie organizacyjne wydzielenie powinno być dokonane na podstawie statutu, regulaminu lub aktu o podobnym charakterze. Ocena ta musi być dokonywana według kryterium tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość)."

W odniesieniu do wyodrębnienia finansowego praktyka organów podatkowych również wypracowała jednolite stanowisko, które przykładowo zawarł Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach interpretacji indywidualnej z dnia 12 kwietnia 2011 r. nr IBPP3/4441-23/11/IK:

"Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części. Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć od przedsiębiorstwa głównego. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (tak aby można było przejąć funkcje gospodarcze)."

Organy podatkowe również wypowiadają się w kwestii wyodrębnienia funkcjonalnego. Zgodnie z rozpowszechnionym poglądem, który również wyrażony został w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 marca 2011 r. nr ILPP2/443-2032/10-2/AD:

"Odnośnie wyodrębnienia funkcjonalnego, to kryterium to sprowadza się do ustalenia, czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. Nie budzi bowiem wątpliwości to, iż aby wydzielona część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa."

Jak wynika z treści art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, organizacyjne finansowe wyodrębnienie musi istnieć w ramach istniejącego przedsiębiorstwa Nie jest zatem wystarczające, aby zbywane składniki majątkowe utworzyły przedsiębiorstwo u nabywcy. Zbywane składnik majątkowe muszą stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa u zbywcy.

Aby część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona-obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Takie rozumienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa odnajduje potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach wydanych przez władze podatkowe. Przykładowo w interpretacji z dnia 18 czerwca 2009 r. nr IPPB5/423-152/09-2/MB Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, iż:

"Aby zatem w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość)"

Najważniejszym czynnikiem przesądzającym o istnieniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest zdolność do prowadzenia działalności gospodarczej. Tak też wskazano w doktrynie:

"W celu ustalenia zatem, czy mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, zbadać należy, czy nabyty zespół składników majątkowych stanowić mógłby samodzielnie działające przedsiębiorstwo." (A. Bartosiewicz, R. Kubacki, Komentarz do art. 2 ustawy o podatku od towarów i usług).

Zdolność do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o nabywane składniki jest zatem główną przesłanką uznania danego zespołu składników materialnych i niematerialnych za przedsiębiorstwo. Dlatego też nie można uznać za uzasadnione poglądów, zgodnie z którymi to włączenie w skład ów zespołu nieruchomości czy też wszystkich zobowiązań powoduje, że występuje zorganizowana część przedsiębiorstwa. Stanowisko takie znajduje szerokie poparcie w doktrynie oraz w orzecznictwie. Przykładowo M. Grzywacz stwierdził:

"Należy uznać, za błędny pogląd, iż wyłączenie z masy majątkowej nieruchomości lub części wpływa na niemożność uznania pozostałego zespołu tych składników za ZCP. (...)

Z transakcją mającą za przedmiot ZCP mamy do czynienia w każdym przypadku, w którym dochodzi do nabycia zorganizowanego zespołu składników majątkowych (materialnych i niematerialnych), przeznaczonego do prowadzenia określonej działalności gospodarczej, która była prowadzona przez zbywającego i w takim samym lub zbliżonym zakresie będzie prowadzona przez nabywającego;

Nie ma żadnych racjonalnych przesłanek pozwalających na utożsamianie ZCP z całością majątku zbywcy - fakt wyłączenia z przedmiotu transakcji pewnych składników, a szczególnie niezwiązanych z działalnością danego przedsiębiorstwa, nie ma żadnego wpływu na klasyfikację przedmiotu transakcji jako ZCP, w sytuacji gdy wyłączenie to nie rzutuje na zdolność prowadzenia działalności gospodarczej po restrukturyzacji." (M. Grzywacz, Zakres przedmiotowy pojęcia zorganizowana część przedsiębiorstwa, Jurysdykcja Podatkowa, 2011, nr 6, s. 14).

Również Naczelny Sąd Administracyjny wskazał w wyroku z dnia 10 marca 2011 r. o sygn. akt I FSK 1062/10, że:

"Jeśli wyłączenie nieruchomości nie pozbawi wydzielonego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części, to wkład w takiej postaci nie podlega VAT."

Podobnie w kwestii zobowiązań wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 28 kwietnia 2011 r. o sygn. akt III SA/Wa 1766/10:

"Przejęcie aktywów, z których wyłączone są zobowiązania, może być uznane za przejęcie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części."

Ponadto również brak zgody dłużnika na przeniesienie zobowiązań nie może stać na przeszkodzie uznania określonego zespołu składników za przedsiębiorstwo. Tak też zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 9 października 2009 r. o sygn. akt III SA/Wa 674/09:

"W przypadku, gdy zbywca wykazuje wolę przekazania zobowiązań wraz z pozostałą częścią przedsiębiorstwa, a na przeszkodzie skutecznej transakcji stoi jedynie brak zgody wierzyciela na zmianę dłużnika, to fakt ten nie powinien mieć wpływu na ocenę, czy mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa czy też nie."

Z powyższego wyłania się konkluzja, że to więzi organizacyjne między składnikami zorganizowanej części przedsiębiorstwa, które umożliwiają jej prowadzenie działalności gospodarczej są czynnikiem decydującym o istnieniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa w znaczeniu, jakim posługują się przepisy prawa podatkowego.

Na kluczową rolę tego czynnika wskazuje liczne orzecznictwo. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 września 2011 r. o sygn. I FSK 1383/10 wskazał:

"Aby dany zespół składników materialnych i niematerialnych był zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa w rozumieniu u.p.t.u., wystarczy samodzielne wykonywanie jego zadań gospodarczych."

Podobnie wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w wyroku z dnia 13 sierpnia 2009 r. o sygn. akt I SA/Ke 225/09:

"Zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa nie jest suma poszczególnych składników, przy pomocy których można prowadzić odrębny zakład, lecz taka część mienia, która ma potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego."

Powyższe oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których w przyszłości będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz pewnym zorganizowanym zespołem tych składników. Nie chodzi tu jednakże o dowolne składniki, lecz o ich taki zespół, który połączony jest więzią organizacyjną, która pozwoli nabywcy kontynuować prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie, w jakim prowadził ją zbywca.

W ocenie Wnioskodawcy, mając na uwadze przedstawione powyżej uregulowania oraz praktykę stosowania prawa podatkowego Transakcja stanowiła transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a co za tym idzie, nie podlegała zakresowi podatku VAT.

Dla oceny czy składniki majątku nabywane w ramach Transakcji stanowiły zorganizowaną część przedsiębiorstwa, niezbędne jest zestawienie ustawowej definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa z przedmiotem Transakcji.

Zbyty przez Sprzedającego zespół składników materialnych stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa, gdyż spełniał ustawowe przesłanki określone w jego definicji, a tym samym może funkcjonować samodzielnie, jak i w obrębie innego przedsiębiorstwa, prowadząc we własnym zakresie działalność gospodarczą w zakresie Działalności podstawowej Sprzedającego.

Przed Transakcją w przedsiębiorstwie Sprzedającego Działalność podstawowa była prowadzona w odrębności od Działalności ubocznej. Między innymi korzystała z odrębnych aktywów, tj. maszyn, urządzeń, znaków towarowych, itp. Byli przypisani do niej pracownicy, którzy w ramach Transakcji zostali przejęci przez Kupującego. Ponadto, do Działalności podstawowej przypisani byli klienci oraz dostawcy, umowy z którymi, w ramach Transakcji, przeszły na Kupującego. Tym samym R. przejęła przyszłe zobowiązania związane ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa.

Przedmiot Transakcji był wyodrębniony organizacyjnie w przedsiębiorstwie Sprzedającego, gdyż obejmował określone składniki związane z wykonywaniem Działalności podstawowej. Tym samym możliwe było alokowanie aktywów materialnych i niematerialnych, pracowników, itp. związanych jedynie z prowadzeniem Działalności podstawowej. Składniki te stanowiły przedmiot Transakcji, który zdaniem Wnioskodawcy spełniał przesłankę wyodrębnienia organizacyjnego, o której mowa w definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W ocenie Wnioskodawcy zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiąca przedmiot Transakcji cechowała się wyodrębnieniem finansowym, gdyż możliwe było przyporządkowanie jej przychodów i kosztów oraz określonych pasywów i aktywów. Możliwe było zatem, i faktycznie realizowane, w ramach przedsiębiorstwa Sprzedającego oddzielenie finansów zorganizowanej części przedsiębiorstwa związanej z Działalnością podstawową od finansów Działalności ubocznej. Tym samym przesłanka wyodrębnienia finansowego również była spełniona.

Wyodrębnienie funkcjonalne w przedstawionym stanie faktycznym również miało miejsce, gdyż przedmiot Transakcji jest stanie przejąć i przejął zadania związane z realizacją Działalności podstawowej oraz samodzielnie funkcjonować na rynku, posiada potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w skład przedmiotu Transakcji umożliwiają Kupującemu podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Spełnienie powyżej wskazanych przesłanek wyodrębnienia zdaniem Wnioskodawcy potwierdza przejęcie wszystkich elementów niezbędnych do prowadzenia Działalności podstawowej. W szczególności Wnioskodawca podkreśla, że na Kupującego przeszły:

* prawo wieczystego użytkowania zabudowanej nieruchomości gruntowej oraz prawo własności budynków i urządzeń posadowionych na niej wykorzystywanych w Działalności podstawowej;

* wszystkie maszyny, urządzenia, narzędzia, części zapasowe, inne materialne składniki majątkowe stanowiące własność Sprzedającego w Dniu Podpisania Umów, które były lub są wykorzystywane przez Sprzedającego w Działalności podstawowej;

* prawa własności intelektualnej posiadane przez Sprzedającego w Dniu Podpisania Umów, które były lub są wykorzystywane przez Sprzedającego w Działalności podstawowej;

* zapasy stanowiące własność Sprzedającego, przechowywane w magazynach Sprzedającego w Dniu Podpisania Umów, w tym wyroby gotowe, półprodukty, produkcja w toku, surowce i zapasy opakowań na kaszę gryczaną i wszelkie rodzaje makaronów tj. zapasy związane z Działalnością podstawową;

* wszystkie materialne i niematerialne składniki majątkowe, zapasy, świadczenia, prawa i wierzytelności, roszczenia lub wszelkie inne korzyści, które Sprzedający może nabyć lub otrzymać w zamian za dowolną zaliczkę zapłaconą przez Sprzedającego do Dnia Podpisania Umów lub które mogą z takiej zaliczki wynikać;

* wszelkie prawa i obowiązki Sprzedającego wynikające z umów zawartych przez Sprzedającego, w szczególności:

o umów z dostawcami mediów, odbiorcami odpadów, umowy telekomunikacyjne;

o umów z klientami związane z Działalnością podstawową Sprzedającego;

o umowy o współpracy.

* pracownicy Sprzedającego zatrudnieni w Działalności podstawowej Sprzedającego;

* wszystkie prawa i obowiązki oraz wszelkie wierzytelności i zobowiązania Sprzedającego wynikające z umów z przenoszonymi pracownikami, które są w dowolny sposób powiązane z zakładowym funduszem świadczeń socjalnych Sprzedającego;

* środki zgromadzone na rachunku bankowym zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Tak szerokie spektrum przejętych aktywów zobowiązań Sprzedającego pozwala twierdzić, iż Kupujący ma możliwość kontynuowania Działalności podstawowej Sprzedawcy bez podejmowania jakichkolwiek dodatkowych działań i zmian. W szczególności R. dysponuje:

* niezbędnymi nieruchomościami;

* maszynami, urządzeniami, narzędziami, częściami zapasowymi oraz innymi materialnymi składnikami majątkowymi;

* zapasami związanymi z produkcją i sprzedażą;

* pracownikami;

* umowami z kontrahentami;

* umowami z dostawcami usług komunalnych i telekomunikacyjnych;

* umową z podmiotem współpracującym.

Co więcej Kupujący nie jest zmuszony poszukiwać nowych kontrahentów, ani kooperantów, jak też nie jest pozbawiony dostaw mediów, usług komunalnych i telekomunikacyjnych. Tym samym, w wyniku Transakcji R. ma możliwość niezwłocznego podjęcia produkcji w oparciu o przedmiot Transakcji. Co więcej, jest zmuszone to zrobić, by wypełnić ciążące na nim, przejęte od Sprzedającego zobowiązania, w tym do dostaw, wynikające z przejętych umów.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy przedmiotem Transakcji była zorganizowana część przedsiębiorstwa Sprzedającego. Nie ma tu znaczenia fakt wyłączenia niektórych składników, gdyż brak jest ich związku ze sprzedawaną Działalnością podstawową.

Jak wynika z powoływanego wcześniej orzecznictwa, sam fakt wyłączenia niektórych składników związanych z Działalnością uboczną Sprzedającego nie może niweczyć uznania danego zespołu składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o ile wyłączone składniki nie miały związku z prowadzoną działalnością. Tak też sytuacja kształtuje się w stanie faktycznym będącym przedmiotem niniejszego wniosku.

W świetle powyższego należy zatem zauważyć, że przedmiot Transakcji stanowił zespół składników niematerialnych i materialnych zorganizowany w sposób pozwalający prowadzić działalność gospodarczą jedynie w oparciu o składniki wchodzące w jego skład.

Wnioskodawca ponadto zauważa, że włączenie zobowiązań pieniężnych, które pozostały poza przedmiotem Transakcji, miałoby charakter sztuczny, a efektem tego byłoby jedynie obniżenie ceny zbycia przedmiotu Transakcji. Nie ma to jednakże żadnego wpływu na funkcjonowanie przedmiotu Transakcji jako przedsiębiorstwa u Kupującego i możliwość kontynuowania Działalności podstawowej.

Ponadto, sam fakt, że Transakcja przeprowadzana została w formie dwóch umów, jednakże zawartych tego samego dnia i w wykonaniu powziętego zamiaru, nie oznacza, że nie dochodzi do zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wniosek taki wynika wprost z przytoczonego powyżej orzecznictwa. Przeprowadzenie Transakcji w takiej formie podyktowane zostało jedynie wymogami co do formy czynności prawnych, których przedmiotem są nieruchomości. Podsumowując powyższe argumenty, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przedmiot Transakcji spełnia przesłanki uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa przewidziane w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, tj. odpowiedniego wyodrębnienia organizacyjnego, finansowego i funkcjonalnego, przez co również uznanie go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT jest uzasadnione.

Artykuł 6 pkt 1 wyłącza zastosowanie przepisów ustawy o VAT do transakcji zbycia przedsiębiorstwa i zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Jak Wnioskodawca wykazał powyżej, Transakcja stanowi transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Tym samym w opisanym stanie faktycznym zastosowanie ma przewidziane w art. 6 ust. 1 ustawy o VAT wyłączenie stosowania ustawy o VAT.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy Transakcja nie podlega przepisom ustawy o VAT. W związku z tym, sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa przez S. na rzecz Wnioskodawcy nie jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W przypadku odmiennej oceny stanu faktycznego przez organ dokonujący interpretacji w przedmiocie pytania 1 zawartego w niniejszym wniosku zbycie przedmiotu Transakcji nie stanowiło zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a tym samym podlegało opodatkowaniu podatkiem zgodnie z zasadami przewidzianymi w ustawie o VAT.

Przy przyjęciu takiej interpretacji, zdaniem Wnioskodawcy, zastosowania nie miałby przepis art. 88 ust. 3a pkt 2, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, jeżeli Transakcja podlegałaby zdaniem tutejszego organu, opodatkowaniu, to wyżej cytowany przepis w odniesieniu do Transakcji nie miałby zastosowania. W takim przypadku Wnioskodawca, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, miałby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu składników majątku w ramach Transakcji, przy założeniu, że będą one służyć do wykonywania czynności opodatkowanych.

Wnioskodawca ponadto wskazuje, że jego obowiązkiem jest dokonanie właściwej kwalifikacji przedmiotu Transakcji dla celów podatkowych, gdyż to dla Wnioskodawcy powstają z tego tytułu skutki prawne. Wnioskodawca nie jest uprawniony do przyjęcia kwalifikacji przedmiotu Transakcji dokonanej przez Sprzedającego, a co więcej nie wiąże go również interpretacja indywidualna uzyskana przez Sprzedającego w tym zakresie. Tym samym wystąpienie z wnioskiem o interpretację czy przedmiot Transakcji stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest uzasadnione.

Ad. 3.

Zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 art. 90 ustawy o VAT jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zdaniem Wnioskodawcy przedmiot Transakcji stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a tym samym Wnioskodawca zmuszony jest do dokonania korekty odliczenia podatku naliczonego od nabytych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT.

Wnioskodawca jednakże wskazuje, że jego obowiązkiem jest dokonanie właściwej kwalifikacji przedmiotu Transakcji dla celów podatkowych, gdyż to dla Wnioskodawcy powstają z tego tytułu skutki prawne, w tym wynikają. Wnioskodawca nie jest zatem uprawniony do przyjęcia kwalifikacji przedmiotu Transakcji dokonanej przez Sprzedającego, a co więcej nie wiąże go również interpretacja indywidualna uzyskana przez Sprzedającego w tym zakresie. Tym samym wystąpienie z wnioskiem o interpretację czy przedmiot Transakcji stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest uzasadnione.

Podsumowanie

Podsumowując swoje stanowisko odnośnie zdarzenia przedstawionego w niniejszym wniosku, Wnioskodawca stwierdza, iż w pełni uzasadnione jest uznanie Transakcji za transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, gdyż przedmiotowy zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

W związku z faktem, że Transakcja stanowiła transakcję zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, znajduje do niej zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przez co do Transakcji nie stosuje się przepisów ustawy o VAT.

W przypadku jednakże uznania przez organ wydający interpretację, że przedmiot Transakcji nie stanowił zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a w rezultacie Transakcja powinna była podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach przewidzianych w ustawie o VAT, Wnioskodawca będzie ma prawo do obniżenia kwoty podatku na o kwotę podatku naliczonego przez Sprzedającego w ramach Transakcji.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że przedmiot Transakcji stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa, jest on zobowiązany do dokonania korekty, o której mowa w art. 91 ust. 9 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ad 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, co do zasady, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jednocześnie przepisem art. 6 ustawy o VAT ustawodawca wyłączył wymienione w tym przepisie czynności spod działania tej ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które, co do zasady, należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te - chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług - nie podlegają opodatkowaniu.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wyłączenie zatem stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 tej ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Należy zauważyć, iż powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE L06.347.1), zwanej dalej Dyrektywą 112.

W myśl art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 112 w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług, definiuje pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Mianowicie, zgodnie z przepisem art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Ponadto odwołując się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) należy stwierdzić, że zgodnie z art. 551 tej ustawy, przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

Powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Przedsiębiorstwo czy też zorganizowana część przedsiębiorstwa jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, iż najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 55#178; Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W świetle powyższego podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Warunkiem niezbędnym jest także wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które to wydzielenie ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonywana według podstawowego kryterium tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość). Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części. Odnośnie wyodrębnienia funkcjonalnego to kryterium to sprowadza się do ustalenia, czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest nie tylko wyodrębniona organizacyjnie, ale również posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca nabył część przedsiębiorstwa wykorzystywanego do produkowania i sprzedaży kaszy gryczanej oraz wszystkich rodzajów makaronów, z wyjątkiem makaronów dla psów i makaronów z dodatkiem mąki amarantusa. W ramach transakcji na Wnioskodawcę przeszły składniki materialne i niematerialne, zapasy, przepłacone korzyści, umowy oraz pracownicy. Pozostała część majątku sprzedającego, która nie stanowiła przedmiotu transakcji obejmowała inne aktywa, które są lub były związane wyłącznie z produkcją i sprzedażą makaronów dla psów oraz makaronów z dodatkiem mąki z amarantusa, tj. działalności ubocznej.

W szczególności w skład transakacji wchodzą następujące składniki:

* prawo wieczystego użytkowania zabudowanej nieruchomości gruntowej oraz prawo własności budynków i urządzeń posadowionych na niej, stanowiących odrębny od tej nieruchomości przedmiot własności;

* wszystkie maszyny, urządzenia, narzędzia, części zapasowe, inne materialne składniki majątkowe stanowiące własność Sprzedającego w Dniu Podpisania Umów, które były lub są wykorzystywane przez Sprzedającego do produkcji, wprowadzania na rynek i sprzedaży kaszy gryczanej i makaronów związanych z Działalnością podstawową;

* prawa własności intelektualnej posiadane przez Sprzedającego w Dniu Podpisania Umów, które były lub są wykorzystywane przez Sprzedającego do produkcji, wprowadzania na rynek i sprzedaży kaszy gryczanej i makaronów związane z Działalnością podstawową, wszystkie niezarejestrowane nazwy handlowe wykorzystywane przez S. w Działalności;

* zapasy stanowiące własność Sprzedającego, przechowywane w magazynach Sprzedającego w Dniu Podpisania Umów;

* wszystkie materialne i niematerialne składniki majątkowe, zapasy, świadczenia, prawa i wierzytelności, roszczenia lub wszelkie inne korzyści, które Sprzedający może nabyć lub otrzymać w zamian za dowolną zaliczkę zapłaconą przez Sprzedającego do Dnia Podpisania Umów lub które mogą z takiej zaliczki wynikać;

* wszelkie prawa i obowiązki Sprzedającego wynikające z umów zawartych przez Sprzedającego, w szczególności:

o umów z dostawcami mediów, odbiorcami odpadów, umowy telekomunikacyjne;

o umów z klientami;

o umowy o współpracy;

* pracownicy Sprzedającego zatrudnieni w Działalności podstawowej Sprzedającego;

* wszystkie prawa i obowiązki oraz wszelkie wierzytelności i zobowiązania Sprzedającego wynikające z umów z przenoszonymi pracownikami, które są w dowolny sposób powiązane z zakładowym funduszem świadczeń socjalnych Sprzedającego;

* środki zgromadzone na rachunku bankowym zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Przedmiotu transakcji nie stanowią natomiast środki trwałe niezwiązane z działalnością podstawową. Ponadto w wyniku realizowanej strategii biznesowej przedmiotu transakcji nie stanowią wierzytelności sprzedającego z tytułu sprzedaży towarów do klientów sprzedającego, które były należne za towary dostarczone klientom przez sprzedającego przed dniem podpisania umowy lub zostały fizycznie usunięte z magazynu sprzedającego w tym dniu w celu ich dostawy do klientów sprzedającego oraz środki pieniężne sprzedającego, wszelkie prawa lub wierzytelności wynikające z umów rachunku bankowego lub innych umów z bankami, których sprzedający był stroną. W skład transakcji nie wchodzą również zobowiązania pieniężne sprzedającego powstałe przed dniem podpisania umów.

Z opisu sprawy wynika, iż przedmiot transakcji był wyodrębniony organizacyjnie w przedsiębiorstwie sprzedającego, gdyż obejmował określone składniki materialne i niematerialne, pracowników itp. związanych jedynie z wykonywaniem działalności podstawowej, będącej przedmiotem sprzedaży. W ramach wyodrębnienia finansowego możliwe było przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz określonych aktywów i pasywów do działalności podstawowej. Spełniona jest również przesłanka odnośnie wyodrębnienia funkcjonalnego, bowiem jak wskazał Wnioskodawca, przedmiot transakcji jest w stanie przejąć zadania związane z realizacją działalności podstawowej oraz samodzielnie funkcjonować na rynku, posiada potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki wchodzące w skład transakcji umożliwią Wnioskodawcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W ocenie tut. organu zgodzić należy się z Wnioskodawcą, iż fakt wyłączenia niektórych składników z przedmiotu transakcji, mianowicie należności i zobowiązań pieniężnych powstałych do dnia podpisania umów, pozostaje bez wpływu na kwalifikację nabywanych składników jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Podkreślić należy, że interpretacji pojęcia "zorganizowana część przedsiębiorstwa", określonej w art. 2 pkt 27e ustawy, należy dokonywać w ramach wykładni prowspólnotowej z uwzględnieniem cyt. normy art. 19 Dyrektywy 112. Regulacja ta natomiast była przedmiotem orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W wyroku z 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01) Trybunał stwierdził, że " (...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów". Z orzeczenia tego wynika ponadto, że - w świetle tej normy dyrektywy - nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christem Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, iż nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Z powyższego wynika, że w kontekście uregulowań wspólnotowych oraz orzecznictwa TSUE, nie ma podstaw do przyjęcia, że przeniesienie należności i zobowiązań pieniężnych jest okolicznością decydującą o braku uznania danego zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, jeśli przedmiotowy zespół składników będzie zdolny do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej.

Reasumując, w świetle przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego i powołanych przepisów oraz uwzględniając orzecznictwo TSUE należy stwierdzić, iż wskazany we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych, będący przedmiotem nabycia, może zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, w rezultacie czego zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy transakcja podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Ad 3

Stosownie do art. 91 ust. 1 ustawy po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończenia roku podatkowego.

Zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 art. 90 ustawy jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa

Przepis art. 91 ust. 9 ustawy nakłada na nabywcę, jako beneficjenta praw i obowiązków zbywcy, obowiązek dokonania stosownych korekt w zakresie podatku naliczonego, określonych w art. 91 ust. 1-8, do których byłby zobligowany podmiot, który dokonał odliczenia, w przypadku gdyby nie doszło do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

W odpowiedzi na pytanie 1 wykazano, że zespół nabywanych przez Wnioskodawcę składników stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem Wnioskodawca jako nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jest obowiązany do dokonania korekty określonej w art. 91 ust. 9 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Z uwagi, iż w zakresie pytania Nr 1 uznano, że opisany zespół składników stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, odpowiedź na pytanie nr 2 wniosku stała się bezprzedmiotowa.

Jednocześnie, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie informuje, iż z uwagi na fakt, że złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku od towarów i usług został rozpatrzony w zakresie dwóch zdarzeń przyszłych, podlega on opłacie w wysokości 80 zł, zatem kwota w wysokości 40 zł, zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji Podatkowej zostanie zwrócona na rachunek bankowy wskazany we wniosku.

W związku z tym, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług, w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydana odrębna interpretacja.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.